بیانیه جبهه پایداری به مناسبت چهل سالگی انقلاب اسلامی

جبهه پایداری با صدور بیانیه ای به مناسبت چهل سالگی انقلاب اسلامی از مردم ایران اسلامی دعوت کرد با حضور باشکوه خود در راهپیمایی ۲۲ بهمن بار دیگر با آرمان های انقلاب اسلامی تجدید بیعت کنند.

متن این بیانیه بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم
الذین انّ مکّناهم فی الارض أقاموا الصلاه و آتوا الزّکاه و أمروا بالمعروفِ و نهوا عنِ المنکرِ و للهِ عاقبه الأمور(الحج:۴۱)

اکنون که در آستانه چهل سالگی انقلاب مردمی ملت عزیز و سربلند ایران، و ورود به دهه پنجم عمر پر برکت این انقلاب قرار داریم، بررسی روندهای طی شده در ۴ دهه گذشته، و توجه به مسیر پیش رو، از اهمیت بالایی برخوردار است. در ۴۰ سال گذشته دستاوردهای فراوانی در عین وجود موانع و کارشکنی های متعدد داخلی و خارجی نصیب ملت ایران شد، همچنین ضعف هایی نیز وجود داشت که می بایست برای برطرف شدنشان و حرکت پرشتاب تر به سوی موفقیت ها، آن ها را به خوبی شناخت و با ارائه راه حل های دقیق و عالمانه به نقاط قوت تبدیل کرد. همچنین باید چالش های این ۴ دهه را مطرح و برای تبدیل آن ها به فرصت، اولا به مردمی که اصلی ترین حامیان انقلاب در همه این سال ها بوده اند آگاهی داد و از ظرفیت های عظیم آن ها برای غلبه بر این چالش ها به خوبی استفاده کرد.

لذا بر این اساس به بیان برخی دستاوردها، چالش ها و همچنین ضعف های عمر گذشته انقلاب که می تواند چراغ راه آینده ما باشد می پردازیم:

۱- حجم دستاوردهای کشور در ۴۰ سال گذشته بی نظیر بوده است. به صورت خلاصه به جایگاه ایران در برخی حوزه های علم و فناوری، کشاورزی، ورزش و صنعت در جهان و منطقه که در آمارهای مراکز غربی ذکر شده است اشاره می کنیم:

– رتبه ۱۱ جهان در دانش هواوفضا(رتبه اول در منطقه)

– رتبه ۱۲ جهان در مهندسی برق و الکترونیک(رتبه اول منطقه)

– رتبه ۱۳ جهان در بیوتکنولوژی(رتبه اول منطقه)

– رتبه ۱۸ جهان در مهندسی کامپیوتر(رتبه اول منطقه)

– رتبه ۱۱ جهان در دندانپزشکی(رتبه اول منطقه)

– رتبه ۱۲ جهان در فناوری هسته ای(رتبه اول منطقه)

– رتبه ۱۳ جهان در انرژی های تجدیدپذیر و پایدار(رتبه اول منطقه)

– رتبه ۱۱ جهان در داروسازی(رتبه اول منطقه)

– رتبه ۳ جهان در تولید گچ

– رتبه ۸ جهان در تولید آهن

– رتبه ۱۲ جهان در تولید مس

– رتبه ۱۴ جهان در تولید روی

– رتبه ۱۳ جهان در تولید فولاد (با سرعت تولید بیش از ۱۸ برابر میانگین جهانی)

