پیام رسان ایرانی یا خارجی؛ چند پرسش مهم

محمد ایمانی: پیام رسان ایرانی یا پیام رسان خارجی؟ از زمانی که زمزمه فیلترینگ تلگرام به راه افتاده، این پرسش دو گانه نیز نقل محافل شده است. طرح درست صورت مسئله، نیمی از پاسخ است و هنگامی که غلط طرح شود، قطعا به پاسخ درست ختم نخواهد شد. اولا آیا تعبیر فیلترینگ ذتلگرام عبارت درستی است؟ ما اکنون با اشغال سایبری روبرو هستیم. هر ملت آزاده و عزتمندی اگر از اشغال قلمرو خویش توسط بیگانه آن هم از جنس بیگانه دارای سابقه تعدی و دشمنی آگاه شود، کامش تلخ و منزجر می شود و اگر بتواند به مقابله با اشغالگر بر می خیزد؛ چنان که جوانان ما با در جنگ تحمیلی هشت ساله کردند. ثانیا چرا برخی محافل سیاست باز- از سلطنت طلبان و سازمان تروریستی منافقین و گروهک نهضت آزادی گرفته تا مدعیان اصلاح طلبی و اعتدال و عدالت خواهی در حلقه انحرافی- پیام رسان بیگانه را امن و مطمئن معرفی می کنند و پیام رسان های ایرانی را نا امن و تحت رصد می خوانند و پرهیز می دهند؟ آیا کسی از حراج انبوه اطلاعات ملی در فضای مجازی عاریتی بی خبر است؟ یا می تواند پیوند مدیران پیام رسان های معروف با وزارت خارجه و سرویس جاسوسی آمریکا یا برخی رژیم های همسو را انکار کند؟ با فرض بی خبری، کسی از خود نمی پرسد چرا در وضعیت تحریم های همه جانبه که حتی دارو و بنزین و اقلام نرم افزاری و صنعتی دارای کاربرد دوگانه را هدف قرار داد، فضای مجازی از تحریم مستثنا شده و حتی یارانه های ده ها میلیارد دلاریی برای آن اختصاص داده می شود تا بدون کمترین هزینه، از آن استفاده کنیم؛ بلکه حتی فیلتر شکن هم برای ما تولید می کنند؟! آنها که گندم را در دریا می ریزند و به گرسنگان دنیا نمی دهند، تا مبادا قیمت ها پایین بیاید، چگونه در این یک مورد سخاوتمند شده اند؟ مخالفان پیام رسان های بومی و طرفدار پیام رسان های بیگانه، باید به روشنی بگویند قرار است کدام رفتار قانون شکنانه و ضد امنیتی انجام دهند که از پیام رسان امن داخلی به زیر چتر پیام رسان بیگانه می گریزند؟ آنها با بیگانگان متخاصم و سرویس های جاسوسی کدام افق مشترک را تعریف کرده اند که زیر چتر اشغالگران سایبری احساس امنیت می کنند؟ آیا این جماعت، شبیه همان وطن فروشانی نیستند که در جنگ علیه ملت ها، بر تانک اشغالگران مهاجم سوار شدند؟! سازمان منافقین سوار بر تانک های صدام را به یاد بیاورید!