انتخابات در آمریکا گروگانگیری در ایران!

علی خضریان: یک روز بیشتر به انتخابات آمریکا باقی نمانده است و این سؤال که انتخاب بایدن یا ترامپ به نفع ایران است توسط جریانی خاص به جامعه تزریق می شود.

در این میان حتی برخی نیز منتظر مشخص شدن برنده انتخابات در آمریکا هستند. اما نکته بسیار مهم این است که انتخاب بایدن یا ترامپ سیاست های کلی آمریکا را نسبت به ایران و سایر کشورها تغییر نخواهد داد.

نه با انتخاب بایدن، برای ایران دلار ارسال می شود و نه انتخاب ترامپ می تواند شرایط بدتری را رقم بزند؛ در واقع دولت اوبامای دموکرات و ترامپ جمهوی خواه هر تحریمی که می توانستند علیه ایران وضع کردند. چنان که خود آمریکایی ها در رسانه هایشان گفتند و نوشتند دیگر تحریم و راه جدیدی برای فشار بر ایران وجود ندارد. به عبارتی آنها بی سابقه ترین و شدیدترین تحریم ها را علیه ایران اعمال کرده اند و از این رهگذر چنان که انتظار داشتند طرفی نبسته اند.

بایدن هم در اظهارنظر رسمی خود درباره ایران گفته است اگر ایران به برجام بازگردد، آمریکا حاضر به مذاکره با ایران خواهد بود!

این اظهارنظر در شرایطی است که آمریکا از برجام خارج شده است و ایران هنوز به آن پایبند است. این رویکرد نشان می دهد آمریکا به دنبال ایجاد محدودیت های جدید در سایر فعالیت های قانونی و مجاز ایران است.

تجربه نشان داده که هیچ وقت آمریکایی ها در موضع تحریم های ایران، به عقب برنمی گردند. از دوره ریگان تا سایر روسای جمهور شاهد این مسئله بوده ایم. اما جریانی خاص در ایران با جوسازی به دنبال زیبا نشان دادن ظاهر آمریکای با ریاست جمهوری بایدن هستند.

در حالی که راه حل اصلی مشکلات کشور و خروج از شرایط فعلی اعمال مدیریت علمی و اصولی و استفاده از ظرفیت جوانان متخصص و باانگیزه در زمینه های مختلف است و امید واهی به کشورهای دیگر و چشم داشتن به دست رؤسای جمهور آنها مشکلی را حل نکرده است.

متأسفانه از شواهد موجود به نظر می رسد دولت و جریان غربگرا در کشور برای چندمین بار در تلاش هستند تا از طریق مدیریت بازار ارز کشور، مردم ایران اسلامی را به این جمع بندی برسانند که مذاکره با آمریکا خوب است و تنها راه اساسی حل مشکلات اقتصادی کشور و ایجاد ثبات در بازارها خصوصاً بازار ارز است.

سؤال اصلی این است که چرا علی رغم افزایش صادرات نفتی و فراورده های نفتی در سال جاری و بازتر شدن دست دولت در تامین ارز، کماکان شاهد افزایش نرخ ارز هستیم؟

بر اساس آمارهای موجود در سال اخیر متوسط دو برابر سال گذشته نفت خام توسط ایران صادر شده است. همین مسئله آمریکا را عصبانی کرده و تحریم های نفتی جدیدی اعمال کرده است که البته دیگر بر فروش نفت ایران اثری ندارند.

در همین خصوص خبرگزاری رویترز اعلام کرده که در ماه سپتامبر (شهریور و مهر) صادرات نفت و میعانات و فراورده های نفتی ایران در حدود ۱/۵ میلیون بشکه در روز بوده است. در هفته های گذشته فقط در یک روز در رینگ صادراتی بورس انرژی، بیش از یک میلیارد دلار (بیش از ۲۹ هزار میلیارد تومان) فراورده نفتی به فروش رفته است.

برآوردها نشان می دهد در ۷ ماه اول سال جاری در حدود ۲/۵ تا ۳ میلیارد دلار فروش فراورده های نفتی داشته ایم. یعنی بسیار بیشتر از سال گذشته ارز وارد کشور شده است. اما ظاهرا بخشی از ارزهای حاصل از صادرات فراورده های نفتی در اختیار نهادهای دولتی قرار دارد و به بازار عرضه نمی شود و منتظر هستند تا انتخابات آمریکا برگزار شود.

این اقدام چه معنایی دارد؟ غیر از این است که می خواهند برای انتخاب شدن یک فرد موج آفرینی کنند و مردم را به این باور برسانند که راه حل مشکلات اقتصادی تنها از مسیر مذاکره و امتیازهای یکطرفه می گذرد؟

در گذشته هم این موضوع تکرار شده است. طی سال های ۹۵ و ۹۶ دولت دخالت های بی منطقی در بازار ارز داشته و به جای اتخاذ سیاست های درست پولی و ارزی، با ارزپاشی قیمت ارز را کنترل کند.

طبق آمارهای موجود در سال ۹۵ حدود ۱۱/۵ میلیارد دلار و در سال ۹۶ که سال انتخابات است، ۱۸/۵ میلیارد دلار ارزپاشی در بازار صورت گرفته تا دولت بتواند این ادعا را مطرح کند که نتیجه مذاکره مفید بوده و توانسته به اقتصاد ما ثبات ببخشد.

گویا این روش اکنون نیز در حال اجرا است. احتکار ارز توسط برخی نهادها، عدم مدیریت واردات، عدم پیگیری جدی و مؤثر در بازگشت ارزهای حاصل از صادرات غیرنفتی، عدم وجود سیاست مؤثر در کنترل و هدایت نقدینگی سبب شده که نرخ ارز به طور فزاینده افزایش یابد، و دولت محترم به جای پرداختن به ریشه اصلی این مشکل در حال آدرس غلط دادن است.

همین چند روز پیش سخنگوی دولت برای چندمین بار به غلط و غیرواقعی مسئله اجرای دستورات و دیکته های FATF را مطرح کرد. چرا به مردم آدرس غلط می دهند؟ مسئله مردم این حرف ها نیست. مسئله مردم ثبات نرخ ارز است که به گروگان گرفته شده است.