سیدمحمود نبویان: از اصلاح طلبی نقل شده است که رهبری باید دست دولت را برای مذاکره در مورد منطقه باز بگذارد. در این مورد چند نکته قابل ذکر است: ۱_ تقریبا تمام ابعاد مهم کشور دست دولت یعنی جناب روحانی است. برای نمونه کل پول مملکت که با فروش نفت -از سوی وزارت نفت_ و گرفتن مالیات_از سوی وزارت اقتصاد_ تامین می شود در اختیار جناب روحانی است، به طوری که بودجه همه ارکان کشور را او و دولتش تعیین میکنند. به هرکس هرچه بخواهند تخصیص می دهند. علیرغم اینکه برای مرکزی فلان مقدار بودجه از سوی مجلس تصویب میشود اما دولت براساس گرایشات خودش و به بهانه های گوناگون از دادن آن سرباز می زند. دانشگاهها دست دولت است. آموزش و پرورش در اختیار دولت است. وزارت کشور با تمام استانداران و فرمانداران و بخشداران و دهیاران دست دولت است. وزارت خارجه با تمام سفرا در اختیار دولت است. صنایع کشور در اختیار دولت است. بخش جدی فرهنگ کشور دست دولت است و … . بنابراین به یک معنا کشور دست دولت است و قانون اساسی نیز دست رئیس جمهور را باز گذاشته است و برای همین است که آقای روحانی بدون اعتنا به دیگران در کشور فعال مایشاء شده است. ۲_ متاسفانه تقریبا هر موردی که دولت آقای روحانی دخالت کرده است جز زیان و ضرر برای ملت ثمره دیگری نداشته است. برای نمونه دست دولت در مذاکرت باز گذاشته شد و نتیجه اش امضای متن آماده شده از سوی آمریکا به عنوان برجام شد و ملت ایران تقریبا تمام منافع هسته ای خود را از دست داده یعنی فردو تعطیل شده و اراک بتن ریزی شده و استفاده از نسل های بالاتر از نسل یک سانتریفیوژها ممنوع شده و کارخانه تولید هر نوع سانتریفیوژ تعطیل شده است و تولید بالاتر از سه و شصت و هفت درصد ممنوع شده است. همچنین نگهداری بیست درصد تولید شده به طور کامل ممنوع شده است و نیز نگهداری سه و نیم تا پنج درصد تولید شده جز سیصدکیلو ممنوع شده است و نظارتها آنلاین شده است و … در مقابل هیچ تحریمی برداشته نشده است بلکه بیش از شصت مورد تحریم جدید وضع شده و منتظر وضع تحریمهای جدید نیز هستیم. ۳_ دست دولت در مسایل اقتصادی کاملا باز است و حاصل دخالت دولت در مسایل اقتصادی به خاک سیاه نشستن مردم شده است کارخانه ها به سرعت در حال تعطیلی هستند و واردات گسترده حتی کود انسانی و … در حال افزایش است؛ بر تعداد بیکاران هر ماه افزوده میشود؛ اجناس مورد نیاز مردم در حال گران شدن؛ دلار به بالاتر از پنج هزارتومان رسیده؛ ارزش پول ملی به کمترین مقدارش رسیده؛ از سوی دیگر حقوق های نجومی و اختلاس های کلان توسط دولتی ها در حال انجام است و اشرافی مسلکی و سرمایه های هزاران ملیاردی در حال حفظ و تامین است و … ۴_ البته برای جناب تاجزاده مسایل فوق و مشکلات مردم اهمیتی ندارد و از کسی که جلوی قانون کشور و نیز رای مردم ایستاده و از بانیان کودتای سال ۷۸ و نیز ۸۸ است و اخیرا برای دختر فریب خورده ای برای کشف حجابش پول میفرستد و به سخن دیگر کسی که اسلام را قبول ندارد و نیز قانون کشور و رای مردم را فقط در صورتی که به نفعش باشد می پدیرد جز این انتظاری نمیرود. ۵- حاصل سخن تاجزاده ادامه تسلیم و ذلت ملت ایران در مقابل دشمنانش است. به گونه ای که امروزه کشور حقیر عربستان و کشورهای کوچک منطقه ایران را تهدید به جنگ میکنند. راستی اگر موشک نداشته باشیم علاوه بر امریکا و اسرائیل کشور عربستان به ایران حمله نمیکند؟ مگر عربستان به یمن حمله نکرده است؟ امنیت ایران محصول اقتدار و تلاش فرزندان بزرگ این ملت مانند سردار سلیمانی است یا افکار حقیرانه و ذلت امیز امثال ایشان؟