به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرکز آثار آیت الله مصباح، ایشان در هشتمین کنگره بین المللی مرکز پزشکی امامیه، که در تاریخ ۱۵ مرداد ۸۴ در مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) برگزار شد، با اشاره به حضور اطبای شیعه سراسر دنیا در این کنگره خاطر نشان کرد: این تجمع برآمده از ترکیب دو عامل است، یکی طبابت و پزشکی، و دیگری تشیع که اولی بیشتر جنبه مادی دارد و دومی بیشتر جنبه معنوی و روحانی و قلبی دارد. وی افزود: طبیعتا نتایجی که از این اجتماع گرفته می شود، می تواند بخشی از آن مربوط به حرفه و تخصص های طبی شما باشد و بخشی ثمرات روحی و معنوی که از این ارتباط انتظار می رود. آیت الله مصباح جایگاه خاص طبابت و پزشکی در زندگی اجتماعی را مورد توجه قرار داد و یادآور شد: عمده مردم، بر اساس فطرت خدادادی، برای پزشک احترام خاصی قائل هستند، زیرا سلامت جسمی جامعه مرهون تلاش های این قشر می باشد. ایشان با بیان اینکه عامل شکل گیری این اجتماع، معنوی، اشتراک در دین و آیین و روش زندگی است، اظهار داشت: نتایجی که می توان از این اجتماع گرفت، ابتدا مسئولیت اجتماعی شغل و حرفه است، و تبادل اطلاعات و تجربیات که در همه دنیا مرسوم است و مقالات علمی و پزشکی که دائما در اختیار همه اطبای عالم قرار می گیرد، ولی این اجتماع صرفاً یک اجتماع شغلی و صنفی نیست، بلکه عامل این اجتماع، عامل معنوی و اشتراک در دین و آیین و روش زندگی است. وی اضافه کرد: بر اساس این عقیده مشترک، توجه به این نکته ضروری است که یک بخش از وجود ما نیاز به طبابت و پزشکی دارد که آن بخش جسمانی ماست، و بخش دیگر که نیاز به طب و مراقبت دارد، روح و روان ماست که از آن به طب روحانی تعبیر می شود. علامه مصباح با اشاره به اینکه در طول سال ها پزشکان تلاش کردند تا بیماری ها را بشناسند و راه های درمان و معالجه آن را پیدا کنند، تأکید کرد: حال سؤال این است که آیا انسان ها تا به حال برای علاج بیماری های روحی و معنوی تلاش کرده اند؟ آیا روح نیز می تواند بیماری داشته باشد؟ درمان آن چگونه است؟ ایشان یادآور شد: این اجتماع فرصتی است برای اینکه شما اطبا، با وجه اشتراکتان که همان دین اسلام و تشیع است، به این سؤالات پاسخ دهید. وی ضمن بیان اینکه نیاز ما به طب معنوی بیش از طب جسمانی است، خاطر نشان کرد: جسم، مشترک میان ما و حیوانات است، اما بخشی از وجود ما که موجب برتری و ارتقای انسان می باشد، روح انسان است که مانند جسم بیمار می شود و باید برای علاج آن تلاش کرد. استاد اخلاق حوزه علمیه اضافه کرد: جهت دیگر برتری روح به این بر می گردد که استفاده از این بدن در حدود چند دهه است و طب حداکثر صد سال زندگی جسمانی را پوشش می دهد و اما روح تا ابد باقی و عمر آن نامتناهی است، و به اندازه ای که نامتناهی بر صدسال برتری دارد، اهمیت طب روحی نسبت به طب جسمانی بیشتر است. ایشان افزود: اهمیت دیگر طب روحانی بر طب جسمانی این است که طب جسمانی امراضی را درمان می کند که برای خود شخص است و تعداد کمی از آنها مسری است، اما بیماری های روحی عمدتا فراگیر است و یک بیماری روحی می تواند میلیون ها انسان را آلوده کند. وی یادآور شد: با توجه به این نکته ها، باید به این فکر بیافتیم که برای طبابت روح چه کرده ایم؟ این مسئله باید انگیزه ای شود تا بیشتر به سلامت روح بیاندیشیم و اگر روح مریض است ببینیم چگونه باید معالجه شود. عضو خبرگان رهبری با اشاره به اینکه هر فسادی که در عالم شکل می گیرد، ناشی از بیماری های روحی است، تصریح کرد: شما می بینید که شخصی با یک امضا، هزاران نفر از مردان، زنان و کودکان هم نوع، هم دین و هم قوم خودش در کشور یمن را به کشتن می دهد، این قطعا بیماری جسمی نیست، بلکه حس قدرت طلبی، سلطه گری و راضی کردن اربابان سلطه گر است که از بیماری روحی نشأت می گیرد. ایشان با اشاره به اینکه علل شکل گیری اکثر جنگ ها، مرض روحی تعداد معدودی از انسان هاست، اظهار داشت: اگر انسان دچار سرطان شود، نهایتا عمر او کم می شود، اما مریض روحی یک ظالم و ستمگر، جان میلیون ها انسان را می گیرد. وی ادامه داد: باید علاوه بر شناخت و علاج بیماری های جسمی، روح و بیماری های روحی مورد توجه قرار گیرد، در جهت علاج این امراض تلاش شود و آموزش های لازم برای رهایی از مشکلات روحی داده شود. آیت الله مصباح تأکید کرد: در حال حاضر علمای دین شناس باتقوا، طبیبان امراض روحی هستند، ما باید به آن ها مراجعه کنیم، از آن ها درس بگیریم و روح خود را معالجه کنیم. ایشان همکاری در جهت فعالیت های اجتماعی و کمک های مادی و معنوی به نیازمندان را ثمره این اجتماعات برشمرد و افزود: از این ظرفیتی که ایجاد شده می توان در جهت حل مسائل جهان، بهبود وضع جوامع اسلامی، ایجاد حلقه ارتباطی بین اطبای اسلامی و تبلیغ اسلام در قالب کمک های طبی بهره برد.