دبیر کل جبهه پایداری:
دولت همسو با روحانی روی کار بیاید تحریم ها دو برابر می شود/ اهمیت قوه مجریه این ارزش را دارد که رئیسی قوه قضائیه را ترک کند
وزرای دولت محمود احمدی نژاد، بعد از پایان دولت به دو دسته تقسیم شدند؛ برخی از آن ها سکوت و حاشیه نشینی را ترجیح دادند و برخی دیگر همچنان در عرصه سیاست باقی ماندند و به کنش گری پرداختند. صادق محصولی جزء دسته دوم محسوب می شود.
یار سال های دور احمدی نژاد که در دولت وی، وزارت را در دو وزارتخانه کشور و رفاه تجربه کرده بود، با فاصله گرفتن از احمدی نژاد به دلیل حاشیه سازی های اسفندیار رحیم مشایی، با جمعی دیگر از نیروهای جریان انقلاب، جبهه پایداری انقلاب اسلامی را تأسیس کرد.
محصولی که اخیراً به دبیرکلی جبهه پایداری نائل آمده است، هرازگاهی به صدر اخبار برمی گردد و مورد توجه رسانه ها برمی گردد.
حضور در فضای مجازی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، این زمزمه را ایجاد کرد که محصولی در زمره نامزدهای پاستور قرار خواهد گرفت. موضوعی که او در گفت وگو با ما درباره آن گفت که علی رغم اینکه برخی اعضای شورای مرکزی جبهه پایداری چنین نظری دارند، امّا من با آن مخالف هستم. البته به گفته وی، هنوز در این باره جمع بندی نهایی انجام نشده است.
در روزهایی که به ثبت نام داوطلبان انتخابات ریاست جمهوری نزدیک می شویم، با صادق محصولی گفت وگو کردیم و منطق کنش انتخاباتی جبهه پایداری را مورد بررسی قرار دادیم.
آنچه پیش رو دارید متن کامل گفت وگو با صادق محصولی، دبیرکل جبهه پایداری انقلاب اسلامی است.
محورهای مهم گفت وگو:
کسانی که خود را متخصص دیپلماسی می دانند چطور متوجه نشدند که دولت بعدی آمریکا به توافق پایبند نمی ماند
مردم به کار شبانه روزی دولت نهم عادت کرده اند
مشکل دولت روحانی فقط ساعت کاری آن نیست
دولت قبل شبانه برای مشکلات جلسه تشکیل می داد و تا صبح آن را حل می کرد
برخی که خود را در حد رئیس جمهور می بینند، هیچ ایده ای برای حکمرانی ندارند
سردی انتخابات ناشی از این است که مردم حس نمی کنند انتخاب شان تأثیر مثبتی بر زندگی آن ها داشته است
دال محوری گفتمان رئیس جمهور باید عدالت باشد
بدنه جریان انقلاب احساس نمی کند در تصمیم گیری های انتخاباتی نقش دارند
پایداری می گوید همه بیایند تا وحدت کنیم، منتها وحدت شاخص محور
سال ۹۶ تا دقیقه ۹۰ می گفتند برای یک نفر کار نکنید ‹
جبهه پایداری همچنان از منش انتخاباتی آیت الله مصباح و آیت الله خوشوقت استفاده می کند
برای ورود چند گزینه به عرصه انتخابات اصرار داریم
اهمیت قوه مجریه این ارزش را دارد که رئیسی قوه قضائیه را ترک کند
همه مجتمع شویم و برای اصلح کار کنیم بعد به نظرسنجی رجوع کنیم
رئیسی نیاید، گزینه جایگزین داریم، امّا بعید است اصول گرایان بپذیرند
کسانی که برای وزیر یا شهردار شدن کاندیدا شده اند، انصراف دهند چون در زمین دشمن بازی می کنند
پایداری در بین کاندیداهایی که قابلیت عبور از فیلتر شورای نگهبان را دارند خط قرمز خاصی ندارد
جدید بودن کاندیدا برای جبهه پایداری ملاک نیست
اینکه محصولی مخالف جدی جلیلی است، کذب محض است
اگر یقین پیدا کنیم اصلحی که معرفی کرده ایم رأی ندارد، به سراغ گزینه ای می رویم که بیشترین قرابت را به او دارد
اگر اصلح بگوید حمایت پایداری را نمی خواهم، ما باز از او حمایت می کنیم
توصیه ما به فرد اصلح این است که نیروهای اصلی خود را معرفی کند
صددرصد مخالف این ایده هستیم که همه کاندیداهای اصولگرا در کابیه حضور داشته باشند
هیچ شرط و شروطی را برای کاندیدای مورد حمایت مان تعیین نمی کنیم جز حرکت در مسیر انقلاب
اصلح کسی است که از پست فرار می کند نه اینکه هزار فیلم بازی کند تا به مقام برسد
اعضای پایداری نسبت به کاندیداتوری من نظر دارند، امّا من مخالف هستم
قبول نداریم که احزاب از الان گزینه شهرداری را مشخص کنند
ممکن است با اصول گرایان در لیست شورای شهر به وحدت برسیم
جهت گیری های مجلس خیلی از مجلس قبلی بهتر است
سیدحسن خمینی با چه رزومه ای می خواست کاندیدای ریاست جمهوری شود؟
اصلاح طلبان برخی گزینه ها را در بوق و کرنا می کنند تا فضا را برای گزینه نهایی شان فراهم کنند
حتی اگر تحریم ها لغو شود، با روی کار آمدن دولت غربگرا، آن ها را برمی گردانند
اصلاح طلبان منتظر دوپینگ انتخاباتی غرب هستند
لاریجانی را عاقل تر از این می دانم که گزینه اصلاح طلبان شود
عارف از جدی ترین گزینه های اصلاح طلبان است
مردم امروز با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می کنند. در تحلیل علت این مشکلات، آقای روحانی می گویند ما پس از توافق برجام به گشایش رسیدیم امّا چندسال بعد، دیوانه ای در آمریکا روی کار آمد و از برجام خارج شد و تحریم های سنگین وضع کرد، در نتیجه مشکلات کنونی پدید آمد. تحلیل شما از وضعیت نابسامان اقتصاد کشور چیست؟
محصولی: در پاسخ به این سؤال باید بگویم اولین مشکلی که دولت دارد به نگاه آن برمی گردد. یعنی وقتی که نگاه دولت از همان دور اول به صرف مذاکره متمرکز شد و تمام انرژی را بر روی این گذاشت که با برجام می شود همه مشکلات را حل کرد، خب نتیجه اش این داستان هایی است که الان داریم می بینیم. وقتی می گوییم نگاه، یعنی چه؟ یعنی اینکه دولت به جای اینکه بیاید توانایی های داخلی که رهبر انقلاب بارها تأکید داشتند را مدنظر قرار دهد و این همه نیروی پابه کار و ذخایری که داریم را فعال کند تمام چشم امیدش به این شد که آیا این برجام امضاء می شود یا نه و بعد از اینکه امضاء شد چه بر سرش می آید. همه این ها مراحل مختلفی دارد که باید در سر فرصت به آن پرداخت.
نکته اول این است که خود متن قرارداد برجام پر از اشکال بود. دوستانی که اعتراض می کردند انواع تهمت ها به آن ها وارد شد. یعنی این قرارداد شامل بندهایی بود که دشمن می توانست از آن علیه ما استفاده کند. مقام معظّم رهبری هم خطوط قرمزی را قبلا تعیین فرمودند که خود ایشان علناً فرمودند که رعایت نشد. این ها را چه می گویند؟
کسانی که خود را متخصص دیپلماسی می دانند چطور متوجه نشدند که دولت بعدی آمریکا به توافق پایبند نمی ماند
نکته بعد اینکه این آقایان که خودشان را متخصص دیپلماسی می دانستند و دیگران را در انتخابات نکوهش می کردند که شما دیپلماسی را بلد نیستید، چطور این ها خودشان نفهمیدند که اگر دولت آمریکا تغییر کند این امکان هست که دولت بعدی به این توافق پایبند نباشد؟ وقتی از آقای ظریف در این باره می پرسیدند، می گفت آن آقایی که این را گفته باید در مدرک تحصیلی اش تردید کرد. درواقع کسانی که این سؤال را می پرسیدند را مسخره می کرد. الان معلوم شد که خود ایشان باید مورد تمسخر این افراد قرار بگیرد. بعد که از آن ها پرسیده می شد که چه تضمینی وجود دارد که آمریکا به تعهدات خود پایبند بماند، می گفتند امضای کری تضمین است. خب الان بیایند پاسخ بدهند. منتقدان ده ها ایراد اساسی را به برجام وارد کردند، دولتی ها جواب می دادند که شما ترسو و لرزان هستید، شناسنامه ندارید.
برای اینکه رقیب را از میدان خارج کنند گفتند اگر این ها روی کار بیایند در خیابان ها دیوار می کشند. گفتند اگر رئیسی بیاید دلار پنج هزار تومان می شود. خب الان بیایند بگویند چطور دلار به بیست، سی هزار تومان رسید.
