های وهوی فراریان از شفافیت؛
شفافیت مجلس مطالبه مردم است/ مدعیان اصلاحات با فحاشی نمی توانند فرار کنند

ماجرای شفافیت آرای نمایندگان از سال گذشته به صورت جدی کلید خورد و با همت کسانی از قبیل «حسینعلی حاجی دلیگانی» نماینده شاهین شهر و میمه و برخوار به جریان افتاد.

روز رای گیری اما مشخص شد که این طرح مخالفان جدی دارد. مخالفانی به اندازه یک جناح سیاسی در کشور، اما در عین شگفتی این اعضای لیست امید بودند که با نطق ها و مصاحبه های خود در قامت مخالفان جدی شفافیت آرای نمایندگان ظاهر شدند. همان طیفی که پیش از این همیشه شعار شفافیت را سر داده و آن را در ویترین جناح خود قرار داده بود. با این وجود اما همین که شعار به یک قدمی تصویب و اجرا رسید آنها دیگر چاره ای نداشتند جز اینکه به صورت علنی به مخالفت با آن بپردازند.

مخالفت علنی اما به هیچ روی ممکن نبود چرا که این گونه تمام آنچه در ذهن مردم از خویش ساخته بودند فرو می ریخت. لذا چاره جویی کردند و برای مخالفت خود بهانه هایی تراشیدند. بهانه هایی از قبیل اینکه می خواهند از شفافیت آرا برای ردصلاحیت ها استفاده کنند! یا بهانه هایی مضحک تر مانند چیزی که اخیرا یکی از اعضای هیئت رئیسه مجلس (بهروز نعمتی) مطرح کرد به این مضمون که می خواهند با شفافیت آرا بگیر و ببند راه بیندازند!

درشت و زشتگویی اصلاح طلبان به یک منتقد
در همان ایام و پس از آن البته پاسخ به این ایرادهای بدون پایان داده شد. برای نمونه موافقان شفافیت آرا گفتند و نوشتند که نمایندگانی از لیست امید از تریبون مجلس شورای اسلامی نطق هایی کرده اند که گویا مسابقه ساختارشکنی دارند با همدیگر.

نطق هایی که قند توی دل رسانه های معاند ایران آب می کرد، رسانه هایی از قبیل شبکه بهایی من و تو و یا شبکه متعلق به کشوری که نسل کشی قریب به۱۰میلیون ایرانی تنها یک فقره از جنایاتش است (بی بی سی) و یا شبکه متعلق به کودتاچیان ۲۸مرداد و سرنگون کنندگان هواپیمای مسافربری ایرانی (صدای آمریکا).

آنها نطق هایی کردند یا برخی شان در صفحات مجازی چیزهایی نوشتند که دشمنان نشان دار و شناخته شده ایران برای شان ایستادند و کف زدند. چرا همراه آن نطق ها و آن متن های مجازی واهمه ردصلاحیت نبود و با شفافیت رای نمایندگان هست؟ جایی که از آن سخن می گوییم مجلس شورای اسلامی است که ساختمان آن در بهارستان است و آنچه برای رای گیری به صحن آن می آید یا از ارکان مجلس و یا خود نمایندگان به صورت طرح مطرح شده و یا از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران آمده این یعنی آنجا که نمایندگان در آن هستند ساختمانی در شورای امنیت نیویورک نیست که با نفوذ قلدران جهان قطعنامه ای ضدایرانی برای رای گیری به صحنش آمده باشد که رای موافق یا مخالف نماینده ای به ضدیت یا حمایت از نظام تعبیر شود.

های وهوی فراریان از شفافیت
همچنین در مورد آنچه از قول کسانی مانند آن عضو هیئت رئیسه به عنوان «بگیر و ببند» عنوان شده دقیقاً توهین به شعور مخاطبان است. چرا که پس از طرح این قبیل فرا فکنی ها به ذهن مخاطب این سؤال می آید که مگر در صحن چه چیزی برای رأی گیری مطرح می شود که یک سر آن می تواند به زندان ختم شود؟ این قبیل فرا فکنی ها یک سرش متهم کردن نظام است و سر دیگرش فریب دادن مردم و تحمیق آنها. چرا نمایندگانی تا این اندازه از شفافیت واهمه دارند؟ چه منافعی از آنها با شفافیت به خطر می افتد؟

