سیزدهم آبان همواره نماد استکبارستیزی ملت انقلابی ایران و نماد ضدیت اسلام سیاسی با طاغوت اجتماعی است. به مناسبت روز «مبارزه با استکبار» در این گزارش مروری بر مهم ترین نقاط فکری رهبر معظم انقلاب صورت گرفته است:
آیه شریفه قرآن می فرماید: «فمن یکفر بالطاغوت و یؤمن باللَّه فقداستمسک بالعروه الوثقی». این، اعتصام به حبل اللَّه را برای ما معنا می کند. تمسک به حبل اللَّه چگونه است؟ با ایمان باللَّه و کفر به طاغوت. امروز طاغوت اعظم در دنیا، رژیم ایالات متحده امریکاست… در بسیاری از بخشهای امت اسلامی ایمان باللَّه هست؛ اما کفر به طاغوت نیست. کفر به طاغوت لازم است. بدون کفر به طاغوت، تمسک به عروه ی وثقای الهی امکانپذیر نیست. ۱۳۸۵.۰۵.۳۰
ستیزه گری با استکبار، با این پدیده، عین عقلانیّت است. حالا بعضی ها میگویند «آقا! این خلاف عقلانیّت است، خلاف تدبیر است»؛ نه، خلاف تدبیر نبود؛ این درست عین عقلانیّت بود؛ تسلیم شدن و زیر بار رفتن، ضدّ عقلانیّت بود. ۱۳۹۹.۰۸.۱۳
اگر نظام اسلامی در قبال نظم منحطّ جهانی هویّت خودش را از دست داد، شکست خواهد خورد. ۱۳۹۴.۱۲.۲۵
خیلی ها بودند از همان اوائل انقلاب، میگفتند آقا حالا که انقلاب پیروز شد، دیگر بس است؛ برویم با آمریکائی ها مسائل را تمام کنیم! این معنایش این بود که شعار ظلم ستیزی انقلاب تخطئه شود. این را تشویق میکردند. در طول زمان، بودند کسانی که دنبال این بودند؛ یعنی برویم با آمریکا همراه شویم؛ آن کسی که دشمن اصلی ماست، برویم زیر بال او؛ به دامن او پناه ببریم. معنای این حرف، فروختن قضیه ی فلسطین است. معنای این حرف، اغماض کردن از جنایات آمریکا در عراق و افغانستان و امثال اینهاست. معنای این حرف، چشم بستن بر روی این همه ظلمی است که آمریکا در جهان بر ملتها دارد انجام میدهد. معنای این حرف، یعنی به این مسائل اعتراض نکنیم. خب، عادی کردن روابط معنایش این است که دیگر ملت ایران و مسئولین ایران نتوانند صریح اعتراض کنند و حرفشان را بزنند؛ و یک مرحله آن طرف تر، تدریجاً مجبور بشوند حرف آنها را قبول کنند. ۱۳۸۹.۱۱.۱۹
ملت ایران شعار مبارزه با استکبار را باید به عنوان پرچم و مشعلی حفظ کند. چرا؟ چون اگر این عَلمِ برافراشته حفظ نشود و این شعار، افسرده و گم شود، راه ملت گم خواهد شد. ۱۳۷۵.۰۸.۰۹
عزیزان من! شما بدانید که برای ملت ایران، هر روز، روز مبارزه با استکبار، و همه جا سنگر مبارزه با استکبار است. کلاس درس هم سنگر است، کارگاه هم سنگر است، مزرعه هم سنگر است. کار دولتی و علمی و تحقیقی هم سنگر است. هر کس هر کاری برای پیشرفت این کشور میکند، یک حرکت اساسی برای استقلال این کشور میکند، که مشتی بر دهان امریکا و همه ی زورگویان عالم است. ۱۳۷۶.۰۸.۱۴
امام در مورد اسلام، اسلام متحجّرین و اسلام التقاطیّون را به طور قاطع رد میکنند. از سویی متحجّرین را رد میکنند، از سویی التقاطی ها را، یعنی کسانی که به اسم اسلام حرفهای دیگران را به خورد مخاطبین خودشان و به خورد جامعه میدهند؛ اینها را امام به طور قاطع رد میکند. اسلام در نظر امام یک اسلامی است که عدالتخواه است، ضدّ استکبار است، ضدّ فساد است؛ اینها در بیانات امام روشن و واضح است؛ هم در وصیّت نامه هست، هم در این حدود بیست و چند جلد بیانات امام که چاپ شده؛ ملاحظه کنید. حالا ما که خودمان مستقیماً از زبان خود امام شنفته ایم؛ آنهایی که نبودند و ندیدند، اینها به این بیانات مراجعه کنند؛ متن فرمایشات امام روشن است. اسلامی که امام به آن معتقد است ضدّ استکبار است؛ یعنی ضدّ آمریکا است؛ ضدّ سلطه طلبی بیگانگان است، ضدّ دخالت بیگانگان و قدرتهای بیگانه در امور داخلی کشور است؛ ضدّ زانو زدن در مقابل دشمن است. اسلامِ ضدّ فساد؛ اسلامی که امام به آن معتقد است اسلام ضدّ فساد است، ضدّ ویژه خواری است. ۱۴۰۰.۰۳.۱۴
