رهبر انقلاب در خطبه های نماز جمعه تهران:
تشییع حاج قاسم و حمله به پایگاه آمریکا، ایام الله است/ گویندگان«نه غزه نه لبنان» از راحتی خودشان هم برای ایران نگذشتند/ جنتلمن های پشت میز مذاکره همان تروریست های فرودگاه بغدادند/ سپاه قدس، رزمندگان بدون مرزند/ حادثه هواپیما ما را غمگین و دشمن را شاد کرد

در آستانه سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و در طلیعه گام دوم انقلاب، مراسم نماز جمعه تهران به امامت حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی) و با حضور پر شور مردم بصیر و انقلابی در مصلی امام خمینی(ره) برگزار شد. متن کامل خطبه های ایشان به شرح زیر است:

خطبه ی اول

بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمدلله ربّ العالمین نحمده و نستعینه و نستغفره و نتوکّل علیه و نصلّی و نسلّم علی حبیبه و نجیبه و خیرته فی خلقه حافظ سرّه و مبلّغ رسالاته بشیر نعمته و نذیر نقمته سیّدنا و نبیّنا ابی القاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین الهداه المهدیّین سیّما بقیّهالله فی الارضین و صلّ الله علی ائمّه المؤمنین و هداه المستضعفین و حماه المؤمنین.

همه ی برادران عزیز را و خودم را دعوت میکنم و توصیه میکنم به رعایت تقوای الهی. اگر نصرت الهی را میخواهیم در تقوا است؛ اگر توفیقات الهی را میخواهیم، هدایت الهی را میخواهیم در تقوا است؛ اگر فرج و گشایش در مسائل شخصی و اجتماعی را میخواهیم در تقوا است؛ همه باید کوشش کنیم که تقوای الهی را معیار کار خودمان قرار بدهیم. در نماز جمعه آنچه مهم است، توصیه ی به تقوا است؛ خود این حقیر بیشتر از شما محتاج این توصیه هستم و امیدواریم خدای متعال توفیق بدهد بتوانیم هر کدام به حدّ وسع خودمان تقوای الهی را رعایت کنیم.

یک آیه ی پُر مغز و پُر مضمونی -مثل بقیّه ی آیات قرآن- در سوره ی ابراهیم هست. امروز بحث من پیرامون این آیه و آیات بعد از این آیه است. میفرماید که وَ لَقَد أَرسَلنا موسیٰ بِآیاتِنا أَن أَخرِج قَومَکَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النّورِ وَ ذَکِّرهُم بِأَیّامِ اللَّهِ؛(۱) توصیه میکند، دستور میدهد حضرت موسیٰ را که «ذَکِّرهُم بِأَیّامِ الله». دو احتمال در معنای «ذَکِّرهُم بِاَیّامِ الله» هست که در مقصودی که ما از این آیه داریم فرقی نمیکند. یک احتمال این است که منظور این است که ایّام الله را به یاد آنها بیاور؛ یک احتمال هم اینکه مقصود این است که به وسیله ی ایّام الله خدا را، دین را، قیامت را به یاد آنها بیاور. اهمّیّت ایّام الله در اینجا معلوم میشود که موسیٰ پیامبر عظیم الشأن الهی مأمور است که ایّام الله را به یاد مردم بیاورد. بعد میفرماید: إِنَّ فی ذٰلِکَ لَآیاتٍ لِکُلِّ صَبّارٍ شَکورٍ.(۲) ایّام الله آیه اند، نشانه اند، دلیل راهند. برای چه کسانی؟ برای کسانی که این دو صفت را دارند: صبّارند و شکورند. صبّار یعنی کسی که سر تا پا استقامت و صبر است، یکسره اهل صبر و استقامت، شکور یعنی آن کسی که نعمت را می شناسد و شکرگزاری میکند که حالا درباره ی این شکرگزاری من عرایضی خواهم کرد. بعد در آیه ی بعد میفرماید که حضرت موسی این دستور را عمل کرد: وَ إِذ قالَ مُوسی لِقَومِهِ اذکُرُوا نِعمَهَ اللَّهِ عَلَیکُم إِذ أَنجاکُم مِن آلِ فِرعَونَ؛(۳) به یاد آنها آورد نجاتشان از دست فرعون را، فرعونیان را، از دست قدرت فائقه و غالب ستمگر را که چطور شما را نجات داد؛ این از ایّام الله است یکی از نمونه های ایّا م الله این است؛ إِذ أَنجاکُم مِن آلِ فِرعَونَ. پس این [روز] یکی از ایّام الله شد؛ آن وقتی که جوامع و انسانها و اقوام از دست قدرتهای ستمگر نجات پیدا میکنند. بعد دنباله ی این ندای عمومی پروردگار است، صدای بلند خدا است: وَ إِذ تَأَذَّنَ رَبُّکُم، «تأذّن» یعنی با صدای بلند خدای متعال به همه اعلان میکند که لَئِن شَکَـرتُم لَاَزیدَنَّکُم؛ اگر شکرگزاری کردید، ما آن نعمتی را که به شما دادیم این را روزبه روز افزایش خواهیم داد، زیاد میکنیم؛ وَ لَئِن کَفَرتُم إِنَّ عَذابی لَشَدید؛(۴) امّا اگر کفران نعمت کردید، وظایف شکر را به جا نیاوردید، آن وقت آنجا عذاب الهی است، مشکلات فراوانی است که برای شما پیش خواهد آمد. بعد در آیه ی بعد هم نتیجه ی کلّی از این مطالب را میفرماید که: وَ قالَ مُوسی إِن تَکفُرُوا أَنتُم وَ مَن فِی الأَرضِ جَمیعاً فَإِنَّ اللَّهَ لَغَنِیٌّ حَمید.(۵) این که ما میگوییم شکرگزار باشید، این که میگوییم مراقب نعمت خدا باشید، نعمت خدا را از یاد نبرید، این برای خود شما است وَالّا خدای متعال بی نیاز است.

خب، ایّام الله مهم است؛ بنده میخواهم درباره ی ایّام الله صحبت کنم؛ برای چه کسانی؟ برای مردمی که صبّارند و شکورند. صبّارند یعنی یکپارچه اهل استقامت و صبرند، به اندک چیزی از میدان خارج نمیشوند، ایستادگی میکنند. شکورند، یعنی اوّلاً نعمت را میشناسند، ابعاد پنهان و آشکار نعمت را میبینند؛ ثانیاً قدرشناس نعمتند، یعنی ارزش این نعمت را، وزن این نعمت را، قیمت این نعمت را میدانند؛ ثالثاً بر اساس آن احساس مسئولیّت میکنند، بر اساس این نعمتی که خدا داده، احساس مسئولیت میکنند؛ ملّتی، جمعیّتی، قومی که بی صبر نیستند، مسئولیّت ناشناس نیستند. این آیات، آیات سوره ی ابراهیم است، مکّی است؛ یعنی در آن وقتی که مسلمانها در اوج مبارزات و ایستادگی و مقاومت در مقابل جریان کفر قرار داشته اند، در آن وقت این آیات نازل شده است، به آنها مژده میدهد، به مردم میگوید که بدانید که خدای متعال ایّام اللّهی دارد، آن ایّام الله را به شما نصیب خواهد کرد؛ باید شما شکرگزار ایّام الله باشید. اگر واکنش درست و شاکرانه نشان دادید از آنچه که خدای متعال به شما داده است، خدای متعال به شما پیروزی های بیشتری را در آینده خواهد داد. همین چند نکته ای که در این آیه ی شریفه وجود دارد، موضوع صحبت ما امروز در خطبه ی اوّل است.