– رتبه ۸ جهان در تولید سیمان

– رتبه ۱۹ جهان در تولید آلومینیوم

– رتبه ۱۰ جهان در صنعت هوانوردی

– رتبه ۱۲ جهان در تولید گندم و ۱۴ جهان در تولید جو

– رتبه ۱ جهان در صادرات زرشک، پسته، خاویار و زعفران

– رتبه ۱ جهان در والیبال نشسته مردان و ۲ جهان در کبدی

– رتبه ۳ جهان در فوتبال ساحلی ۵ جهان در فوتسال

– رتبه ۱ جهان در والیبال نشسته

– رتبه ۱ جهان در کشتی آزاد، وزنه برداری و وشو

– رتبه ۲ جهان در کشتی فرنگی، کاراته و جودوی فردی

– رتبه ۳ جهان در تکواندو و ۴ جهان در شمشیربازی

– رتبه ۱۴ جهان در تیروکمان مردان و ۱۷ جهان در تیروکمان بانوان

– رتبه ۱۵ جهان در المپیک لندن که در تاریخ بی سابقه بوده است

– رتبه ۱۸ جهان در میان بزرگترین اقتصادهای جهان

– رتبه ۹ جهان در مراکز ارائه دهنده خدمات اینترنت

– رتبه ۱۷ جهان در تعداد کاربران اینترنت

– رتبه ۱ جهان در سرعت رشد تولید علم(۱۱برابر میانگین متوسط جهان)

همه این آمار که تنها بخش کوچکی از دستاوردهای بی نظیر ایران پس از پیروزی انقلاب است نشان می دهد می توان هم مستقل بود و به نوکری بیگانگان و ظالمان تن نداد و هم پیشرفت کرد و قله های دانش و افتخار با حفظ عزت و کرامت ملی دست یافت.

۲- در کنار این حجم بالای دستاوردهای مادی که به جای خود بسیار مهم هستند و باید روز به روز ارتقا نیز یابند، مهمترین دستاورد انقلاب اسلامی ایجاد نظم نوین جهانی در شرایطی است که اندیشمندان غربی از سیطره کامل آمریکا بر جهان پس از فروپاشی شوروی با تعابیری چون “پایان تاریخ” یاد می کردند.

زمانی که در تقابل دو بلوک غرب و شرق، یکی به ترویج تفکر سرمایه داری و لیبرالی و دیگری به تبلیغ نگرش بی خدایی و کمونیستی می پرداختند، تفکر سومی تحت عنوان “خدامحوری و خداباوری” در مقابل این دو اندیشه فردمحوری قد علم کرد و با افول و نابودی شوروی کمونیست، امروز اندیشه بنیادینی که در برابر جهانخواری غرب به رهبری آمریکا قد علم کرده و به گواه همان اندیشمندان غربی به خوبی توانسته مانع سیطره آمریکا بر دنیای امروز شود، به گونه ای که این بار با عنوان “پایانِ پایان تاریخ” از آن یاد کرده اند.

انقلاب اسلامی در این سال ها توانست با بسط و تعمیق نگرش های خدایی و الهی خود در داخل و خارج کشور و با ثابت کردن این واقعیت که خدا از هر کدخدای دنیوی قوی تر است، دل های بی شماری در سراسر جهان را به این نگاه مشتاق و علاقمند کند. ثمره همین نگاه، شکل گیری جبهه ای از مظلومان و مستضعفان در آفریقا و غرب آسیا گرفته تا آمریکای لاتین و بوسنی و هرزگوین، و اخیرا نیز قلب اروپا، شده است که دیگر سلطه کلاه گشادی به اسم لیبرالیسم را نمی پذیرند و معتقدند آمریکا به جز قتل و غارت و خونریزی هیچ دستاورد دیگری برای بشریت نداشته است.

در این نگاه فرقی نمی کند حججی و احمدی روشن و همدانی باشی یا نصرالله و زکزاکی و عبدالملک الحوثی، افغانستانی و پاکستانی باشی یا عراقی و سوری و لبنانی، وقتی خدامحوری حاکم شد، زوال و افول آمریکا نیز شروع می شود هرچند برخی همچون کبک سر خود را زیر برف کنند و همچنان بت ها و کدخداهای دروغین را حاکم بلامنازع دنیا بدانند!

۳- اما در کنار همه دستاوردهای مادی و معنوی و انسانی، برخی عوامل مانع تحقق تمدن نوین اسلامی شده است که مختصرا برخی از آن ها را بیان می کنیم:

الف) در کشور ما برخلاف تمام کشورهای دموکرات و توسعه یافته جهان، اجازه حضور و نقش آفرینی سیاسی آن هم در قالب های رسمی مثل انتخابات، به همه جریانات سیاسی، از مرعوب غرب و ناتوان در اداره امور مدیریتی گرفته تا برانداز و مخالف با چارچوب های قانونی کشور داده می شود. همین مسئله باعث می شود وقتی این افراد در انتخابات حاضر می شوند و رای می آوردند، بلافاصله پس از رای آوری، به جای برنامه ریزی برای رفع مشکلات معیشتی و ایرادات سیستم های بروکراتیک و اداری کشور، تمام همت خود را برای ایجاد دوقطبی های کاذب برای سیاسی کردن فضای کشور و ماهی گرفتن از آب گل آلود به کار گیرند.