جوانان عزیز در سراسر کشور بدانند که همه ی راه حل ها در داخل کشور است. اینکه کسی گمان کند که «مشکلات اقتصادی صرفاً ناشی از تحریم است و علّت تحریم هم مقاومت ضدّ استکباری و تسلیم نشدن در برابر دشمن است؛ پس راه حل، زانو زدن در برابر دشمن و بوسه زدن بر پنجه ی گرگ است» خطایی نابخشودنی است. این تحلیل سراپا غلط، هرچند گاه از زبان و قلم برخی غفلت زدگان داخلی صادر میشود، امّا منشأ آن، کانونهای فکر و توطئه ی خارجی است که با صد زبان به تصمیم سازان و تصمیم گیران و افکار عمومی داخلی القاء میشود. ۱۳۹۷.۱۱.۲۲
مگر مبارزه ی با استکبار، تعطیل پذیر است؟ مبارزه ی با استکبار، مبارزه ی با نظام سلطه تعطیل پذیر نیست. این هم جزو همین حرفهایی است که اتّفاقاً امروز من یادداشت کرده ام که به شما بگویم. این جزو کارهای ما است، جزو کارهای اساسی است، جزو مبانی انقلاب است. یعنی اگر مبارزه ی با استکبار نباشد، ما اصلاً تابع قرآن نیستیم. مبارزه ی با استکبار که تمام نمیشود. در مورد مصادیق استکبار، آمریکا اتمّ مصادیق استکبار است. ۱۳۹۴.۰۴.۲۰
استکبارستیزی موجب انزوای هیچ ملتی نمی شود. آمریکاییها خودشان می خواهند این طور وانمود کنند که اگر ملت ایران با ما رابطه برقرار نکند، منزوی می شود! ما با امریکا، رابطه هم برقرار نکردیم، رابطه را هم رد کردیم؛ نه که منزوی نشدیم، بلکه در قضیه اجلاس سازمان کنفرانس اسلامی در تهران و یک قضیه دیگر قبل از آن، همه ی دنیا گفتند که آمریکا در مقابل ملت ایران منزوی شد! ایستادگی یک ملت، موجب انزوای او نمی شود، بلکه بیشتر موجب عزّت او می گردد. همچنان که رابطه با دولت آمریکا یا هر دولت دیگر هم هیچ گره ای را از کار ملتی که خودش نتواند دردهای خود را علاج کند، باز نمی کند. ۱۳۷۷.۰۱.۰۱
مردم، شعار «مرگ بر امریکا» را هرگز از زبان نینداخته اند؛ ولی در طول این چند سال، یک عده به اصطلاح عقلا و مصلحت اندیشها، همیشه مصلحت اندیشانه و به اصطلاح عاقلانه، مردم و مسؤولان نظام و رهبر عظیم الشّأن فقیدمان را نصیحت می کردند که شما چرا بی خود با امریکا – که در دنیا قدرتی است – رزم آوری و مبارزه می کنید؟! چرا خود را با غول وحشتناکی به جنگ می اندازید؟! این هم از همان جاهایی است که مردم ماهیت آن را فهمیده اند؛ اما بعضی از خواص نفهمیدند! آنها خیال می کردند که جمهوری اسلامی بدون هیچ علت و دلیلی، اقدام به ایجاد دشمنی با غول پر قدرتی در سطح جهان کرده است؛ در حالی که قضیه این نبود.۱۳۶۸.۰۶.۲۲
یک عدّه ای خیال میکنند که اگر با آمریکا تعامل کردیم و اگر آشتی کردیم و رفیق شدیم، اوضاع کشور بهشت برین خواهد شد؛ نه، به قبل از انقلاب نگاه کنید ببینید چه جوری است. به کشورهایی که الان با آمریکا قربان صدقه ی هم میروند نگاه کنید ببینید وضعشان چه جوری است؛ آن وضع اقتصادی شان، آن وضع علمی شان. در همین منطقه ی خودمان [هم هستند] که من دیگر اسم نمی آورم، خودتان میدانید.البتّه بعد از آن حادثه ی انقلاب بزرگ ما هم، آمریکا دست برنداشت. دنبال استمرار همان سلطه ی جهنّمی بر کشور ما است. ۱۳۹۹.۱۰.۱۹
