چرایی تشدید رادیکالیسم احمدی نژاد

علی خضریان*: محمود احمدی نژاد نامه ای را در ادامه سلسله مواضع رادیکال اخیر خود خطاب به رهبر انقلاب در فضای مجازی منتشر کرده است که در ادامه رویای وی و همفکرانش در جهت تبدیل شدن به قطب اصلی نمایندگی پایگاه های اعتراض اجتماعی نسبت به جمهوری اسلامی قابل تعریف است و در واقع اقدام جدید و بدیعی از سوی او صورت نگرفته و فقط زمینه تشدید رویکرد رادیکال او را که مدتی است در پیش گرفته فراهم کرده است. احمدی نژاد تلاش کرد در این امر از گفتمان عدالت به عنوان نقطه مزیت خود با توجه به سابقه دولت نهم و دهم نیز بهره گیرد و با پرچمداری در این زمینه فضایی برای طرح مجددش در افکار عمومی فراهم نماید. اما این مسئله از یک سو به دلیل افشای برخی مفاسد در لایه های نزدیک به وی که تا معاون اول رئیس جمهور نیز پیش آمده است و از سوی دیگر به دلیل رویکرد قبیلگی وی در مواجهه با عدالت تا جایی که رسیدگی به تخلفات برخی اعضای کابینه اش را خط قرمز خود عنوان می کند و همچنین در اقدامی خلاف عدالت مانع از رسیدگی به پرونده نزدیکانش در دادگاه شده و پیش از صدور حکم دادگاه، اصل رسیدگی را با هوچی گری های سیاسی زیر سوال می برد، با چالشی اساسی در جهت بازتعریف وی در چارچوب گفتمان عدالت مواجه شده است. عدم اقبال اجتماعی خصوصاً بدنه حامیان ایدئولوژیک احمدی نژاد در دوران ریاست جمهوری وی به مواضع و اظهارات او در حالیکه رأی بالا و کم سابقه در انتخابات چهارساله دوم ریاست جمهوری به رقیب رئیس جمهور حاضر که در چارچوب رویکرد عدالت محور با کمترین زمان فعالیت تبلیغات انتخاباتی به دست آمده و اتفاقا این حضور پر شور در انتخابات در حالی رقم خورده است که از قضا محمود احمدی نژاد در همین انتخابات از گردونه رقابت به دلیل عدم احراز صلاحیت از سوی شورای نگهبان خارج گردیده، حاکی از ناکامی جدی وی در کسب توفیق در بازتعریفش برای پرچمداری عدالت خواهی است و این امر زمینه تشدید رادیکالیسم را در او فراهم کرده تا آنجا که فراموش کند دفاع از رأی مردم و جمهوریت نظام همانقدر در حال حاضر دارای اهمیت است که در سال ۸۸ نیز ایستادگی بر رأی و نظر مردم مهم بوده و وی در حالی دم از مردم می زند و خواستار برگزاری انتخابات زودهنگام و در عمل چشم پوشی بر رأی بیش از ۴۰ میلیون ایرانی در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم بدون ارائه هرگونه دلیل موجهی شده که سخن خود را فراموش کرده که در سال ۸۸ بیان داشته است: “در انتخابات ۴۰ میلیون نفر، خودشان بازیگر اصلی و تعیین کننده اصلی بودند، حالا چهار تا خس و خاشاک این گوشه ها کاری می کنند، بدانید این رودخانه ی زلال ملت جایی برای خودنمایی آنها نخواهد گذاشت”. احمدی نژاد همچنان در حال تکرار یک خطای استراتژیک است که خیلی ها قبل از او این مسیر بی راهه را طی کرده اند و با قلدرمآبی قصد داشتند با ایفای نقش رادیکال در مقابل نظام و رهبری این نظام زمینه امتیازگیری را فراهم کنند. بهتر است او کمی به این افراد و سرنوشت آنها به دلیل همراهی مردم با رهبری انقلاب در چارچوب «نظام انقلابی امت و امامت» – با وجود تمام گلایه مندی ها به ساختار بروکراتیک و غیرانقلابی- و انفعال ناپذیری رهبری در مقابل این اقدامات توجه کند و همچنین به عدم اقبال اجتماعی به رویکردهای مرتجعانه ای که خواستار زیر پا گذاشتن دستاورد مهم انقلاب اسلامی که در حاکم کردن مردمسالاری دینی عینیت یافته است بیشتر تأمل کند تا با پروراندن رویای خام خود بیش از این در مسیری که انتهایش کاملا شفاف و روشن است قدم برندارد. * عضو شورای مرکزی جبهه پایداری