علیرضا تسلیمی:
با دوستان خصومت با دشمنان مدارا؟!
علیرضا تسلیمی: نزدیک به چهار ماه از آغاز فعالیت رسمی دولت چهاردهم به ریاست مسعود پزشکیان می گذرد. دولتی که شعار و ادعایش “وفاق ملی” و ایجاد وحدتی فراگیر و فارغ از حزب و جناح و دسته جات سیاسی و استقرار آرامشی متبوع در کشور با بکارگیری عناصر توانمند و شایسته از هر سلیقه ای بود
اما بسان اینکه هیچ داستانی پس از سپری شدن زمان مانند قبل نخواهد بود؛ داستان “وفاق ملی” نیز پس از سپری شدن زمان وارد گود محک زدن عمل و ادعا گشت که با نتایجی بسیار متفاوت و مغایر با ادعاهای زمین و زمان گیر دولت چهاردهم مواجهه شد!
وفاق ملی و آن شعار ها و ادعا های گوش فلک کر کُن اش تبدیل به اسم رمزی جهت سفید شویی افراد بدنام، سابقه دار و فاقد صلاحیت های ابتدایی جهت بکارگیری اتوبوسی در مناصب و پست های دولتی گشت! حال آنکه عناصر جوان، متخصص، تحولگرا و انقلابی و صاحب کارنامه هر روز با برچسب زنی های دروغین از جای جای دولت کنار گذاشته می شدند!
وفاقی که شامل مجرمین سیاسی و امنیتی که روزگاری علیه منافع ملی این کشور اقدام کرده و حتی از ارسال نامه به رئیس جمهور وقت دولت متخاصم آمریکا جهت اعمال تحریم های بیشتر علیه مردم کشور خود دریغ نورزیده اند که از قضا در طیف سیاسی دولت مستقر قرار دارند می شود اما خیل عظیمی از جوانان و متخصصان متعهد و تحولگرای این مرز و بوم را شامل نمی شود!
این تعارض گل درشت که به رویه ای ثابت و علنی در دولت چهاردهم تبدیل گشته به حدی اعجاب آور و غیر منطقی است که حتی هر ببینده غیر سیاسی را به این سوال وامی دارد که دولت مدعی وفاق حتی از ارتباط گیری با ١۴ میلیون رأی دهنده به رقیب رئیس جمهور مستقر ناتوان و ناکام است چه برسد به آن ۵٠% که در انتخابات حضور پیدا نکردند. آنهم ناکامی خود ساخته و دست پرورده ای گعده ای خاص که تمام هنر شان سوزاندن مفاهیم مثبت و با مسمایی همچون وحدت و وفاق ذیل پر و بال دادن به عناصر بدنام است!
حال سوال اصلی از مسعود پزشکیان آن است که تا چه زمانی بناست به دست فرمان گعده ای خاص گردن نهد و بی محابا سرمایه های انسانی کشور را قربانی انتصابات نازل، حزبی و مسئله دار کند؟! آنهم در این برهه حساس که دشمنان قداره کش این آب و خاک از هیچ فرصتی جهت ضربه زدن به آن دریغ نکرده و ناکارآمدی و بی برنامگی در اداره کشور بزرگترین همکاری با آنان جهت ایجاد ضربه به این مرز و بوم است.
از دوستان توقّعِ ما ترکِ دشمنی‌ست
ما قانعیم اگر به همین اکتفا کنند!