مردم به کار شبانه روزی دولت نهم عادت کرده اند
می خواهم عرض کنم که اولین مشکل دولت، نگاه آن است. بحث بعدی کارآمدی است و اینکه این ها اصلاً چقدر مدیریت بلد هستند و چقدر کار مدیریتی در سطح کلان مثل کار ریاست جمهوری و دولت را درست انجام داده اند. متأسفانه در این زمینه هم به شدت ضعف دارند. خب مردم دیدند و عادت کردند به آن کار پر تلاشی که در دولت نهم صبح تا شب انجام می شد و وزرا، استانداران و فرمانداران، می دویدند و فعال بودند. به دورترین نقاط کشور سر می زدند. رئیس جمهور و وزرا به دورترین دهات کشور سر می زدند. ولی الان یک دولتی داریم که از لحاظ کارآمدی فشل، خسته، درمانده و پنچر است.
درواقع اگر آن بُعد نگاه دولت درست بود می گفتیم این ها توانایی حرکت با سرعت بالا را ندارند و به جای اینکه با سرعت ۸۰ بروند با سرعت ۱۰ یا ۲۰ می روند، امّا مسیر درست است. این ها نه تنها سرعتشان پایین است بلکه کلا مسیر را اشتباه رفته و می روند. بنابراین اینکه الان می گویند دولت ترامپ روی کار آمد و برنامه ها را بهم زد، خب این ها ادعایشان این بود که ما سیاست را می فهمیم و شما نمی فهمید. پس باید پیش بینی این شرایط را می کردند. دیگران می گفتند اگر دولت بعدی آمریکا روی کار بیاید ممکن است به برجام پایبند نباشد، در جواب می گفتند نه این اتفاق رخ نمی دهد.
مشکل دولت روحانی فقط ساعت کاری آن نیست
بنابراین وضعیت فعلی معیشتی مردم در انحصار و گروگان این مذاکرات و برجام و ندانم کاری های دولتی ها قرار گرفت و الان ما شاهد چنین وضعیت مصیبت باری در باره وضعیت معیشتی، اشتغال و شرایط فرهنگی و اجتماعی مردم هستیم. همه این ها برمی گردند به نگاه دولت. اگر نگاه درست بود می گفتیم خب این ها برخلاف قبلی ها که بیشتر از ساعت کاری، وظیفه شان را انجام می دادند، فقط ساعت کاری کار می کنند. ولی متأسفانه در هر دو بُعد کمی و کیفی مشکل داشتند.
آقای محصولی! به نظر شما صف مرغی که امروز مشاهده می شود، آیا چاره ای ندارد؟ شما در دولت قبلی چطور با این مشکلات مواجهه می کردید؟
دولت قبل شبانه برای مشکلات جلسه تشکیل می داد و تا صبح آن را حل می کرد
محصولی: اینطور مشکلات در دولت قبلی هم پیش می آمد، مثلاً فرض کنید در سیستان و بلوچستان بحث کپسول گاز پیش می آمد. شب ساعت ۱۲ جلسه برگزار می شد تا ۲ نصف شب و استاندار و مسئول قسمت صنعت کپسول گاز را به خط می کردند و همانجا جمع بندی می شد و ابلاغ می شد که تا فردا صبح باید حل شود، وگرنه با مسئول مربوطه برخورد می شد. امّا وقتی یک مسئول در بالا حال ندارد کار کند، چنین مشکلاتی پیش می آید.
وقتی وزیر دولت آقای روحانی می گوید آقای روحانی متکبر است و به من وقت نمی دهد تا مشکلات وزراتخانه را طرح کنم شما انتظار دارید ایشان ساعت ۱۲ شب این دغدغه را داشته باشد که مثلاً در سیستان و بلوچستان کپسول گاز پیدا نمی شود یا صف مرغ تشکیل شده است؟ بله، آن زمان هم این مشکلات بود، امّا وقت گذاشته می شد و انرژی صرف می شد تا مردم تحقیر نشوند. من مطمئن هستم با مجموعه انقلابی و دلسوز و کارآمد، تمامی این مشکلات قابل حل است، چرا که ظرفیت های کشور ما بسیار زیاد است.
مثلاً درباره همین مشکل مرغ، در دولت قبل، رئیس جمهور خودش می آمد می گفت دان مرغ چند تمام می شود، بعد هزینه فلان قسمت چقدر در می آید و آیتم به آیتم با کارشناس ها بحث می کرد. رئیس اداره کل، معاون وزیر، خود وزیر و معاون اقتصادی و وزرای اقتصاد و کشور و رئیس سازمان برنامه و بودجه، خلاصه همه حاضر می شدند، آنجا جمع بندی می شد که دقیقاً مشکل چیست و بعد نسخه اش صادر می شد که چه قیمتی باشد که نه به مردم اجحاف شود نه تولیدکننده ضرر کند. اینطور نبود که دستوری بگویند این قیمت و بعد هم ثبات پیدا نکند چراکه طبق کار کارشناسی قیمت گذاری نشده ؛ مخالفان آن موقع می گفتند دولت کار کارشناسی نمی کند. اتفاقاً دولت فعلی کار کارشناسی نمی کند. آن موقع کار کارشناسی می شد که مشکل حل می شد. متأسفانه تمام فکر و ذهن شان این است که فلان مذاکره چه می شود و فلان آقای کدخدا چه چراغ سبزی برایشان روشن می کند.
این روزها تصورات مختلفی از کارکردهای رئیس جمهور وجود دارد. تعریف شما از کارویژه های اصلی رئیس جمهور چیست؟
برخی که خود را در حد رئیس جمهور می بینند، هیچ ایده ای برای حکمرانی ندارند
محصولی: سؤال خوبی است. اول اینکه رئیس جمهور باید به بحث حکمرانی کلان آشنا باشد. ما الان افرادی را می بینیم که خودشان یا دوستان شان آن ها را در حد رئیس جمهور مطرح می کنند که هیچ گونه تجربه یا ایده ای برای حکمرانی ندارند. رئیس جمهور باید یک مدیر راهبردی و استراتژیک باشد. رئیس جمهور با مباحث امنیتی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و حتی نظامی که یک بُعدی از امنیت است باید سر و کار داشته باشد. چون شورای عالی امنیت ملی را هم اداره می کند. یعنی ابعاد مختلفی را باید ورود داشته باشد و بتواند این ها را به یک شکل مطلوبی در ارتباط با همدیگر حل کند. بنابراین اینطور نیست که شما بگویید بخش داخلی ربطی به بین المللی ندارد یا مثلاً مسائل اقتصادی ربطی به اجتماعی ندارد یا صنعت ربطی به وزارتخارجه ندارد. همه مرتبط با هم هستند.
رئیس جمهور باید نگاه راهبردی داشته باشد
الان یکی از معضلات ما این است که در وزارت خارجه هیچ نوع کمکی به بحث صادرات و صنعت و ارتقاء وضع کمی و کیفی تولید نمی شود. در دنیا بیشترین خدمت را وزارت خارجه ها به بخش خصوصی و صنعت و تولید می کنند. از مارکتینگ و بازاریابی گرفته تا ارتباطاتی که به صورت دیپلماتیک برقرار کنند تا کالاها را به صورت واردات، صادرات، تهاتر و به شکل های مختلف تبادل کنند. این ضعف بزرگ در کشور ما وجود دارد. بنابراین رئیس جمهور باید نگاه راهبردی داشته باشد. نکته دوم این است که دال مرکزی نگاه رئیس جمهور باید عدالت محوری باشد.
الان همه می گویند به دنبال عدالت هستیم. شاخصه های این عدالت محور بودن چیست؟
محصولی: شاخصه اش این است که همان اصولی که در دین گفته شده، رعایت بشود. مثلاً فرض کنید کسی که در تهران زندگی می کند نباید برخوردارتر از امکانات دولتی و ملّی باشد نسبت به کسی که در «قلعه گنج» استان کرمان زندگی می کند. یعنی اینطور نباشد که کسی که در قلعه گنج زندگی می کند، مثلاً ماهی ۱۰۰ هزار تومان از منابع ملّی دریافت کند امّا این مبلع برای فردی که در تهران هست ۲ میلیون تومان باشد. سطح رفاه افراد می تواند متفاوت باشد، امّا برخورداری آن ها از منابع ملّی مهم است. یعنی از طرفی کسی که در تهران زندگی می کند، از بنزین استفاده می کند امّا دیگری اصلاً ماشین ندارد تا بنزین بزند. خب ما چطور می توانیم فردی که ماشین ندارد را از یارنه بنزین بهره مند کنیم؟ فرض کنیم مثلاً قیمت جهانی بنزین لیتری ده هزار تومان است، دولت لیتری هزارو پانصد تا سه هزار تومان می دهد. کسی که چهار ماشین دارد بیشتر از این منابع ملی استفاده می کند، و کسی که یک ماشین دارد کمتر و امّا کسی که اصلاً ماشین ندارد هیچ استفاده ای نمی کند.
