عضو شورای مرکزی جبهه پایداری بیان کرد؛
اگر عده ای به یک گزینه برسند مشکلی حل می شود؟ روی زمین بگویید دقیقاً می خواهید با این شرایط کشور چه کار کنید؟

کمتر فعال دانشجویی پیدا می شود که نام او را نشنیده باشد. پای ثابت مناظره با زیباکلام، عضو اسبق شورای مرکزی اتحادیه انجمن های اسلامی داشنجویان مستقل و مدیر مسئول خبرنامه دانشجویان ایران. خضریان البته مدتی است که عضو شورای مرکزی جبهه پایداری هم شده است. حضور زمستانی او در خبرگزاری دانشجو برای گفت وگوی عیدانه فرصت خوبی بود تا درباره خاطرات دوران دانشجویی، تاریخچه فعالیت های جریان های دانشجویی و سازوکار انتخاب نامزد نهایی جبهه پایداری در انتخابات پیش رو گفت وگو کنیم. خضریان در این گفت و شنود دوستانه درباره تحولات شخصی خودش هم صحبت کرده است. متن کامل این گفت وگو در ادامه تقدیم می شود. خبرگزاری دانشجو: ما همیشه شما را با عنوان فعال دانشجویی می شناسیم. چطور شد که در دوران دانشجویی وارد فعالیت های سیاسی شدید؟ از اول می خواستید فعالیت سیاسی کنید؟ خضریان: نسل ما با نسل شما کمی متفاوت است. ما از دوره دانش آموزی وارد فضای سیاسی شده بودیم. من نشریه دانش آموزی داشتم. خاطرم هست برای آن نشریه حتی با وزیر ارشاد وقت آقای مهاجرانی هم مصاحبه گرفتم. فضای سیاسی جامعه در حدی بود که در مدارس هم فعالیت های سیاسی باب بود. لذا زمانی که وارد دانشگاه می شدیم فضای آن را می شناختیم. خصوصاً منزل ما زمانی که من دبیرستانی بودم در کوی دانشگاه بود و وقایع آن دوره را از نزدیک دیده بودم و کاملاً با فضای سیاسی آشنایی داشتم. خاطرم هست آبان ۸۱، دو ماه بود ورود به دانشگاه، در تجمع مقابل وزارت علوم شرکت کردم که منجر به آن نامه معروف آقای معین که درخواست کرد با ما اطلاعاتی، امنیتی و قضایی کنید. آن سال ها بچه ها این تیپی بودند. الآن اینطوری نیست. آن برهه مشخصاتش فرق داشت. احزاب مانند دوره اول انقلاب در دانشگاه پایگاه داشتند و در آن خیمه زده بودند. ما درگیر یک فضای حرفه ای کار سیاسی بودیم نه یک فضای دانشجویی سیاسی. به اعتقاد من دفتر تحکیم وحدت کاملاً حزبی شده بود. شما می بینید در انتخابات دوم خرداد اسم دفتر تحکیم وحدت به عنوان یکی از اعضای هیجده گانه جبهه اصلاحات حضور دارد. الآن چنین چیزی را در تشکل های دانشجویی نمی بینید. نسل آن برهه خیلی اهل مطالعه بود. من یاد ندارم برای کنکور خیلی کتاب تستی خوانده باشم اما آن زمان خیلی از بچه های کتاب های مطهری و شریعتی را می خواندند. یعنی دقیق نسبت به مسائل فکری خودشان حساس بودند. الآن حتی در بین دانشجویان هم کمتر چنین چیزی دیده می شود. الآن ذهن دانشجوها با چندتا شبکه تلگرامی قانع می شود. یکی از انتقاداتی که نسبت به فضای دانشجویی فعلی دارم همین است. الآن تصور ما این است اگر مطلبی را در فضای مجازی نوشتیم؛ داریم یک جنگ واقعی می کنیم که به نفع جبهه انقلاب یا هر تفکر دیگری که داریم است. من معتقدم شبکه های اجتماعی حداکثرش گفت و گفت است. یعنی همه می آیند فقط می گویند و شنیدنی در کار نیست و ما فکر می کنیم که داریم فعالیت اجتماعی می کنیم. ما عموماً در گروه های همفکران خودمان حضور داریم. نمی توانیم همدیگر را تحمل کنیم. به همین خاطر نهایتاً داریم کار اطلاع رسانی می کنیم. این رسالت تشکل های دانشجویی نیست. ماهیت یک تشکل دانشجویی تأثیرگذاری است. خبرگزاری دانشجو: چطور شد عضو شورای مرکزی جبهه پایداری شدید؟ خضریان: یک فعال دانشجویی وقتی دوره تحصیلش تمام شد. چطور باید وارد عرصه سیاست شود؟ من سال ۸۷ عضویتم در شورای مرکزی اتحادیه انجمن های مستقل تمام شده است. سال ۹۵ عضو شورای مرکزی جبهه پایداری شدم. در این ۸ سال به این نتیجه رسیدم فضایی بهتر از یک تشکیلات حزبی برای کار سیاسی وجود ندارد. به همین دلیل تصمیم گرفتم وارد تشکیلاتی شوم که بیشترین قرابت را به آرمان های انقلاب اسلامی داشته باشد. من جبهه پایداری را در جناح راست تعریف نمی کنم. همانطور که جناح راست هم جبهه پایداری را در خودش تعریف نمی کند. همان اندازه که از طرف جناح چپ به جبهه پایداری حمله می شود از طرف رسانه های جناح راست هم حمله می شود. من بعد از ۸ سال جریانی را برای فعالیت سیاسی انتخاب کردم که جزء هیچکدام از جناح های سیاسی نیست و به شخصی مثل آقای مصباح نزدیک است که نیازی به توضیح تعاریف رهبر انقلاب از ایشان نیست. خبرگزاری دانشجو: برنامه جبهه پایداری برای انتخابات ۹۶ چیست؟ خضریان: ما قائل به این نیستیم که اگر یه عده را جمع کنیم، مشکلی حل می شود. حتی اگر پیروز هم بشوید ممکن است اتفاق بدتری بیفتد. اگر عده ای به یک گزینه برسند مشکلی حل می شود؟ خب چه برنامه ای برای حل مشکلات کشور دارید؟ روی زمین بگویید دقیقاً می خواهید با این شرایط کشور چه کار کنید؟ من فکر می کنم این باید مطالبه اصلی جنبش دانشجویی از فضای سیاسی کشور باشد. ما برای انتخاب گزینه یک شاخص هایی داریم درباره گذشته افراد. مثلاً اگر کسی در زندگی اش ساده زیست نباشد، نمی شود انتظار داشت وقتی رئیس جمهور شد، ساده زیستی رواج پیدا کند. شما باید مردم را درباره گذشته فرد آگاه کنید. مسئله بعدی برنامه و تیم است. من دانشجو حق دارم بدانم وزارت علوم را در آینده قرار است چه کسانی اداره کنند؟ بهداشت و درمان این مملکت قرار است در اختیار چه کسی قرار بگیرد؟ بر این اساس ما یک لیست ۲۰ نفره انتخاب کردیم و داریم بر اساس شاخص هایی که از صحبت های امام و رهبری برداشت کرده ایم ارزیابی می کنیم. کسانی که احساس کنیم نمره های بیشتری دارند، تلاش می کنیم دعوت کنیم در صحنه انتخابات حضور پیدا کنند. حالا ممکن است نفر اولی که به نتیجه رسیدیم وارد صحنه نشود نهایتاً کسی که با بالاترین نمره وارد شود، ما از او حمایت می کنیم.