حجت الاسلام روانبخش:
علت فشارهای روی دولت، بی برنامگی آن است؛ همه برنامه شان مذاکره و برجام بود/ برخی جریان های سکولار در حوزه نفوذ دارند/ نیک آهنگ کوثر از آیت الله مصباح عذرخواهی کرد/ ماجرای مناظره آیت الله مصباح و شریعتی
برنامه تلویزیونی دستخط این هفته با حضور حجت الاسلام قاسم روانبخش عضو شورای مرکزی جبهه پایداری انقلاب اسلامی پخش شد. متن کامل گفتگو با ایشان را در ادامه می خوانید:
مهمان ارجمند این هفته ما، اگر بخواهم خیلی خلاصه درباره ایشان بگویم، از روحانیون شناخته شده ای است که حوزه فعالیت او بیشتر در قم هست. حوزه های علمیه و البته فضای سیاسی کشور سردبیر یکی از نشریات مهمی است که معمولاً طلاب آن را پیگیری می کنند و البته آدم های سیاسی و فضاهای سیاسی کشور هم آن را پیگیری می کنند.
از شاگردان برجسته آیت الله مصباح یزدی است و خودش هم اهل یزد و شهرستان میبد است. همیشه حرف های گفتنی زیاد دارد و صحبت های ایشان بازتاب های فراوان دارد. برخی ها از ایشان به نام یکی از چهره های تند اصولگرایی نام می برند و برخی ها هم معتقدند ایشان یک چهره معتدل اصولگراست، ولی بسیار بر آرمان ها و ارزش های انقلاب اسلامی متعهد است و پافشاری می کند.
در خدمت حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای قاسم روان بخش عضو شورای مرکزی جبهه پایداری و عضو هیات علمی موسسه امام خمینی(ره) هستیم.
*سلام، خیلی خوش آمدید.
سلام علیکم و رحمه الله. من خدمت حضرتعالی و همه دست اندرکاران برنامه و همه بینندگان عزیز سلام عرض می کنم و از حوصله ای که به خرج خواهند داد برای این برنامه، تشکر می کنم.
*نمی خواستم اینطور شروع کنم ولی چون آخر صحبت ابتدائی بنده در معرفی شما این بود که برخی شما را از روحانیون تند می دانند، گفتنم این را بپرسم که چرا در هر اتفاقی که در قم رخ می دهد، هر اعتراضی و شلوغی که می شود حضور هم نداشته باشید، مثلا در استان آذربایجان شرقی هم باشید، می گویند این کار روان بخش است.
این واژه «تند» یک برچسب است. برای کسانی که صریح الهجه هستند و بدون رودربایستی حقایق را بیان می کنند. هر کسی یک وظیفه ای دارد؛ مقام معظم رهبری در سال ۸۹ که به قم تشریف آوردند و ۱۱ روز در حوزه تشریف داشتند، فرمودند فرزندان انقلابی ما در حوزه را متهم به تندروی نکنید. این کار دشمن است و البته فرزندان انقلابی هم باید متوجه باشند کاری نکنند دیگران بتوانند آنها را متهم کنند.
تشخیص ما این است آنچه ولی خدا می فرمایند واجب الاطاعه است. من به یاد دارم مثلاً یکی از حرکت هایی که ما در قم کردیم تحصن مسجد اعظم بود.
*زمان دولت اصلاحات بود؟
در دولت اصلاحات.
*و کاریکاتوری که علیه آیت الله مصباح کشیدند.
یک کاریکاتوری کشیده بودند، ولی آن جرقه بود که حوزه تکان خورد ولی بیشتر نگرانی حوزه برای مسائل فرهنگی بود. همان زمان ما سه روز در مسجد اعظم تحصن کردیم. جامعه محترم مدرسین پیوستند، آیت الله جوادی آملی در همان جا سخنرانی کردند، آیت الله میانجی صحبت کردند، در همان شرایط حضرت آیت الله مشکینی تشریف آوردند و …
*پیغام آقا را آوردند.
پیغام آقا را آوردند که مالک اشترها برگردید. پشت تریبون رفتم و گفتم حضرت آیت الله مشکینی تشریف آوردند، پیامی از سوی رهبری عزیز مان آورده اند. ما نمی دانیم این پیام چیست ولی هرچه باشد بر دیده منت می گذاریم. حتی اگر پیام این باشد که ما همین الان اینجا را ترک کنیم، بدون اینکه یک صلواتی بفرستیم ترک می کنیم و می رویم. همه تکبیر فرستادند و اعلام آمادگی کردند و بعد خدمت آیت الله مشکینی عرض کردم که برای صحبت تشریف بیاورند.
ایشان همان جمله را فرمودند که مالک اشترها برگردید، جان علی در خطر است. این جمعیت حرکت کرد و از مسجد بیرون رفتیم. البته نیمه شب «پرتو» را بستند. روزنامه «آزاد» توهین کرده بود ولی صبح که من از خواب بیدار شدم دیدم سایت ها اعلام کردند هفته نامه «پرتو سخن» کاملاً تعطیل شده بود.
*آن زمان گفته بودند توهین به آیت الله منتظری شده است.
با همین عنوان بود، در حالی که هیچ ربطی به توهین هم نداشت. یک مقاله ای بود که یکی از دوستان نوشته بود و طرحی که آن طرح در نشریه «صبح» مدت ها قبل چاپ شده بود. ما اجازه از آقای مهدی نصیری گرفته بودیم چون بودجه نداشتیم. آن وقت هم مانند الان نبود که اینترنت باشد و همه چیز در فضای مجازی باشد و بتوانیم استفاده کنیم. من از آرشیو صبح استفاده می کردیم ولی آنها تحت عنوان این که به مرجع تقلید اهانت شده، آقای مهاجرانی (وزیر وقت ارشاد) بدون اینکه جلسه تشکیل شود حتی لغو پروانه کرد.
*آن چه سوال پیش می اید درباره تحصن و پیغامی که حضرت آیت الله مشکینی از سوی آقا آوردند است. آقا آدمی نیستند که بخواهند به تهدیدات علیه خود اهمیت دهند. آن زمان اتفاقی افتاده بود ولی واقعاً پیگیری کردید ببینید آقا چرا گفتند تمام کنید؟
شاید یکی از دلایلش این بود – حالا آن زمان خیلی در مسائل سیاسی پختگی نداشتیم و جوان بودیم – ولی بعدها که پیگیری کردیم یکی از دلایل این بود که انتخابات نزدیک بود. انتخابات مجلس بود. تقریباً اواخر بهمن انتخابات مجلس ششم بود. تحصن یک هفته یا حدود ۱۰ روز قبل از انتخابات بود. شاید نیاز بود کشور در فضای آرامی باشد.
نکته دوم این که آقای خاتمی تهدید به استعفا کرده بود که اگر این روال پیش برود من استعفا می دهم، چون تحصن تنها منحصر به مسجد اعظم نشده بود. چند بازار مراکز استان های کشور در حمایت از تحصن بسته شد. جامعه مدرسین پای کار آمد و بزرگانی همچون آیت الله مشکینی و آیت الله جوادی در تحصن سخنرانی کردند. اینطور نبود که فقط چند تا طلبه جمع شوند. این خیلی سنگین بود.
