چرا صهیونیست ها برای «بلندی های جولان» دندان تیز کرده اند؟

شبه روشنفکری در ایران که برخی آن را به عنوان روشنفکری بیمار نام گذاری کرده اند چندین دهه است که با تناقض های ذاتی دست و پنجه نرم میکند. شاید یکی از دلایل نداشتن حمایت مردمی توسط این جریان غرب زده را بتوان در همین حرف های یک بام و هوای آنها جست و جو کرد. آنها هر بار منافع غرب در قطع نامه های سازمان ملل و نهادهای بین المللی باشد آن را تقدیس می کنند و هر بار هم خود غربی ها به این نهادها پشت کنند سکوت اختیار می کنند.

قطعنامه های ۲۴۲، ۳۳۸، و ۴۹۷ شورای امنیت دستور خروج رژیم صهیونیستی از مرز های اشغال شده پس از ژوئن ۱۹۶۷ را میدهد. به بیان بهتر مشروعیت رژیم صهیونیستی در اعمال حکومت بر بلندی های جولان توسط امنیتی ترین رکن سازمان ملل شناخته نشده است. اما با این وجود رئیس جمهور آمریکا در هدیه ای انتخاباتی به نتانیاهو اعلام کرد که حاکمیت رژیم صهیونیستی بر منطقه جولان اشغالی سوریه را به رسمیت می شناسد.

وزارت امور خارجه سوریه با ارسال دو نامه به سازمان ملل و شورای امنیت، خواستار اتخاذ موضع رسمی خود در خصوص حاکمیت بلندی های جولان سوریه شد. در بخشی از نامه وزارت امور خارجه سوریه به سازمان ملل و شورای امنیت که متن آن از شبکه الاخباریه قرائت شد، آمده است: «سوریه از دبیرکل سازمان ملل [آنتونیو گوترش] در خواست دارد تا با اتخاذ جایگاه رسمی و شفاف خود، موضع پایدار این سازمان بین المللی را در ارتباط با مسئله اشغال بلندی های جولانسوریه به وسیله اسرائیل تایید کند.»

همین باعث شد تا کشورهای مختلف جهان از روسیه و چین و ترکیه تا مصر و لبنان و کشورهای اروپایی به این اقدام آمریکا واکنش نشان دهند.

وزیر خارجه ترکیه گفته تصمیم آمریکا اقدام اسرائیل در الحاق این منطقه را مشروع نخواهد کرد. او گفته آمریکا یک بار دیگر قوانین بین الملل را نادیده گرفته است. وی همچنین گفت که ترکیه این تصمیم را نمی پذیرد و در سازمان ملل علیه آن اقدام خواهد کرد.

روسیه در بیانیه ای تصمیم آمریکا را حمله به حق حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه توصیف کرد. روسیه هم اقدام آمریکا را محکوم کرده و گفت آمریکا مرتکب «نقض فاحش قوانین بین الملل» شده است.

اتحادیه عرب اعلام کرد تصمیم ترامپ، وضعیت حقوقی مربوط به بلندی های جولان را تغییر نخواهد داد.

وزیر خارجه مصر هم در دیدار با وزیر خارجه آمریکا بر موضع ثابت قاهره در خصوص بلندی های جولان اشغالی تأکید کرد و گفت که جولان بر اساس قطعنامه های بین المللی، سرزمین عربی و اشغالی است.

«لوکانگ» سخنگوی وزارت خارجه چین در سخنانی اعلام کرد که کشورش با تغییر وضعیت حاکمیت بر بلندی های جولان و رفتار یکجانبه آمریکا در قبال آن مخالف است.

وی افزود: طبق قوانین بین المللی و قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل این منطقه یک سرزمین اشغال شده است و در قطعنامه های مذکور از رژیم صهیونیستی خواسته شده تا از بلندی های جولان خارج شود.

کمیته بین المللی حقوق بشر تصمیم اخیر رئیس جمهوری آمریکا درباره بلندی های جولان را نامشروع دانست.

اتحادیه اروپا اعلام کرد که موضعش در زمینه حاکمیت بلندی های جولان بدون تغییر و همچنان مطابق قطعنامه های سازمان ملل است.

این اتفاق نظر در دفاع از حاکمیت سوریه بر بلندی های جولان باعث شد تا دبیرکل حزب الله در این خصوص بگوید:همه کشورها چه آن هایی که دوست آمریکا هستند و چه دشمنانش فارغ از اختلافاتشان بر سر حکومت سوریه بر سر جولان اتفاق نظر دارند اما ترامپ بخاطر اسرائیل به این قضیه بی توجهی کرد و همگان در جهان اسلام و جهان عرب فهمیدند که ارزش واقعی آن ها نزد آمریکا چه مقدار است.

