دستان پُرِ خاتمی از اسناد خیالی

اظهارات محمدرضا خاتمی نشان می دهد، برخلاف هیاهوی اصلاح طلبان مبنی بر وجود حرف های ناگفته و اسناد متقن درباره تقلّب در انتخابات ۸۸، اصلاً نباید منتظر سخن جدیدی از سوی مدعیان تقلب بود.

اوضاع اصلاً بر وفق مراد اصلاح طلبان نبود. همه چیز علیه آنان پیش می رفت. کاهش محبوبیت دولت متحدشان به زیر ۱۰ درصد و صفر شدن سرمایه اجتماعی شان کم بود، که شوک وقوع یک قتل به دست یکی از چهره های شاخص شان به آن اضافه شد!

اهرمی نیاز بود تا به وسیله آن از مخمصه های ایجاد شده رهایی یابند و نفسی تازه کنند. باید بهانه ای جور می شد تا با سوار شدن بر موج آن، چند صباحی هم که شده بود، ورق را برگرداند و از زیر فشار افکار عمومی خارج شوند.

بهانه اصلاح طلبان خیلی زود جور شد؛ دادگاه محمّدرضا خاتمی درباره ادعای جابه جایی هشت میلیون رأی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ به جریان افتاده بود و بهانه خوبی بود تا با سوار شدن بر موج اسناد و مدارک خیالی، قدری به عرض اندام بپردازند. آن ها در فاز نخست، اشتیاق خود برای برگزاری دادگاه را جار زدند تا اینگونه وانمود کنند که حرف های زیادی برای گفتن دارند!

تصمیم قاضی پرونده مبنی بر موکول شدن پخش محتوای دادگاه به پایان جریان بررسی، باعث شد تا اصلاح طلبان فاز دوم عملیات تطهیر فتنه گران ۸۸ و نشستن در جایگاه مدعی را کلید بزنند و این فرصت را به آن ها داد تا دست های خالی خود را پُر، نشان دهند!

بی شک، پخش محتوای دادگاه پس از هر جلسه، خالی بودن دست مدعیان تقلب را بیش از پیش عیان می کرد؛ امّا حال که تصمیم، چیز دیگری است، حامیان فتنه، فرصت خوبی برای دمیدن در اسناد خیالی خود یافته اند و کلیدواژه «دادگاه علنی» تبدیل به یک اسم رمز برای آن ها شده است.

توهم وجود اسناد تقلب هشت میلیونی آنقدر بالا گرفت که برخی ها پای ماشین حساب را هم به ماجرا باز کردند!

امّا پس از برگزاری دومین جلسه دادگاه، محمّدرضا خاتمی اظهاراتی را مطرح کرده است که ردِّ توهم بودن تقلب هشت میلیونی را می توان در آن دید.

وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه عدد و رقم مورد ادعای وی از کجا آمده، گفته است: «در بخش اول دفاعیات گفتم که من نه عِدّه و عُدّه دارم، نه به پشت پرده دسترسی دارم و نه غیب گو و رمّال دارم . . . وقتی این پرونده تشکیل شد از اقصی نقاط کشور، علاقه مندان و دوستداران و کسانی که دنبال این کار بودند، شواهد و مدارک زیادی را فرستادند و وقتی توجه کردم دیدم همه آن ها، اسناد و مدارکی است که در رسانه ها منتشر شده است؛ مثلاً فرض کنید گزارش تفصیلی شورای نگهبان یا اظهارات یا بیانیه های وزارت کشور، یعنی وقتی بعداً مدارک را منتشر بکنیم، برایتان قابل دسترسی است».

نتیجه واضحی که سخنان خاتمی به ما می دهد این است که وی ادعایی را مطرح کرده که خود، سندی برای اثبات آن در اختیار نداشته است(!) و تازه پس از تشکیل پرونده، برخی ها از شهرهای مختلف برای او سند فرستاده اند؛ آن هم چه اسنادی؟ اسنادی که برگرفته از گزارش های شورای نگهبان و وزارت کشور است و به قول خاتمی، اصحاب رسانه به آن دسترسی دارند!