یا مثلاً در توزیع ورزشگاه های کشور، نمی شود تمام مراکز استان ها بزرگ پر از سالن های ورزشی باشد، بعد در شهرهای کوچک و محروم تر هیچ سالنی نباشد. باید به نسبت جمعیت از ورزشگاه برخوردار باشند. یعنی اگر مثلاً شهرستانی صد هزار نفر جمعیت دارد و تهران ده میلیون نفر، به این معنی است که تهران صد برابر قلعه گنج جمعیت دارد. پس اگر ما در تهران صدمیلیون هزینه کردیم باید آنجا یکمیلیون هزینه کنیم. نه اینکه اینجا صدمیلیارد هزینه کنیم امّا در قلعه گنج، یکمیلیون هم خرج نکنیم. عدالت محوری باید در تمامی ابعاد باشد. اگر امکانات به صورت برابر توزیع شد، مردم هم خوشحال می شوند، چنانچه در دولت نهم جهت گیری اینطور بود و یکی از شاخصه های مردم برای حضور در انتخابات، میزان رضایت آن ها از دولت است که رکورد حضور مردم در انتخابات ها در پایان دولت نهم زده شد و دیدیم که در سال ۸۸ حدود ۸۵ درصد مردم پای صندوق های رأی حضور پیدا کردند آن زمان خود بنده وزیر کشور بودم.
امکان برخورداری از اطلاعاتی که می تواند موجب امکاناتی برای کسی باشد، نیز یکی دیگر از شاخه های عدالت است. مثلاً فلان جا قرار است جاده ای زده بشود، کسی که از این موضوع اطلاع دارد می رود آنجا زمین می خرد بعد که جاده کشیده شد، قیمت زمین ده برابر می شود و رانت حاصل از کسب اطلاعات ویژه را بدنبال دارد. عدالت یک بُعد ندارد، ابعاد مختلفی دارد. این نگاه و رویکرد عدالتخواهی باید در رئیس جمهور باشد، اگر فردی اصلاً نگاهش این نباشد، هرچقدر هم شعار بدهد به نتیجه نمی رسد. چنین فردی اصلاً به دنبال حمایت از مردم نیست بلکه به دنبال این است که عد ه ای را راضی کند که از او حمایت کرده اند تا رئیس جمهور بشود. بعد هم نگاهش این باشد که از خارج چراغ سبزی برایش نشان داده می شود یا نه.
فضای سیاسی کشور را در آستانه انتخابات چطور می بینید؟ به نظر می رسد که نوعی سردی در فضای انتخابات حاکم است. حتی از سوی نیروهای انقلابی نیز تحرک آنچنانی صورت نمی گیرد و تقریباً همه منتظر هستند تا ثبت نام ها انجام شود. نظر شما چیست؟
سردی انتخابات ناشی از این است که مردم حس نمی کنند انتخاب شان تأثیر مثبتی بر زندگی آن ها داشته است
محصولی: این موضوع سه جهت دارد؛ یک جهت آن در رابطه با مردم است و همانطور که عرض کردم، وقتی حس مردم این نیست که انتخابی که کرده اند در زندگی شان تأثیر مثبت دارد، در مشارکت آن ها در انتخابات بعدی اثر منفی می گذارد. البته با توجه به اینکه مردم حلاوت دولتی را که حدود یک دهه قبل تا حدی ارزش های انقلاب را دنبال کرد و عدالت محوری را تا حدی که برایش مقدور بود را پیاده کرد، در ذهن دارند، ممکن است نسبت به حضور نیروهای انقلابی در بین نامزدها امیدوار بشوند و همین موضوع انگیزه مثبتی را برای مشارکت ایجاد کند، ولی جنبه منفی ناشی از عملکرد ضعیف دولت فعلی هم وجود دارد که امیدواریم آن جنبه مثبت ذکر شده غلبه کند و این امید که اگر انقلابی ها سر کار بیایند وضع را تغییر می دهند باعث مشارکت پررنگ مردم شود.
نکته دوم در رابطه با احزاب و تشکل هاست که برخی از این ها تجارب شان بالا رفته است. این ها بعضا ً گزینه خود را زود معرفی می کردند و با مشکل مواجه می شدند، امّا اکنون با احتیاط رفتار می کنند…
مشخصاً نسبت به خود جبهه پایداری این اتفاق رخ داد…
محصولی: من همه را می گویم. خیلی ها از قبل اعلام می کردند ولی الان نمی بینیم که جریان های اصلی، اعلام کنند. یعنی تجربه ای حاصل شده و ممکن است همین تجربه باعث شود در معرفی کاندیدا دست نگه دارند.
بُعد سوم که به نیروهای انقلاب برمی گردد این است که این نیروها احساس خوبی ندارند نسبت به تشکل هایی که می خواهند برای این افراد به اصطلاح نقش پدری را ایفا کنند نه پدرسالاری را. وقتی که این ها احساس کنند که خودشان تعیین کننده هستند و خودشان اثرگذار هستند و احساس کنند که با آن ها بازی نمی شود، در چهارراه ها و خیابان ها حضور پیدا می کنند و شور و نشاط ایجاد می شود که در انتخابات های گذشته کمابیش شاهد آن بوده ایم. ان شاءالله این دوره هم این حالت پدید بیاید، امّا الان حتی با این فاصله زمانی کم تا انتخابات، نسبت به گذشته عقب تر هستیم و این برمی گردد به عملکردی که در احزاب اصول گرا و یا شوراهای وحدت و ائتلافی که در جریان اصول گرایی وجود دارد و انقلابیون احساس نمی کنند که خودشان در تحولات نقش دارند، بلکه احساس شان این است که از عناوین شان استفاده می شود و نتیجه همان چیزی است که در بالا تصمیم می گیرند.
به عنوان مثال برخی می گویند قبلاً از بالا تصمیم می گرفتیم، امّا الان می خواهیم از پایین تصمیم بگیریم. شما فکر می کنید انقلابیون نمی فهمند که این شعار غلط است؟ اولاً کسی که خودش را در رأس به عنوان لیدر جریان یا یک مجموعه معرفی می کند، باید بیاید بگوید ما بررسی کردیم و مناسب ترین گزینه این آقا است. معرف باید اعرف باشد، نه اینکه بگویید می خواهیم ببینیم مردم روی چه کسی اجماع می کنند تا او را معرفی کنیم. پس شما چکاره هستید؟ اصلاً شما اعلام نکن تا مردم خودشان اجماع کنند. متأسفانه با واژه ها و ادبیات هایی مواجه هستیم که در شأن اصول گرایی نیست…
پیشنهاد مشخص شما چیست؟ آیا فکر می کنید خود جبهه پایداری نقش خود را به خوبی ایفا کرده؟
محصولی: جبهه پایداری که فقط سیبل است برای فحش خوردن و مورد حمله قرار گرفتن از طرف گروه های چپ و خارج از کشور و بعضاً داخلی هایی که در پازل آن ها می افتند. غیر از اینکه پایداری را تخریب کنند کار دیگری نمی کنند.
پایداری می گوید همه بیایند تا وحدت کنیم، منتها وحدت شاخص محور
پایداری چارجوب مشخصی دارد، می گوید همه نیروهای انقلابی بیاییم وحدت داشته باشیم. منتها وحدت شاخص محور نه شخص محور. یعنی ما بیاییم بگوییم این شاخص ها درست است یا نه. اگر درست نیست، صحبت کنیم تا به یک اشتراک برسیم. وقتی به اشتراک رسیدیم ببینیم کدام یک از این افرادی که در مظان نامزدی هستند، با این شاخص ها تطبیق دارد و به مردم معرفی کنیم. این خیلی ساده است. ولی اینکه من از همان ابتدا تصمیم بگیرم که فلان آقا حالا سری قبل نشد، این سری بشود، دو سری قبل نشد این سری بشود، سه سری قبل نشد این سری بشود؛ این درست نیست، فرق هم نمی کند این رویه چه مجموعه ای باشد. وقتی نگاه این باشد، طبیعتاً شاخصی در کار نیست و همه اش فیلم است؛ یک بار با عنوان از بالا به پایین، بار دیگر از پایین به بالا. نه، از ابتدا تصمیم گرفته شده که فلان آقا را معرفی کند و همه مکانیسم را طوری مهندسی کرده که این آقا در بیاید…
واقعاً فکر می کنید الان این اتفاق دارد رخ می دهد؟ چه دلیلی برای طرح این موضوع دارید؟
سال ۹۶ تا دقیقه ۹۰ می گفتند برای یک نفر کار نکنید ‹
محصولی: بله واقعاً این اتفاق رخ می دهد. شما اتفاقات انتخابات قبلی را مرور کنید؛ ما به استان ها می رفتیم تا برای آقای رئیسی کار کنیم، می دیدیم که از مرکز به دوستان انقلابی گفته بودند برای یک نفر کار نکنید. بعد که دیدند در نظرسنجی ها اختلاف زیاد است، یک نفر کنار کشید. یعنی زمانی که رقیب، خودش را معرفی کرده بود و فضاسازی خودش را انجام داده بود. دو روز مانده به انتخابات فرصتی نیست که کار تبلیغی و گفتمانی خوبی انجام شود.
