معلوم و مجهول مذاکرات وین

محمد ایمانی: مذاکرات طولانی مدت وین، معلوم ها و مجهول هایی دارد. از کنار هم چیدن و تقاطع دادن معلوم ها، می توان تا حدود زیادی از مجهولات ابهم زدایی کرد و به این سوال پاسخ داد که آیا لوازم توافق خوب برای کشور ما فراهم شده، یا نه؟

در این که تیم مذاکره کننده به ویژه جناب دکتر باقری، تلاش خستگی ناپذیر و مقاومت و درایت فراوانی به خرج داده، هیچ تردیدی نیست و باید خدا قوت گفت. به همین دلیل هم هست که مذاکرات طولانی شده و طرف غربی مجبور شده ولو به شکل محدود، عقب نشینی هایی در برداشتن برخی تحریم ها انجام دهد؛

مقامات آمریکایی می گویند حاضر نیستند و نمی توانند از طرف کنگره یا دولت بعدی آمریکا تضمینی درباره دور زدن یا زیر پا گذاشتن توافق ارائه کنند.
آنها همچنین می گویند تحریم های اعمال شده در دوره ترامپ را لغو نمی کنند و همچنین ساختار تحریم های ضد ایرانی برقرار می ماند.

آمریکایی ها همچنین گفته اند به آژانس برای بسته شدن پرونده ادعایی موسوم به PMD فشار نمی آورند. (و حال آن که آژانس با فشار آنها، پرونده مختومه را مجددا گشوده است)

مطالبه ایران با عنایت به تجربه برجام چیست:
لغو پایدار تحریم ها به شکلی که رفتار “شل کن- سفت کن” آمریکا تکرار نشود.
آمریکا تضمین معتبر ارائه کند که دبّه نمی کند و تحریم ها را بر نمی گرداند.
بستن پرونده PMD که طبق برجام باید بسته می شد، اما با بهانه جویی در آژانس گشوده شد.

وقتی آمریکایی ها از همین حالا می گویند نه درباره کنگره و نه دولت بعدی هیچ تضمینی نمی دهند که توافق مجددا زیر پا گذاشته نشود، تکلیف ماندگاری اصل توافق (فارغ از چند و چون چانه زنی درباره کم و زیاد کردن مصداقی چند تحریم) روشن است.

باید عنایت داشت که سه مطالبه ایران، لازمه جبران خسارت های چندین ساله کشورمان در برجام و عدم تکرار آن در آینده است و بر این مبنا، جای چانه زنی و تنازل ندارد. هر پیشنهادی بدون حصول این سه رکن، نا معتبر و غیر قابل اتکاست.