یک دوراهی است که طبق سیاستهای آمریکا که میخواهند در ذهن ملّت ما تزریق بکنند، یک دوراهی ناگزیر است؛ یک دوگانه ی اجتناب ناپذیر است: یا باید در مقابل آمریکا و خواستهای او در موارد بسیاری کوتاه بیاییم، یا باید فشارهای آمریکا را، تهدیدهای آمریکا را، ضررهای ناشی از مخالفت با آمریکا را تحمّل کنیم. اینها میخواهند این را به صورت یک گفتمانی در بین نخبگان جامعه ترویج کنند و بتدریج آن را در میان مردم و افکار عمومی سرریز کنند. در داخل کشور و خارج کشور، این فکر را دارند ترویج میکنند و به شکلهای گوناگونی، با بیانهای مختلفی، در وسایل ارتباط جمعی دنیا دارند گسترش میدهند؛ کسانی را میگمارند برای اینکه بتوانند این فکر را در میان ملّت ما گسترش بدهند. البتّه در داخل هم همین طور که عرض کردیم، کسانی هستند که این فکر را قبول دارند و قبول کرده اند و تلاش میکنند که آن را به دیگران هم بقبولانند. ۱۳۹۵.۰۱.۰۱
ما نمیخواهیم برای خودمان دردسر بیخودی درست کنیم؛ بعضی ها نگویند شما مدام آمریکا را وادار میکنید و تحریک میکنید؛ نه، آمریکا تحریک نمیخواهد، آمریکا دشمن است. آمریکا یک روز صاحب ایران بوده است، انقلاب آمده این [کشور] را از دستش بیرون آورده است؛ از پا نمیخواهد بنشیند تا وقتی که دوباره خودش را مسلّط بکند. ۱۳۹۴.۱۱.۲۸
میگویند: چرا جلب دشمنی آمریکا را میکنید؟ مثلاً فرض کنید حالا رئیس جمهور تعبیر تندی میکند، ناگهان آقایانِ به اصطلاح عقلا میگویند این تعبیر تند بود؛ این دشمنی آمریکائی ها را جلب میکند. نه آقا! دشمنی آمریکائی ها تابع این الفاظ و تعبیرات نیست. دشمنی، دشمنیِ اصولی است. این دشمنی در زمانهای مختلف بوده. از اول انقلاب تا حالا دشمنی بوده – حالا بحث خطر حمله ی نظامی را بعد یک جمله ای عرض خواهم کرد – حداقل در طول هجده سال اخیر، یعنی از بعد از پایان جنگ تحمیلیِ هشت ساله تا امروز، همیشه این خطر وجود داشته؛ یعنی همیشه ملت ایران تهدید میشده، که ممکن است اینها حمله ی نظامی بکنند؛ مال امروز نیست. آن چیزی که میتواند خطر دشمن را ضعیف کند، نمایش قدرت شماست، نه نمایش ضعف شما. نمایش ضعف شما دشمن را تشجیع میکند. آن چیزی که ممکن است جلوی خودسری و خودکامگی دشمن را بگیرد، این است که احساس کند شما قدرتمندید. اگر احساس کند ضعیفید، بدون مانع، هر کاری که بخواهد بکند، میکند. ۱۳۸۶.۱۰.۱۳
کسانی که دم از مذاکره ی با امریکا می زنند، یا از الفبای سیاست چیزی نمی دانند، یا الفبای غیرت را بلد نیستند؛ یکی از این دو تاست. در حالی که دشمن این طور اخم می کند، این طور متکبّرانه حرف می زند، این طور به ملت ایران اهانت می کند، تصریح هم می نماید که می خواهد علیه این نظام و این کشور و منافع آن اقدام کند، عدّه ای در این جا ذلیلانه و زبونانه می گویند: چه کار کنیم؛ برویم، نرویم، نزدیک شویم، با آنها صحبت کنیم، در خواست کنیم، خواهش کنیم؟! این اهانت به غیرت و عزّت مردم ایران است؛ این نشانه ی بی غیرتی است؛ این سیاستمداری نیست. ۱۳۸۱.۰۳.۰۱
مسأله ی امریکا این است که هویّت اسلامی و ملی ما را قبول ندارد و این را به زبان می آورد. چرا عدّه ای از مدّعیان سیاست و فهم، نمی فهمند؟! واقعاً جای تأسّف است. حکومتی که این طور صریحاً می گوید می خواهم علیه نظام اسلامی و خواستِ ملت ایران عمل کنم و برای براندازی این نظام بودجه می گذارد، ارتباط و مذاکره با آن، هم خیانت و هم حماقت است! ۱۳۸۱.۰۳.۰۱
