«وال استریت» همه این ها هست و هیچ کدام نیست!
«وال استریت»خیابان بسیار معروفی است در محلهأ«منهتن» ازکلان شهر «نیویورک» در «ایالات متحده آمریکا».ساختمان بازار بورس نیویورک که بزرگ ترین بورس جهان از نظر میزان معمالات و حجم مالی است، در خیابان وال استریت قرار دارد.همچنین مرکز بزرگ ترین مراکز اقتصادی ایالات متحده آمریکا و جهان و چند بورس مهم اقتصادی این کشور از جمله بازار بورس نیویورک (NYSE)، بازار بورس نزدَک (NASDAQ)، بازار بورس آمریکا (AMEX)، بازار بورس تجاری نیویورک (NYMEX) و میز بازرگانی نیویورک (NYBOT) در این خیابان قرار دارد. جرج واشنگتن، اولین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در عمارت فدرال در خیابان وال استریت، به عنوان اولین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، قسم یاد کرد. کلیسای تاریخی ترینیتیکه در مسیحیت به معنای سه اقنوم در خدای واحد است، در تقاطع خیابان برادویو وال استریت قرار دارد.روزنامه مشهور اقتصادی وال استریت ژورنال، نام خود را از«خیابان وال استریت»وام گرفته است. «وال استریت» همه این ها هست و هیچ کدام نیست! در طول زمان این مکان به نماد افراد صاحب نفوذ در اقتصاد جهان تبدیل شده است. امروز روشن شده آنان که دنیای غرب را «جهان سرمایه داری» می نامیدند، حرفشان بسیار دقیق بوده است. از سال های دور ما شاهد شکل گیری جهانی با محوریت «ثروت» بوده ایم، که تمامی ارزش های حاکم بر آن از سوی صاحبان سرمایه به جهانیان دیکته می شد. در این شکل از نظام، که حاکمیت آن بر مجاری رسمی قدرت در جهان همچنان ادامه دارد، سرمایه داران چون پول دارند، رسانه دارند، امکانات تبلیغ دارندو… حق دارند سرنوشت مردم را در دست بگیرند. برای دست یابی به ثروت بیشتر هر گاه بخواهند جنگ راه می اندازند و خون میریزند تا کشوری را به مستعمراتشان بیفزایند و یا ندای مخالفی را ساکت نمایند. دو جنگ جهانی با بیش از پنجاه میلیون کشته و جنگ های متعدد رخ داده در قرن گذشته و اشغال چندین کشور در قرن حاضر از جمله عراق و افغانستان، از جمله دستاورد های این نوع تفکر بوده است. اینها حتی ملاک های انسانی را تحت ذیل ثروت تعریف می کنند و هر کجا لازم بدانند آن را دستاویز تخریب و تضعیف دیگران قرار می دهند. با همین منطق است که عاملان اصلی کشتار مردم در هیروشیما و ناکازاکی، تجاوزگران به افغانستان و عراق، شکنجه گران ابوغریب و گوآنتانامو، فاجعه آفرینان صبرا و شتیلا و… می شوند مدافعان حقوق بشر و در مقابل نوجوانی که در مقابل تجاوز صهیونیست ها به سرزمین و خانه خود دست به اسلحه می برد، می شود تروریست!! و به لطف سیطره بر رسانه ها این سخن ها به مردم تلقین می گردید و توسط اذهان جاهل و خفته نیز مورد پذیرش قرار می گرفت. در مقابل این اقلیت مطلق شکم باره، اکثریتی قرار داشتند و دارند که حکم برده گان این نظام سرمایه داری را دارند. اینان که تا کنون یا مانند غلامی حلقه به گوش، تنها به استخوان های این گاو فربه یعنی ثروت،قناعت کرده بودند و یا صدای اعتراضشان در گلو خفه شده بود، اینک بیدار شده اند و بهار عربی در کشور های منطقه نیز مزید بر علت گشته تا جسارت لازم برای مقابله با نظام سرمایه داری را در خود احساس نمایند. اینها که به حق بر خود عنوان ۹۹ درصدها را گذارده اند، اینک به روشنی دریافته اند که تا کنون بازیچه دست آن یک در صد بوده اند! زمانی که قرار بود کار و تلاش صورت گیرد اینان بودند که جان می کندند