این دو هفته ای که بر ما گذشت، دو هفته ی پُرماجرا و استثنائی بود؛ ماجراهای تلخ، ماجراهای شیرین، حوادث درس آموز در این دو هفته برای ملّت ایران پیش آمد. یوم الله یعنی چه؟ یعنی آن روزی که دست قدرت خدا را انسان در حوادث مشاهده میکند؛ آن روزی که ده ها میلیون در ایران، و صدها هزار در عراق و بعضی کشورهای دیگر به پاس خونِ فرمانده سپاه قدس به خیابانها آمدند و بزرگ ترین بدرقه ی جهان را شکل دادند، این یکی از ایّام الله است. آنچه اتّفاق افتاد، کار هیچ عاملی جز دست قدرت خدا نمیتوانست باشد. آن روزی هم که موشکهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، پایگاه آمریکایی را در هم کوبید، آن روز هم یکی از ایّام الله است.(۶) ما این دو روز را جزو ایّام الله در همین چند روز گذشته، در همین دو هفته ی گذشته، در مقابل چشم خودمان ما ملّت ایران مشاهده کردیم؛ اینها روزهای نقطه ی عطف تاریخند، روزهای تاریخ سازند، روزهای عادّی نیستند اینها. این که یک نیرویی، یک ملّتی، این قدرت را دارد، این توان روحی را دارد که به یک قدرت متکبّر زورگوی عالم این جور سیلی بزند، نشان دهنده ی دست قدرت الهی است، پس آن روز جزو ایّام الله است؛ روزها تمام میشوند، لکن تأثیرات این روزها در زندگی ملّتها باقی میمانند؛ در روحیه ی ملّتها، در منش ملّتها، در مسیر ملّتها، آثاری که این روزها باقی میگذارند آثار ماندگار و بعضاً جاودانه است.

خب، حالا جامعه ی ایرانی به نظر ما یک جامعه ی صبّار و شکور است؛ ملّت ما ملّت پُراستقامتی است و ملّت شکرگزاری است. در طول این سالهای متمادی، ملّت ایران همواره سپاسگزار الطاف الهی در طول این سالها بوده است. ما ملّت صبّار و شکور باید از این آیات درس بگیریم. گفتیم اوّلین مسئله این است که ابعاد مادّی و معنویِ این پدیده را شناسایی کنیم. من عرض میکنم پس از ۴۱ سال از پیروزی انقلاب اسلامی، این جمعیّت بی نظیر را کدام دست قدرتی به میدان آورد؟ این اشک و عشق و شور را چه کسی پدید آورد؟ کدام عاملی میتوانست یک چنین معجزه ای را نشان بدهد جز دست قدرت الهی؟ آن کسانی که دست قدرت خدا را نمیتوانند در این حوادث ببینند و تحلیل های مادّی در این مسائل میکنند، عقب میمانند. باید دست قدرت خدا را دید. بُعد معنوی و بسیار مهمّ این حادثه همین است که خدای متعال این کار را میکند. وقتی خدای متعال یک چنین حرکتی را در ملّت به وجود می آورد، انسان باید احساس کند که اراده ی الهی بر پیروزی این ملّت است. این نشان دهنده ی این است که اراده ی الهی بر این است که این ملّت در این راه و در این خط حرکت کند و پیروز شود. نشان دهنده ی معنویّات و باطن این ملّت هم هست. این عشق و این وفا و این ایستادگی و در این بیعت بزرگ با خطّ امام، مردم با این حضورشان در میدان با خطّ امام بیعت کردند؛ بیعتی با این عظمت، آن هم بعد از گذشت بیش از سی سال از رحلت امام بزرگوار این جور با امام، مردم بیعت میکنند، این جور امام زنده است. چه شد که پس از تلاش امپراتوری خبری صهیونیسم -در چند روز قبل از این حادثه و بعد از این حادثه، امپراتوری خبری صهیونیسم در همه ی دنیا سعی کردند سردار بزرگوار عزیز ما را متّهم کنند به تروریست؛ خود رئیس جمهور آمریکا گفت، وزیر خارجه اش گفت، دستگاه های خبری صهیونیستی در همه ی دنیا تکرار کردند «تروریست، تروریست»- خدای متعال صفحه را درست بعکس آنچه که آنها میخواستند ترتیب داد؟ نه فقط در اینجا در ایران، در کشورهای مختلف مردم به روح این شهید بزرگ درود فرستادند و پرچم آمریکا و صهیونیست ها را آتش زدند. آیا دست خدا را بوضوح نمیشود دید؟ آیا «لا تَحزَن اِنَّ اللهَ مَعَنا»(۷) را که درباره ی پیغمبر، در نهایت شدّت، در غار ثَور تنها، بی کس، به همراهش میگوید «لا تَحزَن اِنَّ اللهَ مَعَنا»(۸) خدا با ما است؛ این را نشان نمیدهد؟ آیا این فرمایش حضرت موسیٰ را به قوم بنی اسرائیل که ترسیده بودند میگفتند «اِنّا لَمُدرَکون»(۹) الان است که نیروهای فرعون بیایند ما را محاصره کنند و از بیخ و بُن کار ما را تمام بکنند، حضرت موسیٰ فرمود، «کَلّا إِنَّ مَعِیَ رَبّی سَیَهدین»؛(۱۰) آیا اینجا «اِنَّ مَعِیَ رَبّی» را انسان نمیشود ببیند؟ ملّت ایران نمیتواند احساس کند که «اِنَّ اللهَ مَعَنا»،(۱۱) خدا با ما است؟ خدا دستهای قدرت خود را در این کشور، در این جامعه، در میان این ملّت فعّال کرده است. خود این شهادت بزرگ هم -اینکه حالا مربوط به تشییع بود- خود این شهادت هم یکی از آیات قدرت الهی است؛ رسوایی دولت آمریکا، دولت بی آبروی آمریکا، رسوایی این دولت را رقم زد؛ اینها کسی را که سرشناس ترین و قوی ترین فرمانده مبارزه ی با تروریسم بود -شهید سلیمانی به معنای واقعی کلمه، قوی ترین فرمانده مبارزه ی با تروریسم در این منطقه است، به همین عنوان هم شناخته شده است- [ترور کردند]؛ کدام فرمانده دیگر قدرت داشت میتوانست کارهایی را که او انجام داد انجام بدهد؟ به یک منطقه ای که در محاصره ی ۳۶۰ درجه ای دشمن است، شهید سلیمانی با بالگرد وارد این منطقه میشود، در محاصره ی کامل دشمن جوانهای خوبی در آن منطقه هستند که دست تنها هستند، فرمانده ای ندارند، چشمشان که به حاج قاسم سلیمانی می افتد، جان پیدا میکنند، روحیه پیدا میکنند، انگیزه پیدا میکنند، محاصره را از بین میبرند و دشمن را متواری میکنند و فراری میکنند؛ چه کسی میتواند این کارها را انجام بدهد؟ فرمانده ضدّ تروریسم در کلّ منطقه قوی ترین و سرشناس ترین فرمانده، را ترور کردند. درمیدان روبه روی جنگ با او مواجه نشدند، دولت آمریکا دزدانه و بزدلانه او را ترور کرد، خودشان هم اعتراف کردند؛ این [کار] مایه ی روسیاهی آمریکا شد؛ در این منطقه تا قبل از این حادثه، این جور کار مخصوص رژیم صهیونیستی بود که افراد را ترور کند، رهبر حماس را ترور کردند و گفتند ما ترور کردیم، رهبر جهاد را ترور کردند، گفتند ما ترور کردیم؛ ترور میکردند و میگفتند ما کردیم؛ آمریکایی ها آدم خیلی کشته اند؛ در عراق در افغانستان در جاهای دیگر هر چه توانسته اند، آدم کشته اند، ترور کرده اند منتها اعتراف نمیکردند که ترور کردیم؛اینجا اعتراف کردند که ترور کردیم؛ اینجا رئیس جمهور آمریکا به زبان خودش [اعتراف میکند] خدای متعال میزند پشت گردن افراد که خودشان اعتراف کنند؛ اعتراف کردند که ما تروریست هستیم، گفتند ما ترور کردیم. رسوایی از این بالاتر چه میشود؟ پاسخ قدرتمندانه ی سپاه هم درخور تدبّر است. این یوم الله تشییع جنازه و شهادت بزرگ شهید عزیز یک طرف قضیّه است، عکس العمل و واکنش قدرتمندانه ی سپاه طرف دیگر قضیّه است، آن هم درخور تدبّر است، این ضربه ی به آمریکا بود. البتّه ضربه ی نظامی بود، ضربه ی مؤثّر نظامی بود امّا مهم تر و بالاتر از ضربه ی نظامی، ضربه ی حیثیّتی بود، ضربه به هیبت ابرقدرتیِ آمریکا بود.(۱۲) آمریکا سالها است در سوریه، در عراق، در لبنان، در افغانستان ضربه میخورد، از دست قدرتمند مقاومت ضربه میخورد لکن این ضربه از همه ی آنها بالاتر بود؛ این ضربه، ضربه ی حیثیّتی بود، ضربه به ابهّت آمریکا بود؛ این ضربه با هیچ چیزی جبران نمیشود. حالا اعلام میکنند که ما تحریم کردیم، تحریمها را افزایش میدهند امّا این کار نمیتواند آبروی از دست رفته ی آمریکا را برگرداند. این پاسخ قدرتمندانه یک چنین خصوصیّتی بود. این هم یک جلوه ی کمک الهی است که پاسخ مجاهدت مخلصانه است.

