سخنرانی رهبر انقلاب اسلامی در سالروز میلاد حضرت رسول اکرم(ص) و حضرت امام جعفر صادق(ع):
هر کس رئیس جمهور آمریکا بشود روی سیاست ما تاثیری ندارد/ گرانی های اخیر توجیه ندارد

حضرت آیت الله خامنه ای به مناسبت خجسته سالروز ولادت با سعادت حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی صلی الله علیه وآله وسلم و حضرت امام جعفر صادق علیه السلام به صورت زنده و تلویزیونی با مردم سخن گفتند متن سخنان به شرح ذیل است:

بسم الله الرّحمن الرّحیم
و الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاه و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابی القاسم المصطفیٰ محمّد و علی آله الطیّبین الطّاهرین المنتجبین المعصومین سیّما بقیّه الله فی الارضین.

میلاد شریف پیامبر اکرم (ص)، زمینه ی بزرگ ترین حادثه ی تاریخی بشر
تبریک عرض میکنم به همه ی بینندگان عزیز و همه ی آحاد ملّت ایران و به همه ی امّت بزرگ اسلامی، میلاد باسعادت حضرت نبیّ مکرّم و رسول اعظم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) و ولادت حضرت امام جعفر صادق (علیه الصّلاه و السّلام) را که عید بزرگی است. این میلاد شریف، زمینه ی بعثت نبوی را فراهم آورد که بعثت نبوی بزرگ ترین حادثه ی تاریخی برای بشر از اوّل تا آخر است. امیدواریم که ان شاءالله این عید بر مردم عزیزمان، بر ملّت عزیز ایران، بر همه ی ملّتهای مسلمان و امّت بزرگ اسلامی مبارک باشد؛ برای جامعه ی بشری هم ان شاءالله مایه ی برکات زیادی باشد.

امروز سه مناسبت در کنار هم قرار دارد: یکی همین مناسبت میلاد مبارک و معظّم است -میلاد پیامبر گرامی و فرزند گرامی اش حضرت صادق (علیه الصّلاه و السّلام)- یک مناسبت، مناسبت هفته ی وحدت است که مناسبت بسیار مهمّی است، و یک مناسبت هم سیزدهم آبان است که روز مبارزه ی با استکبار است؛ در مورد هر کدام از اینها چند جمله ای را برای ملّت عزیز ایران عرض میکنیم.

تناسب روشن برخی آیات قرآن کریم با وضع کنونی بشر
در مورد پیامبر اعظم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در قرآن آیات متعدّدی وجود دارد؛ بعضی از این آیات خیلی تناسب روشنی با وضع کنونی بشر پیدا میکند که وقتی انسان آیه را میخواند، میبیند کأنّه همین امروز و برای بشرِ امروز نازل شده. یک آیه، این آیه ی شریفه است که در سوره ی برائت است: لَقَد جاءَکُم رَسولٌ مِن اَنفُسِکُم عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم حَریصٌ عَلَیکُم بِالمُؤمِنینَ رَءوفٌ رَحیم؛(۱) که این دو جمله ی اوّل آیه مربوط به همه ی آحاد بشر است؛ کما اینکه در آیه ی دیگر هم میگوید: یـاَیـُّهَا النّاسُ اِنّی رَسولُ اللهِ اِلَیکُم [جَمیعًا]؛(۲) همه ی بشر مخاطب پیامبر اکرمند. این دو جمله، دو جمله ی خیلی مهمّی است: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم؛ رنج شما آحاد بشر بر پیامبر اعظم گران می آید و او از رنج شما رنج میبرد؛ بعدی «حَریصٌ عَلَیکُم»؛ دلسوز شما است، مشتاق شما است، علاقه مند به سرنوشت شما است؛ این خطاب به همه ی آحاد بشر است.

امروز جامعه ی بشری مصداق این خطاب است، یعنی تناسب این خطاب با وضع امروز جامعه ی بشری تناسب زیادی است؛ واقعاً میتوان گفت که امروز بشر، بیش از همیشه ی تاریخ دچار رنج است. خب نابرابری هست، جنگ هست، جنگ افروزی هست، مادّی گرایی افراطی هست که کمتر در دوره های تاریخ، این چنین گرایش مادّی ای در بین آحاد بشر به این شدّت وجود داشته باشد؛ استفاده از علم و فنّاوری هست برای سرکوب ملّتها؛ طغیانگری هست، شرارت هست، طواغیت هستند.

استفاده ی استکبار از ابزار علم و فنّاوری برای اعمال قدرت طاغوتی
خب بعضی از اینها [از جمله] نابرابری، تبعیض، عدم عدالت، وجود طواغیت همیشه در طول تاریخ بوده است، مال امروز نیست منتها امروز برای اِعمال این قدرت طاغوتی از ابزار علم دارد استفاده میشود، از فنّاوری دارد استفاده میشود ؛ یعنی مثلاً فرض کنید که فرعون میگفت «اَلَیسَ لی مُلکُ مِصر»؛(۳) خیلی خب، در محدوده ی مصر هر غلطی میخواست میکرد. امروز آمریکا که همان فرعونِ آن روزِ مصر است، به کشور آمریکا اکتفا نمیکند و نمیگوید «الیس لی ملک آمریکا»! [بلکه] بلند میشود می آید وارد کشورهای دیگر میشود، جنگ درست میکند، تسلّط پیدا میکند، پایگاه میسازد؛ یعنی وضع این جوری است و کاری که امروز طواغیت با استفاده ی از دانش بشری و پیشرفت دانش میکنند، تبعیضی که هست، نابرابری ای که هست، جنگ افروزی ای که هست، از همیشه بیشتر است. واقعاً «عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم»؛(۴) روح مطهّر نبیّ مکرّم امروز از این رنج بشری آزرده است؛ و مشتاق سعادت بشر است و مشتاق هدایت بشر است و به معنای واقعی کلمه مثل یک پدر مهربان به دنبال این است که بشر خوشبخت بشود، به صراط مستقیم هدایت بشود و به سرانجامی که به نفع او است برسد.