اینجا باید از محمّدرضا خاتمی پرسید، آیا این همان اسنادی نیست که طی سال های پس از فتنه از سوی هم طیفان وی بارها در رسانه ها مطرح شده است و بطلان آن ها بارها آشکار شده است؟ مثلاً چگونه می توان از بیانیه های شورای نگهبان و وزارت کشور، اسناد هشت میلیونی تقلب را درآورد؟ آیا این بیشتر به طنز شبیه نیست؟

قسمت دیگری از اظهارات خاتمی پس از برگزاری دادگاه دوم، قابل تأمل است: «فکر می کنم این دادگاه می تواند ختم دعواهای سال ۸۸ باشد به شرط اینکهانصاف وجود داشته باشد و همچنان در، بر پاشنه لجاجت و لجبازی نچرخد که چون ما گفتیم پس همین است و غیر از این نیست. در برابر اسناد و مدارک کافی که وجود دارد انصاف و عدالت وجود داشته باشد».

مشروط کردن مؤثر بودن دادگاه به وجود انصاف و کنار گذاشتن لجبازی(!) این سؤال را به وجود می آورد که آیا خاتمی و دوستانش، نتیجه دادگاه را خواهند پذیرفت؟ یا دادگاهِ خوب، دادگاهی است که حکم به وجود تقلب هشت میلیونی بدهد؟ همانطور که انتخابات سالم، از دید آن ها انتخاباتی است که اصلاح طلبان در آن پیروز شوند!

خاتمی در ادامه می گوید: «عدد برای من مهم نیست، من عددم را ثابت می کنم، اما مهم این است که ببنیم در انتخابات چقدر جفا شده است هم به مردم هم به جمهوری اسلامی هم به همه».

اظهارات خاتمی نشان می دهد، برخلاف هیاهوی اصلاح طلبان مبنی بر وجود حرف های ناگفته و اسناد متقن درباره تقلب در انتخابات ۸۸، محتوای دادگاه را می توان از الان حدس زد و اصلاً نباید منتظر بود تا حرف جدیدی از سوی مدعیان تقلب، رو شود؛ چرا که همانطور که در اظهارات خاتمی آمده است، اسناد وی مبتنی بر اظهاراتی است که از دیگران نقل شده است! به همین دلیل، وی خواهان حضور چهره هایی چون آیت الله جنتی، کدخدایی، محسن رضایی، قالیباف و . . . در دادگاه شده است.

با این حال، یادآوری چند نکته به محمّدرضا خاتمی خالی از لطف نیست:

۱- محمّدرضا خاتمی اسناد تقلب هشت میلیونی را نزد برادر خود و رئیس دولت اصلاحات جست وجو کند که در جلسه ای گفته بود: «من نمی گویم در انتخابات تقلب شده است»

۲- اسناد تقلب هشت میلیونی را در دادگاه متهمان ۸۸ بیابد که هم قطاران وی نظیر محمّدعلی ابطحی و محمّد عطریانفر، به خیانت امثال خاتمی و موسوی اشاره کردند و «تقلب» را اسم رمز فتنه نامیدند.

۳- یکی دیگر از منابعی که آقای خاتمی می تواند اسناد خود را آنجا بیابد، اظهارات تئوریسین و مغز متفکر جریان اصلاحات است.

۴- جلسه رأی اعتماد به وزرای دولت تدبیر و امید نیز منبع خوبی می تواند برای اثبات تقلب هشت میلیونی در انتخابات ۸۸ باشد. جایی که ژنرال هایی چون بیژن زنگنه، عباس آخوندی، علی ربیعی و محمّدعلی نجفی که همگی از چهره های شاخص جریان اصلاحات و اعضای فعال ستاد موسوی بودند، به صراحت بر سلامت انتخابات ۸۸ صحه گذاشتند و از مدعیان تقلب اعلام برائت کردند.