عزیزان من، برادران و خواهران نمازگزار! اخلاص برکت دارد. هر جا اخلاص بود، خدای متعال به اخلاص بندگان مخلصش برکت میدهد، کار برکت پیدا میکند، رشد و نمو پیدا میکند، کار به نحوی میشود که اثر آن به همه میرسد، برکات آن در میان مردم باقی میماند. این ناشی از اخلاص است. نتیجه ی آن اخلاص، همین عشق و وفاداری مردم، همین اشک و آه مردم، همین حضور مردم، همین تازه شدنِ روحیه ی انقلابی مردم است. امّا اینکه ما بیاییم این حوادث را تقویم کنیم، قیمت گذاری کنیم، قدر آنها را بدانیم و ببینیم که اندازه و قیمت این حوادث چقدر است؛ در صورتی تحقّق پیدا میکند که ما به حاج قاسم سلیمانی -شهید عزیز- و به ابومهدی -شهید عزیز- به چشم یک فرد نگاه نکنیم؛ به آنها به چشم یک مکتب نگاه کنیم. سردار شهید عزیز ما را با چشم یک مکتب ، یک راه، یک مدرسه ی درس آموز، با این چشم نگاه کنیم آن وقت اهمّیّت این قضیّه روشن خواهد شد. قدر و قیمت این قضیّه روشن خواهد شد. سپاه قدس را به عنوان یک مجموعه و سازمان اداری صرفاً نبینیم؛ بلکه به عنوان یک نهاد انسانی و دارای انگیزه های بزرگ و روشن انسانی مشاهده کنیم. اگر این جور شد، آن وقت این اجتماع مردم، این تجلیل و تعظیم مردم، تکریم مردم معنای دیگری پیدا میکند. البتّه همه ی نیروهای مسلّح ما از ارتش، سپاه، بسیج زیربنای فکری شان هدفهای الهی است، بدون تردید. امروز در کشور ما مسئله این است. زیربنای فکری همه ی نیروهای مسلّح ما، همین اهداف الهی و بلند است. سپاه قدس یک نیرویی است که با سعه ی صدر به همه جا و همه کس نگاه میکند. رزمندگان بدون مرزند؛ رزمندگان بدون مرز. رزمندگانی که هرجا نیاز باشد، آنها در آنجا حضور پیدا میکنند؛ کرامت مستضعفان را حفظ میکنند، خود را بلاگردان مقدّسات و حریمهای مقدّس میکنند. سپاه قدس را به این چشم نگاه بکنیم، آن وقت، همینها، همین کسانی که با جان خودشان، با همه ی توان خودشان به کمک ملّتهای دیگر و ضُعَفای اطراف منطقه که در دسترس آنها است میروند، همینها سایه ی جنگ و ترور و تخریب را از کشور خودمان هم دور میکنند و دفع میکنند. میهن عزیز ما یک بخش مهمّی از امنیّتش محصول کار همین جوانان مؤمنی است که در زیر فرماندهی سردار شهید عزیزمان سالها کار کردند، تلاش کردند؛ اینها امنیّت آورند، برای کشور هم اینها امنیّت می آورند؛ بله، به کمک فلسطین و غزّه و دیگر مناطقی که به وجود آنها نیاز هست میروند امّا برای کشور خودمان امنیّت ایجاد میکنند. آن دشمنی که آمریکا او را تجهیز کرده است، نه برای عراق و سوریه، بلکه در نهایت برای ایران، ایران عزیز؛ داعش را درست کردند، نه برای اینکه فقط در عراق مسلّط بشود، هدف اصلی و نهایی ایران بود. آنها میخواستند از این طریق، امنیّت ما را، مرزهای ما را، شهرهای ما را، خانواده های ما را دچار ناامنی و تشویش بکنند؛ اینها متوقّف شدند به کمک همین جوانان مؤمن و عزیزی که رفتند و این تلاش بزرگ را انجام دادند.