الان ورد و ذکر عدّه ای مذاکره ی با امریکا شده است! چه مذاکره ای؟! می گویند با امریکا مذاکره کنید تا موذیگری نکند؛ فشار وارد نیاورد؛ تهدید نکند و منافع ملی ما را رعایت نماید. مگر کشورهایی که امروز مورد تهدید امریکا هستند – غیر از جمهوری اسلامی – با امریکا مذاکره نمی کنند؟ مگر آنها با امریکا رابطه ندارند؟ مذاکره و رابطه، مانع فشار آوردن و تهدید کردن و بدجنسی کردن و افزون طلبی نیست؛ مذاکره مشکلی را حل نمی کند. ۱۳۸۱.۰۲.۱۱
امروز خودِ امریکاییها – یعنی همان دستگاه تبلیغاتی ای که گفتم – در صف مقدّم و بعضی قلم به مزدهای واقعاً حقیر و پست، و شاید هم یک عدّه گول خورده و غافل در داخل کشور ما در صفِ پشت سر آنها خیال می کنند که اگر امریکا ارتباطاتش با کشوری – مثلاً جمهوری اسلامی – عادّی شد و رابطه برقرار کردند، ناگهان همه ی مشکلات اقتصادی ملت ایران حل خواهد شد! اگر کسی این طور فکر کند، خطای عظیمی مرتکب شده است. ۱۳۷۸.۰۸.۱۲
عزیزان من! در داخل مرزهای ملت ما کسانی هستند که متأسفانه همان حرفی را می زنند که سازمان سیای آمریکا به وسیله ی قلم به مزدان خود در مجلّات و مطبوعات دنیا پخش می کند! یعنی می خواهند بگویند «ارتباط با آمریکا، کلیدِ حلّ است؛ تا ارتباط با آمریکا پیدا نکنید، نمی شود هیچ کار کرد!» عدّه ای هم در داخل کشور، این پیام دشمن را در روزنامه های خودِ ما با استفاده از فضای آزادی که خوشبختانه نظام جمهوری اسلامی به وجود آورده است و همه می توانند نظرات خودشان را بگویند، پخش می کنند! ۱۳۷۱.۰۱.۰۱
بعضی، در گوشه و کنار عنوان می کردند: «آقا؛ اینها آن قدرها هم با ما دشمن نیستند. آخر شما می گویید مرگ بر امریکا، مردم می گویند مرگ بر امریکا، بد است! عیب است! زشت است!» بعضی از آدمهای کم مسؤولیت یا بی مسؤولیت، می خواستند این فریاد مرگ بر امریکا را که مردم ما از ته دلشان کنده می شود، در گلوها خفه کنند و نگهدارند. حالا مردم وقتی که در مقابل چنین صراحتی قرار گرفتند، در هر جای کشور هستند، راحت فریاد می زنند: «مرگ بر امریکا». ۱۳۷۴.۰۲.۱۳
این کار دانشجویان ما در سال ۵۸ یکی از بهترین کارهایی بود که در این انقلاب انجام گرفت. مبادا تلقینهای یک عدّه آدمهایی را که به اعتقاد بنده تعریف واقعی از آنها این است که «انسانهای سطحی و ضعیفی هستند» باور کنید. نمی خواهیم بگوییم اینها وابسته اند. نمی خواهیم بگوییم مغرضند. نه! ضعیفند. انقلابها را هم غالباً ضعیفها از بین برده اند. کشورها را هم ضعیفها به بادِ فنا داده اند. ملتهای نیرومندِ پرقدرت را هم غالباً ضعیفها و زبونهایی که بر مراکز قدرت دست پیدا می کنند، از بین می برند. یک عدّه ضعیف، امروز نیایند وسوسه کنند و طوری شود که جوان ما، دانشجوی ما، با خودش فکر کند: «این چه کاری بود که لانه ی جاسوسی را تسخیر کردیم؟!» نه آقا! یکی از بهترین کارهایی که در انقلاب ما شد، همان کار بود. امام یک جوان نبود که شما بگویید «احساساتی شد و حرفی زد.» امام، آن پیر حکمت و مردِ حکیمِ دنیا دیده ی مجرّب، با دید نافذ خود، آن طور از حرکت دانشجویان در آن روز تجلیل کرد. پس امام، به حقیقتی پی برده بود که این را گفت. ما نیز همان را – نه فقط از روی تبعیت؛ بلکه از روی احساس، از روی بینش و از روی منطق تأیید و تصدیق می کنیم. ۱۳۷۲.۰۸.۱۲