از طرفی هم من از برخی آقایان شنیدم که آقای هاشمی رفسنجانی در مجمع تشخیص بیانیه داده بود و از تحصن حمایت کرد.
*فکر می کنم سال ۸۵ بود که آقای هاشمی به قم آمدند. درست است؟
بله.
*آنجا هم یک اتفاقی برای ایشان افتاد و گفتند محوریت آن با شما بوده است؟
من اصلاً در قم نبودم ولی هر کار انقلابی که صورت می گیرد اول سراغ کسانی می روند که ببینند کار آنها است یا خیر. ان زمان در یزد سخنرانی داشتم، در زارچ یزد بودم که این جریان اتفاق افتاد.
*واقعاً روح شما هم خبر نداشت.
خیر. اطلاعی از این قضیه نداشتم.
*فکر می کنید حرکت خوبی بود؟
به نظر من آن حقیقتی که از آن جلسه منعکس شد، دو نوع برخورد بود. آن طلبه ای که بلند شد و سوال می کرد، یک طلبه فاضل حوزوی بود که اتفاقاً نماد قلم در دست داشت و او می گفت من سوال دارم. می شد مثلا این سوال را – مگر جلوی مقام معظم رهبری تاکنون سوال نشده است؟ کسانی که نوبت هم ندارند یکباره یکی بلند می شود و می گوید من حرف دارم – به نظر من ایشان (آقای هاشمی) می توانست بگوید ایشان تشریف بیاورند من بعد از جلسه در خدمت ایشان هستم. بهترین راه همین بود. سوال را پاسخ می دادند.
من مواردی دیدم که در سفرهای استانی حضرت آقا یکی بلند شده و صحبت کرده است و ایشان هم با کسی برخورد نکردند. به نظرم نوع برخوردی که شد این مسئله را به این شکل درآورد والا حالت طبیعی جواب داده می شد، سوالی بود که طلبه داشت.
*آن زمان شما را احضار هم کردند؟
بله. یک بار از من خواستند و من دادگاه ویژه روحانیت رفتم و گفتم من نبودم و دلیلی ندارد که شما … همان یک جلسه بود.
*سوالی که طلبه بلند می شود جواب نمی دهند و اوضاع آنجا بهم می ریزد.
بله، آن طلبه را گرفتند و کتک زدند.
*از سوی دیگر هم ظاهرا تعرضی به آقای هاشمی هم می کنند.
نه. هیچ اتفاقی رخ نداده بود. آنهایی که آنجا بودند و گزارش به من دادند، من بعداً پرسیدم این طور نبود. آن طلبه را اگر می گفتند بیایید و صحبت کنید و یا ما در خدمت شما هستیم…
*بعد از این که طلبه را کتک زدند آنجا متشنج می شود.
بالاخره چند نفر بلند می شوند که چرا می زنید و یکی می گوید چرا اینطور می کنید. یکی دو نفر به حمایت او بلند شدند.
*قضیه ۲۲ بهمن آقای لاریجانی هم قضیه آخر بود که ما خدمت آقای آقاتهرانی بودیم ایشان به نقل از آیت الله مصباح گفتند که پیغام برای آقای لاریجانی بردند که …
آن هم همینطور بود. من استاد «طرح ولایت» هستم. آن روز در طرح ولایت دانشجویی در جُلفا بودم. آنجا متوجه شدم که در قم چنین اتفاقی رخ داده است. بعداً یکی از انگشت های اتهام به سمت ما رفت و حلقه «نشریه پرتو» را برخی از آقایان در مجلس مطرح کردند. مانور بدی دادند و واقعاً بی تقوایی شد. اجازه ندادند آن چه از تریبون مجلس خواندند، مدیر مسئول هفته نامه پرتو نامه ای نوشته بود به آقای لاریجانی که شما که از تریبون مجلس پرتو سخن را متهم کردید، این حق ما است که از تریبون مجلس از خود دفاع کنیم. هیچ ربطی نداشته ولی حاضر نشدند این را از مجلس بخوانند.
اتفاقاً در آن ماجرا ۷۰-۶۰ نفر را احضار کردند و بنده هم در یک جلسه جداگانه با یکی دو تا از دوستان رفتیم. من در آنجا برای کسی که بازپرسی می کرد، توضیح دادم و برای ایشان ثابت شد اصلاً چنین چیزی نبوده است. تبرئه شدیم ولی مجدداً به رغم اینکه تبرئه شدیم و ربطی هم نداشت، دوباره اعتراض گذاشتند.
*برای برخی سوال است که الان فضای قم چگونه فضایی است؟ فضای واقعی قم. برخی معتقد هستند جریان نفوذ در برخی جاهای قم هم نفوذ کرده است. این را قبول دارید؟
بله. امام (ره) در منشور روحانیت آورده اند که روحانیون جوان مراقب باشید، جریان سکولار که در لایه های حوزه مخفی شده دوباره سربرنیاورد که روزی در حوزه حاکم شود. برخی از مراکز در حوزه هستند که از جاهایی تامین می شوند.
*از کجاها مثلاً؟ بحث شیعه انگلیسی منظورتان است؟
یکیش این است که اگر مراکز امنیتی دنبال کنند، روشن می شود و دست های آنها خیلی پنهان نیست. مثلاً این پول ها را از کجا می آورند. مثلاً کسانی که مقلدی به اندازه تعداد انگشتان دست ندارند، ولی پولدار هستند! اینها که وجوهات نمی گیرد. امام می فرمودند ممکن است تا مرجعیت هم افرادی را بسازند. البته اینها جایگاهی در حوزه ندارند ولی به هر حال ممکن است تاثیرات خود را در برخی جاها بگذارند.
*به غیر از قضیه شیعه انگلیسی چطور؟
به نظرم جریان های سکولار و جریان های به اصطلاح روشنفکری غربی هم در حوزه نفوذ دارند.
*همین الان؟
بله. مراکزی هستند. حالا نام بردن آن خیلی مطلوب نیست ولی مراکزی هستند که الان کار می کنند. از بدنه حوزه نیرو می گیرند.
*جریان اصیل حوزه چطور باید حرکت کند که از این آفت ها در امان بماند؟ چون مردم قوه تشخیص ۱۰۰ درصدی ندارند. ممکن است به پای همه بنویسند.
شاخصه هایی وجود دارد که آن شاخصه ها می تواند راهنمایی کند. یکی از شاخص ها این است، بالاخره آن مجموعه و یا موسسه ای که در حوزه کار می کند، چه اهدافی دارد؟ گاهی مواضع عوض می شود. مثلا دولتی می آید برای اینکه این دولت خوشش بیاید شعارش را تغییر می دهد ولی برخی ها اینطور نیستند. اگر سخنان آیت الله مصباح را از ابتدای انقلاب تا امروز مطالعه کنید، هیچ تزلزلی در موضع ایجاد نشده است. همان حرف هایی که ابتدای انقلاب بیان کردند، درس ها و کتاب ها موجود است، امروز هم همان را بیان می کنند.