آن فریب خوردگانی که یک روزی فریاد زدند «نه غزّه، نه لبنان»، آنها نه فقط جانشان را فدای ایران نکردند، حتّی حاضر نشدند راحتی خودشان و منافع خودشان را هم در راه کشور فدا کنند؛ آن کسانی که جانش را فدای ایران کردند باز همین شهید سلیمانی ها بودند؛ اینها بودند که در زمانی که نیاز به دفاع از کشور بود، جان خودشان را کف دست گرفتند و به میدان جنگ رفتند از کشور دفاع کردند، از ایران دفاع کردند؛ اینها هستند که میتوانند ادّعا بکنند که دفاع میکنند از امنیّت کشور، از امنیّت ملّت؛ همین فداکاری و اخلاص اینها است که در همه ی مراحل، این جور بوده. خب، با این نگاه، ما میتوانیم ملّت ایران را و معنویّات ملّت را و باطن ملّت را کشف کنیم. این کسانی که به خیابان آمدند، میلیون ها انسانی که در تهران و در قم و در کرمان و در خوزستان و [دیگر شهرها] آمدند زیر جنازه ی این عزیزان راه رفتند، و کسانی که از دور دیدند و اشک ریختند، و کسانی که در شهرهای مختلف توانستند از دور برای اینها عزاداری بکنند -که واقعاً ده ها میلیون جمعیّتِ ملّتِ ما در این آزمون بزرگ شرکت کردند- میشود باطن اینها را، حقیقت اینها را تشخیص داد. ملّت از هر جناح و حزب، از هر مجموعه، از هر قوم، از هر خصوصیّت جغرافیایی، در این جهت مثل همند؛ طرف دار انقلابند، طرف دار حاکمیّت اسلامند، طرف دار ایستادگی در مقابل ظلمند، طرف دار «نه» گفتن به همه ی مطامع دولتهای استکباری و استعماری اند.

ملّت ایران نشان داد که از خطّ مجاهدتِ شجاعانه دفاع میکند، ملّت ایران نشان داد که به نمادهای مقاومت عشق می ورزد، ملّت ایران نشان داد که طرف دار مقاومت است، طرف دار تسلیم نیست. آن کسانی که سعی میکنند چیز دیگری را از ملّت بزرگ ما به مردم و به افکار بیگانگان یا افکار عمومیِ داخل نشان بدهند، با صدق و صفا با مردم رفتار نمیکنند؛ ملّت این است، ملّت طرف دار ایستادگی است، طرف دار مقاومت است، ملّت طرف دار ایستادگی در مقابل زورگویی دشمنان است. این دلقکهای آمریکایی که بدروغ و با کمال رذالت میگویند که ما در کنار مردم ایرانیم، ببینند مردم ایران چه کسانی هستند. آن چند صد نفری که به عکس سردار شهیدِ باافتخار ما اهانت میکنند، آنها مردم ایرانند یا این جمعیّت میلیونی عظیمی که در خیابانها نشان میدهند خودشان را؟(۱۳) سخنگویان دولت شریر آمریکا مدام تکرار میکنند که ما در کنار مردم ایرانیم. دروغ میگویید! اگر در کنار مردم ایران هم باشید برای این است که خنجر زهرآلود خود را به سینه ی مردم ایران فرو کنید. البتّه تا حالا نتوانسته اید، بعد از این هم حتماً نخواهید توانست هیچ غلطی بکنید.(۱۴) ملّت ایران در این قضیّه خود را نشان داد، باطن خود را نشان داد، قاعده و زیربنای فکری خود را ملّت ایران نشان داد؛ احساسات صادقانه ی خود را ملّت ایران نشان داد؛ این فریاد انتقامی که از مردم شنیده شد در سرتاسر کشور، در واقع این فریاد انتقام، سوخت حقیقی موشکهایی بود که پایگاه آمریکایی را زیر و رو کرد.(۱۵)

یک نکته ی دیگری که باید به آن توجّه کرد در اهمّیّت این یوم الله، این است که خدای متعال به موسیٰ میفرماید که وَ ذَکِّرهُم بِاَیّامِ الله؛(۱۶) یعنی ایّام الله باید در یاد مردم باقی بماند؛ یک عدّه ای سعی میکنند این یوم الله های حساس این روزها را به دست فراموشی بسپارند، مسائل دیگری را مطرح کنند، شاید بتوانند این یاد این یوم الله بزرگ را تحت الشعاع قرار بدهند. یکی همین قضیّه ی تأسّف انگیز حادثه ی سقوط هواپیما بود. خب سقوط هواپیما حادثه ی تلخی بود؛ دل ما را به معنای حقیقی کلمه سوزانید. از دست دادن جوانهای عزیز، مردم خوبمان و کسانی که از کشورهای دیگر اینجا بودند، حادثه ی بسیار تلخی بود. در این هیچ شکّی نیست؛ لکن یک عدّه ای به تبع و هدایت تلویزیون های آمریکایی و رادیوهای انگلیسی سعی کردند این قضیّه را به نحوی آرایش بدهند که ماجرای یوم الله ناشی از شهادت بزرگ این دو شهید عزیز را به دست فراموشی بسپارند. سعی کردند کاری کنند که به خیال خودشان آن را به دست فراموشی بسپارند. افرادی که انسان هیچ علاقه ای در اینها نسبت به منافع ملّی و نسبت به مصالح کشور احساس نمیکند؛ واقعاً انسان تعجّب میکند. حالا یک عدّه ای جوانند، احساساتی اند، فریب میخورند؛ یک عدّه ای نه، جوان هم نیستند؛ انسان میبیند که اینها هیچ حاضر نیستند منافع ملّی را درک کنند، فهم کنند، پای این منافع بِایستند. آنچه که دشمن مایل است از زبان اینها سر میزند، در عمل اینها خودش را ظاهر میکند. من میخواهم عرض بکنم همان اندازه ای که ما از این حادثه ی سقوط هواپیما غصّه خوردیم و غم بر دل ما فرود آمد، دشمن ما از این حادثه به همان اندازه خوشحال شد؛ دشمن ما خوشحال شد؛ به خیال اینکه یک مستمسکی به دست آورده است که بتواند سپاه را زیر سؤال ببرد، نیروهای مسلّح را زیر سؤال ببرد، نظام جمهوری اسلامی را زیر سؤال ببرد. میخواستند این کار را بکنند، شاید بتوانند آن حادثه ی عظیم را تحت الشّعاع قرار بدهند؛ اشتباه کردند. وَ مَکَروا وَ مَکَرَ اللهُ وَ اللهُ خَیرُ الماکِرین؛(۱۷) آنها مکر کردند، امّا ندانستند که مکرشان در مقابل دست قدرت پروردگار هیچ تأثیری ندارد، و نمیتوانند این کار را بکنند. حادثه ی یوم الله تشییع جنازه ی شهید و حادثه ی یوم الله در هم کوبیدن پایگاه آمریکایی از ذهن این مردم نخواهد رفت و روزبه روز ان شاءالله زنده تر خواهد شد.

