تحریم و دارو

کامران باقری لنکرانی*: یا شافی؛ شنیده ها حاکی است دشمن نابکار این ملت تصمیم دارد در دسترسی به داروهای حیاتی اختلالاتی را ایجاد نماید. در چنین شرایطی حفظ کارخانه های داروسازی کشور اهمیت صد چندان پیدا کرده است. متاسفانه سو مدیریت باعث نوعی تحریم داخلی شده که دسترسی کارخانه های داروسازی به نقدینگی را مختل نموده است و برخی را با مشکلات جدی روبرو کرده است.

از سوی دیگر رانت خواری برخی از نزدیکان به مراکز تصمیم گیری نیز باعث شده تا برخی از کارخانه هایی که سالها با محصولات دانش بنیان خود پاسخگوی نیازهای کشور بوده اند اکنون در رقابتی ناجوانمردانه با کارخانه هایی که حمایت می شوند به تعطیلی کشانده شوند.

اینجا داستان سیاسی نیست. اینجا سلامت مردم مطرح است. با هوشیاری می توان این عقبه را طی کرد اما اگر فرصت طلبی برخی سود جویان و بی تدبیری برخی از دست اندرکاران بگذارد. تقاضای عاجل این حقیر این است که نقدینگی کارخانه های دارویی را دریابید. تقاضا می کنم ارز مناسب برای واردات آن دسته از محصولات اولیه که برای ساخت دارو در داخل لازم است تامین فوری شود. این ارز باید مطابق نیاز باشد . ارز دارو مثل ارز خودرو نیست . اگر ستاد اقتصاد مقاومتی کشور طبق اعلام رسمی؛ ارز دارویی را اولویت دار دانسته هرگونه تعلل در این مسیر پذیرفتنی نیست.

بهانه تحریم خارجی نمی تواند ما را از تکلیف خود در تامین سلامت مردم بازدارد. استدعا می کنم که همه دست اندرکارن به ویژه بیمه ها؛ بانک مرکزی و وزارت اقتصاد و سازمان مدیریت و برنامه ریزی و شخص ریاست محترم جمهوری و معاونت اول به وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو برای عبور از این عقبه کمک کنند و سازمان های نظارتی با کسانی که در این زمان به تسویه حساب با شرکت های رقیب پرداخته و برای تعطیلی آنها برنامه ریزی و اقدام می کنند با جدیت برخورد کنند. راه عبور از این ایام همدلی است اما باید تدبیر داشت و بهترین تدبیر در این شرایط رفع انحصار در تامین دارو است نه محدود کردن منافذ. این مسیر را قبلا آزموده ایم.

* وزیر اسبق بهداشت و استاد ممتاز دانشگاه علوم پزشکی شیراز