* شما معتقد هستید که انگیزه های دینی مردم کمرنگ شده است؟
به نظر من با این تلاش گسترده ای که دشمن کرده است، نه.
*یعنی به نسبت کارهایی که آنها کرده اند.
به نسبت کارهایی که کرده اند، نه. یعنی وقتی نگاه می کنید در این شرایطی که زندگی می کنیم که شرایط بسته ای نیست، هیچ کجای دنیا این آزادی که ما داریم را ندارند، که بهایی و لائیک و هر کسی هر چه تولید می کند در فضای مجازی می ریزد، مسائل امنیتی و غیرامنیتی و هرچه باشد این چنین است. هیچ قانونی ندارد. مطبوعات قانون دارد ولی برای این هنوز هیچ قانونی ننوشته اند و آزاد است. در چنین فضایی اینطور جوانان ما پای دین بایستند، این راهپیمایی اربعین ما است، این شب های احیای ما است، این محرم و عاشورای ما است، این نشان می دهد دشمن موفق نبوده است. فکر می کردند با این حرکت می توانند اعتقادات را تضعیف کنند ولی خب به این معنا هم نیست کسی زخمی نشده است.
الان اگر جنگی اتفاق بیفتد من معتقد هستم ۱۰ برابر اول انقلاب مردم در صحنه هستند و جوانان ما پای کار هستند. از سوی دیگر ما هم کار کرده ایم. یعنی آنها که کار کرده اند، در این جبهه هم کار شده است. مثلا فرض کنید تلویزیون برنامه های خوبی دارد، برنامه های مفیدی که در ماه مبارک رمضان دارد، در ماه محرم دارد، تلویزیون بسیار موثر است. برنامه سمت خدا، صحبت های آقای قرائتی و امثالش تاثیرگذار است.
یا کارهای اساسی که در دانشگاه ها انجام می دهیم. مثلاً طرح ولایت دانشجویی که حضرت آقا خیلی اصرار دارند این گسترش یابد و کشوری شود. ۵ هزار دانشجو در تابستان در فرصت ۴۰ روزه… الان بیش از ۱۲ هزار دانشجو تقاضای شرکت در طرح ولایت کرده ولی ظرفیت ما حدود ۵ هزار نفر است.
*قبول دارید به تناسب هجمه دشمن فعالیت های ما گسترده نبوده است؟ کلی منظور است، چه دولتی و چه حوزوی و چه دانشگاهی در نظر بگیرید.
بله همین طور است. لذا حضرت آقا از مسئولین که گلایه دارند و فرمودند من امیدی ندارم. آنهایی که باید فرمانده میدان جنگ فرهنگی باشند، برخی هایشان فرمانده دشمن شدند.
*آیا مراجع اعظام ما آنطور که باید و شاید از مرتبطین خود به خصوص بیوت شان، با آن حساسیت حفاظت می کنند؟
در تلاششان هست که حفاظت کنند.
*که از اسم آنها خدای ناکرده سواستفاده نشود.
بله، نهایت تلاش را مراجع و بزرگان ما دارند. ما از نزدیک که در قم می بینیم نسبت به این امر دغدغه دارند ولی لباس نفوذ مشخص نیست. آن مراجعی که خیلی حساسیت دارند، شاید نتواند ولی همین که می فهمد و متوجه می شود خوب است. من خودم دیدم. برخی از افراد در برخی بیوت نفوذ کرده بودند، همین که روشن شد آن را تمام کردند و خودشان به مراکز دادگاه ویژه روحانیت معرفی کردند و پیگیری کردند و حتی لباس را از آن فرد گرفتند؛ در حالی که فرد کلیدی یک دفتر خاصی بود. آنها حساس هستند.
*این را قبول دارید قدری مراجع اعظام ما ارتباط با مردم را باید پررنگ تر کنند؟
در سن و سالی که مراجع دارند، مثلاً برخی از مراجع ما نزدیک به ۱۰۰ سال هستند، ۹۰، ۹۵ و ۱۰۰ ساله هستند …
*چون یک کلمه این بزرگان که بیان می کنند و بعضاً شده تذکر می دهند وضع مردم این چنین است و بد است، خیلی بر مردم تاثیرگذار است.
دقیقاً. مواضعی که بزرگان ما غالباً در حوزه می گیرند نشان می دهد مطالب به دست آنها می رسد. مثلاً درباره فضای مجازی برخی ها گزارشی به یکی از آقایان داده بودند که اینطور نیست و فضای مجازی خیلی خوب است؛ مثلا رساله شما در آن است و مسائل شما در آن پخش می شود، قرآن در آن است. این مسائل را جمع کرده بودند و نزد مراجع برده بودند. گفته بودند اینهایی که به شما نشان می دهند این ها فیلترشکن دارند و به شما نشان داده اند. طلبه ها گفتند همین الان از هر گوشی که شما در دفتر خودتان دارید، مثلاً همین آبدارچی دفتر شما، گوشی که اندروید باشد بیاورید تا امتحان کنیم. اگر فیلترشکن ما داریم این فرد ندارد. این اینستاگرام، این تلگرام است. بعد آن مرجع بزرگوار در برابر آقایان موضع تندی گرفتند. این ارتباط وجود دارد که در جریان قرار می گیرند که نمی توانند مرجعی را کانالیزه کنند و بگویند قضیه این است.
*وضعیت اقتصادی مردم به چه صورت است؟
وضعیت اقتصادی مردم وضعیت خوبی نیست. مخصوصاً در یک سال و اندی که گذشته است. طبقات متوسط و زیر متوسط جامعه واقعاً تحت فشار هستند. برای تامین مایحتاج اولیه شان دچار مشکل هستند ولی تحمل می کنند. شاید علتش هم دو مورد باشد. یکی اینکه اگر تحمل نکنند ممکن است دشمن از این استفاده کند و دیگر اینکه ممکن است وضع از این بدتر شود. قدرت خرید مردم دو سه برابر کاهش داشته است.
*بیش از ۹۰ درصد وعده هایی که دولت در حوزه اقتصادی و سیاسی داده محقق نشده است. این را شما بیان کردید.
بله. همینطور می بینم.
*همین طور می بینید؟
بله. وعده ها تحقق پیدا نکرده است. بعداً می گویند چرا شما عملکرد مثبت را بیان نمی کنید. خب باید ببینیم تا بگوییم. وعده ۱۰۰ روزه محقق شد؟ بعداً انکار کردند که ما اصلا نگفتیم! اینکه وعده دادند و گفتند به مرحله ای می رسیم و کاری خواهیم کرد که مردم یارانه نگیرند، بلکه به دولت یارانه بدهند؛ الان وضعیت اینطور است؟ چنان رونق تولید ایجاد خواهیم کرد که وضع مردم بسیار خوب می شود که خودشان یارانه نمی خواهند. واقعاً این اتفاق افتاده است؟ رشد تولید افزایش یافته است؟ کسب و کار رونق پیدا کرده است؟ بیکاری مهار شده است؟ تورم کاهش داشته است؟ پول ملی ارزش یافته است؟ به پاسپورت ایرانی عزت بخشیده شده است؟ هیچ کدام از اینها را نمی بینیم اتفاق افتاده باشد.
*ولی دولت هم تحت شدیدترین فشارها است.