تا آن یک در صد چاق تر شوند و امروز که بحران اقتصادی کشور های سرمایه داری را فرا گرفته باز هم همین ها دارند جان می کنند، خانه هاشان را از دست می دهند، روز به روز فقیر تر می شوند تا به آن یک درصد گزندی نرسد! اما اینک به نظر می رسد فشارها کارد را به استخوان این برده گان همیشه خاموش رسانده و در پی احقاق حقوق خویش برآمده اند. گر چه رسانه های همیشه در اختیار سرمایه داران، تمام تلاش خود را دراوباش و شورش گر جلوه دادن این اکثریت به کار می بندند ولیکن بعید به نظر می رسد با توجه به گستردگی این اعتراضات، بتوانند در این امر موفق باشند. رهبر فرزانه انقلاب در سفر اخیر به دیار قیورمردان کرمانشاه در همین رابطه فرمودند: «این چیزی که به عنوان «جنبش وال استریت»، مردم آمریکا را به هیجان آورده ، مهم است. سعی کردند این راکوچک نشان بدهند ، الان هم سعی میکنندکوچک نشان بدهند. همین آقایانی که مدعی هستند آزادی بیان لازم است و طرفدار آزادی بیانند ،تادوسه هفته ازشروع این جنبش ، ازهمه ی روزنامه های مهم آمریکا ،فقط یک روزنامه خبر این حرکت را منتشرکرد؛ بقیه به سکوت برگزارکردند! اینهائی که اگردر گوشه ای ازدنیا “ آنجائی که با سیاستهای اینها مخالف است “ یک چیزکوچکی اتفاق بیفتد ، صدبرابرآن را بزرگ میکنند ،یک حرکت به این عظمت را بکلی مورد سکوت قراردادند ؛مسکوت گذاشتند. ولی خب، بالاخره دیدند چاره ای نیست. خود همان کسانی که آنجا جمعند “ این چندین هزارنفری که درنیویورک دروال استریت جمع شده اند “ و اشباه آنهادرشهرهای دیگروایالات دیگرآمریکا،آنهارامجبورکردند ؛ لذاحالابه این حادثه اقرارمیکنند.» وال استریت امروز دیگر تنها نام یک خیابان در منهتن نیویورک نیست. وال استریت نماد ظلم و ستمی با سابقه چندین قرن است که صدای خرد شدن استخوان های فرسوده اش نه از آمریکا، بلکه از تمام دنیا به گوش می رسد. نماد اعتراض به حاکمیت ۱ درصد بر ۹۹ در صد! و این پیرو همان مطلبی است که رهبر معظم انقلاب نیز به آن اشاره فرموده اند: «رژیم فاسدسرمایه داری نه فقط به مردم کشورهایافغانستان وعراق و بقیه ی جاها رحم نمیکند ،بلکه به مردمِ خودش هم رحم نمیکند. مردم دراین اجتماعات وتظاهرات چندین هزارنفری نیویورک یک تابلوئی بلندکردندکه رویش نوشته بود: «ما ۹۹ درصدیم». یعنی ۹۹ درصدملت آمریکا “ اکثریت ملت آمریکا “ محکومِ یک درصدند. جنگ عراق وافغانستان را آن یک درصد راه می اندازد،اماکشته وغرامتش راآن ۹۹ درصد میدهد. این آن چیزی است که مردم رابیدارکرده ،وادار به اعتراض کرده…حمایت ازاسرائیل راهمین یک درصد میکنند. مردم آمریکا انگیزه وعلاقه ای به حمایت ازاسرائیل ندارند،که پول بدهند ، مالیات بدهند،خرج کنند،برای اینکه بتوانند غده ی سرطانی اسرائیل ،دولت جعلی اسرائیل رادریک منطقه ای سرپانگهدارند. بعد هم نوع برخوردشان؛ آن ازکتمان ومسکوت نگهداشتن ، بعد هم شدت عمل ؛ هم درآنجا ، هم دربعضی کشورهای اروپائی. درانگلیس آنچنان شدت عملی به خرج دادندکه ده یکِ آنرا انسان درکشورهای عقب افتاده ای که نظامهای دیکتاتوری بامردم برخوردمیکنند، مشاهده نمیکند.» و اما در پایان، وظیفه ما، همان است که پیر و مرادمان فرمود: «دنیادرحال یک پیچ تاریخی است. ملت عزیزما،ملتهایمسلمان،امت عظیم اسلامی، میتوانندنقش ایفاءکنند. اینجاست که اسلام، تعالیم اسلام،روش اسلام به کارنیاز مردم دنیامی آید؛ واینجاست که نظام جمهوری اسلامی میتواند الگوبودن خودش رابرای همه ی مردم دنیا اثبات کند.» والسلام