با بررسی آمارهای دولت آقای روحانی، نکات مهمی روشن می‌شود. در سال ۱۳۹۹، یعنی سه سال پس از آغاز به کار آن دولت، مجموع تجارت خارجی ایران ۹۴ میلیارد دلار بود، که این شاخص در سال ۱۴۰۲، یعنی دو سال پس از شروع فعالیت دولت شهید رئیسی، به ۱۵۳ میلیارد دلار افزایش یافت. یعنی بیش از ۶۰درصد افزایش! این افزایش در شرایطی حاصل شد که الحاق به FATF، پالرمو و CFT محقق نشده بود، و نشان می‌دهد رشد تجارت خارجی لزوماً در گرو پیوستن به این کنوانسیون‌ها نیست.
حجت‌الاسلام آقاتهرانی درخصوص پیوستن ایران به FATF، CFT و پالرمو و بررسی آن در مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت‌وگو کرد و با اشاره به رویکرد ترامپ اشاره کرد که چنین فردی، دنبال تشدید فشارها برای پیروزی در مذاکرات است. باید از هرگونه اقدامی که توان ایران در مقاومت در برابر تحریم‌ها را کاهش می‌دهد، خودداری شود! پس اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام باید با مخالفت خود، توان کشور و اقتدار نظام را حفظ کنند؛ چرا که تصویب این لوایح در مجمع، مانع از دور زدن تحریم‌ها خواهد شد.
– جناب آقای آقاتهرانی، با توجه به اینکه مجمع تشخیص مصلحت نظام بار دیگر بررسی الحاق ایران به کنوانسیون‌های CFT و پالرمو را در دستور کار قرار داده است، نظر شما در این خصوص چیست؟
از دوران دولت پیشین و مباحث مربوط به این کنوانسیون‌ها زمان زیادی سپری نشده و تغییری نیز در شرایط بنیادین رخ نداده است؛ بنابر این، وضعیت مشابه گذشته است، و حکم آن زمان و اینک یکسان خواهد بود. همان‌گونه که در آن دوره، فرآیند بررسی پیوستن ایران به FATF فعالیت‌های کشور را تحت‌الشعاع قرار می‌داد و به معیشت مردم گره می‌خورد، به نظر می‌رسد رویکرد کنونی نیز در همان مسیر قرار دارد.
– چگونه؟
با بررسی آمارهای دولت آقای روحانی، نکات مهمی روشن می‌شود. در سال ۱۳۹۹، یعنی سه سال پس از آغاز به کار آن دولت، مجموع تجارت خارجی ایران ۹۴ میلیارد دلار بود، که این شاخص در سال ۱۴۰۲، یعنی دو سال پس از شروع فعالیت دولت شهید رئیسی، به ۱۵۳ میلیارد دلار افزایش یافت. یعنی بیش از ۶۰درصد افزایش! این افزایش در شرایطی حاصل شد که الحاق به FATF، پالرمو و CFT محقق نشده بود، و نشان می‌دهد رشد تجارت خارجی لزوماً در گرو پیوستن به این کنوانسیون‌ها نیست.
بگذرم از این که آب خوردن برخی وابسته به بیگانگان و دیگران بوده و هست.
خداوند شهید عزیز آیت‌الله رئیسی را رحمت کند؛ در ابتدای مسئولیت ایشان، ادعا می‌شد واردات واکسن منوط به تصویب FATF است. با شروع به کار ایشان، ابتدا ۱۰ میلیون دوز واکسن وارد شد، و این میزان در ادامه تا پنج برابر افزایش یافت. این موارد مؤید آن است که تحقق شعار سال، یعنی سرمایه‌گذاری برای تولید، در گروی پذیرش این کنوانسیون‌ها نیست، بلکه به درک درست و همت مسؤلان نظام وابسته است.
– به نظر شما، چه تحولاتی در شرایط فعلی، استدلال‌های مخالفان الحاق را تقویت می‌کند؟
ظاهراً طرفداران الحاق به پالرمو و CFT، واقعیات موجود را نادیده می‌گیرند. گویا از نظر دور داشته‌اند که جمهوری اسلامی ایران ۳۹ مورد از ۴۱ توصیه FATF را اجرا کرده است، اما ۲۴ مورد از همین اقدامات اجرائی هنوز مورد پذیرش آن نهاد قرار نگرفته است. این افراد بر چه مبنایی، علت عدم پیشرفت را صرفاً به دو کنوانسیون پالرمو و CFT محدود می‌کنند؟ اگر به این دو پیوستیم ولی باز هم در لیست سیاه ماندیم، چه کسی جوابگو خواهد بود؟ در حالی که تجربه گذشته ما همین قضاوت را خواهد داشت، و برخی از صد بار هم از سوراخی گزیده شوند باز هم بخود نخواهند آمد. در حالی که مؤمن این‌گونه نیست.