طبیعی است. علت این است که برنامه نداشته است. اگر برنامه داشته باشد و طبق برنامه جلو برود… تمام برنامه دولت در یک چیز خلاصه می شود و آن برجام و مذاکره است. فکر می کردند اگر با امریکایی ها مذاکره کنیم آنها خواهند آمد و محدودیت ها را برمی دارند و اگر تحریم ها و محدودیت ها برداشته شد، سرمایه گذاری خارجی می آید و همه چیز درست خواهد شد. الان شما می خواهید مذاکره کنید این کار را انجام دهید، ولی اقتصاد مقاومتی که حضرت آقا فرمودند را جدی بگیرید. همچنان برخی از این آقایان امیدوارند که مثلاً باز هم در انتخابات آینده دموکرات ها پیروز شوند و آمریکا به برجام برگردد و ان شالله همه چیز درست شود. خود آقای اوباما اولین ناقض برجام بود؛ چه امیدی است؟
*گفته اید من این دولت را بیشتر کارگزارانی می دانم تا اصلاح طلب!
در میان اصلاح طلبان به نظر من، آن پدر اصلی شان کارگزاران هستند. از این جهت گفتم چون ماجرای اصلاح طلب از دل دولت کارگزاران بیرون آمد. آقای شمس الواعظین در یکی از اظهاراتش بیان می کند که دولت اصلاحات از رحم دولت توسعه گرای آقای هاشمی و کارگزاران بیرون آمد. یعنی دوم خرداد محصول حرکت کارگزاران است.
ابتدا یک تنش هایی با هم در یک برهه پیدا کردند ولی اینها جمع شد و خود رئیس جمهور بیشتر کارگزارانی است تا جریان اصلاحات و آقای هاشمی پشتش بود، به عنوان پدر معنوی کارگزاران. در خود دولت اصلاحات هم اگر به یاد داشته باشید نیروهای اصلی کارگزارانی بودند.
*ولی آقای روحانی خود معتقد است معتدل و اعتدالگرا است.
باید معنی معتدل را پیدا کنیم. خود ایشان هم در یکی از نطق هایش در مازندران در ایام انتخابات یک بار بیان کردند که دولت ما دولت اصلاحات است.
*«پرتو» الان هفتگی چاپ می شود؟
بله.
*چقدر تیراژ دارید؟
تیراژ پرتو نزدیک به ۸ هزار نسخه است.
*هفتگی برگشت هم دارید؟
بله.
*چقدر است؟
تقریباً نصف نصف است.
*فکر نمی کنید خیلی کم است؟
بله.
*علت را چه می دانید؟
علت ضعف بودجه است؛ چون هفته نامه «پرتو» از زمانی که این دولت تدبیر و امید آمدند یک ریال یارانه به ما ندادند، در حالی که برخی روزنامه ها ۸۰۰-۷۰۰ میلیون و حتی یک میلیارد داده می شود. بنا بود یارانه کاغذ روزنامه ها را بدهند. حتی مراجعه هم کردیم و گفتند نمی دهیم.
*اگر شما مطالب جذاب تولید کنید مردم دنبال این می روند، حتی اگر با قیمت بالاتر باشد.
بقیه روزنامه ها هم همین وضعیت را دارند.
*بله.
اگر دم دکه ها بروید …
*اوضاع خوبی ندارند.
همه آنهایی که ۸۰۰-۷۰۰ میلیون می گیرند در واقع با یارانه ها زنده هستند. شاید باور نکنید ولی هفته نامه پرتو با یک نیرو اداره می شود؛ یک نیرو داریم. بقیه نیروها را مرخص کردیم و رفتند، چون پول نداشتیم.
*شما متولد ۱۳۳۷ در شهرستان میبد استان یزد هستید.
بله.
چه سالی ازدواج کردید؟
سال ۱۳۵۷ ازدواج کردم.
۲۰ ساله بودید.
بله.
چطور آشنا شدید؟
برادرخانم من طلبه و روحانی است. آقای شیخ ناصر دهقانی.
همین آقای دهقانی که مدیرمسئول «پرتو» هستند؟
نخیر؛ با ایشان از موسسه آشنا شدیم. آقای شیخ ناصر دهقانی با مرحوم حجت الاسلام یحیی زاده که نماینده میبد بودند، با هم طلبه شدند. ما چند سال جلوتر از آنها بودیم. آن زمان طلبه ها با هم رفت وآمد خانوادگی هم داشتند. ما هم میبدی بودیم و آنها هم میبدی بودند.
*تفتی هستند؟
نه. خانواده ها میبدی هستند. اما فیروزآبادی هستند و ما اهل محمودآباد میبد هستیم. بالاخره در یک روزی که خانه آنها رفته بودیم متوجه شدیم خواهری هم دارند. رفتیم و تقاضا دادیم، البته خانم ما آن زمان کم سن و سال بودند. آن زمانی که ازدواج کردیم من ۱۹ ساله بودم. سال ۵۶ عقد کردیم ولی ۵۷ ازدواج کردیم.
*خانم شما چند ساله بودند؟
ایشان ۱۳ ساله بودند. من ۱۹ ساله بودم.
*چقدر مهریه بود؟
۱۴ سالگی هم خداوند اولین فرزند را به ایشان داد.
*ماشاالله. مهریه چقدر بود؟
مهریه دو دنگ منزل که در قم داشتیم دادیم. خانه ای ۷۰ متری داشتیم و کل خانه آن زمان ۴۰ هزار تومان بود و دو دنگ آن خانه را به نام ایشان کردیم.
*یک سومش.
بله، نیم دنگ هم خانه پدری بود که پدر ما از خانه خودشان دادند.
*عقد را چه کسی خواند؟
مرحوم آیت الله اعرافی خواندند.
*پدر آیت الله اعرافی؟
بله. مرحوم آیت الله حاج محمد ابراهیم اعرافی امام جمعه میبد و از علمای بزرگ میبد بودند و ما شاگرد ایشان بودیم.
*توصیه و نکته و خاطره ای از ایشان ندارید؟
ایشان عقد را در منزل خودشان خواندند. با توجه به این که خانم ما کم سن و سال بود در قانون زمان شاه نمی شد ثبت شود و لذا مراسم عقد که در منزل پدرخانم ما بود، پدرخانم ما گفت باید یک چکی به من داده شود بابت… خانه هم هنوز آماده نبود.
پدرخانم ما فرد دقیقی بود. گفت چک معادل این به من بدهید و بعد عقد خوانده شود. مرحوم آیت الله اعرافی هم فرمودند حرف درستی است. ما آن زمان چک نداشتیم. ایشان فرمودند چک تهیه کنید و فردا به خانه خود من بیایید. چک از یکی از دوستان تهیه کردیم و با پدرخانمم منزل آیت الله اعرافی رفتیم و ایشان گفتند من وکیل خانم هستم و شما هم خودتان می خوانید. ایشان از طرف خانمم می خواندند و من هم می گفتم قبلت لنفسی! برای خودم بود. دو سه جمله خواندند و گفتند صلوات بفرستید. یعنی خیلی ساده و با دو بار تکرار انجام شد. خیلی در این امور سهل بودند.
