ایده تکراری وحدت در اردوگاه اصولگرایان

علی جعفری: اصولگرایان مدتهاست درگیر ساز و کار وحدت هستند و اینکه چگونه با تشکیل شرکت سهامی، سهم هر فرد و گروهی را بدهند تا مبادا سامانه وحدت دچار اختلال شود . از طرف دیگر اصلاح طلبان هم چون بوی شکست به مشامشان خورده به دنبال این هستند که مثلا به بدنه رجوع کنند و کاندیداها را با رجوع به نظر بدنه مردمی شان انتخاب کنند و لیست واحد بدهند.

آخر سر هم اصولگرایان با ترساندن بدنه خود و درست کردن لولویی به اسم اصلاح طلبی مثل همیشه می خواهند از مردم رای بگیرند که اگر به ما رای ندهید لیبرالها وارد مجلس می شوند و دیانت و ولایت در معرض خطر قرار می گیرد. اصلاح طلبان هم اصولگرایان را لولو می کنند که اگر به ما رای ندهید تندروها وارد مجلس می شوند و آزادی و جمهوریت شما تهدید می شود. غافل آنکه نه الزاما همه ی اصولگرایان دغدغه حفظ دیانت و ولایت دارند و نه اصلاح طلبان دغدغه صیانت از آزادی و جمهوریت.

خوب به فرض که به وحدت رسیدید و مستقلها را هم سرکوب کردید. ثم ماذا؟ حرف حسابتان چیست؟ کدام مشکل از مشکلات کشور قرار است از دل وحدت های سیاسی شما حل شود؟ چندماه است که مشغول لابی و جلسه برای رسیدن به وحدت هستید، چند جلسه برای حل مشکلات مردم داشته اید؟ ضمن آنکه وحدتی می تواند اثربخش باشد که حول مشکلات و موضوعات اساسی کشور و با در نظر گرفتن همه ی سلایق باشد تا بتواند بدنه را همراه کند.

وقتی همه ی بدنه ی جریان انقلابی دغدغه ی شفافیت و مبارزه با فساد دارد و صدر مجلس ائتلاف اصولگرایان صراحتا مخالف شفافیت آرائ نمایندگان است، وقتی کل جریان انقلابی با برجام مخالف است و ریش سفید ائتلاف مدافع برجام است، یعنی این ائتلاف حقیقت ندارد و فقط یک اتفاق سیاسی است که به خاطر همین تناقضات به زودی از هم خواهد پاشید.

بنده قائل به این هستم که این ساز و کار معیوب اگر هم به نتیجه برسد، نخبگان و سیاسیون صادق و کارآمد هر دو طیف را از گردونه رقابت خارج می کند و لابی بازها و انحصارطلبان دو طیف را بر کرسی مجلس می نشاند و این خود بزرگترین خطر برای مجلسی است که می خواهد در جهت اهداف گام دوم انقلاب قدم بردارد.

تا زمانی که پیران خسته و ناکارآمد بخواهند یکه تازی کنند، راهکار فقط یک چیز است؛ تمکین نکردن از هرآنچه که نقش آفرینی مردمی و استقلال و شرافت نمایندگان را زیر سوال ببرد. کاندیدایی که بخواهد به هر شرط و شروطی برای ماندن در لیست تن بدهد، نمی تواند نماینده ی کارآمدی برای انقلاب و مردم باشد.