آیت الله مصباح یزدی در جمع طلاب مدرسه امیرالمؤمنین(ع) سخنانی ایراد فرمودند که قسمت هایی از آن در اختیار مخاطبین قرار داده می شود: اگر انسان به جایی برسد که تمام لحظات عمرش حتی خوابش صرف ارزش های الهی شود، او انسان کامل خواهد بود که مصداق اتم آن، اهل بیت (ع) هستند. البته برخی هم شیطان کامل هستند؛ این که امام(ره) فرمود آمریکا شیطان بزرگ است، سخن گزافی نیست؛ همین امروز آیا شخص رئیس جمهور آمریکا، جز شیطنت در وجودش وجود دارد؟ انبیاء و اهل بیت(ع) و شاگردان آنها همیشه در فکر این بوده اند که انسان ها را به فکر کردن وا دارند تا مسیر صحیح را بشناسند و به بیراهه نروند؛ اما برخی افراد دنبال منافع خود هستند و مثلا امروز طرفدار شاه هستند و فردا انقلابی می شوند یا بلعکس. فعلیت یافتن انسانیت انسان، در گرو دین است. بهترین دوره ای که انسان ها از نعمت های انسانی برخورد بوده اند، دوره پس از اسلام است؛ چون بالاترین راهنمایی که سعادت و شقاوت انسان ها را به خوبی نشان داد، پیامبر اسلام (ص) است و بالاترین کتابی که می تواند انسان ها را هدایت کند نیز قرآن است. در طول تاریخ ۱۴ قرن که از اسلام می گذرد نمی توان دوره ای پیدا کرد که در یک کشور ۸۰ میلیونی، غالب آن ها خداپرست بوده و آنچه خدا می گوید را لازم الاطاعه بدانند و فرمانده اش را نیز کسی بدانند که جانشین پیامبر(ص) است. هرگز در تاریخ، دین حق به قدری رواج پیدا نکرده و قدرتمند نشده بود که پیروان حق “ علیرغم عقب ماندگی ها و ضعف ها “از محورهای سیاستگذاری جهان بشوند و بزرگ ترین قدرت های جهان، نتوانند بدون آن ها، تصمیم بگیرند. کسانی جان خودشان را برای حق و اسلام فدا کردند تا امروز من و شما عزت داریم و دیگران برایمان تصمیم نمی گیرند؛ سعی کنیم خودمان تصمیم صحیح بگیریم؛ لذا در این زمان که دیگران نمی توانند برایمان تصمیم بگیرند، خودمان مسیر صحیح را انتخاب کرده و تصمیم درست بگیریم. امروز نمی توان همه مشکلات را به گردن انگلیس و آمریکا انداخت. کشوری که خودش برای خودش تصمیم می گیرد و نظرش را بر خلاف نظر کل دنیا به کرسی می نشاند، باید قدر عزت خودش را بداند تا قبل از انقلاب می توانستیم به خاطر مشکلات، مرگ بر امریکا و انگلیس بگوئیم که به جای ما تصمیم می گرفتند، اما امروز نمی توانیم تنها آن ها را مسئول بدانیم؛ حتی اگر به زبان هم بگوییم، وجدان ما آن را باور نخواهد کرد و مهم تر این که خدا از ما نمی پذیرد. شما جمعیتی هستید که هر چند از نظر تعداد، صنعت، ثروت، قدرت نظامی و قدرت اجتماعی و سیاسی نسبت به برخی کشور های دیگر، ضعیف تر هستید، اما چنان عزتی دارید که در بسیاری از مسائل حرف شما در دنیا بر کرسی می نشیند و آن ها شکست می خورند؛ لذا حالا فرصتی است که ما بهتر بفهمیم و بهتر تصمیم بگیریم و بهتر عمل کنیم. لذا وقتی تصمیم های کلان کشور را کسانی می گیرند که با انتخاب ما، مسئول می شوند، نباید در انتخاب، بر اساس هوی و هوس، علاقه های شخصی و گروهی و حزبی، عمل کنیم و مصالح خود و جامعه را فدا کنیم؛ بلکه باید فرد لایق تر را انتخاب کنیم؛ در مسائلی هم که خودمان تصمیم می گیریم، باید بهتر فکر کنیم و بهتر تشخیص دهیم و بعد از تشخیص، به صورت جدی عمل کنیم. بنابراین بگذاریم، آنچه را می دانیم بر حق است، عمل کنیم و در آن ثابت قدم باشیم؛ ولو این که تنها باشیم و دیگران ما را ملامت کنند. این روحیه، روحیه انقلابی است. این که هوی و هوس مان به دنبال چیست ، دنیا چه می گوید و از ما چه می خواهد را کنار بگذاریم؛ بلکه به حق عمل کنیم؛ خواه دیگران خوششان بیاید یا خیر. امام(ره) در آغاز نهضت، در بین اقران خود، کمتر کسی را می یافت که با او موافق باشد؛ اما ایستاد و بر تشخیص خود عمل کرد و گفت اگر همه مردم با من مخالفت کنند، دست از وظیفه بر نمی دارم؛ حجت بر من تمام شده و باید اقدام کنم و البته نتیجه دست خداست. او ایستاد و نظام شاهنشاهی ۲۵۰۰ ساله را ساقط کرد و شرایط جامعه را عوض کرده و دنیا را متحیر کرد. اگر من و شما این روحیه انقلابی را پیدا کردیم و وظیفه خود را شناختیم و در این راه به خوبی استقامت کردیم، خدا وعده داده است که ما را بر همه دنیا پیروز خواهد کرد.