افرادی که در جریان انقلابی تحت عنوان نخبه می شناسیم و یا افرادی که خودشان را به عنوان محور معرفی می کنند – حالا با عنوان وحدت یا اجماع و اتحاد، منظورم گروه خاصی نیست – این ها باید به مردم بگویند که ما بررسی می کنیم و با این شاخصه ها و این نمره ها و ضرایب، گزینه مدنظر خود را به شما معرفی می کنیم. ما الان در جبهه پایداری شاخصه ها با زیرشاخصه هایمان مشخص است و می توانیم منتشر کنیم.
جبهه پایداری در ادوار گذشته خط انتخاباتی خود را از مرحوم آیت الله مصباح یزدی دریافت می کرد. آیا شما در غیاب علامه مصباح با خلاء تئوریک مواجه نشده اید؟ اکنون خط فکری خود را برای انتخابات از چه شخصیتی می گیرید؟
محصولی: آیت الله مصباح رضوان الله تعالی علیه یکی از سه نفر شورای فقهای ما بودند و خیلی هم مؤثر بودند از لحاظ فکری. منتها اینطور نیست که فکر ایشان منقطع شده باشد. مطالب ایشان کاملاً جاری و ساری است. وقتی می گویید تئوریک، تئوری با مصداق فرق دارد. وقتی تئوری را دارید، در مقاطع مختلف با آن تئوری به مصادیق ورود خواهی کرد. تئوری هایی که آیت الله مصباح بر مبنای اسلام ناب محمّدی مبتنی بر گفتمان امام و رهبری تبیین شده از جمله انتخابات، چیزی نیست که در هر انتخابات تغییر کند.
جبهه پایداری اصرار دارد تا برخی مصادیق اصلح را به عرصه وارد کند
مطالب حضرت آیت الله خوشوقت رضوان الله تعالی علیه نیز چنین است، لذا اگر ایشان گفته بروید و بگردید اصلح را پیدا کنید و اصرار کنید تا به صحنه بیاید، الان هم همین وضعیت را داریم و وظیفه ماست که برویم و اصرار کنیم تا اصلح بیاید…
یعنی شما الان هم دارید اصرار می کنید تا اصلح وارد شود؟
محصولی: بله حتماً
نسبت به گزینه خاصی؟
محصولی: گزینه های خاصی. چون یک گزینه ممکن است قانع نشود و منحصر در یک گزینه نشود. بله نسبت به آن هایی که اصلح هستند وظیفه داریم اگر نمی خواهند بیایند آن ها را ترغیب کنیم بیایند، بعد در جامعه برای آن گزینه کار کنیم و معرفی اش کنیم. اگر هم مردم او را می شناسند او را بیشتر معرفی کنیم. بحث من سر قسمت تئوریک قضیه است؛ از سوالی که کردیم خارج نشویم. می خواهم بگویم این ها مسائلی نیست که الان منقطع شده باشد. تئوری ثابت است. دستور دین درباره فلان موضوع مثلاً وحدت چیست؟ مرحوم آیت الله مصباح در همان ابتدای اعلام موجودیت جبهه پایداری بحثی را مطرح کردند تحت عنوان دوایر متحدالمرکز. یعنی اگر وسط دایره، دز اصلی انقلابی ها قرار دارد، دایره دوم چند درصد با این دز فاصله دارد و جبنه انقلابی بودنش پایین تر است. دایره های بعدی به همین ترتیب با دایره اصلی فاصله دارند، ولی اینطور نیست که چون آن یکی دایره چهار دایره با دایره اصلی فاصله دارد نباید هیچ وحدتی با آن بشود، نه با آن هم به همان نسبت باید دنبال وحدت و گفت وگو و تاکید بر اشتراکات باشیم. حتی ممکن است از دایره شیعیان خارج شویم و وارد بحث اسلام بشویم که اهل سنت را هم دربر بگیرد و با آن ها هم در چهارچوب مشتر کات مان وحدت لازم است. بنابراین این موضوع جاری است و منحصر در سال ۹۰ که ایشان دوایر متحدالمرکز را فرموده اند نیست. از صدر اسلام تا الی العبد این قاعده در اسلام وجود دارد و ما استفاده می کنیم. از فکر و منابع و سخنان ایشان استفاده می کنیم. ضمن اینکه شورای فقها هم سه نفر بودند که با رحلت آیت الله مصباح به دو نفر کاهش یافت و ان شاءالله به زودی نفر سوم هم مشخص می شود.
گفتید در حال اصرار برای ورود گزینه های اصلح به عرصه هستیم. چه گزینه هایی را دارید سعی می کنید وارد عرصه کنید؟
محصولی: ما الان در شورای مرکزی داریم روی افراد مختلفی بحث می کنیم، ولی برخی افراد هستند که ما فکر می کنیم آمدن شان می تواند مفید باشد که دوستان شورای مرکزی اصرار بر آمدن شان دارند.
سه نفر هستند؟
محصولی: حدوداً
گفت وگو با این ها به کجا رسیده است؟
محصولی: مفید بوده و ادامه دارد. منحصر در یک جلسه نبوده و ان شاءالله فضا را مثبت می بینیم
یکی از این افراد رئیس قوه قضائیه، آیت الله رئیسی است. تحلیل های مختلفی مبنی بر ورود ایشان وجود دارد. از طرفی بحث اهمیت استمرار حضور ایشان در قوه قضائیه مطرح است و از آن طرف توان اجماع سازی ایشان در جریان انقلاب پررنگ است. نظر شما در این باره چیست و فکر می کنید ایشان در نهایت به انتخابات ورود می کنند؟
محصولی: من از طرف ایشان نمی توانم نظر بدهم، امّا همان طور که شما گفتید بالاخره آن چیزی که الان در فضای عمومی مطرح است مبنی بر اجماع سازی به شکل گسترده ای مطرح است.
شما کدام را ترجیح می دهید؟ استمرار حضور ایشون در قوه قضائیه یا ورود به انتخابات؟
محصولی: ببینید؛ اتفاقاً من در سخنرانی حدوداً آخر بهمن گذشته در اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان این را گفتم و بعد هم حضرت آقا در بیاناتی این را گفتند و خوشحال شدم که تشخیص من درست بوده است و آن بحث اهمیت قوه مجریه است. ببینید؛ چون من خودم در قوه مجریه بوده ام، می گویم که قوه مجریه بیش از ده برابر نسبت به قوه قضائیه در مسائل کشور و مردم اثرگذار است.
اهمیت قوه مجریه این ارزش را دارد که رئیسی قوه قضائیه را ترک کند
پول دست قوه مجریه است، تصمیم سازی ها دست قوه مجریه است. برنامه ها دست قوه مجریه است. می دانید چند هزار مسئول را قوه مجریه منصوب می کند؟ شما یک شهر را در نظر می گیرید می بینید رئیس اداره فلان، رئیس فلان سازمان، فقط فرماندار و بخشدار که نیستند، مسئول صنعت آنجا هم توسط دولت تعیین می شود. مسئول آب و ارشاد و… دولت هزاران مدیر را منصوب می کند و مهم این است که این ها با چه جریان فکری می خواهند مشکلات مردم را حل کنند، نگاه و اثرگذاری شان چیست. بنابراین امکاناتی که در دولت وجود دارد، ما را به این نتیجه می رساند که دولت در مقایسه با قوه قضائیه قابل قیاس نیست. لذا اهمیت دولت را در حدی می دانیم که ارزشش را داشته باشد که ایشان به انتخابات ورود کنند.
اینطور برداشت می کنم که گزینه اصلی شما برای ریاست جمهوی، آقای رئیسی است…
محصولی: بالاخره آقای رئیسی یکی از افرادی است که در جبهه پایداری نظر مثبت بر رویشان وجود داد و این موضوع برمی گردد به اینکه ایشان تصمیم قطعی برای نامزدی خواهند گرفت یا نه، برای همین است که می گوییم در جبهه پایداری هنوز تصمیم قطعی گرفته نشده است. بحث من این بود که شما پرسیدید برخی می گویند ماندن ایشان در قوه قضائیه به صلاح است و برخی هم می گویند حضور در قوه مجریه بهتر است. من پاسخ این را دادم که یک بحث تکنیکی است و از نظر جبهه پایداری اهمیت قوه مجریه خیلی بالاست.
