بانوی سبز پوش دولت که نگران همه چیز هست الا محیط زیست

وقت آن رسیده است که معصومه ابتکار، بانوی سبزپوش دولت یازدهم، دیگر لقب بانوی حاشیه ساز دولت را هم از آن خود کند، حاشیه هایی که هم برای دولت پرهزینه است و هم برای نظام جمهوری اسلامی. در این دو سال و اندی که از دولت یازدهم می گذرد ابتکار برای شانه خالی کردن از مسئولیت هایی که بر عهده اش بوده و اصرار بر انجام اموری که هیچ ربطی به او نداشته، حاشیه هایی را برای دولت و جامعه ایجاد کرده است. مردم خوزستان در انبوه گرد و غبار گم می شوند و ابتکار حتی راضی به انجام یک سفر به خوزستان محض انجام همدردی نمی شود و وقتی هم وزیر بهداشت به عنوان تنها نماینده یک دولت به خوزستان می رود مشاور ابتکار به تمسخر می گیرد که «وزیر بهداشت نخود هر آشی است!» اما وقتی این بانو در بحبوحه مشکلات زیست محیطی کشور در رسانه های بیگانه، مکرر درباره مذاکرات هسته ای و نتایج آن گفت وگو می کند، مبادا فکر کنید که او می خواهد نخود هر آشی شود! هنوز ادعای وی درباره آلوده بودن بنزین پتروشیمی ها که سال گذشته آن را مطرح کرد و جلوی تولید بنزین داخلی را گرفت و در نهایت پس از چندین ماه بررسی مجلسی ها معلوم شد تنها ادعایی بوده که مستندات آن هم در کمیسیون اصل ۹۰ مجلس رد شد فراموش نشده است. اما پاسخ ابتکار در برابر نظر قوه مقننه کشور هم قابل تأمل بود: «آنها می توانند نظر خودشان را بدهند ولی ما داریم پیش می رویم و به نظر ما بنزین های پتروشیمی آلوده است.» یا در جای دیگری وقتی سازمان های مردم نهاد زیست محیطی که بارها سنگشان را ابتکار به سینه زده است، کمی از عملکرد ایشان انتقاد می کنند و تجمعی را به پا می کنند از آنها رو برمی گرداند و صراحتاً عنوان «دلواپس» را به آنها می چسباند اما دیگر نمی شنود که آنها دلواپس چه بوده اند چرا که هیچ گاه پاسخ دغدغه هایشان را نداده است. آنها دلواپس تخریب روزانه حدود ۴۰ هکتار از مراتع و جنگلهای ایران، افزایش ویلا سازی و جاده سازی های بی رویه و با مجوز سازمان حفاظت محیط زیست در مناطق جنگلی، قرار گرفتن ایران در ردیف ۱۰ کشور عمده تولید کننده گازهای گلخانه ای، قتل عام پرنده های مهاجر تالاب های شمال ایران، وجود ۴۰ باغ وحش غیر مجاز و ۳۵ باغ وحش مجاز بدون استاندارد، نابودی پناهگاه حیات وحش موته بهترین زیستگاه آهو، آتش سوزی های مکرر و نبود بالگرد برای مهار آتش، رواج گردشگری مخرب و توریسم شکار در محیط زیست ناتوان و بی دفاع ایران، تردد لودرهای معدن کاو در منطقه حفاظت شده بحر آسمان و… هستند اما سخت است پاسخ به چرایی تمام این اتفاقات برای یک رئیس، پس راحت ترین راه یعنی همان «انگ چسباندن به مخالف»، را رئیس انتخاب می کند و سعی می کند کل صورت مسئله را پاک کند. شرح این روزها ابتکار در این دولت، وعده های متعددی را داده که در لوای هر کدام بگوید دولت پیشین، ناتوان بوده و بی کفایت اما در این دو سال هیچ اقدام زیست محیطی انجام نداده است که الگو شود برای انجام کارهای تخصصی و حرفه ای در محیط زیست تا دیگران هم یاد بگیرند. او مدعی است که عده ای می خواهند سازمان محیط زیست را سیاسی کنند او حتی تجمع مکرر کارکنان سازمان متبوع خود را هم نمی بیند و خواسته هایشان را پاسخ نمی دهد بلکه دنبال پاسخ به یک چرایی است، آن هم اینکه چرا رسانه ها تجمع کارکنان سازمان محیط زیست را منتشر می کنند؟ آیا بهتر نیست اگر ایشان حداقل توان مدیریت محیط زیست کشور را ندارند کارکنان سازمان مرکزی محیط زیست را مدیریت کنند تا هر چند ماه یک بار با یک تجمعی، سوژه رسانه ها نشوند و افشاگری نکنند از آنچه قرار است پنهان بماند! در جریان جدیدترین تجمع کارکنان این سازمان، سند انتصاب سفارشی یک خانم دیپلمه به عنوان «رئیس گروه شورای عالی محیط زیست و ایمنی زیستی» منتشر می شود اما به جای پاسخگویی به اینکه وقتی مدیر کل دفتر ریاست خطاب به ابتکار نامه می زند و سفارش می کند که این فرد فقط با دستور شما امکان انتصاب در این سمت را دارد و با دارا بودن مدرک تحصیلی دیپلم واجد شرایط تصدی در پست مورد نظر نیست، سفسطه می کنند و می گویند تجربه بهتر از مدرک است و دیپلم چه اشکالی دارد؟! در حالی که اصلاً بحث، این نیست، بحث، بر سر آن است که چرا وقتی خودتان معترف به این هستید این فرد با دیپلم نمی تواند این پست را بگیرد چرا از بند «پ» استفاده می کنید و دستور می گیرید که منصوب شود! چقدر نام خانوادگی کارکنان و مدیران محیط زیست شبیه است! شاید مسئولان محیط زیست در گفت وگو با رسانه های خودی تلاش کنند این یک مورد سند انتصاب سفارشی را سرپوش بگذارند و فرافکنی کنند با دلایل پیش پا افتاده ای که مثلاً «این خانم مشغول تحصیل است و مدرک دیپلم را به محیط زیست تحویل داده» اما این نافی این نیست که فریبا لاهوتی، مدیرکل دفتر ریاست سازمان، نامه انتصاب سفارشی را خطاب به ابتکار صادر کرده و در نهایت این فرد را منصوب کرده است. اما خالی از لطف نیست که مخاطبان بدانند در سیستم اتوماسیون اداری سازمان محیط زیست بسیار است نام خانوادگی های مشابه مدیران و کارکنانی که در این دولت به کار گرفته شده اند! و احتمالاً تنها یک اتفاق یا یک حق است که فرزندان مدیران و … در این سازمان مشغول به کار می شوند. خانم ابتکار! رسانه ها که هنوز نقد سیاسی نکرده اند خانم دکتر! اهالی رسانه خوب می دانند که محیط زیست را سیاسی می بینید اما تلاش می کنید بگویید دیگران، محیط زیست را سیاسی می بینند. حداقل می توانید یک بار سری به ببر سیبری که سالهاست در قرنطینه پارک ارم، رنگ آفتاب را ندیده است بزنید و آن را ثمره یک دولت نبینید بلکه کمی حس محیط زیستی داشته باشید و آن را یک جانور بی دفاع ببینید به جای اینکه خط کشی های سیاسی را برای آن اعمال کنید. می توانید به بخشی از فریادهای واأسفا و وامصیبتایی که در دولت های پیشین برای تصمیمات زیست محیطی سر می دادید در این دوره عمل کنید. وقتی دولت قبل، مسئولیت کمیته کاهش آلودگی هوای تهران را به استانداری داد و شما نگران شدید، حداقل در این دو سال، این مسئولیت را به محیط زیست برمی گرداندید تا نمی شد گفت که شما اعتراضات زیست محیطی تان هم سیاسی است! نقدهای بسیاری به دولت های پیشین وجود دارد اما آیا به خاطر ندارید که خشکاندن و آلوده سازی هورالعظیم برای استخراج نفت که به مهمترین کانون داخلی ریزگردهای کشور تبدیل شده به دست کدام یک از ژنرال های دولت یازدهم که در دولت هفتم و هشتم هم مسئولیت داشتند، رقم خورد؟ نگویید که نمی دانید سنگ بنای جاده ویرانگر جنگل ابر چه زمانی گذاشته شد! اساسا نهضت سدسازی در کشور ما چه زمانی آغاز شد و در چه زمانی به اوج خود رسید؟ آیا در دولتهای نهم و دهم حتی مجوز یک سد بر روی رودخانه های منتهی به دریاچه ارومیه صادر شد؟ طرح اولیه سد شفارود مربوط به کدام دولت است؟ آیا احداث سد شفارود در دولت دهم متوقف نشد و در دولت یازدهم قرارداد فاینانس خارجی آن منعقد نشد و ساخت آن آغاز نشد؟ آیا سدهای لاسک و عزیز کیان با حجم تخریبی وسیع جنگلهای هیرکانی بدون مجوز محیط زیست در حال تجهیز کارگاه نیستند؟ آیا با تفویض اختیار صدور مجوز معادن شن و ماسه به شهرستانها در دولت یازدهم در استان گیلان حیات از بسیاری از رودخانه های بکر این استان زدوده نشد؟ آیا در دولت یازدهم نبود که آتش سوزی های پی در پی در جنگل گلستان و جنگلهای زاگرس خون به دل دوستداران محیط زیست کرد؟ آیا طرحهای انتقال آب بین حوزه ای در دولت یازدهم متوقف شد؟ و در یک کلام کدام پروژه مخرب که در دولتهای نهم و دهم توسط سازمان حفاظت محیط زیست متوقف شده بودند در دولت یازدهم مجددا کلید نخورد؟ و کدام پروژه مخرب آغاز شده در دولتهای نهم و دهم هم اکنون متوقف شده است؟ خانم ابتکار! رسانه ها هنوز انتقادات سیاسی از عملکرد شما نداشته اند، هنوز به کارگیری افراد معلوم الحال و رفت وآمدهای وقت و بی وقت عده ای به سازمان محیط زیست را علنی نکرده اند، هنوز به انتصابات فامیلی در محیط زیست نپرداخته اند، هنوز مدارک تحصیلی بعضی معاونان شما از دانشگاه های غیرمعتبر آمریکایی را که بر اساس آن حقوق دریافت می کنند را مطرح نکرده اند، هنوز نوبت به گزارش سفرهای خارجی نرسیده است، هنوز محل هزینه کردها در محیط زیست اعلام نشده است و… بانوی محیط زیستی کشور که سیاست را بسیار دوست دارد باید بداند که هر آنچه از جایگاه حقوقی که دارد می گوید برایش هزینه خواهد داشت وقتی عجولانه این روزها در توییتر خود نوشته است: «جبهه پایداری، وطن امروز، بذرپاش و گروهش در تحریک و بهره برداری سیاسی از تجمع تعداد کمی کارکنان با یاری رسانه میلی جهت تضعیف محیط زیست اقدام کردند.» نسبت دادن یک تحرک صنفی به جریان های سیاسی تهمتی است که معاون رئیس جمهور باید پاسخ دهد البته نه به شیوه پاسخ هایی که تا به الان داده و گفت وگوهای باب میل خود را به صورت یک طرفه با رسانه های خودی منتشر کرده است. نکته قابل تأمل این است که معاون رئیس جمهور کشور حتی رسانه ملی را هم به تمسخر می گیرد و به دلیل انتشار گزارش تجمع کارکنان این سازمان، دولتی آنها را به جای «ملی»، «رسانه میلی» می خواند!