*پدر و مادر شما هر دو قرآنی بودند.
هر دو معلم قرآن بودند، اما من در سن ۹ سالگی مادرم را از دست دادم. پدرم هم ۵-۴ سالی است که از دست داده ام. خانه ما مکتب بود. هم پدر و مادر ما کار می کردند و هم بچه ها را قرآن تدریس می کردند یعنی در محل همه قرآن خوان های محله می گویند ما شاگردی کردیم.
*شما چند خواهر و برادر بودید؟
۸ فرزند بودیم. ۴ برادر و ۴ خواهر بودیم.
*همه برادرها روحانی شدید؟
فقط من روحانی شدم. یکی معلم، یکی نجار، یکی هم پاسدار است.
*دو تا از فرزندان شما هم حافظ کل قرآن هستند.
بله. یکی پسرم هست؛ من یک پسر دارم. از بچگی حافظ قرآن شد. حدود سن ۹ سالگی بود که به حفظ کل رسید.
*چند سالگی شروع کرد؟
ایشان از سال اول دبستان شروع کرد. در مدرسه آقای طباطبائی که مدرسه قرآنی بود طی سه سال حافظ کل شدند. البته درس های مدرسه را کنار گذاشتند و حفظ کل صورت گرفت و بعد کل ۵ سال را در یک سال خواندند و امتحان دادند و اساتید ایشان هم قبول کردند.
*چند فرزند دارید؟
من ۴ دختر و یک پسر دارم. یکی از دخترهای من هم حافظ کل قرآن است. با اینکه خانه دار بود در خانه قرآن را حفظ کرده است.
*همه ازدواج کردند؟
بله. همه ازدواج کردند.
*دامادها چه می کنند؟
دو تا از دامادها روحانی هستند. یکی فرزند شهید است. شهید نقی پور که مدافع حرم هم بودند. یک سال و خرده ای آنجا بودند و تازه آمده اند. یکی دیگر هم عضو هیات علمی دانشگاه هستند، معارف تدریس می کنند. دو تا دیگر هم کارمند و شغل آزاد دارند.
*چند نوه دارید؟
شانزدهمین نوه ما در راه است.
*ماشاالله.
پانزدهمی و شانزدهمی با هم می آیند.
*یعنی هر کدام حداقل سه فرزند دارند.
بله. برخی هم چهار تا و برخی دو تا فرزند دارند.
*دور هم هفتگی جمع می شوید؟
وقتی باشند، بیش از هفتگی. خانه ما پاتوق آنها است.
*از لحاظ فکری و سیاسی به شما نزدیک هستند یا فاصله دارند؟
خوب هستند. همه همفکر هستند.
*یعنی مجبور هستند همفکر باشند؟
نه، آزاد هستند. البته خیلی بحث های سیاسی در خانه نمی کنیم.
*خدا ان شاالله شما را حفظ کند.
*آقای روان بخش در چهلم مردم یزد مجروح شد.
بله. ۱۰ فروردین قیام مردم یزد اتفاق افتاد. چهلم آن در قم مراسم خیابانی برگزار کردیم. اجازه نمی دادند جایی مراسم برگزار شود. آن شب در خیابان ارم از حرم به سمت صفاییه می آمدیم و طلبه ها شعار می دادند. مردم هم بودند ولی غالباً طلبه ها بودند ، اما جایی انتخاب شد که دو کوچه این طرف و آن طرف باشد که اگر گارد دنبال کند از کوچه ها فرار می کردند. ما سادگی کردیم و داخل نانوائی رفتیم.
یک نانوائی سنگکی بود که یک عده ای از طلبه ها داخل نانوائی رفتیم و در صف نان ایستادیم. گفتیم اگر آمدند ما نان می گیریم. کاری به کار ما ندارند. ما هم جوان بودیم و زرنگی کردیم و از لای دست و پا رفتیم، کتک را نخوردیم ولی در خیابان که می رفتم که به کوچه برسم و بروم، یکی از گاردها رسید و با این چماق های بلند در سر من کوبید و سر ما هم چون عمامه نبود چون در فراری که داشتیم افتاده بود. در سر من کوبید و یک قسمتی از سر من شکست و از صورت به زمین خوردم. یک لحظه ای حالت بیهوشی به من دست داد ولی به خودم آمدم و صدای آمبولانس را شنیدم. شنیده بودم زخمی ها را به دریاچه نمک می اندازند. گفتم احتمال دارد من را بلند کنند و این کار را انجام دهند و گفتم هر طوری هست باید از این معرکه بیرون بیایم.
خون به اندازه ای ریخته بود که چشمان من نمی دید. ما وارد کوچه شدیم و به سمت مدرسه حجتیه رفتیم. یکباره چشم خود را باز کردم و دیدم در مدرسه حجتیه آقای یحیی زاده بالای سر من است. برای من این لحظه خیلی شیرین بود. همیشه این را یاد می کنم.
*با آقای یحیی زاده خیلی رفیق بودید؟
بله.
*نماینده خیلی پرتلاشی بود.
واقعاً یک نماینده به معنای واقعی کلمه بود. به نظرم من، او اعتبار به نمایندگی بخشید، نه اینکه نمایندگی به ایشان اعتبار دهد.
*شما عضو حزب جمهوری اسلامی هم بودید؟
بله. من سال اول انقلاب اولین حزبی که تشکیل شد، شهید بهشتی حزب جمهوری اسلامی را تشکیل دادند و آن زمان ما قم بودیم. از همان زمان ما وارد حزب قم شدیم و فرم عضویت حزب جمهوری اسلامی را پر کردیم.
* خاطره ای از شما خواندم و این هم جالب است بیان کنید. قبل از انقلاب می خواستید از قم به یزد بروید. یک ماشین جلوی پای شما توقف می کند و با آیت الله مصباح یزدی مواجه می شوید.
بله. ان زمان طلبه یزد بودم، ولی قم برای زیارت آمده بودم. جلوی دفتر تبلیغات ایستاده بودم که یک ماشینی بگیرم و به بازار بروم. یک ماشین فولکس نگه داشت. گفت کجا می روید؟ مسیر را گفتم و گفت بالا بیایید. قبای بلندی بر تن داشتیم. آن زمان طلبه ها قبای بلندی می پوشیدند. صندلی جلو نشستم و عقب را دیدم که آقایی معمم نشسته است. سلام کردم. با لهجه یزدی جواب دادند. گفتم شما یزدی هستید؟ فرمودند بله. من هم که یزدی کامل بودم. فرمودند بچه کجا هستید؟ گفتم بچه میبد هستم.
اسمم را پرسیدند و من هم گفتم. بعد گفتم شما چه کسی هستید؟ ایشان فرمودند من مصباح هستم. گفتم مصباح معروف؟ فرمودند بله. ما شنیده بودیم عالمی در قم به نام آیت الله مصباح داریم ولی ایشان را ندیده بودیم. اولین دیدار و برخورد ما با آیت الله مصباح اینجا بود. بعد ایشان فرمودند که می خواهید زود ماشین گیر بیاورید؟ گفتم بله، می خواهم معطل نشوم. فرمودند یک تسبیح دست بگیرید و صد بار رضاشاه را لعن کن، ماشین سریع گیرتان می آید؛ این اندازه مقرب است. گفتم این چه کسی است که این قدر شجاع است.