من همین جا لازم است صمیمانه بار دیگر با اصحاب این مصیبت همدردی کنم -ما در غم آنها شریک هستیم- و تشکّر کنم، از آن پدرمادرهایی و صاحب عزاهایی که با وجود اینکه دلهایشان پُر از درد و غم بود، در مقابل توطئه و وسوسه ی دشمن ایستادند، برخلاف آنچه که میل دشمنان بود موضع گرفتند و حرف زدند. مادرِ یکی از همین عزیزانی که در این هواپیما بودند به من نامه نوشته و اظهار کرده که «ما پای جمهوری اسلامی ایستاده ایم، پای انگیزه های شما ایستاده ایم». اینها شجاعت میخواهد، اینها فهم و بصیرت میخواهد و انسان واقعاً با همه ی وجود، در مقابل این جور شخصیّت هایی احساس تکریم و تعظیم میکند.

این را هم عرض بکنیم، یکی از کارهای دیگری که برای تحت الشّعاع قرار دادنِ این حوادث بزرگ انجام دادند، همین کاری است که این سه دولت اروپایی کردند؛ دولت خبیث انگلیس، دولت فرانسه، و دولت آلمان؛ تهدید ایران که ما مسئله ی هسته ای را بار دیگر به شورای امنیّت میبریم؛ که البتّه مسئولین کشور خوشبختانه محکم پاسخ اینها را دادند، جواب محکم به اینها داده شد؛ این سه کشور همان سه کشوری هستند که در دوران جنگ تحمیلیِ به ما، تا توانستند، به صدّام حسین کمک کردند؛ دولت آلمان، ابزار، وسایل شیمیایی و سلاح شیمیایی را در اختیار صدّام حسین گذاشت که شهرها و جبهه ها را با آن سلاح هدف قرار بدهد، که هنوز آثارش در بین رزمندگان قدیمی ما وجود دارد؛ دولت فرانسه بالگردهای جنگیِ سوپر اتاندارد را برای زدن کشتی های نفتی ما در اختیار صدّام حسین قرار داد؛ سوابق اینها این است؛ دولت انگلیس با همه ی وجود در خدمت دشمنان ما بود، در خدمت صدّام بود. اینها این جوری اند، سوابقشان این است، امروز هم این جوری دارند عمل میکنند. به اینها به این چشم باید نگاه کرد. بنده از اوّل هم گفتم، بعد از خروج آمریکا از برجام که این سه دولت مدام حرف میزدند، مدام یاوه گویی میکردند، بنده همان روز هم گفتم من به اینها اعتمادی ندارم، اینها کاری نخواهند کرد، در خدمت آمریکا خواهند بود؛ امروز کاملاً واضح شده است، بعد از گذشت حدود یک سال معلوم شده است که اینها به معنای واقعی کلمه، پادو آمریکا هستند؛ اینها پادوِ آمریکا هستند. آن وقت این دولتهای حقیر در انتظار این هستند که ملّت ایران را به زانو در بیاورند. آمریکا که بزرگ ترِ شما بود، پیشروِ شما بود، ارباب شما بود، قادر نبود ملّت ایران را به زانو در بیاورد؛ شما کوچک تر از آن هستید که بخواهید ملّت ایران را به زانو در بیاورید.(۱۸) اینها مذاکره هم که میکنند، مذاکره شان آمیخته ی با دغل و فریب کاری است؛ این کسانی که پشت میز مذاکره ظاهر میشوند، آن جنتلمن های پشت میز مذاکره، همان تروریست های فرودگاه بغداد هستند، اینها همانها هستند؛ تفاوتی نمیکنند؛ لباس عوض میکنند؛ این دست چدنی است که پوشش مخملی و دستکش مخملی را بیرون می آورد و خودش را نشان میدهد، وَالّا باطن، همان باطن است؛ هیچ تفاوتی ندارد. اینها نمیتوانند کسانی باشند که انسان به اینها اطمینان پیدا کند.

خب حالا که ملّت ایران این حادثه را شناخت، قدر و قیمت آن را دانست؛ حالا باید چه کار کنیم؟ من در یک کلمه عرض میکنم: ملّت عزیز ایران باید همّتشان این باشد که قوی بشوند.(۱۹) تنها راه در پیش پای ملّت ایران عبارت است از قوی شدن؛ باید تلاش کنیم قوی بشویم؛ ما از مذاکره هم ابائی نداریم؛ البتّه نه با آمریکا، با دیگران؛ امّا نه از موضع ضعف، از موضع قوّت، از موضع قدرت. ما بحمدالله دارای قدرتیم و به توفیق الهی قوی تر هم خواهیم شد. البتّه قدرت فقط قدرت نظامی نیست؛ قدرت، قدرت نظامی نیست؛ اقتصاد کشور باید قوی شود، وابستگی به نفت بایستی تمام بشود، نجات پیدا کنیم از وابستگی اقتصادمان به نفت؛ جهش علمی و فنّاوری باید ادامه پیدا کند؛ پشتوانه ی همه ی اینها هم حضور مردم عزیزمان در صحنه است. باید ملّت ایران و مسئولین کشور تلاششان برای قوی شدن کشور و قوی شدن ملّت باشد، با اتّحاد، با حضور، با صبر و استقامت و با کار سخت و پرهیز از تنبلی؛ این اگر [محقّق] شد، به توفیق الهی، به فضل الهی، ملّت ایران در آینده ی نه چندان دوری آنچنان خواهد شد که دشمنان حتّی جرئت تهدید هم پیدا نکنند. …(۲۰)

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ * وَ العَـصرِ * اِنَّ الاِنسانَ لَفی خُسرٍ * اِلَّا الَّذینَ ءامَنوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ تَواصَوا بِالحَقِّ وَ تَواصَوا بِالصَّبرِ.(۲۱)

خطبه ی دوّم

بسم الله الرّحمن الرّحیم
و الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاه و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابی القاسم المصطفیٰ محمّد و آله الطّاهرین سیّما علیّ امیرالمؤمنین و حبیبته الزّهراء المرضیّه و الحسن و الحسین سیّدی شباب اهل الجنّه و علیّ بن الحسین زین العابدین و محمّد بن علیّ الباقر و جعفر بن محمّد الصّادق و موسیٰ بن جعفر الکاظم و علیّ بن موسیٰ الرّضا و محمّد بن علیّ الجواد و علیّ بن محمّد الهادی و الحسن بن علیّ الزکیّ العسکری و الحجّه بن الحسن القائم المهدی صلوات الله علیهم اجمعین. اوصیکم عباد الله بتقوی الله .