همان گونه که پیداست حمایت همه جانبه از حاکمیت سوریه به حدی بالاست که نیازی به اظهار نظرهای شبه روشنفکران کشورمان ندارد اما آنچه اهمیت دارد این است که چرا کسانی که در مدح قطع نامه های سازمان ملل قلم فرسایی می کردند و حتی در منازعه ایران و آمریکا به ناحق در کنار قطع نامه های ضدایرانی می ایستادند امروز سکوت کرده و به استناد قطع نامه های شورای امنیت اقدام آمریکا و رژیم صهیونیستی را محکوم نمی کنند؟

به عنوان مثال صادق زیباکلام که از حامیان دولت روحانی است و قبلا در استدلالی که فقط از غرب زده های به جا مانده از رژیم پهلوی می توان انتظار داشت گفته بود: « اسرائیل را به رسمیت می شناسم چراکه سازمان ملل آن را به رسمیت شناخته است.». او اکنون موضعی در قبال هتک حرمت شورای امنیت سازمان ملل نگرفته است!

ماجرای جولان چگونه شروع شد؟

رژیم صهیونیستی بخش بزرگی از بلندی های جولان سوریه را در جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷ به اشغال خود درآورد و در سال ۱۹۸۱ این مناطق را به عنوان بخشی از خاک خود اعلام کرد، این اقدام هیچگاه مورد تأیید سازمان ملل متحد قرار نگرفت؛ این منطقه در جنوب غرب سوریه واقع است و یکی از مناطق راهبردی و حساس در خاورمیانه شمرده می شود که تنها هفتاد کیلومتر از شهر دمشق فاصله دارد.

در تاریخ ۳۱ ماه مه سال ۱۹۷۴ قطعنامه شماره ۳۵۰ شورای امنیت سازمان ملل متحد مبنی بر آتش بس به تصویب رسید و از آن تاریخ به بعد نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد به منظور حفظ آتش بس در جولان مستقر شدند و رژیم صهیونیستی با تسلط بر این منطقه شروع به شهرک سازی در آنجا کرد.

قریب به ۳۰ شهرک صهیونیست نشین در جولان واقع است که حدود بیست هزار صهیونیست و بیست هزار سوری که اکثریت آنها دروزی هستند در این منطقه زندگی می کنند.

تسلط رژیم صهیونیستی بر جولان

جنگ شش روزه ۱۹۶۷ که میان رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی مصر، سوریه و اردن رخ داد از پنجم ژوئن آن سال با حمله هوایی ناگهانی صهیونیست ها به پایگاه های هوایی مصر در ۵ ژوئن ۱۹۶۷ آغاز شد و اسرائیل طی ۶ روز موفق شد تا نوار غزه و صحرای سینا را از کنترل مصر، شرق بیت المقدس و کرانه باختری رود اردن را از کنترل اردن و بلندی های جولان را از کنترل سوریه خارج کند.

بلندی های جولان یکی از چهارده استان سوریه است که به نام استان «القنیطره» شناخته می شود، این استان شامل دو شهر است یکی القنیطره که مرکز استان است و نظامیان اسرائیلی قبل از عقب نشینی از آن در جنگ اکتبر ۱۹۷۳ آن را کاملا نابود کردند و دومی شهر «فیق» که هنوز ویرانه ای تحت سلطه رژیم صهیونیستی است.

در ششم اکتبر ۱۹۷۳ سوریه و مصر با حمایت چند کشور عربی دیگر برای بازپس گیری همه سرزمین های عربی که در سال ۱۹۶۷ اشغال شده بود به جنگ با رژیم صهیونیستی رفتند که به جنگ یوم کیپور (یا جنگ اکتبر و جنگ رمضان) معروف شد این جنگ در ششم اکتبر با حمله غافلگیرانه مصر و سوریه علیه مواضع نیروهای اسرائیلی در شرق کانال سوئز و بلندی های جولان آغاز شد، مناطقی که شش سال قبل در جنگ شش روزه به تصرف نظامیان صهیونیست درآمده بود و در نهایت در روز ۲۵ اکتبر سازمان ملل برای دومین بار درخواست آتش بس کرد که موافقت شوروی سابق و آمریکا به عنوان حامیان طرفین جنگ، به پایان جنگ منجر شد.

در ژانویه سال ۱۹۷۴ مصر و رژیم صهیونیستی تحت حمایت سازمان ملل متحد در ژنو به پیمان ترک مخاصمه دست یافتند و به دنبال آن پیمان دیگر ترک مخاصمه با سوریه در ۳۱ ماه مه ۱۹۷۴ در ژنو و در حضور نمایندگانی از سازمان ملل، اتحاد جماهیر شوروی و آمریکا حاصل شد.

رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۸۱ انضمام آن به خاک خود را به صورت یک طرفه اعلام کرد، اما این اقدام از سوی جامعه جهانی به رسمیت شناخته نشده است.

در سال ۲۰۰۰ ایهود باراک، نخست وزیر رژیم صهیونیستی با فاروق الشرع، وزیر خارجه وقت سوریه در چارچوب مذاکرات صلحی تحت نظارت «مادلین آلبرایت»، وزیر خارجه وقت آمریکا از سوم تاهفتم دسامبر در ویرجینیای غربی دیدار کردند اما این مذاکرات درباره بازپس گیری بلندی های جولان سوریه به شکست انجامید چون رژیم صهیونیستی با بازگرداندن زمین های همجوار دریاچه طبریه (که در میان سرزمین های اشغالی و بلندی های جولان سوریه واقع است و بزرگ ترین منبع طبیعی آب شیرین این منطقه محسوب می شود) مخالفت کرد.

اهمیت راهبردی جولان

دمشق پایتخت سوریه قریب به پنجاه کیلومتر از بلندی های جولان فاصله دارد و توپخانه سوریه بین سال های ۱۹۴۸ تا ۱۹۶۷ از آنجا شمال سرزمین های اشغالی را هدف می گرفت.

منطقه جبل الشیخ در جولان اشغالی و در نزدیکی خط ترک مخاصمه که ارتفاع آن به ۲۸۰۰ متر می رسد به رژیم صهیونیستی موقعیتی عالی در نظارت بر تحرکات سوریه می دهد، صهیونیست ها از این بلندی ها می توانند به دقت فعالیت های مهم سوری ها را جنوب کشورشان زیر نظر بگیرند و ماهیت جغرافیایی آن هم مانعی طبیعی در برابر هر گونه تحرک نظامی سوریه است.

منطقه جولان منبع مهم آبی هم شمرده می شود چون باران های ارتفاعات جولان رود اردن را که به دریاچه طبریه می ریزد تغذیه می کنند و آب این منطقه یک سوم نیاز آبی رژیم صهیونیستی را تامین می کند.

خاک حاصلخیز جولان نیز ظرفیت مناسبی برای تبدیل شدن به تاکستان و باغ های میوه دارد و ارتفاعات این منطقه در زمستان، به تنها پیست اسکی اسرائیل نیز تبدیل شده است.

همین اهمیت راهبردی منطقه اشغالی جولان سوریه، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی را بر آن داشت تابا سوء استفاده از بحران سوریه از سال ۲۰۱۱ تاکنون از جامعه بین المللی بخواهد حاکمیت اسرائیل را بر بلندی های جولان به رسمیت شناسد.

طلای سیاه در جولان

اهمیت جولان برای اسرائیل دلیل اقتصادی فاش نشده دیگری هم دارد و آن هم عملیات اکتشاف نفت این منطقه است که به ثروت رژیم صهیونیستی از گاز موجود در خاورمیانه افزوده می شود و موقعیت آن را به عنوان یک بازیگر مهم در زمینه انرژی منطقه تقویت می کند.

در نوامبر سال ۲۰۱۵ مجله اکونومیست مقاله ای با عنوان «طلای سیاه در زیر جولان» منتشر کرده و در آن از فعالیت های اکتشاف نفت در این منطقه توسط شرکت های صهیونیستی و آمریکایی منطقه سخن گفت و در حال حاضر اعتقاد بر این است که ذخایر نفت آنجا ممکن است به میلیاردها بشکه نفت برسد.

مسئولین این شرکت ها گفتند: ما ۳۵۰ متر لایه نفت در جنوب جولان را کشف کردیم که مقادیر زیادی است زیرا متوسط ضخامت لایه های نفت ۲۰ یا ۳۰ متر است که نشان می دهد اکتشاف ما ده برابر میانگین جهانی است.

الخلیج اونلاین در پایان آورده است: تا کنون برآوردهای مشخصی از میزان نفتی که می تواند سالانه توسط شرکت های فعال در زمینه اکتشاف استخراج کرد، وجود ندارد؛ اما به طور خلاصه احتمال وجود نفت و وجود یک سوم منابع آب اسرائیل در جولان و اهمیت نظامی آن برای نظارت بر وضعیت سوریه، همچنین تبدیل شدن جولان به منطقه حائلی که جنگ های شرق را از عمق اسرائیل دور می کند و همچنین استفاده از این منطقه برای حمله به متحدان ایران در جنوب سوریه در صورت وقوع جنگ دوباره با حزب الله که نیروهای خود را بین لبنان و سوریه گسترش داده است، از عوامل اهمیت راهبردی منطقه جولان اشغالی سوریه شمرده می شود.