خطاب متفاوت قرآن کریم به سران کفّار و آحاد مردم کافر
یک نکته ای که در این آیه ی شریفه هست، این است که این آیه در آخر سوره ی برائت است. سوره ی برائت، سوره ی جنگ است، سوره ی برائت از کفّار است، سوره ی امر به مبارزه و مانند اینها است؛ در آخر این سوره این جور میفرماید: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم،(۵) خطاب هم که گفتیم به همه ی آحاد مردم است. از این یک نکته ای میشود استفاده کرد و آن ،این است که آن خطابهایی که وجود دارد، مربوط به آحاد بی خبر و غافل غیرمسلمان نیست، مربوط به سران کفر است، مربوط به سران استکبار است. خطاب به آن تشکیلاتی که است مسلّط بر سرنوشت جوامع بشری اند که قرآن در یک جا از آنها تعبیر کرده است به «ائمّه ی کفر»: فَقاتِلوا اَئِمَّهَ الکُفرِ اِنَّهُم لا اَیمٰنَ لَهُم؛(۶) یک جا هم در سوره ی قصص به ائمّه ی یدعون الی النّار [تعبیر کرده]: «وَ جَعَلنٰهُم اَئِمَّهً یَدعونَ اِلَی النّار»(۷) که مردم را به جهنّم میکشانند و دعوت به جهنّم میکنند. در واقع آن حدّت و شدّتی که قرآن در قبال دشمنان اسلام و کفّار ابراز میکند، در مقابل آن جریانها است. آحاد مردم کفّار، [یعنی] آنهایی هم که دنبال حقّند، مایل به حقّند، عنادی ندارند، غرضی ندارند، همان کسانی هستند که مخاطب آن جمله ی زیبا و شریف هستند: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم.(۸)

امروز دشمن اسلام و آن دشمن اصلی، آن «اَئِمَّهً یَدعونَ اِلَی النّار»، همین استکبار و صهیونیسم است؛ اینها هستند که در واقع دارند با اسلام با همه ی وجود خودشان مقابله میکنند و معارضه میکنند. آخرین نمایش این معارضه هم همین نمایشی است که متأسّفانه هفته ی قبل در پاریس اتّفاق افتاد.(۹) این نمایش زشتی که در پاریس نشان داده شد،خیلی قابل توجّه و قابل دقّت است.

سقوط هنر فرانسه و زشتی حمایت سیاسی دولت فرانسه
یک نفر کاریکاتوریست، یک غلطی کرده، یک دشنامی به پیامبر به زبان کاریکاتور داده؛ این صرفاً این نیست که حالا یک هنرمندی دچار انحراف و فساد شده و یک غلطی انجام داده؛ فقط این نیست؛ پشت سر این حادثه دستهایی وجود دارد. دلیلش چیست؟ دلیلش همین است که ناگهان می بینیم در دفاع از این کارِ معمولیِ هنری، یک رئیس جمهور یا مثلاً فرض کنید یک دولت می ایستد، بعضی دولتهای دیگر هم از او حمایت میکنند؛ پیدا است که تشکیلاتی پشت سر این قضیّه است؛ صرف این نیست که هنر فرانسه سقوط کرده، کارش به اینجا رسیده؛ مسئله سیاست دولتی است که از این کارِ غلط دارد حمایت میکند و یک مقام سیاسی می آید صریحاً پشتیبانی خودش را ذکر میکند. خب شما میگویی که این طرف [آن] آدم را کشته؛ خیلی خب! شما برای آن کسی که کشته شده ابراز محبّت بکن، ابراز تأسّف بکن؛ دیگر چرا این کاریکاتورها را می آورید این جور نصب میکنید در یک جای نمایانی و صریحاً از آنها حمایت میکنید؟ این خیلی حادثه ی تلخ و زشتی است که در ابعاد یک دولت دارد اتّفاق می افتد؛ صرف این نیست که یک هنرمند، یک کاریکاتوریست، این کار را انجام میدهد. آن برهه ی قبل هم که این قضیّه پیش آمد همین اتّفاق افتاد؛ آنجا هم دیدیم که عناصر دولتی و شخصیّت های سیاسی پشت قضیّه درآمدند و دفاع کردند و حمایت کردند.

خشم و اعتراض امّت اسلامی، نشان دهنده ی زنده بودن جوامع اسلامی
البتّه امّت اسلامی امروز سرشار از خشم و اعتراض است؛ این نشان دهنده ی زنده بودن جوامع اسلامی است؛ این جای خرسندی است. در شرق و غربِ دنیای اسلام، مردم و مسئولین و بسیاری از سیاستمداران اسلامی -البتّه بعضی در اینجا هم حقارت خودشان را نشان دادند،- امّا اغلب در اینجا از هویّت اسلامی و از شخصیّت معظّم پیامبر مکرّم اسلام دفاع کردند و خشم و اعتراض خودشان را نشان دادند؛ این نشان دهنده ی زنده بودن ملّتها است. منتها یک عبرتی در این ماجرا وجود دارد که این قابل توجّه است؛ این هم از جمله ی چیزهایی است که بایستی مورد توجّه کسانی باشد که به مسائل سیاسی دنیا ارتباط دارند و کار میکنند. اینجا دولت فرانسه می آید ربط میدهد این قضیّه را به حقوق بشر و آزادی و این حرفها؛ عبرت ماجرا اینجا است.

