نامزدها برنامه محور باشند

علی خضریان: در حالی در دهه پنجم انقلاب اسلامی ایران تجربه انتخابات و مشارکت سیاسی و نظام مردم سالار دینی را پیش می بریم که در مقطع وقوع انقلاب، زمانی بوده که غرب در همه پیش بینی های خود سکولاریسم را آینده محتوم جهان می دانسته و انقلاب اسلامی با پشتوانه اجتماعی – سیاسی و برمبنای دین، در این جامعه شکل گرفته است.

پیش از انقلاب نه تنها نظام سکولار بر ایران هم حاکم بود، بلکه حمایت دولت های سکولار و نظام های سکولار غربی را نیز به همراه داشت، انقلاب از همان آغاز به کار با اتکا به رفراندوم عمومی و رای مردم، برای نظام سازی جدید مبتنی بر دین و مردمسالاری، تحت عنوان جمهوری اسلامی شکل گرفت. این اتفاق نه تنها بر سازمان مشروعیت بخش سکولار چالش ایجاد کرد، بلکه برگ برنده این اندیشه که تحت عنوان دموکراسی بود را نیز از انحصار سکولاریسم خارج کرد.

امروز شاهدیم عناد دشمنان انقلاب اسلامی با نظام سیاسی جمهوری اسلامی، در حوزه اندیشه سیاسی کاملا واضح است، زیرا هجمه به انتخابات در ایران می تواند زمینه ایجاد انحصار دوباره برای نظام سکولار را در دنیا فراهم کند.

در اندیشه و نظام های مردم سالار از جمله مردمسالاری دینی، مفهوم دخالت مردم مرز نظام های مردم سالار را از غیرمردم سالار مشخص می کند. یعنی وجه مهم مفهوم دخالت مردم، توجیهی است که هر یک از نظریه های مردم سالار و مردم سالار دینی برای آن می آورد. یعنی برخلاف بعدی که جریان سکولار می خواهد آن را در انحصار خود درآورد. اتفاقا نظام های مردم سالار فقط در انحصار اندیشه یک تفکر نمی تواند باشد، یعنی خود این ضد مردمسالاری است. با چنین شرایطی شاهد هجمه ها هستیم.

معتقدم در شرایط موجود چالش مشارکت در انتخابات از دو ناحیه ایجاد می شود، ناحیه اول عدم کارآمدی جریان همسو با غربگرایان طی سال های گذشته بر مدیریت اجرایی کشور است که زمینه کاهش انگیزه مشارکت را در جامعه فراهم می کند، برخلاف زمان هایی که دولت قوی سر کار بوده و معمولا مشارکت بالا را داشته ایم.

چالش بعدی هجمه ای است که این بار جریان غرب به صحنه آمده و با توجه به نارکارآمدی و کاهش انگیزه مشارکت سیاسی به دنبال سیاسی کردن این موضوع است و از درون این ناکارآمدی کاهش هر گونه مشارکت را به موضوعات سیاسی ربط می دهد.

بنابراین در چنین شرایطی می توان در جهت افزایش مشارکت نسبت به تجربه حضور جریان انقلاب در مسند امور و خدمتگزاری این جریان روشنگری کرد و به این ترتیب تجربه مثبت ناشی از حضور آنها را در اذهان اجتماعی بازآفرینی کرد.

همچنین برای افزایش مشارکت بهتر است نامزدهای انتخاباتی راهکارهای عملیاتی خود را برای جلب آرای مردم ارائه کنند تا مردم بدانند هر کدام از این نامزدها درصورت انتخاب شدن جدای از وعده های پوچ، چه اتفاق مثبتی را می توانند رقم بزنند. همچنین نامزدها می توانند به سمت معرفی تیم اداره کشور بروند، یکی از جذابیت هایی که می تواند کمک کننده باشد، این است که نامزدها نه در حد همه وزارتخانه ها بلکه به عنوان مثال می توانند تیم اقتصادی، فرهنگی، سیاست خارجی و… را با راهکارهای مدیریتی ارائه دهند تا فضا برای انتخاب مردم شفاف تر شود.