این جریانات سیاسی در سال های گذشته از هر فضایی برای ایجاد انشقاق در توده های مردم و چند پاره کردن آن ها به بهانه های مختلف استفاده کرده است. روزگاری در کوران دفاع مقدس که عموم مردم سرگرم دفاع از کشور و شهید و مجروح شدن بودند، با بیان حرف های غیرعاقلانه از امکان پایان زودهنگام جنگ سخن گفتند و شهید شدن بهترین جوانان این کشور را بی فایده و کاری عبث معرفی کردند، روزگاری توسعه سیاسی و گفتگوی تمدن ها را شعار دادند و دانشگاه را به ابزاری برای هجمه به انقلاب قرار دادند و پای تئوریسین های انقلاب های مخملی به کشور را به عنوان دانشمندان علوم انسانی باز کردند و صنعت هسته ای کشور را پلمپ کردند، روزگاری به دلیل شکست مفتضحانه در انتخابات اردوکشی خیابانی به راه انداختند و دقیقا زمانی که کشور در آستانه بزرگترین جهش های اقتصادی و سیاسی بود، چشم طمع غربی ها به ایران را جلب کرده، و هم با به آتش کشیدن کسب و کار مردم امنیت اقتصادی را از بین ببرند، هم به آن طرف آبی ها گرای تحریم ایران دادند و هم بین صفوف مستحکم مردم با غبارآلود کردن فضا فاصله ایجاد کردند.

امروز نیز همین جریان واداده و ناتوان، پس از به نتیجه نرسیدن تلاش ۴۰ سال گذشته خود در عقب نگهداشتن کشور و به دامان غرب انداختن آن، سعی در القای این مسئله دارد که تنها راه فلاح و سعادت کشور، پناه بردن به غرب و زیر سایه کدخدا زندگی کردن است.

بنابراین یکی از مهمترین چالش های انقلاب، استفاده جریان غرب گرا از بستر انتخابات به عنوان ابزاری برای ایجاد تغییر مسیر انقلاب است، چرا که پس از پروژه های براندازی مختلف، آمریکا به این نتیجه رسیده است که بهترین راه برای فشار بر انقلاب اسلامی و تغییر موضع در آن، اعمال همزمان فشار اقتصادی و حضور گروه های برانداز در ساختارهای کشور با استفاده از مکانیزم انتخابات است.

نکته جالب آن است که همین جریان غرب گرای بی اعتقاد به قوانین کشور و رای مردم، در حالی که سال ۸۸ علیه مردمسالاری کشور کودتا کرده بودند و شکست مفتضحانه ای را متحمل شده بودند، امروز با موضعی بالا، از رفع حصر سردمداران این دهن کجی به رای مردم سخن می گویند در حالی که خوب است به سرنوشت افراد مشابه خود در کشوری مثل ترکیه بنگرند که حتما اقدامات مخالفان دولت مستقر ترکیه، درصدی از خیانت ها و جنایت های افرادی در داخل کشور ما نیست که به دنبال تباه کردن زحمات میلیون ها ایرانی در به استقلال رساندن کشور با پیروزی انقلاب، و تقدیم هزاران شهید در دفاع مقدس و حفظ امنیت این آب و خاک، بوده اند.

ب) در ۴ دهه گذشته انقلاب، ریزش ها و رویش های فراوانی داشته است. بسیار بوده اند کسانی که یارِ غار امام(ره) بوده اند و شدیدترین شعارها را علیه آمریکا و استکبار سر داده اند و حتی برخی تا یک قدمی شهادت نیز پیش رفته اند اما امروز از گذشته خود یا “پشیمان” هستند، یا دیگر رمقی برای ایستادگی و مقاومت ندارند و اصطلاحا “کم آورده اند”، و یا “اشرافیت زده” شده اند و تعلقات به مال و ثروت و قدرت موجب شده است که دیگر اعتقادی به خدمت و نوکری مردم و محرومان نداشته باشند. و چه بیشتر کسان دیگری که پیر خمین(ره) و انقلاب و جنگ را حتی درک نکرده اند اما حاضرند از جان و مال خود برای پیشرفت کشور و تامین امنیت آن مایه گذارند. امروز خیل عظیمی از جوانان تحصیل کرده و متعهدی را در کشور شاهد هستیم که پیشرفت های عظیم علمی و صنعتی و ورزشی در کشور مرهون مجاهدت و خدمات و حضور خستگی ناپذیر آن هاست.

