انتظار مرعشی برای منسی شدن خط قرمز فتنه!

حسین مرعشی، فعال سیاسی اصلاح طلب در بخشی از گفت وگوی تازه خود با سایت خبرآنلاین اظهار کرده است: باید بپذیریم که در بدترین حالت دو طرف پنجاه – پنجاه خطا کردیم. آقای جنتی داور انتخابات از یک کاندید حمایت کرده و طرفداران آن کاندیدا هم به نتیجه ای که آقای جنتی تایید کرده معترض شده اند. تمام ماجرا همین است. حالا باید کشور از این موضوع عبور می کرد. وی همچنین می گوید: اصلاح طلبان با وجود این محدودیت به اتکای تجربه سال ۹۲ وسیع در انتخابات شرکت خواهند کرد و کمک خواهند کرد تا نظام بتواند از این مرحله عبور کند. انتظار داریم که بعد از انتخابات ۹۴ دیگر کشور ۸۸ را فراموش کند. *درباره صحبت های مرعشی چند نکته محل تأمل و تدبر است که باید به آنها اشاره کرد: یکم: درباره بحث حمایت چند عضو شورای نگهبان از رئیس جمهور سابق باید بیان کرد که به قول دکتر اسماعیلی، عضو حقوقدان شورا «ایکاش این اظهار نظرها انجام نمی شد» اما بدیهیست که این اظهار نظرها به هیچ وجه به معنای دخالت در انتخابات نیست. زیرا همین اعضای شورا بوده اند که علیرغم اختلاف نظر با لیدر جریان اصلاحات، در مقطعی وی را تأیید صلاحیت کردند و او از قِبل همین تأیید صلاحیت نیز پیروز انتخابات شد و به ریاست جمهوری رسید. آشکار است که چهره های جریان سیاسی خاص که نوعاً یا جزو دستگیری های فتنه سال ۸۸ هستند و یا از تأثیرگذاران مسلم در آن؛ هیچ اشتباه مرتبطی را در پیکره نظام اسلامی پیدا نکرده و لذا مجبورند به یک اظهار نظر، بسنده و آنرا عامل جمیع رخدادهای ریز و درشت جهان قلمداد و معرفی کنند. دوم: مرعشی در توضیح فتنه سال ۸۸ از این گفته است که طرفداران یک کاندیدا به نتیجه ای که آیت الله جنتی تأیید کرده اعتراض کرده اند؛ تمام ماجرا همین است! به راستی آیا می توان تلاش کرد که با دست جلوی نور خورشید را گرفت و آیا تمام ماجرای سال ۸۸ همین است؟! اگر اینطور است و مسئله فقط یک اعتراض به یک نتیجه بوده است پس اولاً چرا طرفداران خاص کاندیدای مغلوب از طُرُق قانونی نسبت به اعتراض خود اقدام نکردند و کف خیابان ها را برگزیدند؟! ثانیاً اگر آنها به نتیجه انتخابات معترض بودند چرا شعار «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است» را سر دادند و چرا با شعار «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» حتی معترض فلسطین هم شدند؟! ثالثاً چرا عکس امام راحل مردم را پاره کردند و در روز عاشورا هلهله سر دادند؟! رابعاً چرا حمایت دشمنان خارجی ملت، صهیونیست ها و کسانی همچون بنی صدر یا شرور معدوم ریگی را بصورت جدی و صریح ردّ نکردند و خامساً گویا مرعشی فراموش کرده است که رفقای او بودند که از ۱۲ ماه مانده به انتخابات (و قبل از حمایت برخی مسئولان از احمدی نژاد) به قصد القای تقلب، ستادهای صیانت از آرا را تشکیل دادند و در مصاحبه های خود عنوان می کردند که اگر انتخابات سالم برگزار شود؛ پیروز انتخابات فلانی است. جواب این سؤال ها بوضوح روشن می سازد که آیا تمام ماجرای فتنه سال ۸۸ همین چیزی است