من پیاده شدم و جرأت هم نمی کردم که همانجا… اینکه می گفتند اطلاعاتی ها قوی هستند و از مردمی که آنجا ایستاده بودند فاصله گرفتم و تسبیح را شروع کردم و آرام آرام با صدایی آرام که کسی متوجه نشود، ۷۰ بار که رضاشاه را لعن کردم یک ماشین بلیزر پارک کرد و گفت کجا می روید؟ گفتم یزد. گفت سوار شوید و برویم.
*آیت الله مصباح می خواستند با دکتر علی شریعتی مناظره کنند که شما گفتید دکتر شریعتی حاضر نشدند؟
بله. حرف های شریعتی حرف های نویی بود. در برخی طبقات جوانان این حرف ها مثل الان که برخی از این حرف ها خریدار دارد، این حرف ها هم خریدار داشت ولی این حرف ها نیاز به یک پاسخ منطقی داشت. آیت الله مصباح اینها را نقد می کرد. اسم هم نمی برد؛ کسانی که این حرف را می زنند این جوابش است. یک مهدیه ای در قم برای مرحوم آقای اسلامی بود، یک بازاری بود. عصرهای جمعه آیت الله مصباح آنجا می نشستند و مباحث فکری مطرح می کردند.
برخی از بزرگان وساطت کردند که مرحوم علامه طباطبائی (ره) که نقدی درباره شریعتی نوشت، که ایشان مناظره کند. پیشنهاد داده بودند و فکر کنم مرحوم شهید سنجانی که در حزب جمهوری اسلامی شهید شدند، واسطه این امر شدند. مرحوم علامه طباطبائی فرمودند من با شریعتی مناظره نمی کنم، چون اگر بپذیرد، شریعتی نیست و اگر نپذیرد هم شریعتی نیست. آقای مصباح فرمودند اجازه می دهید ما برویم مناظره کنیم؟ ایشان فرمودند مانعی ندارد.
حاج آقا اسلامی اعلام آمادگی برای مناظره کردند. این آقایان هم در تهران واسطه بودند که این مناظره صورت بگیرد. در منزل خاصی بود، البته استاد از قم برای تهران تشریف بردند و سر ساعتی که باید حضور داشته باشند، حضور داشتند ولی آقای دکتر شریعتی نیامدند و گفتند پیگیری کنید چرا نیامدند. حالا جمع هم نشسته بودند. گفتند حال ایشان خوب نیست و بیمار شدند و نتوانستند بیایند.
*هیات ۱۱ نفره علیه شاه و یک دست خط ویژه از آیت الله مصباح به صورت رمزی با یک خط ویژه می نوشتند…
بله. آیت الله مصباح فرد تشکیلاتی است. به همین دلیل آن هیات ۱۱ نفره دبیر خودشان را آیت الله مصباح قرار می دهند.
*آقای هاشمی بودند، حضرت آقا بودند.
بله. آیت الله آذری قمی بودند. بحث هایی که در آن جلسات داشتند مکتوب می شد و اساسنامه و مرام نامه است و حتی در آن تشکیلات، نیروهای امنیتی دیده شدند. صداوسیما دیده شدند و همه اینها آنجا فکر شده است، اما حضرت استاد برای اینکه اگر اینها دست ساواک افتاد لو نرود، خطی را اختراع کردند.
*بعد جنگ و ارتحال امام بود. فکر می کردید حضرت آقا به رهبری برسند؟
یکی از نگرانی های عمده همه این بود که بعد از امام چه می شود. نه، واقعاً چنین چیزی فکر نمی کردم.
*دوران آقای هاشمی هم فعالیت داشتید؟
به آقای هاشمی هر دو دوره رای دادم.
*خود شما؟
بله. آن زاویه های فکری را آن زمان خیلی شناخت نداشتیم. به مرور زمان متوجه شدیم که زاویه وجود دارد.
*در سال ۸۴ به آقای احمدی نژاد رای دادید؟
هم به آقای احمدی نژاد رای دادیم و هم جزو اولین کسانی بودم که احمدی نژاد را به قم دعوت کردم و اولین سخنرانی انتخاباتی را در مسجد طفلان مسلم انجام داد. من آن زمان عضو شورای شهر قم بودم. آقای احمدی نژاد شهردار تهران بود. ما هم با دوستانی که در شورای شهر تهران بودند مثل آقای رسول خادم و اینها رفیق بودیم و ارتباط داشتیم. برای حل معضلات قم کمک می گرفتیم. با آقای احمدی نژاد هم جلسات مشترک داشتیم. من سادگی و فعالیت و زرنگی ایشان را دوست داشتم، منتهی یک زمانی با آقای رسول خادم که عضو شورای شهر تهران بود و در کمیسیون های فرهنگی کلان شهرها و استان ها بود، من هم قائم مقام ایشان در جلسات بودم. ماهانه این جلسات تشکیل می شد و کار قشنگی بود و بعداً هم صورت نگرفت.
به ایشان گفتم نظر شما درباره آقای احمدی نژاد چیست. هنوز مطرح بود. چند ماه تا انتخابات مانده بود ولی بالاخره از نزدیک با ایشان کار کردید. آقای رسول خادم گفت هیچ کس به اندازه من در شورا با آقای احمدی نژاد چالش ندارد. آقای احمدی نژاد آدم قُدی است. روی حرف خودش می ایستد و خیلی حرف شورا و اینها را قبول ندارد. و لذا من با او خیلی چالش دارم. بعدش این را بیان کنم میان اینهایی که مطرح هستند با همه انتقاداتی که به آقای احمدی نژاد دارم، ایشان قابل قیاس با آنها نیست.
*این را رسول خادم گفت؟
بله. و لذا پیگیری هایی که کردم در مجموع ایشان را اصلح تشخیص دادیم و سراسر کشور هم برای او کار کردم.
*پشیمان نیستید؟
در آن شرایط، خیر.
*در این شرایط چطور؟
در این شرایط نسبت به آن شرایط پشیمان نیستم ولی الان اگر بیایند به آقای احمدی نژاد رای نمی دهم. ما جزو اولین کسانی بودیم که نسبت به آقای احمدی نژاد انتقاد کردیم.
*برخی می گویند برخی افراد مانند شما که در جبهه پایداری هستند و برای آقای احمدی نژاد کار کردند، اگر بدانند آقای احمدی نژاد می آید، پشت او قرار می گیرند.
نه؛ این طور نیست. می گویند حرف مرد یکی است، اینچنین نیست. حرف مرد دو تا است. اگر مرد باشد باید دنبال حق برود. حقیقت آنجایی که هست و آنجایی که حق وجود دارد باید حضور داشته باشید. برخی از آقایان را دیده اید که ادعا دارند، در فتنه ۸۸ می دانند رفقایشان اشتباه کردند و فتنه عظیم را راه انداختند و خونریزی شد باز هم دفاع می کنند. ولی ما اینچنین نیستیم. ما اولین جرقه هایی که در آقای احمدی نژاد زده شد، اولین کسانی بودیم که مقاله نوشتیم. حتی من کتابی درباره شکل گیری فرماسونری در ایران نوشتم که درباره «مشایی» است.