یکی از معضلات اصلی کشور آن است که این “پشیمان ها” و “کم آورده ها” و “اشرافیت زده ها” گرچه اعتقادی به مسیر اصیل انقلاب اسلامی که همان خدمت به مردم خصوصا مستضعفین و ایستادگی در برابر ظلم ندارند، اما همچنان بر کرسی های قدرت و مسئولیت چنبره زده و در نگاه عمومی، به غلط، ویترین جمهوری اسلامی شده اند. اگر کشور می خواهد به بلندترین قله های پیشرفت و عدالت برسد، احتیاج به یک تصفیه درونی و به عبارت دقیق تر یک “انقلاب در انقلاب” دارد. باید به سرعت این جمعیت فراوان جوان آماده به کارِ انقلابی جایگزین پیرمردهای خسته و فاسد و اشرافی شوند که جز نوکری آمریکا و تحقیر ملی، هیچ راه حلی برای عبور از بحران ها و حل مشکلات کشور ندارند و جز بن بست، عاقبتی پیش روی این کشور بزرگ و غنی ترسیم نمی کنند.

پ) در آستانه ۴۰ ساله شدن انقلاب که سن بلوغ عقلی انسان نیز می باشد، با تجربه افراد و نگاه های مختلف در مناصب اجرایی کشور، دیگر حجت بر همگان تمام شده است که جریان لیبرال مسلک، هیچ راهی برای اداره کشور ندارد چرا که به توانمندی های داخلی بی اعتقاد، و در مقابل توسعه غرب مرعوب است.

در حالی که تفکر انقلابی ثابت کرده است هرجا که مجال حضور و به دست گرفتن مسئولیت پیدا کرده است، همه ناظران بیرونی را حیرت زده کرده است. ما با همین نگاه انقلابی توانستیم به بالاترین دستاوردهای نظامی و علمی دست پیدا کنیم، اما چرا در حوزه اداره امور اجرایی کشور، مثل اداره اقتصاد و رفع بی عدالتی، توفیق آن حوزه های دیگر را نداشته ایم؟ پاسخ روشن است! چون مسئولیت رفع تبعیض برعهده دولت ها و افرادی بوده است که اعتقادی به عدالت نداشته اند و خود، آینه تمام عیار بی عدالتی بوده اند. آیا می توان از دولتی که معتقد به پیاده سازی اندیشه های بازار آزاد آدام اسمیت و طبیعی بودن له شدن مردم فقیر زیر چرخ دنده های توسعه اقتصادی بوده است، انتظار عدالت خواهی داشت؟! و یا می توان از دولتی که وزرای آن هزار میلیارد تومان سرمایه دارند، پورشه سوار می شوند و یا اقوام تحت حمایت درجه یکشان از مفاسد بزرگ اقتصادی در کشور هستند، انتظار رسیدگی به درد محرومان و برخورد با فساد داشت؟!

قطعا خیر!

راه و چاره پیشرفت کشور در حوزه عدالت و رفع تبعیض نیز، بازگشت به آرمان های روزهای پیروزی انقلاب و رجعت به گفتمان امام(ره) و مقام معظم رهبری است. یعنی تشکیل دولت اسلامی و انقلابی. دولت ها اگر مردم را ولی نعمت و صاحبان کشور، و نه رعیت، و خود را خدمت گذار مردم، و نه مالک آن ها بدانند، مشکلات کشور بر طرف خواهد شد.

و البته در ضعف دستگاه های مسئول و امکان حضور این نگاه های تحقیر آمیز به مردم، ملت ایران وظیفه خطیرتری بر عهده دارند تا در انتخاب های خود دقت بیشتری به خرج دهند و افراد را با حرف زدن و خوب مناظره کردن و اخلاق را زیر پا گذاشتن انتخاب نکنند، چرا که این افراد پس از انتخاب نیز فقط و فقط خوب حرف می زنند، اما عمل، خیر.