اگر آقای رئیسی به انتخابات ورود نکنند چه اتفاقی می افتد؟ آیا گزینه ای وجود دارد که خلاء ایشان را پر کند؟ تکلیف وحدت چه می شود؟
محصولی: در آن صورت وحدت برمی گردد به اینکه آیا دوستانی که به اسم اصول گرا مشغول کار وحدت هستند، مثل سابق بخواهند عمل کنند یا خیر. یعنی تغییری در وضعیت شان داشته باشند یا نه. اگر اینطور باشد که آن ها درصدد تغییر باشند، حتماً امید هست…
مشخصاً منظور شما از تغییر چیست؟
محصولی: خیلی روشن است؛ شاخص محور حرکت کنند. یعنی از ابتدا بنایشان این نباشد که یک نفر را از پیش تعیین کنند، بعد بگویند شما هم بیایید وحدت کنید؛ نه، بر اساس شاخص ها ببینیم چه کسی اصلح است و همه با هم از او حمایت کنیم. اگر ما هم بیاییم بگوییم الا و لابد فلانی باید رئیس جمهور بشود، این حرف شامل ما هم می شود. باید مشخص شود که شاخص های رهبری چیست و نمرات چطور است. ولی اگر اینطور باشد که از اول طوری بچینیم که فلان فرد انتخاب شود، خب طبیعتاً اینطوری امکان اجماع فراهم نمی شود. بعد هم نمی شود یک نفر را بیاوریم و بعد فرد دیگری را به او تحمیل کنیم.
منظورتان چیست؟
محصولی: سال ۹۶ را می گویم. اینکه آنقدر تأخیر دادند و گفتیم بابا! بالاخره مشخص کنید که گزینه اصلی کیست. می خواستند به شکلی جا بیاندازند که گزینه ما این است نه آن. در حالی که شما باید مشخص کنید که کدام گزینه اصلح است و بعد بروید برای او کار کنید.
همه مجتمع شویم و برای اصلح کار کنیم بعد به نظرسنجی رجوع کنیم
شما برای اصلح کار نمی کنید بعد می گویید ببینیم نظرسنجی چه می گوید. شما اول برای اصلح کار کن، همه مجتمع بشویم برای اصلح کار کنیم بعد برویم نظرسنجی کنیم. وقتی شما اصلح را محور قرار نمی دهی، بعد می گویی برویم نظرسنجی بکنیم. پس شاخصه ها چه شد؟ اصلح چه شد؟ اینکه همان بحث صالح مقبول می شود برای اینکه اصلح را کنار بزنند. این نکته مهمی است. جبهه پایداری نظرش این است که وحدت امکان پذیر است و حتماً هم خوب است و بیاییم به شکل شاخص محور بر روی وحدت کار کنیم. وحدت هم یک وسیله است، هدف نیست. هدف این است که به چیزی که مرضی خدای تبارک و تعالی است برسیم، یعنی انتخاب نامزد اصلح.
قسمت اول سؤال را هم بگویید لطفاً. اگر آقای رئیسی ورود نکنند، گزینه ای هست که خلاء ایشان را پر کند؟
رئیسی نیاید، گزینه جایگزین داریم، امّا بعید است اصول گرایان بپذیرند
محصولی: الان از دید ما ممکن است وجود داشته باشد، امّا از نگاه دیگران نه. این برمی گردد به اینکه با دیگران صحبت کنیم که آن فردی که ما فکر می کنیم بعد از آقای رئیسی می تواند نمره بالایی در شاخصه ها بگیرد، آن ها نظر موافقی نسبت به او دارند یا نه. اگر بخواهم از خودم نظر بدهم و پیش بینی کنم نظر آن ها را، احتمالش را کم می دانم که گزینه بعد از آقای رئیسی را بپذیرند. ولی چون می خواهم پیش بینی نکنم، فعلاً قضاوتی نمی کنیم.
نکته مهمی که وجود دارد این است که حضرت آقا همین چندسال پیش که سیاست های کلان انتخابات را ارائه کردند صریحاً روی انتخاب اصلح تأکید می کنند و می فرمایند که باید اصلح را شناساند. یعنی همان چیزهایی که ما می گفتیم و آقایان می خندیدند. وقتی آقا ابلاغ کردند همه ساکت شدند. این را هم بگویم و البته قبلاً هم گفته ام که این هایی که می گویند صالح مقبول، این ها هم دنبال اصلح هستند منتها با شاخصه های خودشان که رویشان نمی شود آن شاخصه ها را بگویند.
یکی از گزینه هایی که گفته می شود جبهه پایداری متمایل به حضور او در عرصه است، آقای سعید جلیلی است. اخیراً خبری در برخی کانال ها منتشر شده بود که شما مخالف جدی حضور وی در عرصه هستید و حتی در جلسه ای گفته اید که رأی من از جلیلی بیشتر است. این موضوع صحت دارد؟
محصولی: این موضوع دروغی بیش نیست و بنده قویاً آن را تکذیب می کنم.
تکثر کاندیداها را چقدر مفید می دانید و نهایتاً راهکار شما برای اینکه اتفاقات سال ۹۲ رخ ندهد چیست؟
محصولی: من تکثر نامزدها را مفید می دانم. تا کجا؟ تا جایی که کسی که خودش را نامزد می کند واقعاً درک درستی از حجم کار و مسئولیت داشته باشد. ولی متأسفانه در عمل این درک درست وجود ندارد. یعنی ما افرادی را می بینیم که خودشان را در حد نامزد ریاست جمهوری مطرح می کنند که واقعاً در این سطح نیستند. به شخص خاصی جسارت نمی کنم، ولی این نشان می دهد که این ها در پازل جریان مقابل نظام ما بازی می کنند، بدون اینکه بدانند.
کسانی که برای وزیر یا شهردار شدن کاندیدا شده اند، انصراف دهند چون در زمین دشمن بازی می کنند
یعنی مثلاً طرف فکر می کند اگر خودش را مطرح کند، فردا به عنوان وزیر مطرح می شود و دیگران درباره او می گویند «این در سطح رئیس جمهور مطرح بوده، حالا او را وزیر کنیم، وزیر نشد بالاخره شهردار بشود دیگر». خب این خیلی دید بدی است. این نگاه را ما در پایداری اصلاً قبول نداریم و اصلاً نمی پسندیم و فکر می کنیم اگر افراد خیلی احساس تکلیف می کنند که در حد وزیر مطرح شوند، از راه های دیگری خودشان را معرفی کنند نه اینکه بیایند نامزد ریاست جمهوری بشوند. اصلاً طرف در مسئولیت قبلی خودش از ۲۰ نمره ۱۲ هم نگرفته است، بعد می آید خودش را در حد رئیس جمهور مطرح می کند؟ خب معنی این چیست؟ برادرانه برای روز قیامت شان می گویم که این بازی در پازل دشمن است. این ها باید خودشان بیایند انصراف بدهند و فضا را طوری ایجاد نکنند که مردم گیج شوند. از آن طرف هم مدام برای شورای نگهبان هزینه درست کردن، بازی در پازل دشمن است. جریان اصلاح طلب ممکن است این کار را بکند امّا آن هایی که ادعای انقلابی گری دارند نباید این کار را بکنند.
این را داشتیم می گفتیم که اگر آقای رئیسی ورود نکنند، جبهه پایداری کاندیدای خودش را خواهد داشت. چند گزینه اصولگرا هم هستند که ممکن است دو سه نفر از آن ها از فیلتر شورای نگهبان عبور کنند. یعنی در روزهای منتهی به انتخابات چند گزینه داریم که یکی از آن ها گزینه پایداری خواهد بود. مدیریت نهایی عرصه باید به چه شکلی رقم بخورد؟
محصولی: برداشت من این است که عواملی هستند که به خاطر هواهای نفسانی و شخصی شان خیلی دنبال این نیستند که نیروهای انقلابی بتوانند با همدیگر مذاکره و مشورت داشته باشند. برخی عواملی نفوذی هستند که آن ها تکلیف شان روشن است. یکسری عواملی هم هستند که نفوذی نیستند امّا به تکنیک کار و سیاست ورزی آشنا نیستند.
برخی فکر می کنند اگر یک انقلابی به رئیس جمهور احتمالی آینده نزدیک شود، جایگاه خودشان متزلزل می شود
یک عده هم آشنا هستند امّا هوای نفس شان نمی گذارد و فکر می کنند اگر یک انقلابی بیاید مثلاً به رئیس جمهور احتمالی آینده نزدیک بشود جایگاه خودشان متزلزل می شود. لذا مراقب است که کسی دیگر به این آقا نزدیک نشود. ما از این مشکلات داریم متأسفانه و این یک آفت است. لذا ما استقبال می کنیم از اینکه صحبت بشود و فضا فراهم بشود در جهت اینکه گزینه های مختلف و شرایط مختلف بحث بشود. اینکه در روز آخر چند نامزد از طرف اصول گراها خواهیم داشت، نمی توانم پیش بینی دقیقی بکنم. ممکن است شرایط آن زمان چیزی را به شما دیکته کند که شما الان در آن شرایط نیستید. لذا منطقی این است که با آن اصولی که داریم پیش برویم ولی از وقت هم استفاده بکنیم. به این معنی نباشد که مدام بحث اشتراک شاخص ها، تعیین وزن برای هر کدام از شاخص ها و حتی بحث درباره مصداق را عقب بیاندازیم. منتهی برخی دوستان خود را مستغنی می دانند از این بحث ها و خب طبیعتاً نتیجه اش همین می شود که گفتید.