مجدّداً همه ی برادران و خواهران را توصیه میکنم تقوای الهی را در گفتار، در کردار، در رفتار، در معاشرتها، در بُروز خُلقیّات، در همه ی اینها تقوای الهی را در نظر داشته باشیم، رضای الهی را در نظر داشته باشیم. من دو مطلب کوتاه عرض میکنم، بعد یک مقداری خطاب به برادران عرب مطالبی را عرض خواهم کرد. دو مطلب کوتاه، یکی در مورد همین حادثه ی هواپیما است که مجدّداً تسلیت عرض میکنیم، اظهار همدردی میکنیم. در این حادثه ابهامهایی وجود دارد. تشکّر میکنیم از فرماندهان سپاه که توضیح دادند، برای مردم مطالبی را بیان کردند ولی باید حادثه پیگیری بشود و از حوادث مشابه هم باید به طور جدّی پیشگیری بشود. آنچه که مهم است، پیگیری مهم است امّا مهم تر از پیگیری، پیشگیری از تکرار این حوادث است.

مطلب دوّم راجع به انتخابات است. بنده راجع به انتخابات ان شاءالله صحبت خواهم کرد آنچه امروز عرض میکنم این است: برادران عزیز، خواهران عزیز، ملّت عزیز ایران! حضور ملّت ایران مهم ترین عامل اقتدار است و این حضور در جاهای متعدّدی است؛ یکی از مهم ترینش انتخابات است. در انتخابات حضور ملّت ایران کشور را بیمه میکند، دشمن را مأیوس میکند. سعی و تلاش [دشمنان] بر این است که با انواع و اقسام حیل نگذارند که مردم با شوق در انتخابات شرکت کنند. من عرض میکنم: مردم با شوق و ذوق باید در انتخابات شرکت کنند. حالا مسائل گوناگونی درباره ی انتخابات، تذکّراتی هست که ان شاءالله در آینده اگر زنده بودیم عرض خواهم کرد. آنچه که امروز خواستم عرض بکنم اصل این قضیّه است؛ مراقبت کنید که مبادا دشمن بتواند در این زمینه خواسته ی خودش را که عبارت است از کم رنگ کردن و بی رونق کردن انتخابات تحقّق ببخشد.

خطبه ی عربی

بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمدلله ربّ العالمین و صلّی الله علی محمّد و آله الطّاهرین و صحبه المنتجبین.

أودّ فی هذه البرهه الحساسه من تاریخ هذه المنطقه أن یکون لی معکم أیها الإخوه العرب مختصَرٌ من الحدیث.

فی هذه الأیام استشهد قائدٌ إیرانی کبیرٌ و شجاعٌ و مجاهدٌ عراقی طافحٌ بروح التضحیه و الإخلاص بأذرعٍ عسکریه أمریکیه و بأمر الرّئیس الإرهابی الأمریکی. هذه الجریمه لم تُرتکب فی میدان المواجهه، بل جرت بصوره جبانه لئیمه.

القائد سلیمانی کان ذلک الرّجل الذّی یقتحم الخطوط الأمامیه و یقاتل بشجاعه نادره فی أخطرِ المواقع، و کان العاملَ الفاعل فی دحر عناصر داعش الإرهابیه و نظائرها فی سوریه و العراق.

الأمریکیون لم یجرأوا أن یواجهوه فی ساحات القتال فعمدوا إلی الهجوم علیه بنذاله من الجوّ حین کان بدعوه من حکومه العراق فی مطار بغداد و أراقوا دَمَه الطاهر هو و رفاقه، و بذلک امتزج دم أبناء إیران و العراق مرهَ أخری فی سبیل الله سبحانه و تعالی.

الحرس الإیرانی دَکّ بضربه مقابله أوّلیه صاروخیه القاعده الأمریکیه و سحق أُبّهه و غطرسه تلک الدوله الظالمه المتکبره و یبقی جزاؤها الأساسی و هو خروجها من المنطقه.

الشعب الإیرانی فی مسیرات بعشرات الملایین شیّعوا الشهداء فی مختلف المدن بتودیع منقطع النظیر، والشعب العراقی فی مدن عدیده شیّعوهم بفائق التکریم و الاحترام، کما أعربت شعوبٌ فی بلدان متعدده عن مواساتها فی اجتماعات صاخبه.

إنّ مساعی مغرضهً هائله بُذلت لخلق نظرهٍ سلبیه بین الشعبین الإیرانی و العراقی. لقد أُنفقت أموال ضخمه و جُنّدَ أفرادٌ لا یشعرون بالمسؤولیه فی إیران ضدّ الشعب العراقی، والساحه العراقیهٌ شهِدَت ضخّاً إعلامیا شیطانیاً ضدّ الشعب الإیرانی، غیر أنّ هذه الشهاده الکبری قد أحبَطَت کلّ هذه المساعی الشیطانیه والوساوس الخبیثه.

ما أرید أن أقوله لکم هو أنّ القدره الإسلامیه، قدرتنا و قدرتَکم تستطیع أن تتغلّب علی ما تحیط القوی المادیه نفسها به من هیبهٍ ظاهریه خادعه. القوی الغربیه بالاعتماد علی العلم والتقانه، وبالسلاح العسکری، والإعلام الکاذب والأسالیب السیاسیه الماکره استطاعت أن تهیمن علی بلدان المنطقه، و متی ما اضطرّت إلی الجلاء من بلد علی إثر نهضه شعبیه، فإنّها لا تکفّ قدر ما تستطیع عن التآمر و الاختراق التجسّسی والسیطره السیاسیه والاقتصادیه، و زرعت الغده السرطانیه الصهیونیه فی قلب بلدان غرب آسیا و عَمَدَت إلی وضع بلدان المنطقه فی تهدیدٍ مستمر.

بعد انتصار الثوره الإسلامیه فی إیران نزلت بالکیان الصهیونی ضرباتٌ شدیده سیاسیه و عسکریه، و أعقب ذلک سلسله من الهزائم للاستکبار و علی رأسه أمریکا من العراق و سوریا و مروراً بغزّه و لبنان و حتّی الیمن و أفغانستان.

