حجت تمام شد !!!

چند ماهی است که دعوایی در پشت پرده در بین اصولگرایان در گرفته است و موضوع این دعوا نیز بحث بر سر اتحاد و تشکیل یک جبهه متحد در بین تمام افرادی بود که به نحوی خود را اصولگرا می نامیدند.حال چه این اصول گرایی ظاهری باشد و چه حقیقی، فرقی نداشت .فقط این مهم بود که در کنار یکدیگر باشند . جالب این جا بود که پیش از آنکه از گروه های مختلف اصول گرا برای این وحدت دعوتی شود تا نظرات آنها نیز در مورد این وحدت بررسی شود، خود افراد بانی این کار (که بیشتر از اصولگرایان سنتی بودند) اقدام به تعیین ساختار این وحدت کردند و حتی داوران لازم برای این وحدت را نیز با سلیقه خود تعیین نمودند و پس از آن از همه گروه های اصولگرا دعوت به قرار گرفتن در این ساختار کردند. واکنش گروه های مختلف اصول گرا در این بین کاملا متفاوت بود. افرادی که اصولگرا شناخته می شدند ولی جایگاه خود را در بین مردم به علت مواضع و عملکردهای خود از دست داده بودند با شور و شعف ، بلافاصله از این ساختار حمایت کردن و دم از وحدت و لزوم وحدت زدند. عده ای مثل اعضای جبهه پایداری هم بودند که این ساختار را عادلانه و برآمده از تفکر ولایتمدار و عدالت محورانه نمی دانستند و معتقد بودند که این ساختار و این فراد ، در واقع ذبح اصول با نام اصول گرایی است. بر همین مبنا بود که جبهه پایداری ضمن تاکید بر اصول خواستار وحدتی با ساختاری عدالت محورانه شد ،که طبیعتا به مذاق افرادی که با این ساختار معیوب ۸+۷ امیدی برای حضور مجدد در مجلس پیدا کرده بودند خوش نیامد و لذا این افراد معلوم الحال فارق از هر گونه تقوای سیاسی ، به جای استدلال نمودن شروع به تخریب جبهه پایداری به صورت مصداقی و کلی نمودند. از تخریب تک تک اشخاص جبهه پایداری گرفته تا تخریب اهداف کلی جبهه پایداری. تخریب های شخصیت مثل داستان گرین کارت اقا تهرانی و فراری بودن از جبهه جنگ !! ، تا داستان قدرت طلب بودن روح الله حسینان و لنکرانی (وزیر بهداشت) و…. تخریب های گفتمانی مثل همفکر بودن جبهه پایداری با جریان انحرافی ( با وجود افراد شاخص مخالف جریان انحرافی مثل ایت الله مصباح و با وجودی که اساس اعلام حضور پایداری در زمان خانه نشینی احمدی نژاد بود و……) و قدرت طلب بودن و تمامیت خواه بودن جبهه پایداری و… ترجیع بند تمامی این اتهامات هم این بود که جبهه پایداری اهل وحدت نیست و قصد وحدت شکنی دارد. حتی از قول اقای حداد عادل همه جا نقل می کردند که حضرت اقا در یک جلسه خصوصی ،به ایشان بر لزوم وحدت اصول گرایان در انتخابات تاکید کرده اند .حتی بخش ناقصی از صحبت های رهبری در جمع فراکسیون انقلاب اسلامی مجلس (که در واقع همان اعضای جبهه پایداری اند) را در سال ۸۸ منتشر نمودند و گفتند که منظور آقا وحدت اصولگرایان در انتخابات ۹۰ بوده است و گفتند صحبت رهبری برای همه زمان هاست و….. در این بین حتی بسیاری از افراد موجه اصولگرایی نیز لزوم وحدت با افراد با عنوان کلی اصول گرا تاکید کردند. ولو وحدت با ساکتین فتنه و ولو با وجود ساختار غلط وحدت ۸+۷ (داشتن حق امتیاز برای یک یا چند فرد مثل…) و ولو با حضور بسیاری از اشرافین اصولگرا (مرفهین بی درد به ظاهر اصول گرا) و استدلالشان هم این بود که اوضاع به قدری بحرانی است که برای حذف دشمن این وحدت ولو ناقص لازم است. دوستان جبهه پایداری هم در جواب معتقد به لزوم وحدت ولیکن با ساختار صحیح بودند و وحدت با مردود شدگان در آزمون های انقلاب را عدم تعهد بر ایستادگی بر اصول و در واقع ذبح مفهموم اصولگرایی می دانستند و همچنین انتخابات مجلس جدید را موقعیت مناسبی برای جدا کردن ناخالصی های اصول گرا نما می دانستند .