فکر می کنید انتخابات به دور دوم کشیده می شود؟
محصولی: الان نمی توانم بگویم. یک یا دو هفته قبل از انتخابات شاید بتوان گفت. هرچند آنموقع هم در حد یک نظر است و قطعی نیست. امّا وقتی آرایش روشن شود بهتر می شود نظر داد.
اگر در روزهای آخر مشخص شود که گزینه جبهه پایداری رأیش کم تر از سایر اصولگراهاست چه تصمیمی خواهید گرفت؟
محصولی: بر مبنای همان مدلی که گفتم تصمیم می گیریم. اولاً این نظرسنجی ها با نظرسازی متفاوت است. یادتان باشد سال ۸۴ درباره احمدی نژاد ابتدا می گفتند یک و نیم درصد رأی دارد بعد گفتند دو و نیم درصد رأی دارد. خیلی از اصول گراها هم که با ایشان صحبت کردند گفتند شما که دو و نیم درصد بیشتر نداری، بکش کنار. این تجارب را هم داریم.
اگر نظرسنجی واقعی انجام شود چه؟
محصولی: بله، اگر واقعی باشد بر مبنای تکلیف مان عمل خواهیم کرد. از الان نمی توانیم بگوییم. چون یک زمانی شما می بینید که یک گزینه کف شاخصه ها را ندارد…
امّا در نظرسنجی ممکن است رأی خوبی داشته باشد
محصولی: بله ممکن است رأی خوبی داشته باشد. یعنی شرایط مختلفی ممکن است پیش بیاید. یعنی اگر مواجه باشیم با شرایطی که اصلح ما از ۲۰، نمره ۱۸ را دارد و یقین پیدا کنیم که رأی ندارد، آن را معرفی نمی کنیم. اگر بر فرض که معرفی کرده باشیم و بعد یقین کنیم که رأی نمی آورد، نظرمان را تغییر می دهیم و می آییم سراغ گزینه ای که نمره ۱۷ را دارد. اگر نبود، کسی را پیدا می کنیم که نمره ۱۶ داشته باشد. از ابتدا نمی آییم از ۱۲ شروع کنیم بگوییم کسی که در شاخصه ها نمره اش ۱۲ است، رأی بالاتری دارد پس از او حمایت کنیم. ملاک تنها این نیست، ما بر اساس شاخص ها باید برای اصلح کار کنیم تا رأی او بیشتر شود. باید اصلح را معرفی کنیم و برای او تبلیغ کنیم. وظیفه نیروهای انقلاب این است نه اینکه بنشینیم دست روی دست بگذارند و بگویند ما به دنبال این هستیم که مردم از پایین اجماع کنند و بگویند چه کسی را معرفی کنیم. در صورتی که همه چیز مشخص است و از اول معلوم است که چه کسی را می خواهند معرفی کنند.
بنابراین ما باید ببینیم دقیقاً شرایط چیست و بعد بر اساس اصول تصمیم بگیریم. ما چیز پیچیده و سربسته ای نداریم. ما می گوییم اگر نمره ۱۸ که اصلح است رأی ندارد، کار لغوی است که او را معرفی کنیم. این حرف محصولی تنها نیست، حرف آیت الله مصباح هم همین بوده و صوت ضبط شده اش هم در دفتر ایشان هست. برخی مقاله نوشتند که این حرف محصولی است نه آیت الله مصباح. در حالیکه حرف ایشان همین بوده و حرف درستی است و منطق دین است. ما هم نظرمان تغییر نکرده است.
آیا افرادی وجود دارند که شما دور آن ها را خط قرمز کشیده باشید و گفته باشید در هر صورت ما کاری به این فرد نداریم و در هر صورت این گزینه ما نیست؟
پایداری گزینه خاصی را خط قرمز خود نمی داند
محصولی: بحثی داشتیم در پایداری مبنی بر اینکه آیا ما دور برخی افراد خط قرمز بکشیم یا نه، رأی گیری کردیم و به نتیجه رسیدیم که این کار را نکنیم. البته منظور افرادی است که از فیلتر شورای نگهبان رد شوند و این قابلیت را داشته باشند که در ترکیب نهایی نامزدها حضور داشته باشند.
چه زمانی؟
محصولی: به تازگی. علت هم این بود که باید ببینیم این فرد در مقایسه با فرد جلوتر از خودش چه نمره ای دارد. آن یکی در مقایسه با جلوتر چه نمره ای دارد. شاید شرایط طوری شد که کسی که ما فکر می کنیم نشد، بنابراین افراد را در مقایسه با هم باید داشته باشیم. چه اشکالی دارد. حتی یک زمانی ممکن است تکلیف این باشد که دفع افسد به فاسد بکنید. بنابراین این ها در چارچوب اصولی که گفتم مبنی بر انتخاب اصلح می گنجد.
پس گزینه هایی که افکار عمومی آن ها را به عنوان افرادی می شناسد که پایداری با آن ها زاویه خاصی دارد نیز ممکن است روزی گزینه پایداری باشند؟
محصولی: شما می گویید ممکن است پایداری به آن ها برسد، من می گویم متناسب با شرایط بررسی می کنیم.
اگر آیت الله رئیسی ورود نکنند، ترجیح شما این است که گزینه شما از چهره های جدید باشد یا از کسانی که قبلاً کاندیدا شده اند؟
جدید بودن کاندیدا برای جبهه پایداری ملاک نیست
محصولی: هیچ کدام. ممکن است جدید باشد، ممکن است قدیم باشد، روحانی باشد یا نباشد، ممکن است مهندس باشد یا نباشد و…
برای جدید بودن چهره طرف چه امتیازی را درنظر گرفته اید؟
محصولی: نه اصلاً این بحث مطرح نیست. در شاخصه های حضرت امام و آقا چیزی از این جدید یا قدیم بودنی که شما می گویید نداریم و ما هم قائل به آن نیستیم. ما می گوییم باید حجت شرعی داشته باشیم. اینکه برخی هر روز یک حرف می زنند ما که مثل آن ها نیستیم. ما پایداری هستیم، پایداری یعنی پایداری روی اصول. اصول می گوید اگر کسی وجود دارد که نمره اش ۱۹ است، سراغ کسی که ۱۸ و ۱۷ است، نرو، بله اگر کسی که نمره اش ۱۹ است، مثلاً خدای ناکرده فوت کرد، آنوقت تکلیف فرق می کند. یا نه، اگر به هر دلیلی خودش حجت شرعی پیدا کرد و نخواهد بیاید، در آن صورت می رویم سراغ گزینه های بعدی.
در شاخصه های شما، ملاک رأی آوری هم مطرح است؟
محصولی: بله این بحث که مهم است، منتها عرض کردم که همه این ها با ترکیب هم و با وزن های مختلف مورد مداقه قرار می گیرند و نمره ای که دوستان شورای مرکزی می دهند جمع می شود و جمع نمره یا معدل افراد مشخص می شود.
نسبت جبهه پایداری با گزینه ای که انتخاب خواهید کرد چه خواهد بود؟ منشور خاصی را به طرف می دهید و شرط و شروط خاصی برای او قرار می دهید؟ اگر به فردی رسیدید و ایشان گفت خیلی ممنونم از اینکه بنده را انتخاب کردید، امّا من گزینه پایداری نیستم و شروط شما را هم نمی خواهم بپذیرم، آیا همچنان حاضر هستید از او حمایت کنید؟
محصولی: ما بر اساس شاخص ها به افراد نگاه می کنیم نه وابستگی شان به جبهه پایداری. ملاک ما نزدیکی و دوری به جبهه پایداری نیست. ما هر کسی را که انقلابی باشد، پایداری می دانیم ولو اینکه او به پایداری نقد داشته باشد و اگر اصلح بود او را انتخاب می کنیم.
