انزوای مطلق؛ از وتوی قطعنامه شورای امنیت تا شکست ائتلاف دریایی
اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد روز سه‌شنبه در جلسه‌ای با محوریت جنگ غزه، تصویب پیش‌نویس قطعنامهای برای برقراری آتش‌بس را مورد بررسی قرار دادند.
نزدیک به ۷۵ روز از جنایات رژِیم صهیونیستی علیه مردم مظلوم فلسطین می‌گذرد. اقدامات اسرائیل در این جنایت جنگی به حدی غیرانسانی بود که مردم سراسر جهان نسبت به آن معترض شده و انزجار خود را از این رژِیم اعلام کردند.
صهیونیست‌ها با کشتار گسترده زنان و کودکان فلسطینی و محاصره تمام عیار غزه، هرآنچه که به مثابه قواعد انسانی تلقی می‌شد را زیر پا گذاشته و با چنین اقداماتی منجر به شهادت نزدیک به ۲۰ هزارنفر از ساکنین غزه شدند.
جملگی این اتفاقات باعث شد تا مجاهدان مقاومت در منطقه، از لبنان تا سوریه و از عراق تا یمن به پا خیزند. آن‌ها با ایجاد درگیری برای اسرائیل و متحدانش، تمرکز میدانی رژیم را از بین برده و در این میدان نابرابر سعی کردند تا فشارهای همه‌جانبه بر مردم غزه را نیز کاهش دهند.
در این بین، یمنی‌ها شرایط را در دریای سرخ برای رژیم صهیونیستی و متحدانش بسیار دشوار کرده و نگرانی و ترس را در این میدان برای آن‌ها به ارمغان آوردند. نیروهای مسلح یمن با توجه به دامنه‌دار بودن حملات غیرانسانی رژیم صهیونیستی در غزه و محاصره این منطقه، طی ضرب‌العجلی اعلام کردند تا زمانی که جنگ و حملات رژیم در غزه پایان نیابد، اجازه عبور هیچ کشتی و شناوری که از دریای سرخ به سمت اسرائیل حرکت می‌کنند را نخواهند داد.
همین مسئله در مدت زمانی خیلی کوتاه باعث شد تا ساختار اقتصادی رژیم صهیونیستی و بنادر مهم و حیاتی‌ش در این منطقه دچار چالش شده و تبعات گرانی برای آن‌ها به همراه داشته باشد. این تبعات فقط به رژیم صهیونیستی محدود نشده و دامنه آن در سطح بین‌المللی نیز گسترش پیدا کرد.
شرکت‌های بزرگ حمل‌ونقل دریایی و بزرگترین کمپانی‌های جهان در عرصه تولید و صادرات اقلام مختلف، نسبت به ناامن شدن دریای سرخ واکنش نشان داده و یکی پس از دیگری نسبت به تغییر مسیر، لغو و تعلیق حرکت از دریای سرخ خبر دادند. همین امر باعث شد تا نگرانی ایالات متحده آمریکا نسبت به عواقب جهانی اقدامات یمنی‌ها بالا رود.
شدت این نگرانی آن‌جایی عیان می‌شود که حجم ۶۰ درصدی پوشش حمل‌ونقل دریایی جهان توسط این شرکت‌ها مورد مداقه قرار گیرد. تعلیق عبور شرکت نفتی عظیم «بریتیش پترولیوم» از دریای سرخ، لغو مراودات شرکت «اورگرین» به عنوان یکی از بزرگترین شرکت‌های حمل و نقل کانتینری با اسرائیل و توقف فعالیت شرکت بلژیکی «یوروناو» حامل نفتکش‌های سوخت، بخش کوچکی از مواجهه شرکت‌های بزرگ جهانی نسبت به اقدامات یمنی‌ها در دریای سرخ بوده است.
این مسئله به حدی جدی بود که لوید آستین، وزیر دفاع آمریکا در سخنانی به صراحت اعلام کرد که حملات نیروهای مسلح یمنی در دریای سرخ، بر اقتصاد جهانی تاثیر گذاشته است.
از همین رو ایالات متحده آمریکا برای بازیابی اقتدار بین‌المللی خود تصمیم به ایجاد یک ائتلاف بین‌المللی دریایی برای مقابله با حملات یمنی گرفت. آمریکا که نگران از گسترش ابعاد جنگ و ایجاد باتلاقی جدید (سوای از اوکراین) بود، به جای حمله مستقیم نظامی و اقدامات قهرآمیز، این تصمیم را به مثابه آخرین راه‌حل باقی‌مانده خود اتخاذ کرد؛ تصمیمی که اما نتیجه مطلوبی برای ایالات متحده آمریکا به همراه نداشت.
در این ائتلاف دریایی علیه نیروهای یمنی، از بین کشورهای منطقه تنها بحرین حاضر به همکاری با ایالات متحده آمریکا شد. ضمن اینکه آمریکا در ابتدا قصد داشت ائتلافی مجتمع از ۴۲ کشور اعم از تمام اعضای ناتو، ژاپن و کره‌‌جنوبی و همچنین برخی کشورهای عربی نظیر مصر، عربستان و امارات تشکیل دهد. اما در نهایت با شکستی بزرگ مواجه شد و فقط ۹ کشور حاضر به همراهی با وی شدند.
این امر به مثابه شکستی بزرگ برای ایالات متحده آمریکا تلقی خواهد شد و جز انزوا، پیام دیگری برای این هژمون غربی نخواهد داشت. البته عدم همراهی کشورها در ائتلاف دریایی مذکور، تنها مصداق تنهایی و انزوای آمریکا نبود.
