علی خضریان:
طرح مسائل حاشیهساز مشکلات کشور را رفع نمیکند
با وجود حذف و اصلاح بندهای بخشنامه اخیر معاون سیاسی وزیر کشور درباره انتخابات، باز هم بحثها حول این وزارتخانه در جریان است. در این میان برخی از نمایندگان فراکسیون اقلیت از استیضاح وزیر کشور سخن میگویند، آن هم در شرایطی که نه تنها بخشنامه اصلاح شده، بلکه اساساً هدف بخشنامه، سلامت و شفافیت انتخابات بوده است. در این باره با علی خضریان، نماینده تهران در مجلس گفتوگو کردهایم. خضریان، با تأکید بر اینکه امروز اقتصاد مسأله اصلی کشور است، معتقد است که نباید به مسائل حاشیهساز سیاسی دامن زد؛ مسائلی که به گفته وی، گرهای از مشکلات مردم و کشور رفع نمیکند. در ادامه این گفتوگو را بخوانید؛
به تازگی بخشنامهای از سوی معاون سیاسی وزیر کشور صادر شد که بحث برانگیز شد. هرچند این بخشنامه درنهایت اصلاح و بندهای مورد اختلاف حذف شد، اما باز هم برخی از نمایندگان ایده استیضاح وزیر کشور را مطرح میکنند. دیدگاه شما در این باره چیست؟
یک نکته مهم که امروز همه مسئولان و کارگزاران نظام در همه بخشهای کشور باید نسبت به آن اهتمام داشته باشند، توجه به اولویتها و مسائل مهم کشور است. واقعیت این است که امروز اقتصاد و کمک به آرامش اجتماعی و روانی جامعه که از ضروریات رشد اقتصادی است، اولویت نخست کشور ماست. در این شرایط، به باور من طرح مسائل حاشیهساز سیاسی که مشکلی از مشکلات کشور را هم رفع نمیکند، بویژه مسائلی که اساساً از طریق گفتوگو و تفاهم میان دولت و مجلس قابل حل است، جزو مسائل اولویتدار ما نیست. اما اگر بخواهم قدری جزئیتر به مسأله بپردازم، واقعاً بخشنامه مورد نظر به گونهای نبود که برخی بخواهند با توسل به آن آرامش جامعه را فدای آن کنند. به عبارت دیگر، وقتی به متن بخشنامه رجوع میکنیم، ردپای سیاستهای کلان انتخاباتی و چه بسا رویکرد کلان دولت و مجلس درباره انتخابات، یعنی شفافیت و سلامت را در آن میبینیم؛ دو عامل که به نظر من امروز هیچ کسی در قوای مجریه یا مقننه در اصل شفافیت و سلامت انتخابات تردیدی به خود راه نمیدهد و البته میتوانست بهتر تنظیم و ابلاغ شود. بر این اساس، واقعاً توصیه به همگان این است که متن را بخوانند، چون به نظر میرسد بخشی از شبهاتی که حول این بخشنامه ایجاد شده، ناشی از جوسازیهایی است که برخی با دمیدن در آن خواسته یا ناخواسته زمینه اختلاف میان خدمتگزاران نظام جمهوری اسلامی را فراهم میکنند و شاید این جوسازیها توسط عدهای، دارای پشت صحنهای باهدف دور شدن از اولویتها ایجاد میشود. امروز، کشور، چه در زمینه اقتصادی و چه اجتماعی و در اولویت بالاتر، بنابر انتخابات مهمی که کشور در پیش دارد، در شرایطی نیست که بخواهیم تحت تأثیر این جوسازیها قرار بگیریم و بر این اساس علیه وزیر کشور یا معاون سیاسی وزیر کشور اقدام کنیم.
