مدار سلطه

علی خضریان: سابقه اظهارات مقامات و اندیشکده های آمریکایی، تلاش آمریکا برای ادغام هرچه بیشتر ایران در نظام مالی تحت سلطه خود جهت افزایش ضریب آسیب پذیری در «جنگ اقتصادی به واسطه تیزتر شدن تیغ «تحریم را نشان می دهد؛ لذا مجمع تشخیص مصلحت نظام در بررسی مجدد لوایح FATF باید به این مهم توجه کند.

برخلاف برخی ادعاها FATF در نظام بین الملل جایگاهی الزام آور ندارد و نمی تواند کشورها را ملزم به قطع روابط تجاری با یکدیگر کند. شاهد مدعا اینکه با وجود قرار دادن «ایران در لیست سیاه این نهاد در زمستان ۱۳۹۸، ایران در ۱۱ ماهه ۱۳۹۹ بالغ بر ۶۵ میلیارد دلار صادرات و واردات داشته است.

لذا تا زمانی که ایران به کنوانسیون های CFT و «پالرمو نپیوسته، هیچ تعهدی برای اجرای آن ندارد؛ اما تصویب این کنوانسیون ها موجب الزام آور شدن تعهدات بین المللی خواهد شد. ضمن اینکه براساس سابقه FATF، الحاق به این کنوانسیون ها با حق شرط، مورد پذیرش اعضای کنوانسیون قرار نخواهد گرفت.

نکته مهمتر که باید مورد توجه جدی قرار گیرد، هیچ تضمینی ارایأه نشده است که الحاق به این کنوانسیون های تکلیفی FATF خروج از لیست سیاه و بهبود جایگاه ایران را در پی خواهد داشت و گزارش های «دولت نیز به این مسیأله اذعان دارند.

خطر بزرگ پذیرش این دو کنوانسیون، فراهم کردن شرایط برای اعمال دقیق تحریم هاست و سوابق امر حاکی از این است که در صورت الحاق به این کنوانسیون ها، اقدامات ایران برای دور زدن تحریم ها مصداق «پولشویی قلمداد شده و علیه کشور در «شورای امنیت سازمان ملل پرونده تشکیل خواهد شد.

در نتیجه اجرای استانداردهای FATF توسط ایران به ویژه فراهم کردن زیرساخت های حقوقی آن یعنی الحاق به کنوانسیون های CFT و پالرمو، از مصادیق تقویت تسلیحات مالی آمریکاست و نه تنها گشایشی در وضعیت «اقتصادی مردم ایجاد نخواهد کرد، بلکه موجب هوشمندتر شدن تحریم های «آمریکا نیز خواهد شد.

با توجه به این وضعیت، تا زمانی که تحریم های ظالمانه علیه ایران وجود دارند، الحاق به CFT و پالرمو خلاف مصلحت است و از مجمع تشخیص مصلحت نظام انتظار می رود ضمن مخالفت با الحاق به دو کنوانسیون تکلیفی در شرایط فعلی، بررسی الحاق به آنها را منوط به لغو عملی تحریم ها علیه کشور نماید.