نقش سعودی ها در پیوند میان بهائیت، منافقین و سلطنت طلبان در حاشیه یک نشست

مشرق – سی امین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل در شهر ژنو درحالی برگزار می شود که طبق روال هر سال، عناصر معدودی از جریان های ضدانقلاب سعی در خودنمایی و اظهار وجود در حاشیه این نشست ها دارند. با این حال برخی نکات حائز اهمیت در فعالیت این گروه ها می تواند مورد توجه قرار بگیرد و در پاسخ به برخی از سوالات مبهم در نحوه همگرایی جریان های ضدانقلاب طی یک دو سال اخیر موثر باشد. نکته ابتدایی این امر که می توان آنرا با صراحت مطرح کرد، همدستی و همراهی همه جریان ها اعم از منافقین، بهائیت، سلطنت طلبان، تجریه طلبان و جریان رسانه ای آنها اعم از شبکه هایی همچون من و تو و … است که با تقسیم وظایف مشخص و تفکیک شده عمل می کنند. هیچ یک از این گروه ها را نمی توان مدیر سایرین خواند و البته هیچکدام را نمی توان وزنه ای برای مقابله با جمهوری اسلامی به حساب آورد، اما همه شواهد از فعالیت های جریان ضدانقلاب نشان از بازگشت به مسئله “همگرایی برای مقابله با ایران” دارد که در برهه ای از سالهای اخیر تشکیل و نهایتا به دلیل اختلافات عمده آنها فروپاشید. یکی از بسترهایی که زمینه یکپارچگی عناصر صدانقلاب تحت قاعده دشمن مشترک را فراهم می کند، اجتماع معدود آنان در حاشیه نشست سالیانه شورای حقوق بشر سازمان ملل است که در روزهای ابتدایی این نشست، نماینده همه گروه های مذکور گرد هم می آیند و پنلی با موضوع نقض حقوق بشر در ایران را با خودشان برگزار می کنند. در این بین تقسیم وظایف را می توان اینگونه ترسیم نمود: منافقین: نماینده این گروهک تروریستی (فریده کریمی) و پادوهای وی ضمن ارتباط با NGOهایی از کشورهای بعضا ضعیف که توان مالی حضور در مجامع اینچنینی را ندارند، با صرف هزینه های کلان تعدادی از سهمیه های ایشان را دریافت نموده و به واسطه آنها نفرات سایرگروه ها را وارد شورای حقوق بشر می کنند. البته هر فردی می تواند در این نشست ها حضور پیدا کند، اما زمان حضور برای غیر از NGO ها محدود است. تهیه برخی محورهای محتوایی نشست ها و مانور بر روی برخی اعضای کشته شده این سازمان و یا عده ای که به جرم جاسوسی و اقدامات تروریستی در زندان هستند، از جمله مسئولیت های دیگر منافقین به حساب می آید. بهائیت: اعضای بهایی ارتباط خود را با منافقین رسما علنی کرده اند و با روابط تنگاتنگ در تعاملات فی ما بین به نوعی ادعاهای خود را در قالب های تعریف شده منافقین مشخص می کنند. در اختیار قرار دادن برخی عناصر پادوی بهایی و تامین هزینه های ایشان از جمله وظایف بهایی ها به عنوان یک تشکیلات سازمان یافته جاسوسی است. شبکه های ماهواره ای (از جمله تیم من و تو): منافقین، سلطنت طلبان و عمده گروه های ضدانقلاب در یک فضای پیری مفرط و بی جاذبه به سر می برند که حتی توانایی ارتباط حداقلی با نهادهای جوان سایر کشورها را ندارند، لذا با پرداخت هزینه های حداقلی، عناصر شبکه های ماهواره ای را بعنوان نیروهای به اصطلاح جوان ضد انقلاب جذب کرده و نمایی از جوان گرایی و زنده بودن واهی را به نمایش می گذارند و البته برخی از ایشان با متون از قبل تعیین شده نیز به عنوان سخنران به ایراد برخی اتهامات علیه نظام می پردازند. سلطنت طلبان: عناصر سلطنت طلب در حداقل ترین سطح همکاری در این تشکیلات به سر می برند و به واسط NGO ای که منافقین از آن استفاده می کنند، چند تصویر به عنوان یک نمایشگاه در مخالفت با دولت ایران مقابل یکی از درب های شورای حقوق بشر قرار داده و با قرار دادن پرچم منافقین در کنار پرچم شاهنشاهی خودنمایی نمودند. تجزیه طلبان: این گروه محدود که به واسطه دلال ها و دلارهای سعودی حمایت می شوند، لحظه ای خود را از عناصر متصل به تیم های عربستان جدا نکرده و در محافل ضد انقلاب، به مخالفت با محکومیت همکیشانشان که پس از حوادثی همچون بمب گذاری و خرابکاری های مسلحانه محکوم شده اند، می پردازند. البته همسویی با رابطین عربستان، مسئله شایع در بین همه جریان های ضدانقلاب است و شواهد اینگونه به نظر می رسد که عربستان بطور گسترده در پی تقویت جریان های ضدایرانی است. گفتنی است هیچ یک از اقدامات و حضور عناصر ضدانقلاب در قالب های رسمی بین المللی نبوده و تنها به واسطه قرار گرفتن در محملی مانند شورای حقوق بشر سازمان ملل، جنبه رسانه ای و بزرگنمایی بیهوده دارد. مخاطبین عمده محافل عناصر ضد انقلاب عمدتا نیروهای درون تشکیلاتی و در عین حال سرویس های جاسوسی غربی هستند که گروه های معاند را همواره بعنوان ذخیره ای برای اقدامات مزدور مئابانه خود در دامن خود نگه داری می کنند و نهایتا تنها در فاز خرابکاری و تحرکات موضوعی آن هم در زمان خاص مورد بهره برداری قرار می گیرند.