إعلام العدو یتّهم إیران بإثاره حروبٍ بالنیابه، و هذه فریهٌ کبری، فشعوب المنطقه قد استیقظت، و قدرهُ إیران فی مقاومتها الطّویله أمام خُبثِ أمریکا قد ترکت أثرها فی الجوّ العام للمنطقه و فی معنویات الشعوب. مصیر المنطقه یتوقّف علی التّحرّرِ من الهیمنه الاسکباریه الأمریکیه وتحریر فلسطین من سیطره الصهاینهِ الأجانب.

کلّ الشعوب تتحمّل مسؤولیه الوصولِ إلی تحقیق هذا الهدف. علی العالم الإسلامی أن یزیل عوامل التفرقه. وحده علماء الدّین قادره علی أن تکتشف أسلوبَ الحیاه الإسلامیه الجدیده. و تعاون جامعاتنا من شأنه أن یرتقی بالعلم و التقانه، و بذلک تستطیع أن تضع أساس الحضاره الجدیده. والتّنسیقُ بین وسائل إعلامنا بإمکانه أن یصلح جذورَ الثقافه العامّه. والتلاحم بین قُوانا العسکریه سیبعدُ المنطقه کلّها من الحروب والعدوان. والارتباطُ بین أسواقنا سیحرّر اقتصادَ بلداننا من سیطره الشرکات الناهبه. و تبادل الزِیارات بین شعوبنا سیقرّبُ القلوبَ و الأفکار، و یخلقُ روحَ الوحده و المودّه بینها. أعداؤنا و أعداؤکم یریدون أن یحققوا تقدمَهم الاقتصادی علی حساب ثرواتِ بلدانِنا، وأن یبنوا عِزَّتَهم علی حساب ذُلِّ شعوبنا، و یسجّلوا تفوُّقَهم بثمنِ تفرّقنا. یریدون إبادَتَنا علی أیدینا. أمریکا تستهدفُ أن تجعلَ فلسطین دونما قدرهِ علی الدفاع أمام الصهاینهِ الظالمین المجرمین، و أن تجعل سوریا و لبنان تحت سیطره الحکومات التابعه لها و العمیله، و تریدُ العراقَ و ثرواتهِ النفطیهَ بأجمعها مِلکاً لها. و لتحقیق هذا الهدفِ المشؤومِ لا تتوانی عن ارتکاب الظلمِ و العدوان. الامتحانُ العسیر الذین مرّت به سوریا والفِتنُ المتوالیهُ فی لبنان، والأعمالُ الاستفزازیهُ والتخریبیهُ المستمرهَ فی العراق نماذجُ لذلک.

الاغتیالُ الصریحُ لأب مهدی القائدِ الشجاع للحشدِ الشعبی و قائد الحرس الکبیر سلیمانی نماذجُ نادرهٌ لهذه الفتن فی العراق. هؤلاء یریدون أن یحقّقوا أهدافهم الخبیثه فی العراق عن طریق إثاره الفتن والحروب الداخلیه و بالتالی تقسیم العراق و حذف القوی المؤمنه والمناضله والمجاهده الوطنیه.

وکنموذج لوقاحتهم فإنهم إذ یلوّحون بأنهم حماه الدیمقراطیه یصرّحون بکل وقاحه وصلافه، بعد أن صادق برلمان العراق علی إخراجهم، أنّهم جاءوا إلی العراق لیبقوا فیه و لن یغادروه.

العالم الإسلامی لا بدّ أن یفتح صفحه جدیده. الضمائر الیقظه والقلوب المؤمنه یجب أن تُحیی الثقه بالنفس فی الشعوب، و علی الجمیع أن یعلموا أن طریق نجاه الشعوب هو فی التدبیر والاستقامه و عدم الرهبه من العدو.

أسأل الله سبحانه و تعالی أن یشملَ الشعوبَ المسلمه برحمته و نصرته إنه تعالی سمیع مجیب.

أقول قولی هذا و استغفر الله لی و لکم، و السّلام علیکم و رحمهالله.(۲۲)

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ * اِنّا اَعطَیناکَ الکَوثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَ انحَر * اِنَّ شانِئَکَ هُوَ الاَبتَرُ.(۲۳)