حمایت دولت فرانسه از خشن ترین و وحشی ترین تروریست های دنیا
حالا این دولت فرانسه چه جور دولتی است؟ این سیاست چه سیاستی است؟ این سیاست همان سیاستی است که خشن ترین و وحشی ترین تروریست های دنیا را در خودش جا داده و پناهگاه آنها شده؛ یعنی تروریست هایی که در کشور ما رئیس جمهور را به شهادت رساندند، نخست وزیر را به شهادت رساندند، رئیس قوّه ی قضائیّه را به شهادت رساندند، آحاد متعدّدی از نمایندگان و اجزای دولت و قوّه ی قضائیّه را به شهادت رساندند و طبق آماری که در اختیار است، هفده هزار [نفر] از مردم عادّی را، مردم کوچه و بازار را، به شهادت رساندند؛ اینها تروریست های معمولی ای نیستند؛ پناهگاه اینها فرانسه و پاریس است، آن وقت اینها ادّعای حقوق بشر میکنند، ادّعای آزادی میکنند. همین دولت به گرگ خونخواری مثل صدّام در دوره ی جنگ تحمیلی بیشترین کمک را کرد -حالا نمیتوانیم بگوییم از کمکهای دولتهای دیگر بیشتر بود، امّا یکی از بزرگ ترین کمک کاران صدّام در این جنگ او بود- هواپیماهای پیشرفته و ابزارهای پیشرفته ی جنگی را در اختیار آن گرگ خونخوار گذاشت و خجالت هم نکشیدند و دادند و گفتند و اعتراف هم کردند. حالا این مال رفتار آنها با تروریست ها و مانند اینها است؛ رفتارشان با ملّت خودشان را هم در این تظاهرات شنبه های این یک سال اخیر مشاهده کردید که چه کار کردند با مردم خودشان! آن وقت اینها ادّعا میکنند که اهل آزادی و حقوق بشر و مانند اینها هستند.

دفاع از وحشی گری فرهنگی و حمایت از منافقین و صدّام؛ دو روی یک سکّه
بنده اعتقادم این است که اینها دو روی یک سکّه اند؛ یعنی دفاع از وحشیگریِ فرهنگی و از آن عملِ جنایت کارانه ی یک کاریکاتوریست، روی دیگر سکّه ی دفاع از منافقین و دفاع از صدّام و کمک به صدّام است؛ هر دوی اینها دو روی یک سکّه هستند.

خب این حادثه در کشورهای اروپا و آمریکا در این چند سال تکرار شده؛ این حادثه ی اهانت به قرآن، اهانت به پیامبر معظّم، در این چند سال چند بار در کشورهای غربی -هم در آمریکا، هم در کشورهای اروپایی- تکرار شده، لکن اینها نمیتواند به شرافت و جلالت و عظمت پیامبر مکرّم اسلام اندکی خدشه وارد کند؛ این خیلی روشن است که چهره ی نورانی پیامبر رحمت با این چیزها خدشه دار نمیشود، روز به روز این آفتاب ان شاءالله درخشان تر میشود و همچنان که رجّاله های مکّه و طائف در آن روز، با آن همه تلاشی که کردند، نتوانستند نام پیامبر مقدّس اسلام را پنهان کنند، امروز هم کار این حضرات شبیه همانها است؛ اینها هم نخواهند توانست و اینها به پیغمبر صدمه نمیزنند.

مشاهده ی نشانه های جاهلیّت مدرن و تمدّن وحشی غرب
منتها یک نکته فهمیده میشود و آن، این است که این کارها نشانه ی ذات ظلمانی تمدّن غرب است؛ این نشان دهنده ی آن است که این تمدّن و این فرهنگ در ذاتِ خود، این جاهلیّت مدرن در حقیقتِ خود، این قدر ظلمانی است و این قدر وحشی است. البتّه پنهان میکنند این وحشیگری را؛ چون از علم و دانش و فنّاوری برخوردار هستند، ظاهر علم و فنّاوری را [به آن] میپوشانند و آن وحشیگری را در ذیل آن پنهان میکنند؛ با تعبیرات آدم وار، با چهره ی بظاهر انسان وار، با کراوات و ادکلن و مانند اینها ظاهر میشوند، آن وحشیگری حقیقی ای را که در اینها وجود دارد به این وسیله ها پنهان میکنند. بنابر این به اسلام و پیغمبر صدمه ای [وارد] نمی آید، امّا وسیله ای است برای اینکه من و شما بیشتر بشناسیم این تمدّن را. این تمدّن واقعاً تمدّن وحشی ای است. این تمدّن تمدّنی است که ملّتهای خودش را هم بیچاره کرده. الان هم بعد از چند قرن که از شروع این تمدّن و از رنسانس میگذرد، وضع نابرابری را، وضع فقر را، وضع بی عدالتی را، وضع افسارگسیختگیِ خجلت آورِ اخلاقی را در کشورهای اروپایی و در آمریکا و کسانی که دنباله روِ اینها هستند، شما دارید مشاهده میکنید؛ طبیعت این تمدّن و این فرهنگ این است. این راجع به مسئله ی اوّل.