– درخصوص تهدیدهای مکرر کشورهای اروپایی مبنی بر فعال‌سازی مکانیسم ماشه و اعاده تحریم‌های بین‌المللی چه دیدگاهی دارید؟
جمهوری اسلامی ایران از دیرباز و به ویژه اینکه در شرایط یک جنگ اقتصادی قرار دارد. تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی اعمال شده بر کشور، به گواهی مقامات رسمی ایالات متحده، در تاریخ کم‌سابقه است. در چنین وضعیتی و با در نظر گرفتن تهدید فعال‌سازی مکانیسم ماشه و بازگشت تحریم‌های بین‌المللی، پذیرش تعهدات CFT و پالرمو، از منظر عقلانیت و منافع ملی، توجیه‌پذیر به نظر نمی‌رسد. شبکه مقابله با تحریم‌ها و خنثی‌سازی آن‌ها، در شرایط فعلی نباید به هیچ وجه تضعیف یا محدود شود؛ به‌ویژه آنکه رئیس‌جمهور کنونی آمریکا صراحتاً اذعان داشته که سازمان FATF، ابزاری برای افزایش فشار بر کشور خواهد بود. کدام منطق و مصلحتی ایجاب می‌کند که با دست خود، به منافع ملی فشار بیاوریم.
در همان دوره اول ریاست جمهوری ترامپ و هم مقامات دولتی آمریکا، مکرر می‌گفتند: «برای قراردادن ایران در تنگنا و سخت‌تر شدن شرایط این کشور، به اجرای کامل FATF نیاز است.» من با حسن نیت می‌گویم که اگر اعضای محترم مجمع، صرفاً صحبت‌های مقامات سیاسی دولت آمریکا را کنار یکدیگر بگذارند، نتیجه آن مقدمات برای آن عزیزان این خواهد بود که پیوستن به این کنوانسیون‌ها، کشور را در تنگنای بیشتر قرار خواهد داد. به اندازه کافی، دشمنان این کشور برای سخت‌تر شدن زندگی مردم ما تلاش کرده و می‌کنند، روا نیست خود ما هم به بیشتر شدن فشارها کمک کنیم، تا که آن‌ها به خواسته شوم خود نزدیک و نزدیک‌تر شوند.
– به نظر شما اعضاء مجمع چه وظیفه‌ای پیش رو باید داشته باشند؟
اگر فراموش نکرده باشید و دوستان ما در مجمع به خاطر داشته باشند بنده بر این باورم و مقام معظم رهبری دامت برکاته هم بارها تأکید فرموده‌اند، که مخالفت بنیادین استکبار جهانی با جمهوری اسلامی، ریشه در عدم الحاق به کنوانسیون‌ها ندارد، بلکه ناشی از ماهیت و استقلال نظام جمهوری اسلامی است که صیانت از آن وظیفه همگانی است. انتظار می‌رود مجمع محترم تشخیص مصلحت نظام نیز با در نظر گرفتن تمامی جوانب و مصالح عالیه کشور، تصمیم مقتضی را اتخاذ نماید و تحت تأثیر فضاسازی‌های رسانه‌ای و آن همه جنجال و هیاهوی بیگانه و بیگانه‌پرستان قرار نگیرد.
– به نظر شما تصویب این لوایح در مجمع، چه نسبتی با مذاکرات ایران و آمریکا در مسقط خواهد داشت؟
در شرایط تقابل و تهدید، هرگونه اقدامی که به منزله ضعف تلقی شود، می‌تواند موجب جسارت بیشتر طرف متخاصم گردد. فراموش نکنیم که رئیس‌جمهور فعلی آمریکا، همان فردی است که فرمان ترور شهید سلیمانی اعلی الله مقامه را صادر و با صراحت به آن اذعان کرد. هنگامی که چنین فردی، دنبال تشدید فشارها برای پیروزی در مذاکرات است، باید از هرگونه اقدامی که توان ایران در مقاومت در برابر تحریم‌ها را کاهش می‌دهد، خودداری شود! پس اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام باید با مخالفت خود، توان کشور و اقتدار نظام را حفظ کنند؛ چرا که تصویب این لوایح در مجمع، مانع از دور زدن تحریم‌ها خواهد شد.
– اگر نکته دیگری وجود دارد بفرمایید.
از این که توفیق یافتم در این شرایط مصاحبه خوبی داشته باشم از شما متشکر و خداوند متعال را سپاسگذارم.
در این زمان که آمریکا توسط صهیونیسم از هر جنایتی فروگذار نکرده، آن روحیه ظالمانه باید ملموس‌تر و محسوس‌تر شناخته شود.
ما نباید خود و نظام اسلامی را کم بگیریم. بلکه باید قدرت ولایت و همراهی مردم خوب و عزیزمان را که به لطف الهی جمهوری اسلامی در جهان مطرح شده و خواب خوش را از دشمن گرفته و با این تهدیدها ره بجائی نبرده‌اند، را پاس داشته و به امید عزت و اقتدار بیشتر اسلام و اهل اسلام در جهان تا رسیدن به قله فتح که با ظهور امام عصر ارواحنا فداه تحقق می‌یابد را پاس بداریم.