والسّلام علیکم و رحمه الله و برکاته

۱) سوره ی ابراهیم، بخشی از آیه ی ۵؛ «و در حقیقت، موسی را با آیات خود فرستادیم [و به او فرمودیم ] که قوم خود را از تاریکی ها به سوی روشنایی بیرون آور، و روزهای خدا را به آنان یادآوری کن …»
۲) سوره ی ابراهیم، بخشی از آیه ی ۵؛ « … که قطعاً در این [یادآوری ]، برای هر شکیبایِ سپاسگزاری عبرتهاست. »
۳) سوره ی ابراهیم، بخشی از آیه ی ۶
۴) سوره ی ابرهیم، بخشی ازآیه ی ۷
۵) سوره ی ابراهیم، آیه ی ۸
۶) تکبیر حضّار
۷) سوره ی توبه، بخشی از آیه ی ۴۰؛ «… اندوه مدار که خدا با ما است. …»
۸) سوره ی توبه، بخشی از آیه ی ۴۰؛ «… اندوه مدار که خدا با ماست …»
۹) سوره ی شعراء، بخشی از آیه ی ۶۱؛ «… ما قطعاً گرفتار خواهیم شد …»
۱۰) سوره ی شعراء، بخشی از آیه ی ۶۲؛ «… چنین نیست، زیرا پروردگارم با من است و بزودی مرا راهنمایی خواهد کرد.»
۱۱) سوره ی توبه، بخشی از آیه ی ۴۰؛ «… خدا با ما است …»
۱۲) تکبیر حضّار
۱۳) شعار حضّار
۱۴) شعار حضّار
۱۵) تکبیر حضّار
۱۶) سوره ی ابراهیم، بخشی از آیه ی ۵؛ « … روزهای خدا را به آنان یادآوری کن …»
۱۷) سوره ی آل عمران، آیه ی ۵۴؛ «و [دشمنان] مکر ورزیدند، و خدا [در پاسخشان] مکر در میان آورد، و خداوند بهترین مکرانگیزان است.»
۱۸) تکبیر حضّار
۱۹) تکبیر حضّار
۲۰) تکبیر حضّار
۲۱) سوره ی عصر؛ «به نام خداوند رحمتگر مهربان
سوگند به عصرِ [غلبه ی حقّ بر باطل ]،
که واقعاً انسان دستخوشِ زیان است؛
مگر کسانی که گرویده و کارهای شایسته کرده و همدیگر را به حقّ سفارش و به شکیبایی توصیه کرده اند.»
۲۲) بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمدلله ربّ العالمین و صلّی الله علی محمّد و آله الطّاهرین و صحبه المنتجبین.
مایلم در این برهه ی حسّاس از تاریخ این منطقه، سخن کوتاهی با شما برادران عرب داشته باشم. در این روزها یک سردار بزرگ و شجاع ایرانی و یک مجاهد فداکار و با اخلاص عراقی به دست نظامیان مزدور آمریکایی و به دستور رئیس تروریست آمریکا به شهادت رسیدند. این جنایت به صورت کاملاً بزدلانه و نه در میدان روبه رو، انجام گرفت. سردار شهید سلیمانی کسی بود که با شجاعت مثال زدنی در صفوف مقدّم و در خطرناک ترین جایگاه ها حضور می یافت و شجاعانه میجنگید و او یکی از مؤثرترین عوامل در شکست عناصر تروریست داعش و اشباهش در سوریه و عراق بود. آمریکایی ها بدون اینکه جرئت کنند با وی در نبرد روبه رو شوند، بزدلانه با هواپیما به او که به دعوت دولت عراق در فرودگاه بغداد بود، حمله کردند و خون مطهّر او و همراهانش را بر زمین ریختند. برای چندمین بار خون فرزندان ایران و عراق مخلوط شد و در راه خدا بر زمین ریخته شد.
سپاه ایران ضربه ی متقابلی علی العجاله زد و پایگاه آمریکایی را با موشکهای خود درهم کوبید و ابّهت و آبروی آن دولت ظالم و متکبّر را لگد مال کرد و تنبیه اصلی او اخراج از منطقه است. ملّت ایران با اجتماع ده ها میلیونی این دو مجاهد بزرگ بدرقه ای بی نظیر کردند. ملّت عراق در شهرهای متعدّد با تکریم و احترام تمام آنها را تشییع کرد و در چندین کشور دیگر مردم همدردی خود را در اجتماعات پرشور نشان دادند.
تلاش های مغرضانه ی فراوانی شد تا ملّت ایران و عراق را به یکدیگر بدبین کنند، پولهای فراوانی خرج کردند، انسانهای بی مسئولیّتی را به کار گرفتند، در ایران علیه ملّت عراق و در عراق علیه ملّت ایران تبلیغات شیطنت آمیز کردند؛ این شهادت بزرگ همه ی این تلاشهای شیطانی و وسوسه های اهریمنی را باطل کرد.
آنچه مایلم به شما بگویم این است که قدرت اسلامی، قدرت ما و شما، میتواند بر هیبت ظاهری قدرتهای فاسد مادّی فائق آید. قدرتهای غربی با پشتوانه ی علم و فنّاوری و با سلاح نظامی و تبلیغات دروغین و با سیاستهای مکّارانه توانستند بر کشورهای این منطقه مسلّط شوند و هرگاه با نهضتی مردمی ناچار به خروج از کشوری شدند تا آنجا که توانستند دست از توطئه و نفوذ اطّلاعاتی و سلطه ی سیاسی و اقتصادی برنداشتند و غدّه ی بدخیم رژیم صهیونیستی را در قلب کشورهای غرب آسیا جاسازی کردند و تهدیدی دائمی برای کشورهای آن منطقه تدارک دیدند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، ضربه های سیاسی و نظامی سختی بر رژیم غاصب پدید آمد و پس از آن، زنجیره ی شکستهای استکبار و در رأس آن آمریکا از عراق و سوریه تا غزّه و لبنان و از یمن تا افغانستان تشکیل گردید. رسانه های دشمن، ایران را متّهم به جنگهای نیابتی میکنند؛ این دروغ بزرگی است. ملّتهای منطقه بیدار شده اند. توانایی ایران در مقاومت بلند مدّت در برابر خباثتهای آمریکا تأثیر خود را در فضای عمومی منطقه و روحیه ی ملّتها گذاشته است. سرنوشت منطقه، نجات از سلطه ی استکباری آمریکا و رهایی فلسطین از حاکمیّت بیگانگان صهیونیست است.
همّت ملّتها باید زمان رسیدن به این مقصود را نزدیک کند. جهان اسلام باید عوامل تفرقه را بزداید. وحدت علمای دین، راه حل های اسلامی برای سبک زندگی نوین اسلامی را کشف میکند. همکاری دانشگاه های ما علم و فنّاوری را ارتقا بخشیده، زیر بناهای تمدّن جدید را خواهد ساخت. هماهنگی رسانه های ما فرهنگ عمومی را از ریشه اصلاح خواهد کرد. ارتباط نیروهای مسلّح ما جنگ و تجاوز را از همه ی منطقه دور خواهد کرد. ارتباط بازارهای ما، اقتصاد کشورهایمان را از سلطه ی کمپانی های غارتگر بیرون خواهد آورد. رفت و آمدها و سفرهای مردم ما، همزبانی و همدلی وحدت و دوستی به ارمغان خواهد آورد. دشمنان شما و ما میخواهند اقتصاد خود را با منابع کشورهای ما، عزّت خود را با ذلّت ملّتهای ما، و صدرنشینی خود را با تفرقه ی ما تأمین کنند. میخواهند ما و شما را به دست خودمان نابود کنند.
آمریکا، فلسطین را بی دفاع در برابر صهیونیست هایِ بی رحم و جنایت کار، سوریه و لبنان را در تصرّفِ دولتهای وابسته و مزدورِ خود، عراق و ثروتِ نفتی آن را یکسره متعلّق به خود میخواهد؛ برای این هدفهایِ شوم، از بزرگ ترین ظلمها و شرارتها رویگردان نیست. آزمون سخت چندساله ی سوریه، فتنه های پی درپی در لبنان، تحریکات و خرابکاری مستمر در عراق نمونه هایی از آن هستند.
ترور صریحِ شهید ابومهدی فرمانده شجاع حشد الشّعبی و شهید سلیمانی سردار بزرگ سپاه، نمونه ی کم نظیری از این فتنه انگیزی در عراق است. آنها هدف پلید خود در عراق را میخواهند از راه ایجاد فتنه و جنگ داخلی و سرانجام تجزیه ی عراق و حذف نیروهای مؤمن و مبارز و مجاهد و میهن دوست تأمین کنند. نمونه ی وقاحت آنان این است که پس از حکم پارلمان عراق به اخراج آنان، آنها که خود را حامی دموکراسی وانمود میکردند، تعارف را کنار گذاشته و میگویند ما برای ماندن در عراق آمده ایم و نمیرویم.
دنیای اسلام باید صفحه ی جدیدی بگشاید. وجدانهای بیدار و دلهای مؤمن باید اعتماد به نفْس را در ملّتها بیدار کنند. و همه بدانند که تنها راه نجات ملّتها تدبیر و استقامت و نترسیدن از دشمن است. خداوند رحمت و نصرت خود را بر ملّتهای مسلمان شامل فرماید.
۲۳) سوره ی کوثر؛ «به نام خداوند رحمتگر مهربان . ما تو را [چشمه ی] کوثر دادیم. پس برای پروردگارت نماز گزار و قربانی کن. دشمنت خود بی تبار خواهد بود.»