شما به جوسازیها اشاره کردید و اینکه نباید تحت تأثیر این فضا قرار گرفت. دلیل این تأکید شما چیست؟
ببینید! امروز همکاری و هم افزایی میان قوا، یک دستورکار و یک راهبرد اساسی برای کشور است. از جمله ثمره این همکاری و همافزایی، گرهگشاییها در سیاست خارجی و افتتاح طرحهای متعدد در نقاط مختلف کشور است که امروز شاهد آن هستیم و نباید کام مردم را تلخ کنیم. طبیعی است که برخی این وضعیت را نپسندند و تلاش کنند تا مانند دورههای قبل، زمینه اختلاف میان قوا را فراهم کنند. در کنار این مسأله، به نظر میرسد کسانی هم به اسم دلسوزی، بر آتش این مسأله و تقابل رسانهای دولت و مجلس میدمند که این امر، نه به صلاح دولت است و نه به صلاح مجلس. ما در قضایای مختلف، در مردمیسازی یارانهها، در تصویب لوایح یا طرحها، در موارد متعدد شاهد همکاری دولت و مجلس بودیم که مردم هم ثمره آن را دیدند. امروز هم به تداوم این همکاری نیاز داریم، یعنی دولت و مجلس باید به هم نزدیک شوند و نباید شرایطی را فراهم کرد که از محل اختلاف نظرها، به مسائل اصلی کشور که اقتصاد و معیشت مردم و مسائل مهم کشور در حوزه سیاست خارجی است، آسیبی وارد شود.
گذشته از این مباحث کلان که ناظر بر روابط دولت و مجلس است، شما عملکرد وزیر کشور را چطور ارزیابی میکنید؟
اساساً خسته بودن و بدون ایده بودن دولت قبل، به یک مسأله مهم برای کشور تبدیل شده بود و نه فقط مردم احساس نمیکردند که دولت در صحنه حضور دارد، بلکه این مسأله برای نمایندگان بیشتر صدق میکرد که برنامهریزی برای بازدیدهای میدانی نمایندگان در سراسر کشور هم بر همین اساس صورت گرفت. بنابراین، اگر قرار بر داوری درباره عملکرد وزیر کشور باشد، باید با در نظر گرفتن این نکته باشد. بر این اساس معتقدم وزیر کشور در مدت فعالیت خود به معنای واقعی کلمه در میدان و وزیر پای کار بود. میدانید که در دولت سیزدهم حوادث تلخی در کشور اتفاق افتاد که سیل کرمان یا ریزش ساختمان متروپل در آبادان از آن جمله است. در همه این موارد، واقعاً وزیر کشور به طور شبانهروزی در میدان حضور داشتند و علاوه بر مدیریت میدانی، همه تلاش خود را برای کاهش آلام و رنجهای مردم به کار بستند. به نظرم ما هم امروز باید این روحیه، عملکرد و مدیریت میدانی را قدر بدانیم و زمینه تقویت آن را فراهم کنیم.
برخی این نکته را مطرح میکنند که وزرا، از جمله وزارت کشور یا استانداران در دسترس نیستند و مردم یا مسئولان نمیتوانند به آنها رجوع کنند.
مجلس یازدهم، ولو اندک، اما سابقه همکاری با دولت قبل را هم دارد. بر این اساس میتوان بر این واقعیت صحه گذاشت که واقعاً همکاری دولت و مجلس در این دولت، کاملاً بیسابقه است. ما نه تنها شاهد حضور میدانی وزیر کشور در حوادث یا ارتباط با نمایندهها هستیم، بلکه مسأله محوری در این دولت، صرفاً کار و تلاش است و در این زمینه هیچ تعارفی با مدیران وجود ندارد. اتفاقاً انتظار مجلس هم از دولت همین است. یا در زمینه ارتباط، نه تنها وزرا به طور مستمر با مجلس در ارتباط هستند، بلکه این ارتباط در سطوح کلان دولت هم در جریان است.
بر این اساس، به عنوان پرسش پایانی، به نظر شما چرا همچنان ایده استیضاح وزیر کشور مطرح میشود؟
آقای وحیدی پیش از تصدی مسئولیت وزارت کشور، سوابق درخشانی در دفاع مقدس و نظام دارند که همگان بر آنها وقوف دارند. بنابراین، کارنامه و شناختی که ما از وزیر کشور داریم، صرفاً مربوط به دوره دولت سیزدهم نیست. ضمن اینکه معتقدم در این قضیه، وزیر کشور و معاون سیاسی وی مظلوم واقع شدند.
با وجود این، امروز این مسائل، از طریق گفتوگو و تفاهم قابل حل است. بویژه اینکه در اصل شفاف یا سالم بودن انتخابات، میان دولت و مجلس اختلافی نیست و هر دو قوه اتفاقاً بر این قضیه اصرار دارند. از این رو در سالجاری که هم اقتصاد مسأله اساسی کشور است و هم انتخابات را در پیش داریم، این قضیه باید به گونهای حل و فصل شود که وجود همدلی و هم افزایی میان دولت و مجلس اثبات شود.