اگر اصلح بگوید حمایت پایداری را نمی خواهم، ما باز از او حمایت می کنیم
ما نیروهای انقلاب را هم افزا با هم می دانیم نه در مقابل هم. بنابراین اگر کسی وجود داشته باشد که در شاخص های ما نمره خوبی داشته باشد امّا وقتی که با او صحبت کنیم بگوید اصلاً نمی خواهم پایداری من را معرفی کند، ما می گوییم سلّمنا، شما نخواه، امّا نامزد ما شما هستید. به خاطر اینکه ما به دنبال این هستیم که تکلیف مان را انجام دهیم. ما به دنبال این نیستیم که مثلاً اگر شما رئیس جمهور شدید باید چندنفر از پایداری را به وزارتخانه بیاورید و رئیس فلان سازمان و معاون اول کنید. اگر این بود طبیعتاً باید همان چیزی که شما می گویید ملاک می بود و می گفتیم شرط و شروط داریم. ولی بجای آن شرط و شروط ما همان پیاده کردن اصول و ارزش هاست. اینکه طرف نگاه کند که در رأس نظام، مقام معظّم رهبری چه نکاتی را به عنوان چارچوب ها تعیین کرده و در آن چارچوب ها حرکت کند. البته هر دولتی ابتکارات و برنامه های خودش را دارد. قطعاً در آن چارچوب برنامه های مختلفی می تواند پیاده شود، لذا دستش باز است و به معنای محدودیت نیست، امّا جهت گیری ها مهم است که در راستای ارتقاء و پیشرفت اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و مادی و معنوی کشور قرار بگیرد.
پس در منشوری که در ارتباط با کاندیداها دارید، بیشتر همین کلیات و اصول و اعتقادات است و چیزی به نام شیوه همکاری شما در دولت آینده وجود ندارد؟
توصیه ما به فرد اصلح این است که نیروهای اصلی خود را معرفی کند
محصولی: خیر. ابداً قائل به این نیستیم. قائل به این نیستیم که کسی که رئیس جمهور می شود وام دار گروه ها باشد. این را منفی می دانیم. البته این تفاوت دارد با این که رئیس جمهوری که خود را به مردم معرفی می کند، قبل از رأی گیری، افرادی را که می خواهد با آن ها کار کند به مردم معرفی کند. این را مفید می دانیم. توصیه مان این است که اگر نمی تواند همه افراد کابینه را معرفی کند، پنج یا هفت نفر از نیروهای اصلی اش را معرفی کند تا مردم بدانند با چه گفتمان و رویکردی می خواهد کشور را اداره کند.
این را پیش از رسیدن به گزینه مورد نظر به او می گویید یا بعد از اینکه انتخاب کردید؟
محصولی: نه، این توصیه است. توصیه پایداری به همه مخصوصاً فرد اصلح این است که برای اینکه مردم بدانند به چه کسی رأی می دهند و با شفافیت و شناخت بیشتری رأی بدهند، دور و بری هایی که می خواهند مسئولیت های مهم دولتی را به آن ها بدهند معرفی کند.
ممکن است طرف بگوید این موضوع، استقلال من را خدشه دار می کند و من وام دار آن افرادی می کند که معرفی کرده ام، چرا که گفته می شود به خاطر آن گزینه هایی که معرفی کرده ام، رأی آورده ام…
محصولی: اگر آن افراد واقعاً همراه و همفکر نامزد نباشند که معرفی نمی شود، اما اگر همراه باشند که بحث وامداری مطرح نمی شود. چون بحث خدمتگذاری و نوکری است. وقتی نگاه این شد، داستان فرق می کند. یک وقت شما به عنوان یک پست و مقام و دارا شدن از امکانات کثیر مادی به موضوع نگاه می کنید، یک زمان هم شما آن را به عنوان جایگاهی برای خدمتگذاری و دویدن و صرف آبرو و مال و وقت و همه چیز برای اینکه در جهت رشد کشور قدمی برداریم نگاه می کنید.
پاسخگویی تان به جامعه در قبال فردی که معرفی کرده اید چطور خواهد بود؟
محصولی: طبیعتاً تا وقتی که یک مجموعه حزبی در کشور رایج نشود که نیست، نمی تواند اینطور باشد که مثلاً احزاب بیایند و پاسخگوی تمام قد آن فردی که رئیس جمهور شده است باشد. امّا در آن حدی که معرفی می کنند باید پاسخگو باشند. مثلاً ما کسی را معرفی می کنیم و او هم تعهدی نمی دهد که چه شخصی را در کدام پست قرار دهد. ولی همین مقداری که ما معرفی می کنیم وظیفه خودمان می دانیم که در همین مقدار هم پاسخگو باشیم. اینکه بخواهیم نسبت به همه ابعاد پاسخگو باشیم، این وقتی است که شما یک سیستم حزبی داشته باشید و آن رئیس جمهور و تمامی کسانی که دور میز دولت می نشینند از آن حزب باشند. آنوقت آن حزب بایستی پاسخگوی تمام مراحل و اقدامات باشد. ولی در حالت کلی که ما معرفی می کنیم قائل به این هستیم که در همین مقدار هم باید پاسخگو باشیم.
بحثی هم مطرح هست مبنی بر اینکه همه کاندیداهای جریان انقلاب که اکنون به عرصه ورود کرده اند، در کابینه بعدی باید حضور داشته باشند. نظر شما درباره این ایده چیست؟
صددرصد مخالف این ایده هستیم که همه کاندیداهای اصولگرا در کابیه حضور داشته باشند
محصولی: صددرصد مخالف هستیم برای اینکه ما باید بر مبنای شاخص ها و نمراتی که افراد از این شاخص ها می گیرند عمل کنیم. همینطور که درباره ریاست جمهوری می گوییم اصلح، درباره وزیر خارجه هم باید بگوییم اصلح وزارت خارجه، اصلح وزارت صنعت، اصلح وزارت نفت، اصلح وزارت کشور و… اگر این ایده ای که شما گفتید، عملی شود، اصلاً خودش بابی می شود برای تشکیل شرکت سهامی که خدا نکند چنین چیزی بر سر نیروهای انقلابی پیش بیاید، اینکه افراد بیایند خودشان را در معرض انتخابات قرار دهند تا فردا وزیر و مدیر شوند. این ایده به هیچ وجه درست نیست و به شدت مخالف هستم. ما در پایداری اصلاً با همین روش ها مخالف هستیم. ما فکر می کنیم کسی که به او می گویند بیا مسئولیت بگیر، ابتدا باید از پذیرش مسئولیت فرار کند نه اینکه انواع فیلم ها را بازی کند تا به او مسئولیت دهند. بله، یک جا تکلیف شد و راه فراری نماند بحث دیگری است نه اینکه اینطور باشد که حالا هر کسی به عنوان نامزد ریاست جمهوری ثبت نام کرد پس بیاید در دولت حضور داشته باشد. این معنا ندارد. ممکن است یکی از نامزدها در دولت آینده باشد، یکی نباشد، آن کسی که صلاحیتش از دیگران بیشتر است برای آن پست، مثلاً برای معاون اولی ممکن است در بین نامزدها باشد. امّا اگرکسی وجود دارد که نامزد انتخابات هم نشده ولی برای معاون اولی اصلح است، آن فرد باید معاون اول بشود و همین طور مسئولیت های دیگر. این چیزی که شما به آن اشاره کردید، با منطق انقلابی، اسلامی، اصولگرایی و هرچه اسمش را بگذارید نمی خواند.
سال ۹۲ از برنامه خود برای اداره کشور رونمایی کردید. آیا اکنون هم برنامه ای برای اداره کشور دارید؟
محصولی: در حال کار کردن بر روی این موضوع هستیم. کارهای خیلی خوبی هم شده که البته خوشبختانه فقط در مجموع اعضای پایداری منحصر نیست. نیروهای انقلابی با هم کار کرده اند که ما هم مشارکت داریم و کار خیلی خوبی هم شده است. در رابطه با مشکلات مردم در ابعاد مختلف و پاسخ ها و روش ها و برنامه هایی که این مشکلات حل شود و به کار گرفتن منابع و ظرفیت ها. ان شاءالله امید داریم حتی اگر دولت از ما هم نبود ما این برنامه ها را به عنوان پیشنهاد در اختیار دولت بعدی قرار دهیم تا به آن ها کمک کند.
خود جبهه پایداری به این فکر نرسیده که رئیس جمهور از داخل خودش باشد؟ گزینه درون تشکلی ندارید؟
جبهه پایداری گزینه های درون تشکلی را هم بررسی می کند
محصولی: جبهه پایداری قائل به این نیست که الزاماً رئیس جمهور از خود پایداری باشد. قائل به این است که اصلح را باید مطرح کرد. ولی این بحثی است که در شورای مرکزی شده که از خود اعضای پایداری هم افرادی می توانند به عنوان اصلح بررسی شوند. این مطرح بوده است، البته نه به عنوان اینکه چون عضو پایداری است معرفی کنیم. این دو بحث است؛ یک اینکه اصلح می تواند از پایداری باشد یا نباشد؟ بله می تواند. ولی اینکه الزام داشته باشیم حتماً از شورای مرکزی ما باشد، چنین الزامی را نه شرعی می دانیم نه اخلاقی و نه انقلابی.