خلاصه آنکه در بار دوم طرحی که توسط حجت الاسلام ذوالنوری، نماینده قم و عضو فراکسیون ولایی آماده شده بود و مبتنی بر شفافیت آرا و عملکرد نمایندگان بود نیز در این اواخر به صحن آمد و این بار نیز همان قصه پرغصه تکرار شد. بعد از آن هم که کم کم داشت همه چیز به سمتی می رفت که فراموش شود ناگهان در یکی از شب های محرم در دانشگاه امام صادق(ع) حجت الاسلام پناهیان انتقادات تندی را علیه مجلس مطرح کرد. او به عنوان یک شهروند از مجلس پرسید که چرا به شفافیت تن نمی دهد؟ و از جوانان خواست تا مطالبه ای را برای شفافیت آرا و عملکرد نمایندگان به صورت گسترده آغاز کنند تا به صورت یک پویش بزرگ مردمی درآید.

و همین برای عصبانی شدن بیش از اصلاح طلبان کافی بود. آنها به تندترین شکل ممکن و با زشت ترین الفاظ به پناهیان تاختند که چرا می گویی مجلس باید شفاف شود و چرا این حق را به جوانان یادآوری می کنی که آن را پیگیری کنند؟ و سپس کار به بهانه های کودکانه هم کشید از فرط تهی دستی مخلفان شفافیت از استدلال و دلیل برای این ضدیتشان؛ مثلا گفتند که اول آن قوه و آن نهاد و آن موسسه شفاف شود بعد مجلس! یا مثلا گفتند چرا ۴سال پیش طلب شفافیت نکرد فلانی! خوب که دقت کنیم خواهیم دید که هر زمان که شفافیت مطرح شود این قبیل «ان قلت ها» می تواند مطرح شود.

پس از درشت و زشت گویی های نمایندگان طیف موسوم به اصلاح طلب علیه شفافیت و طرفداران شفافیت از این سو نمایندگان حامی شفافیت هم به میدان آمدند و به بیان نظرات خود پرداختند تا در ذهن مردم این گونه ننشیند که مجلس به صورت یک دست ضد شفافیت است.

بیعت مردم با نمایندگان بعدی بر اساس شفافیت
«حسینعلی حاجی دلیگانی» عضو فراکسیون نمایندگان ولایی در گفت وگو با خبرگزاری فارس درباره شفافیت آرای نمایندگان می گوید: شفافیت امری لازم و ضروری و یکی از مختصات اولیه مجلس بعدی باید باشد. در انتخابات مجلس آینده باید اولین شرط کاندیداها و اولین بیعتی که نامزدها می کنند بیان اعتقاد به شفافیت آرا و عمل به آن باشد ضمن اینکه تصویب این موضوع در مجلس فعلی و یا آینده نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.

عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس تصریح کرد: با این نوع رفتاری که اکثریت نمایندگان مجلس در برخورد با ۲ طرح شفافیت که مشترکا از سوی بنده و آقای فتحی عضو کمیسیون قضایی و حقوقی ارائه شد، انجام دادند به نظر می رسد باید شفافیت آرا حتما تصویب و اجرایی شود چرا که یکی از طرح ها در حالی که ۱۶۰ امضا داشت اما عملاً فقط ۵۹ نماینده به آن رأی دادند و همچنین طرح دیگری که اخیراً مطرح شد بیش از ۱۸۰ امضا داشت ولی حدود ۷۰ نماینده به آن رأی دادند که این موضوع نشان داد شفافیت آرای نمایندگان بسیار لازم است.

حاجی دلیگانی خاطرنشان کرد: سخنان حجت الاسلام پناهیان در مورد لزوم شفافیت آرای نمایندگان کاملاً درست است و واقعاًً روحانیون، علما و مردم حق دارند که شفافیت آرا نمایندگان را مطالبه کنند. وقتی نماینده ای برای امضای طرحی نزد من بیاید و بنده آنرا امضا کنم ولی در نهایت به آن رای ندهم ناشی از نفاق و دورنگی است در حالی که شفافیت آرا می تواند نفاق و دورنگی را از بین ببرد.