ابتکار بزرگ امام راحل (ره) در تعیین هفته ی وحدت
و امّا راجع به هفته ی وحدت. بنده گمان میکنم امروز بیش از همیشه اهمّیّت این ابتکار بزرگ امام راحل آشکار شده است. آن روزی که امام بزرگوار هفته ی وحدت را اعلام کردند و وحدت مذاهب اسلامی و فِرَق اسلامی را در جهت گیری ها و در گرایشهای عمومی، سیاسی و اجتماعیِ خودشان اعلام کردند، آن روز خیلی از مخاطبین واقعی این پیام نتوانستند اهمّیّت این پیام را درک کنند؛ از جمله مسئولین خیلی از کشورهای اسلامی که اصلاً نفهمیدند چقدر این پیام حائز اهمّیّت است. خیلی ها هم نفهمیدند، خیلی ها هم لج کردند؛ یعنی به دنبال اغراض گوناگونی که داشتند، این پیام را ندیده گرفتند. امروز ما میفهمیم که این پیام چقدر مهم بوده. حوادثی که امروز اتّفاق افتاده، این اختلافات گوناگونی که میان کشورهای اسلامی اتّفاق افتاده، این حوادث هولناکی که در بعضی از کشورهای منطقه، در سوریه، در عراق، در یک برهه ای در لیبی، در یمن، و در افغانستان، از این اتّفاقاتی که در اینجاها افتاد انسان میفهمد که چقدر اتّحاد دنیای اسلام مهم بود و چقدر یکپارچگی امّت اسلامی عنصر ذی قیمتی بود که امام آن را اعلام کردند، آن را درخواست کردند، آن را مطرح کردند که اگر بود، بسیاری از این قضایا اتّفاق نمی افتاد.

حرکت خائنانه ی عادّی سازی رابطه با صهیونیست ها از نتایج تفرقه ی دنیای اسلام
واقعاً آنچه امروز در دنیای اسلام وجود دارد، بخصوص در بخشی از آن، [یعنی] در این منطقه، فاجعه بار است؛ مسئله ی فلسطین را کم رنگ کرده اند، حرکت خائنانه و ذلیلانه ی عادّی سازی [روابط] با صهیونیست ها را راه انداخته اند؛ اینها همه از معالیل(۱۰) و نتایج عدم اتّحاد دنیای اسلام است، که همین طور روی چشم و همچشمی و روی انگیزه های فاسد و غلط، یک چنین کار زشتی انجام گرفت و در واقع حقّ ملّت فلسطین به وسیله ی عدّه ای تاراج شد.

البتّه مسئله ی فلسطین تمام شدنی نیست و اینها نمیتوانند و کوچک تر از آن هستند که این مسئله را به پایان برسانند؛ نخیر، مسئله ی فلسطین ادامه پیدا خواهد کرد و فلسطین، فلسطین خواهد شد و رژیم صهیونیستی جعلی از بین خواهد رفت؛ در این تردید نیست، منتها اینها دارند در سر راه این کار به قدر توانایی های خودشان مانع ایجاد میکنند؛ [از جمله] ارتباط برقرار کردنِ با غاصبِ قاتل جنایت کار -رژیم صهیونیستی این است دیگر؛ هم غصب کرده زمین را، هم قاتل مردم است؛ اینها چقدر از آحاد فلسطینی را از بین برده اند و چه جنایتی مرتکب شده اند- و خوشحال بودن و به این افتخار کردن و برایش توجیه درست کردن؛ توجیه های یضحک به الثَّکلیٰ.(۱۱)

فهم دشمن از اهمّیّت اتّحاد فرق اسلامی و برنامه ریزی علیه آن
من میخواهم عرض بکنم که متأسّفانه خیلی از دولتهای مسلمان و خیلی از مخاطبینِ واقعی، اهمّیّت این ابتکار را درک نکرده اند، لکن دشمن اهمّیّت این را درک کرد؛ دشمن فهمید که این توصیه ی امام راحل که اتّحاد فِرَق اسلامی است در جهت گیری های کلّی -عقایدشان برای خودشان باشد؛ هر کسی برای خودش عقاید و مناسک خودش را داشته باشد- چقدر برای امّت اسلامی اهمّیّت دارد و چقدر نفوذ دشمن را در آنها کم میکند؛ چون دشمن این را فهمید، شروع کرد به برنامه ریزی بر ضدّ این حرکت. دشمن برنامه های عملیّاتی ای را در مقابله ی با پیام وحدت امام بزرگوار انجام داد؛ از جمله ایجاد مراکزی برای تولید اندیشه های ضدّتقریبی؛ [در مقابل آنچه] ما میگوییم تقریب فِرَق اسلامی. نشستند مراکزی را درست کردند، به یک عدّه مزدور هم پول دادند، آنجا نشاندند که بنشینند فکر و مطلب تهیّه کنند برای اثبات ضدّتقریب، ؛ یعنی جوری عمل بکنند که این سیاست بزرگ امام، این تدبیر عظیم و الهی امام را خنثیٰ کنند. [ایجاد] مراکز تولید اندیشه.

و ایجاد گروه های تکفیری. این گروه جرّار(۱۲) داعش را خود دشمنان اسلام فراهم کرده اند؛ آمریکایی ها اعتراف کرده اند. البتّه ما خبرهایی داشتیم، اطّلاعاتی داشتیم لکن اگر ما میگفتیم، ممکن بود محلّ تردید قرار بگیرد، امّا خودشان اعتراف کردند؛ هم کسانی در آن دولتی که این داعش را به وجود آورده بود اعتراف کردند، هم در دولت بعدی، این شخصی که حالا سر کار است،(۱۳) صریحاً گفت که داعش را اینها به وجود آورده اند و از او حمایت کرده اند؛ به مزدورانشان در منطقه، دولتهای پیرو و تابع خودشان دستور دادند، به اینها پول دادند، از اینجا و آنجا برایشان سلاح خریدند، امکانات دادند، برایشان تجهیزات فراهم کردند. این هم یک کار.