*همان موقع؟
همان زمان بود، کتاب هم منتشر شد. معتقد هستیم احمدی نژاد از ناحیه همین فرد آسیب خورد. هر چه هم به او گفتند فایده نکرد. آیت الله مصباح چند بار به ما فرمودند به احمدی نژاد بگویید و ما هم گفتیم. فرمودند به احمدی نژاد بگویید این مشایی شما را زمین خواهد زد. آیت الله مصباح یک بار از قم به منزل ایشان رفتند. سه ساعت با ایشان صحبت کردند.
*کاریکاتوریستی که کاریکاتور آیت الله مصباح را کشیده بود و آن اعتصاب شد، بعد از یک ماه و نیم نامه به خود حضرت آیت الله مصباح می نویسد؟
بله. آن کاریکاتوریست یک نامه می نویسد.
*نیک آهنگ کوثر؟
بله. کاریکاتور موهنی کشیده بود و بعد نامه ای به آیت الله مصباح نوشته بود. به یاد ندارم چند ماه بعد بود. گفته بود اینکه این کاریکاتور را کشیدم من مقصر نبودم، دیگران من را موظف کردند چنین کاری بکنم. من را ببخشید. استاد نامه را خواندند و برخی دوستان گفتند چیز خوبی است.
*رسانه ای کنید.
ما مثلاً گفتیم اجازه دهید در «پرتو» چاپ کنیم. برد خوبی دارد و پخش می شود. برای شما خیلی خوب است. فرمودند نخیر، این جوان اگر می خواست که علنی شود، خودش به رسانه ها می داد. ما نباید او را بشکنیم.
*یک کاری هم در مجلس ششم کردید که مجلس ششمی ها نامه ای به حضرت آقا نوشته بودند و شما هم رفتید از یکسری از آقایان مراجع یک نامه بگیرید و اول هم پیش حضرت آیت الله جوادی آملی رفتید.
بله، در آن شرایط به این فکر افتادیم که این نامه هایی که خدمت آقا می نویسند و هدفشان هم تضعیف رهبری است، نامه سرگشاده است. خوب است که علمای تراز اول کشور هم نامه ای خدمت آقا بنویسند و حمایت کنند. آن زمان هم این موضوع بود و هم موضوع الحاق ایران به کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان بود که در مجلس مطرح شده بود که فشار آورده بودند که آقا بپذیرد و مجلس تصویب کند.
به هر حال نامه ای را تهیه کردیم و خدمت بزرگان بردیم. از کجا شروع شود و چه کنیم. برخی از بزرگان گفتند اگر حضرت آیت الله جوادی آملی بنویسند و شروع کننده این باشند، خیلی می تواند مفید باشد و دیگران هم اعتماد و امضا می کنند. کار سختی بود. امضا گرفتن از علما خیلی سخت است. خدمت ایشان رفتیم و ایشان منوط به نظر یکی دیگر از بزرگان کردند که ما خدمت ایشان رفتیم و ایشان موافقت کردند.
*پیش چه کسی رفتید؟
پیش آقای هاشمی رفتیم.
*عجب! برای این نامه نزد آقای هاشمی رفسنجانی رفتید؟
بله. آن زمان مجمع تشخیص در کاخ مرمر بود. آیت الله جوادی آملی برای نظر آقای هاشمی خیلی اهمیت قائل بودند. نظر ایشان هم موافق بود.
*شما خودتان رفتید؟
بله. من و چند نفر از دوستان بودیم. گفتند اگر نظر ایشان موافق باشد حرفی نیست. اینها برای اولین بار بیان می شود. رفتن پیش آقای هاشمی کار سختی بود. به این سادگی نبود که آنجا برویم. آیت الله جوادی آملی منوط به نظر آقای هاشمی کردند و گفتند من ایشان را خبره سیاسی در این عرصه می دانم که آیا لازم است این کار انجام شود یا خیر.
اتفاقاً عضو شورای شهر قم بودم. شورای شهر قم همان روزها اتفاقی درخواست وقت از آقای هاشمی کرده بودند تا مشکلات شهر قم بیان شود. ایشان به آقای خاتمی بگویند تا برخی مشکلات را حل کنند؛ به شورای شهر رفتیم.
*شما هم که دنبال وقت بودید.
بله. هیچ چیزی نگفتیم که وقت خاص می خواهیم. جلسه رفتیم و اداره شد و به پایان رسید. وقتی جلسه تمام شد من به آقای هاشمی گفتم من ۵ دقیقه با شما کار دارم. در حضور آقایان نمی خواهم باشد و می خواهم خصوصی صحبت کنم. ایشان گفت مانعی ندارد. آقایان رفتند و ایشان پشت میز نشستند و با هم صحبت کردیم و ماجرا را بیان کردم. مصلحت می دانید یا خیر؟ ایشان گفتند سلام برسانید و بفرمائید خوب است. نظر من موافق است ولی متن نامه ای که تهیه می شود را من ببینم.
*خود آقای هاشمی هم امضا کردند؟
نه، من به آقای هاشمی گفتم شما هم امضا کنید گفتند اجازه دهید من امضا نکنم ولی نظرم موافق است. گفتم شما امضا کنید که دیگران هم امضا کنند. گفتند من امضا نمی کنم.
*خدمت آقای جوادی آملی رفتید.
بله. ایشان دماوند بودند. متن را که دیدند گفتند این متن علمایی نیست. این متن طلبگی است. گفتیم آقای هاشمی پسند کردند. فرمودند متنی که علما بخواهند امضا کنند در آن سطح نیست. گفتیم ما بیشتر از این بلد نیستیم، خود حضرتعالی بنویسید. ایشان هم لطف کردند و قبول کردند و متن را نوشتند. یک روز رفتیم و فرمودند متن آماده است. فکر کنم به قم آوردند. وقتی نماز جمعه قم می خواندند از ایشان متن را گرفتیم. شاه بیت آن بیانیه این بود؛ «الامام الخمینی مدینه السیاسه و علی الخامنه ای بابها»
*یعنی امام خمینی …
شهر سیاست است و آیت الله خامنه ای باب آن است. همان که پیامبر خدا فرمودند انا مدینه العلم و علی بابها! ایشان از این عبارت استفاده کردند. خیلی جالب بود. گفتیم امضا کنید. خدمت آیت الله مصباح رفتیم و گفتیم چنین متنی هست، بخوانید و امضا کنید. ایشان گفتند متنی که آیت الله جوادی آملی نوشتند مطالعه ندارد و همانطور امضا کردند. خدمت آیت الله مشکینی رفتیم امضا کردند. تا ۲۴-۲۳ نفر امضا کردند. برخی علما را به استان ها سفر کردیم تا توانستیم امضا را بگیریم.