اعضای پایداری در مورد شایعه سخن خصوصی رهبری بر لزوم وحدت اصولگرایان در مجلس هم می گفتند ، که خود رهبری گفته اند که من اگر حرفی داشته باشم صریح می گویم و حرف درگوشی با کسی ندارم و لذا می گفتند ما منتظر صحبت های رهبری در مورد انتخابات می مانیم ولی فعلا با عقل خود ، وحدت با مردودین فتنه را قبول نداریم. همه ی این مطالب که گفته شد مقدمه ای بود برای ذکر این خاطره که در ذیل می گویم: چند روز پیش در جلسه ای بودم، در آن جلسه عزیزی که همواره آشنایی کافی با صحبت های رهبری داشته می گفت : با شناختی که از رهبری دارم ، رهبری در سخنان مربوط به انتخابات خود حتما در مورد این اختلاف مطرح شده گره گشایی خواهند کرد. می گفت که به نظرم رهبری در سخنرانی خود به یکی از دو سبک زیر صحبت می کنند یا رهبری در سخنان خود به نحوی لزوم وحدت افراد را اشاره می کنند و مثلا می گویند که این انتخابات نباید وحدت مردم و خواص را به هم بزند و…… به طور کلی حرف هایی که نشان می دهد که از نظر رهبری با دیدی که از بالا بر شرایط کشور دارند لزوم وحدت الزامی است -یا اینکه رهبری از رقابتی بودن انتخابات صحبت می کنند و مثلا می گویند انتخابات فرصتی است برای اینکه افراد و دیدگاه های مختلف بایکدیگر رقابت کنند و تفکر و دیدگاه خود را به مردم عرضه کنند و هر کدام که مردم صلاح بدانند به همان رای می دهند و مثلا می گویند نباید از رقابتی شدن انتخابات ترسید و این نه تنها بد نیست بلکه حسن است و……… القصه حجت تمام شد !!! اصلا باور نمی کردم ! ولی رهبری در صحبت های خود به مناسبت ۱۹ دی دقیقا همین صحبت را کردند و به گزینه دوم رای دادند ! و فرموند که انتخابات باید به صورت رقابتی برگزار شود و آن هم یک رقابت سالم و اسلامی . بعد هم در تکمیل بحث خود مفهوم رقابتی بودن انتخابات را به خوبی توضیح دادند. ایشان فرمودند : “انتخابات باید سالم باشد، رقابتی باشد. رقابت غیر از خصومت است، رقابت غیر از تهمت زنیِ متقابل است؛ اینها را باید همه مواظب باشیم. رقابت این نیست که کسی اثبات خود را متوقف بر نفی دیگری بداند. رقابت این نیست که کسانی بیایند برای جلب نظر مردم، وعده های خلاف قانون اساسی، خلاف قوانین عادی بدهند؛ اینها نباید باشد. کسانی که وارد عرصه ی انتخابات میشوند، چه از طرف مجریان و مسئولان، چه از طرف کسانی که نامزد میشوند، بایستی به آداب و شروط یک حرکت عمومیِ سالم پایبند باشند، متعهد باشند؛ این لازم است.” پرده آخر… به نظرم حال که امام خامنه ای حجت را تمام کردند و انتظار خود را نیز از این انتخابات بیان داشتند ما هم باید تلاش کنیم که با ایجاد یک شرایط مناسب برای انتخابات با رعایت تقوای سیاسی، یک رقابت سالم انتخاباتی و پرشور را رغم بزنیم. اگر دقت بکنیم انقلاب اسلامی همواره در حال خالص سازی بوده است . امروز هم وقت آن است که حتی خود اصول گرایان با یکدیگر یک رقابت سالم را داشته باشند. تا نا خالصی ها باز هم بیشتر زدوده شود. هاشم غفاری تهرانی