ایجاد مرکز تولید اندیشه و گروه های تکفیری و تروریستی توسّط دشمن
بنابراین، هم مرکز تولید فکر درست کردند، هم جریانهای تروریستی را به وجود آوردند، هم عناصری را که نمیدانستند و نمیخواستند وارد این بازی بشوند، به طور غافل و نادانسته وارد جریان کردند، عصبانی شان کردند، وادار کردند که اینها به همدیگر بدگویی کنند؛ شما ناگهان می بینید که مثلاً فرض کنید در فلان کشور همسایه ی ما یک [شخص] منبری، میرود روی منبر و به مقدّسات آن فرقه ی دیگر اهانت میکند، بعد پایین می آید، میرود در سفارت انگلیس پناهنده میشود؛ این چیزی است که اتّفاق افتاده، تازه هم اتّفاق افتاده و از این قبیل کارها زیاد است؛ یعنی کم نیست. افراد را وادار میکنند که مردم را عصبانی کنند، مخاطبین را عصبانی کنند، به جان هم بیندازند. خب اینها که صریحاً گفتند که آنها این [کارها] را انجام داده اند. منتها من این را میخواهم بگویم که برخی از دولتهای این منطقه که پشتیبانی های مالی را به عهده گرفته اند، گناهشان از آحادی که وابسته به این گروه ها شده اند، بیشتر است؛ یعنی آن کسی که از فلان گوشه ی دنیای اسلام از روی تعصّب دینی و همراه با جهالت می آید و جزو این گروه تروریستی میشود، گناهش کمتر از آن رئیس و آن مسئول و آن پادشاهی است که پول میدهد و اینها را راه می اندازد و تسلیحات برایشان فراهم میکند و مانند اینها. البتّه جرم اصلی مربوط به آمریکایی ها است؛ واقعاً این جور است.

آمریکا و رژیم سعودی، مجرمان اصلی در قضیّه ی جریانهای تکفیری
در قضیّه ی جریانهای تکفیری در این منطقه، جرم اصلی را آمریکایی ها کردند و سعودی ها که دنبالشان بودند؛ سعودی ها هم به اینها پول دادند، کمک کردند و پشتیبانی کردند؛ آمریکایی ها علاوه بر این جرم، یک جرم دیگری هم مرتکب شدند و آن، این است که به بهانه ی حضور اینها، به کشورهای مسلمان لشکرکشی کردند؛ به افغانستان لشکرکشی کردند، به سوریه لشکرکشی کردند، به جاهای مختلف و به بعضی از کشورهای دیگر مثل عراق هم در فکر لشکرکشی بوده اند و هستند که البتّه جوانهای عراقی و مؤمنین عراقی نخواهند گذاشت و غیرت و تعصّبِ به حقّ آنها مانع خواهد شد از اینکه ان شاءالله آمریکا بتواند نفوذ کند، ولی آنها نقشه ی این کار را دارند و دنبال این هستند که در این کشورها نفوذ کنند. البتّه هر جا هم اینها وارد شدند ناامنی و تخریب به وجود آورده اند؛ واقعاً در این کشورها زیربناها را تخریب کردند، ناامنی ایجاد کردند، جنگ داخلی درست کردند؛ دولتها را مشغول کردند که نتوانند کارهای اصلی و وظایف خودشان را انجام بدهند؛ واقعاً نابودی حرث و نسل [است] و «وَ یُهلِکَ الحَرثَ وَ النَّسل»(۱۴) به معنای واقعی کلمه در مورد اینها است و اینها این کارها را کرده اند.

علاج مسئله ی فلسطین و فاجعه ی جنگ یمن، با وحدت امّت اسلامی
به نظر ما هفته ی وحدت خیلی مهم است و اتّحاد مسلمانان درمان بسیاری از دردهای امّت اسلامی است. الان این جنگ فاجعه بار یمن که پنج سال است این ملّت مظلوم دارند در کوچه و بازار و خانه و بیمارستان و مدرسه و مجامع مردمی شان بمباران میشوند، حادثه ی کوچکی نیست، حادثه ی بسیار بزرگی است که واقعاً سعودی ها قساوت عجیبی را در این قضیّه دارند از خودشان نشان میدهند. یا در مسئله ی فلسطین؛ این دهن کجی چند دولت ضعیف ذلیل که به دنیای اسلام دهن کجی کردند، به امّت اسلامی دهن کجی کردند و مسئله ی فلسطین را به خیال خودشان نادیده گرفتند و با غاصب، با قاتل ارتباط برقرار کردند؛ بدون تردید همه ی اینها با وحدت امّت اسلامی علاج پیدا خواهد کرد و مشکلات دولتهای اسلامی و ملّتهای اسلامی -گرفتاری زیاد است دیگر، از کشمیر تا لیبی، همین طور که نگاه کنید، همه جا گرفتاری هست- این گرفتاری ها به برکت اتّحاد مسلمانها برطرف خواهد شد. این هم درباره ی مسئله ی هفته ی وحدت.

