کُمدی ماشه و تراژدی تحریم ها
محمد ایمانی: کمیسیون مشترک برجام بدون کمترین عایدی برای ایران در وین برگزار شد و این در حالی بود که سه کشور اروپایی، در آستانه برگزاری نشست، اقدام به فضا سازی مسموم کرده بودند.
آنها با ارسال نامه ای از دبیر کل سازمان ملل خواستند به شورای امنیت اطلاع دهد فعالیت های موشکی ایران، نقض قطعنامه ۲۲۳۱ است. کار دوم اروپایی ها، تهدید به استفاده از مکانیسم ماشه و بازگرداندن تحریم ها به خاطر اقدام متقابل ایران در کاهش تعهدات برجامی بود.
اما این فضاسازی ها چرا انجام شد؟ روزنامه دولتی ایران، امروز درباره نشست تیتر زد “حفظ برجام بدون ماشه”!! انگار ۱۹ ماه پس از عهدشکنی آمریکا و اروپا و یکطرفه شدن برجام، هدف ما، جلوگیری از اجرای مکانیسم ماشه توسط اروپا بوده است!
مسئله اصلی، پایمال شدن حقوق ایران و بازگشت همه تحریم های مالی و بانکی و نفتی، به واسطه همدستی اروپا با آمریکاست. و اگر چنان نشست هایی نتواند حداقل حقوق ایران را احیا کند، چرا باید در برجام ماند؟
متاسفانه اروپایی ها در اثر انفعال دولت ما، در هر نشست کمیسیون مشترک دست پیش می گیرند و تهدید مصنوعی می سازند تا نوبت شکایت و مطالبه ایران نرسد.
تاسف بار این که تیم ظریف در اوج مذاکرات و در پاسخ منتقدان ادعا می کردند امکان بازگشت تحریم ها وجود ندارد و مکانیسم ماشه به نفع ایران است تا هر وقت احساس کرد حقوقش ضایع می شود، اقدام به توقف تعهدات کند. اکنون این روند وارونه عمل می کند؛ چرا که پاسخ کافی به بدعهدی اروپا داده نمی شود.
روند وارونه به جایی رسیده که آقای ظریف به گلایه توییت می زند “انگلیس، آلمان و فرانسه، به جای تهدید ایران یا دادن وعده های توخالی روی کاغذ، به کودکان ایرانی مبتلا به بیماری پروانه ای دارو برسانند”.
عراقچی معاون ظریف هم اخیرا تاکید کرد “یکی از درس هایی که از برجام گرفتیم، این است که نتیجه توافق و پایبندی به آن، اعمال تحریم های بیشتر بود. درس دیگر این است که مقاومت، بیش از تمایل برای همکاری جواب می دهد”.
بی بی سی درباره کمیسیون مشترک برجام خبر داده؛ “به ایران گفته شد اگر گام دیگری (در مسیر کاهش تعهدات برجامی) در ماه ژانویه بردارد، استفاده از مکانیسم ماشه بررسی خواهد شد”.
به همین سادگی، تضییع حق ایران به حاشیه رانده می شود و چون برجام، فاقد ساختار تضمین شده و معتبر است، ابزار فشار دو چندان علیه ایران قرار می گیرد.
چاره چیست؟ همچنان معطل بهانه های غرب ماندن و تلاش نافرجام برای رفع آنها؟ یا اقدام متقابل و بازدارنده، نظیر کاری که با انگلیس در ماجرای توقیف نفتکش حامل نفت ایران صورت گرفت؟
این رهنمود حکیمانه از امیر مومنان(ع) است که فرمود “رُدُّوا الْحَجَرَ مِنْ حَیْثُ جَاءَ فَإِنَّ الشَّرَّ لَا یَدْفَعُهُ إِلَّا الشَّرُّ . سنگ را به همان جایی که از آنجا پرتاب شده ، باز گردانید؛ که همانا شرارت را جز شرّ باز نمی دارد”.