ت) این جریان لیبرال که نزدیک ۳ دهه از ۴ دهه پس از پیروزی انقلاب، سکان اداره امور اجرایی کشور را برعهده داشته است، به دلیل “اشباع ناکارآمدی” و ترس از روی گردانی همیشگی مردم از ایشان و به دلیل عمق وابستگی به بیگانگان و ناتوانی در اداره حداقل های زندگی مردم، به دنبال طرح مکرر مسائل حاشیه ای و دروغین است مثل اینکه می گویند نظارت استصوابی مانع حضور افراد توانمند آن ها در انتخابات ها شده است، در حالی که شورای شهر مستقر تهران که هیچ نظارتی از سوی شورای نگهبان در تایید یا رد صلاحیتشان وجود نداشته است، و لیست انتخاباتی اصلاح طلبان به صورت کامل رای آورده است، با تغییر ۳ شهردار در کمتر از ۲ سال، گواه خوبی بر وجود اشباع ناکارآمدی این جریان پر مدعا اما مثل طبل، تو خالی است.

یا مثلا هر روز یک موضوع حاشیه ای مثل حقوق شهروندی، حضور زنان در ورزشگاه ها، برگزاری کنسرت ها، ریاست بانوان بر مسند مسئولیت ها و… به منظور انحراف افکار عمومی از بی عرضگی جریان لیبرال مسلک در حل مشکلات کشور مطرح می کنند که البته حنای اینگونه از زیر بار مسئولیت شانه خالی کردن ها دیگر برای مردم رنگی ندارد.

امروز نیز هم چون گذشته ثابت شد که این جریان خود باخته در مقابل استکبار هیچ ایده ای برای حل مشکلات، جز وابستگی و به حراج گذاشتن دارایی های کشور به منظور جلب رضایت غرب، در ذهن ندارد. لذا تنها راه اصلاح کشور در این شرایط، استقرار مسئولین در ارکان مختلف کشور و دولتی خودباور و خدمتگزار و انقلابی است.

۴- با وجود همه مشکلات و چالش های ذکر شده، آینده پیش روی ایران اسلامی قطعا به مراتب روشن تر از امروز است و این مسئله، غیر از قطعی بودن وعده های به حق الهی که “ان تنصروا الله ینصرکم و یثبت اقدامکم”، در گفته های دشمنان انقلاب اسلامی نیز به صراحت به چشم می خورد و حتی وزیر دفاع سابق اسرائیل نیز به همین موضوع اشاره کرده و گفته است: “ایران در سال های آینده قوی تر خواهد شد” و یا وزیر خارجه رژیم پهلوی نیز آینده ایران و جوانان ایرانی را روشن دانسته است.

ملت ایران همه سختی ها، فشارها، دشمنی ها و کاستی ها را خنثی و تحمل کرده و تنها آخرین حربه باقی مانده دست دشمنان، فشار و تحریم های اقتصادی است که با بی توجهی مسئولین به تدابیر اقتصاد مقاومتی که متکی بر ظرفیت های داخلی و توانمندی های جوانان این مرزوبوم است، تا حدی توانسته برای کشور مشکلاتی ایجاد کند اما با وحدت و همدلی، انتخاب مسئولین انقلابی و معتقد به توانمندی های داخلی و به کارگیری جوانان متخصص و متعهد، با عبور از این آخرین گردنه، کشور می تواند به قله روشن عزت و رفاه مادی و معنوی دست پیدا کند و پرچم انقلاب را به دست صاحب حقیقی آن برساند.

در پایان، جبهه پایداری انقلاب اسلامی، از اقشار مختلف مردم و تمامی گروه ها و جریانات سیاسی و اجتماعی دعوت به عمل می آورد تا با شرکت در راهپیمایی یوم الله ۲۲ بهمن، ضمن بیعت مجدد با آرمان های معمار کبیر انقلاب و مقام معظم رهبری، نقش موثری در هرچه باشکوه تر برگزار شدن این اجتماع عظیم داشته باشند.