عقلانی و مدبّرانه بودن ستیزه گری با رژیم مستکبر آمریکا
و امّا مسئله ی سیزدهم آبان. جالب است که امسال سیزدهم آبان که روز مبارزه ی با استکبار است، مصادف شده است با ولادت پیامبر اعظم؛ این، آیه ی شریفه ی «مُحَمَّدٌ رَسولُ اللهِ وَ الَّذینَ مَعَه، اَشِدّاٰءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماٰءُ بَینَهُم»(۱۵) را به یاد انسان می آورد؛ از آن طرف ولادت، از این طرف «اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّار» که این حرکت عظیمی [بود] که جوانهای ما انجام دادند. سیزدهم آبان مظهر استکبارستیزی ملّت ایران بود؛ این جور نبود که با چند نفر ساکن در یک سفارتخانه مشکلی داشته باشند؛ مسئله، مسئله ی یک کار مهم و یک کار نمادینی بود در مبارزه ی با استکبار که بجا هم واقع شد. خب رژیم آمریکا رژیم استکباری است و رژیم استکباری، جامع بسیاری از ضررها و شیطنت ها و بدی ها است. رژیم استکباری، هم جنگ افروز است، هم تروریست است، هم تروریست پرور است، هم مداخله گر است، هم فاسد است، هم انحصارطلب است؛ یعنی وقتی میگوییم «رژیم استکباری»، استکبار جامع همه ی این زشتی ها و بدی ها و شیطنت ها است. بنابر این، ستیزه گری با این استکبار، با این پدیده، عین عقلانیّت است. حالا بعضی ها میگویند «آقا! این خلاف عقلانیّت است، خلاف تدبیر است»؛ نه، خلاف تدبیر نبود؛ این درست عین عقلانیّت بود؛ تسلیم شدن و زیر بار رفتن، ضدّ عقلانیّت بود.

آمریکا، شروع کننده ی ستیزه گری
شروع کننده هم ما نبودیم؛ یعنی این جور نبود که اوّل [ما] شروع [کنیم] -در قرآن کریم هم اتّفاقاً در یک موردی عین همین وجود دارد: «وَ هُم بَدَءوکُم اَوَّلَ مَرَّه»(۱۶)- آنها شروع کننده بودند. بعد از انقلاب که ما به سفارت حمله نکردیم؛ سفارت آمریکا در اوّلِ انقلاب بود و مشغول کارشان هم بودند، امّا آنها شروع کردند علیه انقلاب حرکت کردن: هم در خود آمریکا قطعنامه بگذرانند، سخنرانی کنند، در کنگره علیه جمهوری اسلامی که تازه متولّد شده تصمیم گیری کنند، گروه تروریستی راه بیندازند، گروه های کودتاگر به وجود بیاورند و تمهید کنند و برنامه ریزی کنند، هم در خود سفارت -که بحق گفته شد «لانه ی جاسوسی»- تمهیدات جاسوسی عظیمی را فراهم بکنند؛ [لذا] آنها شروع کردند و شروع کننده آنها بودند. وقتی که شروع کردند، حرکت دانشجویان که به سفارت حمله کردند در حقیقت حرکت دفاعی بود، به جا بود، به موقع بود، کاملاً عقلانی بود.

تصوّر غلط برخی از تسلیم شدن مقابل آمریکا
و این را هم عرض بکنیم که تصوّر بعضی ها از دولت آمریکا و رژیم آمریکایی یک تصوّر غلطی است؛ خیال میکنند اگر چنانچه دولتی خودش را تسلیم کرد به آن رژیم، بهره خواهد برد از او؛ نخیر، همینهایی هم که در دنیا می بینید با آمریکا ارتباط دارند امّا یک مقداری وضعشان بهتر است، به خاطر این است که تسلیم نشده اند -البتّه به هر اندازه ای که با آمریکا ارتباط داشته باشند و او دخالت کند، ضربه میخورند- امّا آنهایی که خودشان را تسلیم آمریکا کردند و سیاستهای آمریکایی را پذیرفتند و زیر بار زورگویی های آمریکا رفتند، ضربه خوردند؛ نمونه اش کمپ دیوید است که واقعاً سی چهل سال اینها عقب افتادند؛ نمونه اش رژیم پهلوی در کشور خودمان است که کشور را واقعاً عقب افتاده کردند با تسلیم در مقابل سیاستهای آمریکا. و روز به روز هم هر چه بگذرد، این جور رژیم ها وابسته تر و گرفتارتر میشوند.

سیاست حساب شده و ثابت ما در برابر آمریکا
در مورد آمریکا، سیاست ما یک سیاست حساب شده و مشخّصی است و این سیاست، با رفت و آمد اشخاص تغییر پیدا نمیکند. حالا امروز انتخابات آمریکا است، بعضی ها همین طور [حرف میزنند] راجع به اینکه چه کسی بیاید، چه کسی نیاید، اگر این بیاید چه میشود، اگر آن بیاید چه میشود. خب بله، ممکن است حوادثی اتّفاق بیفتد، [امّا] به ما ارتباطی نخواهد داشت؛ یعنی در سیاست ما هیچ تأثیری نمیگذارد؛ سیاست ما حساب شده است، مشخّص است و رفت و آمد اشخاص در آن تأثیر ندارد.