چندی پیش و در اوایل آبان ماه سال جاری، در مجمع عمومی سازمان ملل، برای تصویب قطعنامه آتش‌بس در غزه رای‌گیری صورت گرفت. ۱۲۰ کشور به پیش‌نویس قطعنامهای که خواستار برقراری آتش‌بس بشردوستانه در غزه بود رای مثبت دادند. تنها ۱۲ کشور، آمریکا و رژیم صهیونیستی را در مجمع عمومی سازمان ملل در مخالفت با این پیش‌نویس همراهی کردند. جزایر فیجی، تونگا، جزایر مارشال، میکرونزی، نائورو و پاپوآ گینهنو برخی از کشورهایی بودند که در مخالفت با قطعنامه، با ایالات متحده آمریکا همراهی کردند.
مدتی بعد و در میانه آذرماه هم، پس از تشکیل جلسه اضطراری شورای امنیت برای ایجاد آتش‌بس در نوار غزه، اعضای این شورا پیش‌نویس قطعنامهای را برای برقراری آتش‌بس فوری ارائه دادند. ۱۳ عضو شورا به این قطعنامه رأی موافق داده و انگلیس به آن رأی ممتنع داد. در این شرایط آمریکا بر خلاف تمامی اعضا، قطعنامه مذکور را وتو کرد!
این مسئله باعث شد تا اختلافات در داخل دولت ایالات متحده نیز افزایش پیدا کند. یکی از مقامات آمریکایی (که نخواسته بود نامش فاش شود) در گفتگو با گاردین اعلام کرد که دولت درک نادرستی از شرایط حادث شده در جنگ غزه دارد؛ همین مسئله باعث شده تا جنوب جهانی نسبت به اقدامات ایالات متحده آمریکا دچار سرخوردگی بشوند.
این سرخوردگی زمانی بیشتر شد که این کشورها نتوانستند ریاکاری و استاندار دوگانه ایالات متحده نسبت به جنگ اوکراین و آنچه که آمریکا به مثابه جنایت جنگی روسیه اعلام می‌کرد را بپذیرند؛ آن هم درشرایطی که رژیم صهیونیستی اقدامات به مراتب وحشیانه و غیرانسانی‌تری را در میدان غزه علیه زنان و کودکان فلسطینی روا داشته است.
این سوای از تظاهرات و اعتراضاتی است که مردم آمریکا در خیابان این کشور انزجار خود را علیه رژیم صهیونیستی ابراز و انتقاد خود را نسبت به رویکرد مقامات آمریکا در مواجهه با جنایات اسرائیل اعلام کردند.
در این شرایط و با توجه به فشار نیروهای یمنی در دریای سرخ و شکست ائتلاف دریایی علیه آن‌ها، عدم موفقیت رژیم صهیونیستی در میدان غزه و نهایتا انزوایی که ایالات متحده آمریکا با حمایت از اسرائیل به مثابه یک جنایتکار جنگی متحمل آن شده است، باعث شد تا راهی جز قبولاندن آتش بس به رژیم صهیونیستی به منظور پایان دادن به این مخمصه برای آمریکا باقی نماند؛ هرچند همچنان این کشور نسبت به پذیرش آتش‌بس دائمی مخالفت خود را اعلام کرده و بر خلاف جامعه جهانی و حتی متحدان اروپائی خود، عزمی برای پایان این مسئله نخواهد داشت.
اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد روز سه‌شنبه -۲۸ آذرماه- در جلسه‌ای با محوریت جنگ غزه، تصویب پیش‌نویس قطعنامهای برای برقراری آتش‌بس را مورد بررسی قرار دادند. اما رای گیری بر سر این قطعنامه که قرار بود شامگاه سه‌شنبه به وقت محلی در شورای امنیت سازمان ملل انجام شود، به تعویق افتاد و به نشست روز چهارشنبه به وقت محلی موکول شد
رایزنی‌های گسترده از سوی کشورهای مختلف برای وتو نکردن این قطعنامه توسط ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل در حال انجام است. به گفته منابع دیپلماتیک، رایزنی‌ها بر سر متن این قطعنامه برای جلب نظر موافق آمریکا ادامه دارد و تاکنون کشورها به جمع بندی واحدی نرسیده‌اند. برخی از دیپلمات‌های حاضر در نیویورک گفته‌اند که برای راضی کردن ایالات متحده و جلوگیری از وتویی دیگر، پیش‌نویس متن ممکن است از «توقف پایدار» به «تعلیق» خصومت‌ها تقلیل پیدا کند.
امری که متئو میلر، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نیز به صورت ضمنی آن را تایید کرد و گفت: اگر حماس با آزادی گروگان‌ها موافقت کند، می‌توان توافق وقفه بشردوستانه درگیری‌ها را تمدید کرد. ما به طور سازنده در شورای امنیت برای حل مسائل باقی مانده در مورد پیش نویس قطعنامه درباره غزه همکاری و به طور کامل از تامین نیازهای بشردوستانه مردم غزه حمایت می‌کنیم.
همزمان جان کربی، هماهنگ کننده ارتباطات راهبردی شورای امنیت ملی کاخ سفید نیز درباره پیش‌نویس قطعنامه آتش‌بس در سازمان ملل متحد به خبرنگاران، گفت: هنوز در حال بررسی جزئیات این پیش‌نویس هستیم.
به هر روی باید منتظر ماند و دید که ایالات متحده آمریکا باز هم بر خلاف جامعه جهانی حرکت کرده و با وتویی دیگر، انزوای خود را تعمیق می‌کند یا اینکه اعضای شورای امنیت برای تامین نظر آمریکا به آتش‌بس موقت بشردوستانه رضایت داده و قطعنامه را نسبت به ایده اولیه خود مبنی بر آتش‌بس دائمی تقلیل می‌دهند.