«ابوالفضل ابوترابی» عضو فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس شورای اسلامی در گفت وگو با خبرگزاری فارس، با تأکید بر شفافیت آرای نمایندگان می گوید: این موضوع حق مردم است که بدانند نمایندگان شان چه تفکری دارند و چگونه و با چه کیفیتی رأی می دهند. مقام معظم رهبری در درس خارج از فقه شان فرمودند به جز مسائل امنیتی و نظامی همه چیز باید به رای گیری و آرای شفاف باشد. عضو کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس تصریح می کند: کشورهای پیشرفته دنیا برای مبارزه با فساد کار بزرگ شفافیت حداکثری را اجرایی کردند. باید با شفافیت حداکثری از جمله شفافیت آرای نمایندگان مجلس تلاش کنیم امضاهای طلایی را از نظام اداری مان حذف کنیم حتی اگر این امضاها قانونی باشد.

سیاسی کاری یک عده
«محمدرضا رضایی» نماینده مردم جهرم با اعلام حمایت از بحث شفافیت آرای نمایندگان مجلس، می گوید: این حق مردم است که از جزئیات رای وکیل خودشان در خانه ملت مطلع شوند. ما چیز پنهانی در مجلس نداریم و اگر هم تصمیمی اتخاذ شده و کاری صورت می گیرد برای مردم است.

وی همچنین یادآور می شود: همان طور که ما در موضوع FATF و موارد مشابه رای مان را به صورت شفاف به مردم اعلام کردیم زین پس نیز هر موضوع و رای گیری و انتخاباتی در مجلس اتفاق بیفتد و آن را به مردم شفاف و صریح اعلام می کنیم چرا که این موضوع باعث جلب اعتماد مردم خواهد شد.

وی در ادامه اعلام می کند: عده ای طرح شفافیت آرای نمایندگان مجلس را سیاسی خوانده اند اما در واقع باید گفت موضوع شفافیت اصلاً ربطی به مسائل سیاسی ندارد و به نفع منافع ملی کشور و در راستای شفاف کردن جزئیات موارد خانه ملت است.

«ژرژیک آبراهامیان» نماینده مسیحیان ارمنی جنوب ایران در مجلس شورای اسلامی با اشاره به موضوع شفافیت آرای نمایندگان در صحن گفت: من با شفافیت آرای نمایندگان در صحن موافقم اما معتقدم این موضوع نیاز به تبیین دارد.

نماینده مسیحیان ارمنی جنوب ایران در مجلس اظهار داشت: شفافیت مضر نیست اما زمانی که تصمیم گرفته شود که از این موضوع یک نتایج سیاسی استنتاج شود، به نظر من خلاف آزادی عمل نماینده است که گاهی مجبور می شود تحت فشارهای مضاعف که از خارج به وی تحمیل می شود برخلاف باور خود احتمالا اعمال رای کند.

اگر شفافیت باشد خیلی ها نماینده نمی شوند
«حجت الاسلام علیرضا سلیمی» نماینده محلات به نکته قابل تأملی اشاره می کند: حق مردم در دانستن است که در کشور ما محدود شده و بسیار عجیب است که دو فوریتی بودن طرح شفافیت آرا بیش از ۱۷۴ نفر امضا داشت اما ۶۹ نفر به آن رأی دادند. در همین مورد مذکور باید آرای نمایندگان منتشر شود تا مردم بفهمند چه کسانی چنین طرحی را امضا کرده اند و سپس زیر امضاهایشان زده اند و اگر مردم این را بفهمند که یک نماینده چیزی را بیهوده و بدون اعتقاد امضا می کند دیگر به او رأی نمی دهند.

وی با بیان اینکه شفافیت آرای نمایندگان در زمان رای اعتماد به وزرا متفاوت است در ادامه می افزاید: نماینده مجلس هنگام رای اعتماد و برای اینکه وزیر فردا روزی بعد از گرفتن رای اعتماد از مجلس در حق نماینده اجحاف نکند می تواند به صورت استثنایی رای مخفی بدهد و به همین دلیل پیشنهاد شده که آرای نمایندگان به جز رای اعتمادها قابل انتشار باشد. اما آنهایی که قابل انتشار است و محرمانه نیست چرا باید به لیست محرمانه ها بیفزاییم.

عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس خاطرنشان می کند: دولت در قراردادهای نفتی، برجام، FAFT، خرید هواپیما و… محرمانه عمل کرد و گزارشی به مجلس ارائه نکرد. دولت بنا بود تا پایان مرداد گزارشی درباره اقدامات خود در ۵ ماه ابتدایی سال ۹۸ به مجلس ارائه دهد که استنکاف کرد ولی اگر مجلس هم بخواهد در شفافیت آرا مخفی کاری کند چه وضعیتی برای جامعه ایجاد خواهد شد؟