منتها وضع خود آنها را شما [اگر] ملاحظه کنید، وضع تماشایی ای است. رئیس جمهوری که الان سرِ کار است و انتخابات را برگزار کند، میگوید که این متقلّبانه ترین انتخابات تاریخ آمریکا است! این را چه کسی میگوید؟ این را آن رئیس جمهوری میگوید که خودش الان سرِ کار است و انتخابات را در واقع او دارد اجرا میکند. آن یکی رقیبش هم در مقابل میگوید که ترامپ قصد تخلّف وسیع دارد! دموکراسیِ آمریکایی این است؛ خودشان درباره ی انتخاباتشان این جور حرف میزنند؛ این نمونه ای از چهره ی کریهِ لیبرال دموکراسی در داخل خود آمریکا است. خب حالا قطع نظر از اینکه کدام انتخاب بشوند -ممکن است این یکی [انتخاب بشود]، ممکن است آن یکی انتخاب بشود، که حالا امروز معلوم خواهد شد- لکن یک مطلب کاملاً روشن است و آن انحطاطِ سیاسی و مدنی و اخلاقیِ رژیمِ آمریکا است؛ هر کدام انتخاب بشوند فرقی نمیکند.

انحطاط سیاسی و مدنی و اخلاقی رژیم آمریکا
انصافاً رژیم آمریکا بشدّت دچار انحطاط سیاسی و انحطاط مدنی و انحطاط اخلاقی است. این هم تحلیل نیست؛ این [مطلبی] که من میگویم، این جور نیست که حالا تحلیل باشد؛ این را خودشان میگویند؛ این حرف سخنگویان خودشان و نویسندگان خودشان و صاحبان فکر از داخل خود آمریکا است؛ آنها این حرف را میزنند. در این چند سال چند کتاب نوشته اند، با تیراژهای بالا در داخل آمریکا منتشر شده که برخی پرده ها را این کتابها بالا میزند. یکی از این کتابها را که به فارسی ترجمه شده، بنده خواندم؛ پُر از شواهدِ همین انحطاط است؛ یعنی واقعاً [اگر] کسی آن کتاب را بخواند، [میبیند که] اوّل تا آخر کتاب نشان دهنده ی انحطاط نظام سیاسی آمریکا با حرکات رئیس جمهور آمریکا است. این امپراتوریِ این جوری دیری نخواهد پایید؛ معلوم است که وقتی کار یک سیاست، کار یک رژیم به اینجا رسید، این دیگر خیلی عمر طولانی نخواهد کرد و منهدم خواهد شد. البتّه بعضی هایشان هستند که اگر سرِ کار بیایند زودتر منهدم میکنند، بعضی هستند که اگر سرِ کار بیایند ممکن است یک خرده دیرتر منهدم بشود؛ لکن به هر حال این حقیقت است.

قوی شدن کشور، تنها راه برطرف کردن دشمنی ها
دشمنی شان با ما هم به خاطر این است که ما سلطه ی ظالمانه ی آنها را به رسمیّت نشناخته ایم؛ یعنی چون زیر بار آنها نرفته ایم، چون سیاستهای آنها را در منطقه قبول نکرده ایم، چون سیاستشان نسبت به فلسطین را رد کرده ایم، چون سیاستهای ظالمانه ی آنها را قبول نکرده ایم، اینها با ما دشمنی میکنند و این دشمنی ادامه هم دارد. تنها راه برطرف کردن این دشمنی این است که ما اینها را مأیوس کنیم؛ یعنی بایستی ملّت ایران و دولت ایران و نظام جمهوری اسلامی کار را به جایی برسانند که طرف مقابل مأیوس بشود از اینکه بتواند ضربه ی اساسی وارد بکند. باید قوی بشویم؛ این را من بارها عرض کرده ام به ملّت عزیزمان و به مسئولین هم در جلسات کاری، در جلسات خصوصی، در نگاه عمومی، مکرّر مطرح کرده ام. بایستی این ابزارهای قدرت را -قدرت واقعی، نه قدرت پوشالی- در خودمان تقویت کنیم، ملّت قوی بشود، کشور قوی بشود، [آنگاه] دشمن مأیوس اینها بوده، مردم واقعاً خوب ایستادند، انصافاً ایستادگی کردند و مشکلات را تحمّل کردند و از خودشان استقامت نشان دادند.

نیاز به تحرّک بیشتر مسئولین در سه حوزه ی اقتصاد، امنیّت و فرهنگ
به نظر من در سه زمینه مسئولین بایستی یک مقداری تحرّک بهتری داشته باشند: یکی در زمینه ی اقتصاد است، یکی در زمینه ی امنیّت است، یکی در زمینه ی فرهنگ است؛ ما مسئولین در این سه زمینه باید تلاشهایمان را افزایش بدهیم. در زمینه ی اقتصاد نگاه صحیح و اصولی این است که مطلقاً به بیرون کشور نگاه نکنیم؛ نه اینکه رابطه مان را قطع کنیم؛ بنده هر دفعه که میگویم علاج را در داخل بجوییم، یک عدّه ای برمیدارند اینجا و آنجا، در فضای مجازی [میگویند:] «معتقدند که ما با خارج ارتباط را قطع کنیم»؛ نه، این نیست؛ ارتباطات باید برقرار باشد؛ مهم این است که ما علاج را از دیگران نخواهیم، علاج را از بیرون خودمان نخواهیم؛ علاج در درون خود ما است، در داخل کشور است که یک قلم عمده اش هم افزایش تولید است که بارها روی آن من تکیه کرده ام. باید یک تلاش برنامه ریزی شده و سازمان یافته در زمینه ی اقتصاد انجام بگیرد.

