درس واقع گرایی در سیاست خارجی
علی خضریان: تاکید «رهبر انقلاب در دیدار با اعضای شورای عالی هماهنگی «اقتصادی مبنی بر اینکه موضوع تحریم ها به عنوان یک واقعیت تلخ نه از مسیر مذاکره چندین ساله که یکبار امتحان شده، بلکه تنها با خنثی سازی و غلبه بر آنها رفع خواهد شد، یک نگاه واقع گرایانه در اقتصاد و سیاست خارجی است
واقعیت این است که هرگونه طراحی و برنامه ریزی برای مقابله با تحریم ها، تنها در صورتی ممکن است که فهم درست و دقیقی از این مسیأله داشته باشیم. شناخت صحیح از پدیده ی «تحریم ، مردم و مسیأولان کشور را در کاهش اثرات آن در کوتاه مدت، میان مدت و از بین بردن آن در بلندمدت یاری خواهد رساند.
ابتدا باید تاکید شود که در فضای «روابط بین الملل روی آوردن یک یا چند کشور به ابزار تحریم نه تنها نشانه ی «قدرت نیست، بلکه به معنای پذیرش قدرت کشوری است که امکان هرگونه تهدید سخت و نرم را با قدرت نظامی، منطق و استدلال منتفی کرده و واکنشی از روی استیصال و بی منطقی است.
لذا در فضای رقابت جهانی، قدرت هایی که از «قوی شدن کشوری دیگر احساس خطر می کنند؛ در آخرین حربه خود با اعمال تحریم ها به دنبال رسیدن به اهداف مهمی چون ایجاد اختلال در نظام محاسباتی مردم و مسیأولان، با هدف تضعیف اراده ی آنها و ایجاد تردید و «نفوذ برای انحراف از مسیر طی شده است.
از سویی دیگر باید پذیرفت، اجماع یک یا چند «قدرت جهانی برای تحریم یک «قدرت نوظهور ، باعث بروز مشکلاتی در حوزه «اقتصاد آن کشور خواهد شد. به همین دلیل هر جهت گیری سیاسی در سطح کلان برای مقابله با مقوله ی تحریم، تاأثیر مستقیمی بر سرنوشت جامعه هدف و مسیر «پیشرفت آن خواهد داشت.
در این خصوص دو نگاه کلان وجود دارد؛ یک نگاه معتقد به ظرفیت های درون کشور است و نگاه دوم رفع مشکل اقتصادی را با استفاده از ظرفیت بیرون از مرزها و از طریق تغییر در «سیاست خارجی دنبال می کند؛ درحالیکه این نگاه به دلیل اینکه برخلاف هدف اصلی تحریم ها می باشد، عقیم و بی فایده است.
در میدان واقعیت نیز رجوع به تجربیات پیشین در برهه هایی چون «انقلاب اسلامی ، «دفاع مقدس و «علم و فناوری نوین به روشنی می توان به این حقیقت پی برد که اعتماد به توانایی های داخلی، معقول ترین و کارآمدترین راه برای شکست توطیأه های دشمنان و دستیابی به پیروزی های عظیم است.
این جهت گیری کلان رهبر فرزانه انقلاب اسلامی در حل مسئله ی تحریم و رسیدن کشور به پیشرفت اقتصادی تحت عنوان «مردم گرایی» و سپردن کارها به «مردم ، در مقابل رویکرد «بیگانه گرایی» و چشم داشتن به دست «غرب که به آشنایی چندین ساله با رییس جمهور «آمریکا افتخار می کند، قابل صورت بندی است.