که مرعشی گفته یا حقیقتی بسیار بزرگتر در ورای سخنان او وجود دارد؟! سوم: مرعشی در ادامه از این گفته است که کشور باید از این موضوع (فتنه) عبور می کرد؟! چرا وی انتظار دارد که شرح «شهر احمق های رمان پینوکیو» در ایران هم تکرار شود؟! مگر عقل جمعی، حافظه تاریخی و نیاز عمومی مردم ایران به امنیت و رفاه زائل شده است که به راحتی از کنار یک فتنه شوم که به مثابه یک بیماری بزرگ می رفت تا پیکره ایران را دچار حالتی شبیه این روزهای اوکراین یا سوریه کند؛ بگذرند؟! این چه انتظاری است که می خواهد ملت شریف ایران و مسئولان و نهادهای اجرایی و امنیتی کشور، از فتنه ۸۸ و بی صلاحیتی همیشگی عاملان و مسببان آن بگذرند بی اینکه ندای توبه از جانب حتی یک نفر از آنها شنیده شده باشد! و شاید قصه جالب تر شود وقتی مخاطبان بدانند شخص حسین مرعشی در سال ۹۱ و در گفت وگو با ویژه نامه روزنامه اعتماد حتی از مدیریت شده بودن انتخابات سال ۹۲ هم سخن رانده بود! آیا این انتظار صحیحی است که نظام اسلامی بر پلنگان تیز دندان ترّحم کند و امنیت و آبروی مردم و نظام را به سودای بی تدبیری و نسیان فتنه بسپارد؟! چهارم: مرعشی گفته است که اصلاح طلبان کمک می کنند تا نظام بتواند از مرحله انتخابات ۹۴ عبور کند و انتظار است که بعد از آن دیگر فتنه ۸۸ فراموش شود! سلّمنا، اصلاح طلبان در مقطعی قصد حضور در انتخابات را دارند و این برای هر طیف و حزب سیاسی مثبت تلقی می شود اما چرا مرعشی نمی گوید که جریان متبوع وی در مقطعی هم مثل انتخابات مجلس نهم از انتخابات قهر کردند و شرکت نکردند اما نظام به راحتی انتخابات را با حضور حداکثری مردم برگزار کرد. به سخن دیگر اینکه شرکت کردن یا نکردن یک جریان سیاسی خاص در انتخابات های کشور هم اکنون در سنجه ی قضاوت افکار عمومی هست و نیازی به تفاخر از بابت یک حضور و تقلّا برای کتمان یک قهر سیاسی نیست. خوشمزگی بیشتر ماجرا اما آنست که کسی انتظار دارد از بابت این تفاخر و عمل به وظیفه، کشور فتنه سال ۸۸ را هم منسی کند! مرعشی چگونه هوس این آرزوی محال را بر زبان رانده در حالی که هنوز هیچیک از سردمداران فتنه سال ۸۸ از کرده ی خود ابراز ندامت و توبه و عذرخواهی نکرده اند و جوانانه مشغول لجبازی با افکار عمومی و نظام اسلامی هستند؟! گویی مرعشی هم حتی میان آن لجبازی و این نیاز پیکره ی جریان خاص به تنفس مصنوعی مخیّر مانده و برای همین دست به اظهار پیشنهادهای عجیب و غریب می زند. نظام اسلامی و مردم چطور از آن فتنه ی سهمگین که از ۸ سال جنگ تحمیلی هم سخت تر بود گذر کنند در حالی که هنوز علاقه مندان آن فتنه در صفحات اجتماعی خود از «رویش ناگزیر جوانه های سبز»! سخن می رانند و عده ای دیگر با کنایه بحث حق الناس بودن رأی مردم را مطرح می کنند و از این می گویند که اگر در انتخابات آتی حق الناس رعایت شود، اصلاح طلبان پیروز خواهند شد! یقیناً همین دلایل کافیست برای اینکه نظام اسلامی همچنان و محکم بر خط قرمز بودن فتنه و عدم فراموشی آن ایستادگی کند و الی الابد این تجربه ی دشوار را برای نسل های خود بازگو کند. منبع: فارس