امکان حلّ مشکلات اقتصادی با مدیریّت هماهنگ دستگاه ها
خیلی از مشکلات کنونیِ ما ربطی هم به تحریم و مانند این چیزها ندارد؛ مربوط به خود ما است، مربوط به ناهماهنگی ها است. این گرانی های اخیر واقعاً توجیه ندارد؛ بسیاری از این گرانی های اخیر واقعاً توجیه ندارد؛ باید علاج بشود و قابل علاج است؛ بایستی مسئولین با هماهنگی علاج کنند. شما نگاه که میکنید، گرانی از گوشت قرمز و گوشت مرغ و گوجه فرنگی بگیرید تا پوشک بچّه [وجود دارد]؛ خب گرانی های اینها، گرانی های بی دلیلی است، هیچ استدلالی پشت این گرانی ها وجود ندارد؛ و جنس هم هست؛ هم وزارت صمت، هم مسئولین تعزیرات، هم بسیج، هم بعضی از دستگاه های دیگری که مرتبط با قضیّه هستند، [مثل] گمرک و دیگران، با همدیگر همکاری کنند و این مشکل را از جلوی پای مردم بردارند؛ همه ی اینها قابل کنترل است. بنابراین با مدیریّت هماهنگ دستگاه ها این مشکلات قابل برطرف شدن است.

اهمّیّت تأمین امنیّت خارجی و امنیّت داخلی
در باب امنیّت [هم] که عرض میکنیم، عمده مراد امنیّت خارجی است که باید کشور به ابزارهای دفاعی مجهّز بشود؛ [مثل] همین موشک و پهپاد و هواپیما و امثال اینها که مشغول [ساختن هم] هستند؛ اینها امنیّت خارجی کشور را تأمین میکند؛ یعنی موجب میشود که کشور مطمع(۱۷) دشمن قرار نگیرد، دشمن به کشور طمع نکند. این جور نیست که ما خیال کنیم که همه ی مشکلات با ساختن موشک درست میشود؛ نه، نخیر؛ بعضی از مشکلات هست که هیچ ربطی هم به موشک ندارد؛ امّا بسیاری از مشکلات هم هست که به همین ابزارهای دفاعی ارتباط پیدا میکند.

در باب امنیّت داخلی هم دستگاه های امنیّتی ما باید مواظب نفوذ باشند؛ عمده نفوذ است؛ نفوذ دشمن در دستگاه های مختلف و اعمال وسوسه هایشان؛ مشکل عمده این است. باید مراقب باشند که این [مشکل] را درست کنند.

نیاز به تلاش هوشمندانه در کار فرهنگی
در باب فرهنگ هم همین جور؛ مسئولین فرهنگی باید تلاشهای هوشمندانه ای بکنند. گاهی حجم کار فرهنگی ما زیاد است، لکن بایستی فعّالیّت هوشمند باشد؛ یعنی بدانیم کجا نیاز به چه چیزی است، به کدام کار فرهنگی [نیاز] است، برویم سراغ آن کار؛ که اگر این کار انجام بگیرد، به نظر من این سه مقوله، یعنی مقوله ی اقتصاد، امنیّت، فرهنگ، سه مقوله ی اساسی است که میتوان اینها را با تدبیر، با هماهنگی، با پیگیری [پیش برد]؛ و خب بحمدالله مسئولین مشغول هستند، یک مقداری جدّیّت را باید بیشتر کنند و کار انجام بگیرد.

لزوم آزاد سازی شهرهای اشغالی آذربایجان و تأمین امنیّت ارامنه
یک نکته ی آخری هم راجع به این جنگی است که متأسّفانه در همسایگی ما، بین دو همسایه ی ما [یعنی] آذربایجان و ارمنستان در جریان است. این جنگ حادثه ی تلخی است و امنیّت منطقه را تهدید میکند و برای کشور ما هم خوب نیست؛ بایستی هر چه زودتر تمام بشود و البتّه همه ی سرزمین های آذربایجان که به وسیله ی ارمنستان تصرّف شده، باید آزاد بشود؛ یعنی بایستی همه ی این سرزمین ها برگردد به خود آذربایجان -یکی از شرایطِ اصلیِ کار [این] است- [زیرا] که متعلّق به آذربایجان است و جمهوری آذربایجان برای آزادی اینها دارای حق است و بایستی آزاد بشود. البتّه بایستی امنیّت ارامنه ای که در این سرزمین ها هستند محفوظ باشد و مرزهای بین المللی هم باید رعایت بشود؛ یعنی دو طرف به مرزهای بین المللیِ کشورها تعدّی و تجاوز نکنند و مرزهای بین المللی بایستی محفوظ باشد و تروریست ها هم بایستی در نزدیکی مرزهای ما مستقر نشوند.آن طور که در گزارشها هست، اگر چه بعضی ها انکار میکنند، لکن در گزارشهای قابل اطمینان وجود دارد که یک تعدادی تروریست از اینجا و آنجا وارد این ماجرا شده اند؛ اگر اینها نزدیک مرز باشند و احساس خطر بشود، قطعاً برخورد قاطع خواهد شد؛ اینها بایستی نیایند.

امیدواریم که ان شاءالله همه ی ملّتهای مسلمان و همه ی ملّتهای منطقه و همه ی آحاد بشری از این مشکلات نجات پیدا کنند و ملّت عزیز ایران به برکت این ولادت معظّم و روح مطهّر نبیّ مکرّم اسلام و امام صادق (علیهما السّلام) و روح مطهّر امام بزرگوار، ان شاءالله روزهای خوبی را در آینده مشاهده کند و ما کاملاً امیدوار به این آینده ی نزدیک هستیم.

والسّلام علیکم و رحمه الله و برکاته