الان از اعضای شورای مرکزی چند نفر هستند که جبهه پایداری فکر می کند این ها اصلح هستند؟
محصولی: برخی دوستان افرادی را از درون خود پایداری به عنوان اصلح مطرح کرده اند که در نمره گذاری بر اساس شاخص ها به آن ها هم نمره می دهند
چند نفر هستند؟
محصولی: حالا اجازه بدهید بعد از اینکه روشن شد اعلام کنیم
خود شما هم جزء آن گزینه ها هستید؟
برخی دوستان شورای مرکزی نسبت به حضور من در انتخابات تمایل دارند
محصولی: این هم بحثی است که در شورای مرکزی مطرح می شود. شاید دوستان شورای مرکزی چنین تمایلی دارند ولی مخالفت هایی از طرف بنده هست که هنوز جمع بندی نشده است. یعنی نظر دوستان شورای مرکزی با حقیر فرق دارد.
یعنی اگر نظر جمع این باشد، شما گردن خواهید نهاد؟
محصولی: عرض کردم؛ چیزی که من تا به حال به آن رسیده ام همین است که گفتم
استراتژی پایداری برای انتخابات شورای شهر و لیست واحد چیست؟
محصولی: داریم کار می کنیم. اینطور نیست که برای رسیدن به لیست واحد، در را بسته باشیم.
یعنی ممکن است با سایر اضلاع اصول گرایی به لیست واحد برسید؟
محصولی: امکانش هست. اگر شرایط منطقی فراهم بشود قطعاً هست. استقبال هم می کنیم.
گزینه خود را برای شهرداری مشخص کرده اید؟
قبول نداریم که احزاب از الان گزینه شهرداری را مشخص کنند
محصولی: نه، ما این را خیلی مناسب نمی دانیم که گزینه را از الان مشخص کنیم. فکر می کنیم که منطقی اش این است که شورایی که انتخاب می شود به عنوان تکلیف اصلی اش بیاید نامزدهایش را معرفی کند و بررسی کند و با شاخص ها تطبیق بدهد. طبیعتاً ما هم می توانیم نظر مشورتی مان را بدهیم اگر دوستانی در شورای شهر باشند که مشورت بخواهند ولی نهایتا بایستی خودشان تصمیم بگیرند و مسئولیت را هم خودشان به عهده بگیرند.
ارزیابی تان از عملکرد مجلس چیست؟ نقاط قوت و ضعف مجلس را چه می دانید؟
جهت گیری های مجلس خیلی از مجلس قبلی بهتر است
محصولی: در رابطه با مجلس باید بگویم که با ورود نیروهای انقلابی طبیعتاً جهت گیری ها خیلی بهتر از مجلس قبلی شده است و فضا، فضای بهتری برای کار هست و زمینه مناسب تری فراهم هست. ایرادهایی هم هست البته. کارهای خوبی شده، مثل بحث جمعیت که حضرت آقا هم نظرشان این بود که در این زمینه کار بشود. در ابعاد دیگر هم بحث های خوبی صورت گرفته. ولی در برخی ابعاد دیگر مثل شفافیت و بودجه و بحث هایی از این دست ضعف هایی هست که امید است با تلاش نمایندگان انقلابی مرتفع شود.
اگر بخواهید به مجلس نمره بدهید چه نمره ای می دهید؟
محصولی: باید مقداری زمان بگذرد. ببینید؛ یکی از نگرانی های ما این بود که نکند مجلس و هیأت رئیسه درگیر انتخابات ریاست جمهوری بشوند. به همین دلیل یکی از نکاتی که داشتیم این بود که افرادی که در ریاست مجلس قرار می گیرند در فضای ریاست جمهوری قرار نگیرند تا عملکرد مجلس تحت تأثیر انتخابات قرار نگیرد. به همین خاطر می گویم بعد از یک مدت بهتر می توان نمره داد، چون به نظر می رسد که بعد از انتخابات که اوضاع حالت عادی پیدا کند احتمال اینکه عملکرد مثبت تر باشد بیشتر است.
بحث تغییر جداول بودجه که اعضای جبهه پایداری آن را مطرح کرده اند، انتقاداتی را متوجه جبهه پایداری کرده است. نظر شما چیست؟
محصولی: یعنی اگر تغییری صورت گرفته نباید اعلام می شد؟ اگر تغییر صورت نگرفته، اعلام کنند که صورت نگرفته است. اگر صورت گرفته که خب یک نماینده مجلس اعلام کرده و صدنفر هم آمده اند گفته اند چنین اشکالی وجود دارد. مگر همه این صدنفر عضو پایداری هستند؟ ولی ترجیح ما این است که این مسائل در داخل خود مجلس حل شود و خیلی حالتی از دعواهای سیاسی پیدا نکند. عضوی از پایداری به عنوان نماینده مجلس اشکالی را مطرح کرده و نمایندگان زیادی هم وجود اشکال را قبول کرده اند. این یک بحث درون مجلس است که باید حل شود. رئیس مجلس هم قول داده که رسیدگی و حل می کند ان شاءالله.
تحلیلی هم نسبت به آرایش انتخاباتی اصلاح طلبان داشته باشید، مهم ترین گزینه های آنان را چه افرادی می دانید؟
سیدحسن خمینی با چه رزومه ای می خواست کاندیدای ریاست جمهوری شود؟
محصولی: فکر می کنم اصلی ترین گزینه آن ها آقای عارف خواهد بود. چون ظریف با سخنان اخیر و مشخصاتی که از خود بروز داد روشن کرد که نمی شود مسئولیت یک کشور را در دست کسی قرار داد که نگاهش به کشور اینگونه است. به طور روشن شاید هم ایشان خودش می دانست که نمی آید یا اگر بیاید هم احتمال تأییدصلاحیتش پایین است و این فایل را منتشر کردند که البته نمی خواهم قضاوتی درباره آن انجام دهم.
اصلاح طلبان برخی ها را در بوق و کرنا می کنند تا فضا را برای گزینه نهایی شان فراهم کنند
از آن طرف مثلاً آقای سید حسن خمینی انصراف داد، خب حالا اگر ایشان انصراف نمی داد، آیا جزء نامزدهای اعلامی قرار می گرفت و در معرض رأی مردم قرار می گرفت؟ با چه رزومه ای؟ ریاست جمهوری منبر رفتن که نیست. یا کسی که تنها تجربه اش دیپلماسی است و در همان دیپلماسی هم که اش است با اهمال کاری بیشترین ضربه را به نظام و کشور زده بعد این فرد می خواهد مسائل اقتصادی را حل کند؟ کسی که در تنها حیطه ای که تخصص دارد نتوانسته موفق شود؟! برداشت من این است که اصلاح طلبان به سمت افراد دیگری خواهند رفت تا امثال آقای ظریف، و دیگرانی را که در بوق می کنند برای این است که شرایط را برای فرد نهایی خود مهیا کنند.
اینکه از فرد غیر اصلاح طلبی مثل آقای لاریجانی حمایت کنند، چقدر محتمل است؟ چقدر ممکن است ایشان را وارد گود کنند؟
محصولی: آقای لاریجانی را عاقل تر از این می دانم که وارد این گود شود و گزینه اصلاح طلبان شود.
حضور در عرصه انتخابات چه؟
محصولی: برداشتم این نیست که ایشان فضا را برای حضور مثبت بداند، و فکر می کنم می تواند ارزیابی درستی داشته باشد از این فضایی که ما حس می کنیم مثبت نیست.
با توجه به اینکه شعار مذاکره هم جواب نداده است، فکر می کنید اصلاح طلبان با چه شعار و گفتمانی به عرصه ورود می کنند؟
اصلاح طلبان منتظر دوپینگ انتخاباتی غرب هستند
محصولی: اصلاح طلبان برنامه هایشان را روی نگاه به آن طرف آب تنظیم کرده اند و الان هم همینطور است. درواقع آن ها منتظر دوپینگ انتخاباتی از طرف غرب هستند که متأسفانه حتی بحث برجام و تحریم ها را در آن چارچوب دنبال می کنند. آقای بایدن که امروز سر کار نیامده که بگوییم قرار است امروز تحریمی رفع شود. وزیر آمریکایی و وزیر امور خارجه فرانسه علناً می گویند برای اینکه بر انتخابات ایران تأثیر بگذاریم باید تحریم ها را قبل از انتخابات ایران برداریم. چطور به آقایان اصلاح طلب برنمی خورد و به او نمی گویند دخالت نکن. چون خودشان به دنبال همین هستند. یعنی برداشت شان این است که با پروپاگاندایی که رسانه های غربی و عوامل داخلی شان ایجاد می کنند بگویند بله، ترامپ خراب کرد و این برجام خوب بود. در صورتی که اگر آمریکا قبل از انتخابات تحریم ها را بردارد بعد از انتخابات اگر جریان غربگرا سر کار بیاید قطعاً تحریم ها را برمی گرداند و بیشتر هم خواهد نمود امّا اگر جریان انقلابی روی کار بیاید نمی تواند تحریم ها را برگرداند، چون می داند نمی تواند امتیازاتی را که در برجام از ایران گرفته است بیشتر که هیچ، بلکه دوباره همان ها را بگیرد.