*خدمت حضرت آقا بردید؟
ما به حضرت آقا ندادیم. متن و امضا که آماده شد. مجلس خبرگان تشکیل شده بود، از طریق آیت الله کعبی به آیت الله مشکینی دادیم. ایشان عضو خبرگان بود گفتیم این را داخل ببرید و امروز که به دیدار آقا می روید، آقای مشکینی به آقا بدهند که این متن را آیت الله مشکینی در دیدار با حضرت آقا به ایشان دادند و آقا همان جا باز کردند و مطالعه کردند و لبخندی زده بودند.
آن نامه را آن زمان رسانه ای نکردیم چون برخی از بزرگان گفته بودند رسانه ای نشود. اگر تعداد به ۲۵ نفر نرسد رسانه ای کنید ما موضع می گیریم. چون ۲۵ نفر نشده بود و ۲۳ نفر بود، ما این کار را اخلاقاً نکردیم. ۳-۲ سال بعد به مناسبت سالگرد به رهبری رسیدن حضرت آقا، ما در «پرتو» منتشر کردیم و تیتر اول هم کردیم و گفتیم به عنوان یک سند در تاریخ انقلاب بماند.
*یک چیزی استاد علامه مصباح گفته بودند که خیلی ها روی این حرف زدند و صحبت کردند. در مورد اینکه ما پیش از سال ۸۴ دولت اسلامی نداشتیم.
این حرف جدیدی نبود. خود حضرت آقا فرمودند. مقام معظم رهبری هم فرمودند ما دولت اسلامی نداشتیم و نداریم و لذا فرمودند ما چهار مرحله …
*فرمودند به نقطه مطلوب نرسیدیم.
بله. ایشان فرمودند چهار مرحله داریم. یکی انقلاب اسلامی که سرنگونی رژیم طاغوت بوده است؛ نظام اسلامی تشکیل شده است. در این دو مرحله گذشتیم ولی دولت اسلامی، مشکل ترین مرحله است که هنوز تشکیل نشده و باید تشکیل دهیم. دولت اسلامی شاخص دارد. به صرف اینکه اسم آن را دولت اسلامی بگذاریم دولت نمی شود. بانک باید درست باشد، ربا در آن نباشد، دانشگاه درست باشد، بازارش درست باشد. چنین شاخصه هایی در دولت ما نیست. همین الان هم دولت اسلامی نیست.
و لذا شعار دولت نهم که خود ما طراحی کرده بودیم، «پیش به سوی تشکیل دولت اسلامی» بود. جبهه پایداری که تشکیل شد ما با انتخابات سال ۹۰ برخورد کردیم. سال ۹۰ در انتخابات خوب بود، یعنی رقابت بین جبهه پایداری و ائتلاف بزرگ اصولگرایان در تهران شد که حدود ۱۶ نفر از دوستان پایداری در مجلس در تهران رفتند. رقابت سنگینی بود با اینکه اصلاح طلبان تحریم کرده بودند، رقابت جدی بود. بحمدالله مشارکت هم بالا آمد.
در انتخابات ریاست جمهوری دنبال این بودیم که نامزدی معرفی کنیم. در آن شرایط شاید اصولگرایان همه روی یک نامزد توافق نداشتند. آقای قالیباف آمده بود، آقای ولایتی آمده بود، آقای حداد بود…
*آقای لنکرانی بود.
بله. جبهه پایداری دنبال این بود که فردی بیاید که هم انقلابی باشد و هم جوان باشد و هم ولایت پذیر باشد؛ به صرف شعار نباشد. به یاد دارم آن زمان که یکی از نامزدها ادعای اصولگرایی داشت در جلسه ای پرسیدیم اگر بین شما و حضرت آقا اختلاف شود چه می کنید؟ گفت من چند جلسه با آقا صحبت می کنم و سعی می کنم قانعش کنم و اگر قانع نشد، از باب ولایتی که دارد می پذیرم. همان جا بچه ها گفتند این ولایت بر آقا دارد، ولی در جلسه ای دانشجویان از آقای لنکرانی سوال کردند ایشان فرمودند این سوال اصلاً غلط است. در کرج بود. گفتند چرا غلط است؟ گفت برای این که اصلاً معنا ندارد، رئیس جمهور مجری سیاست های کلی ولی فقیه است. اختلاف معنا ندارد. این چقدر تفاوت بود.
و لذا ما آقای لنکرانی را انتخاب کردیم. بعد وقتی ایشان انصراف داد بنا بر دلایلی که داشت، آقای دکتر جلیلی را در میان نامزدهایی که بودند اصلح تشخیص دادیم. دو بار پایان نامه های دکتر جلیلی مطالعه شد. آقای علم الهدی استاد راهنمای ایشان بودند و با ایشان صحبت شد. هم پایان نامه فوق لیسانس و هم پایان نامه دکتری که بالاخره از کسی می خواهیم حمایت کنیم، کسی نباشد که محل تامل باشد. در جمع بندی نهایی جبهه به این جمع بندی رسید که در میان نامزدهای موجود آقای دکتر جلیلی اصلح هستند.
*انتخابات ۹۶ چطور؟
در سال ۹۶ انتخابات سنگینی بود و باز نامزدها متعدد بودند.
*با آقای رئیسی …
روشن بود و جبهه پایداری هم رسماً اعلام کرد از آقای رئیسی … اتفاقاً انتخاباتی بود که جبهه اصولگرایی کاملاً همه متحد شدند و رای بالایی هم آوردند، ولی برخی از تخلفاتی که صورت گرفت و برخی از استانداران برکنار شدند، بی تاثیر نبود ولی به هر حال رأی خوبی بود.
*ترکیب مجلس یازدهم از دید آقای روانبخش؟
پیش بینی من این است که مردم در این انتخابات آینده خیلی جناحی رای نمی دهند؛ به نظرم اگر یک تفکر انقلابی و تفکر خدمت به مردم و لیست های اینچنینی تهیه شود، اقبال مردم به این سمت بیشتر است.
*خیلی لطف کردید. ما خیلی وقت شما را گرفتیم.
خواهش می کنم.
*هم از قم تشریف آوردید زود رسیدید و هم ما قدری دیر شروع کردیم و عذرخواهی می کنم. ان شاالله موفق باشید.
تشکر می کنم.
*گفت وگوی خوبی بود و ان شاءالله مردم هم استفاده کرده باشند. از شما خداحافظی می کنیم، اما برنامه طبق روال با دست خطی که ایشان به یادگار برای ما می نویسند، به پایان خواهد رسید.
«بسم الله الرحمن الرحیم.
وعده قطعی و مسلم خداست که اگر ملتی خدا را یاری کنند آنها را یاری خواهد کرد. امروز تردیدی نیست که نظام جمهوری اسلامی با رهبری عبد صالح خداوند، امام خامنه ای، به دنبال تحقق اراده تشریعی الهی است. بنابراین بهترین نصرت کردن به خداوند آن است که ولی فقیه زمان را یاری کنیم تا بتوانند ایده های الهی شان را به ثمر بنشانند.
امروز مهم ترین نصرت و یاری ملت ایران نسبت به خداوند این است که در جهت شکل گیری مجلس انقلابی و دولتی جوان و انقلابی تلاش کنند، تا آن اراده الهی سریع تر و بهتر و دقیق تر اجرا شود.
اگر مردم استقامت کنند در این راه الهی، ما بر آنها آب گوارایی خواهیم نوشاند».