نامه علی خضریان به مطهری درباره مخالفت وی با اعلام عمومی حقوق مدیران؛ چرا جناب مطهری هیچ گاه در مسئله ویژه خواری خواهان شفافیت نشده است؟

نماینده ی محترم مردم تهران در مجلس شورای اسلامی جناب آقای علی مطهری با سلام همان گونه که مستحضرید، فساد اقتصادی از موضوعاتی است که از سال های گذشته مورد دغدغه جامعه بوده است، به گونه ای که رهبر انقلاب نیز در فرمان هشت ماده ای در اوایل دهه هشتاد لزوم برخورد با این پدیده را به همه مسئولان گوشزد کردند. از آن فرمان سال ها می گذرد و هر روز وجهی دیگر از این پدیده خودنمایی می کند؛ روزگاری شهرام جزایری، روزگاری اختلاس سه هزار میلیاردی، روزگاری بابک زنجانی و امروز فیش های حقوقی و به فاصله کمی از آن ماجرای صندوق ذخیره فرهنگیان را می توان به عنوان اصلی ترین مصادیق فسادی که در افکار عمومی نقش بسته یاد کرد و مطالبه عمومی مقابله با اشکال گوناگون این فسادها، خصوصاً فساد اقتصادی سیستماتیک که مهمترین نمونه اش حقوق های نجومی برخی مدیران است، می باشد. جناب آقای مطهری، باید پذیرفت که یکی از مظاهر اشرافی گری برخی مدیران در کشور که باعث آسیب جدی اعتماد عمومی مردم به نظام اداری کشور و ضربه به سرمایه اجتماعی گردید، پدیده حقوق های نجومی توسط برخی از مدیران بود که حساسیت زیادی را در فضای اجتماعی ایجاد کرده و رسیدگی به آن امروز تبدیل به یکی از مهمترین مطالبات اجتماعی شده است. به طوری که حتی رهبر انقلاب نیز در خطبه های نماز عید فطر امسال در مورد معضل فیش های حقوقی بیانات مهمی داشتند و خواستار عزل و برکنار کردن، برگرداندن آنچه از بیت المال به صورت نامشروع خارج شده به همراه مجازات این دسته از مدیران شدند که همچنان اجرای این مطالبه بر روی زمین مانده است. اما از سویی دیگر و با توجه به اهمیت بازسازی اعتماد عمومی به نظام اداری کشور، نمایندگان مجلس، در ماده ۳۵ لایحه برنامه ششم توسعه با راه اندازی سامانه ثبت حقوق و مزایای مقامات، رؤسا، مدیران و کارکنان کلیه دستگاه های اجرایی موافقت کرده و بر دسترسی نهادهای نظارتی و عموم مردم به این سامانه تاکید کردند. اما برایم جالب بود که جنابعالی در گفتگویی پیرامون سامانه ثبت حقوق و مزایای مقامات، رؤسا، مدیران و کارکنان کلیه دستگاه های اجرایی گفته اید: “با این که حقوق همه مدیران کشور در این سامانه به مردم اعلام شود، موافق نیستم”. البته پیشتر از این هم شما در جریان فیش های نجومی گفته بودید: “اینکه همه بیایند فیش های شان را نشان بدهند، مشکلی از کشور حل نمی کند. ما باید بیشتر دنبال کار و فعالیت و برنامه ریزی باشیم. این کار غلط و زشتی است که شروع کرده اند و آسیبش هم به کل کشور می رسد”. جالب تر اینجاست که شما در جریان انتشار فایل صوتی آیت الله منتظری بر لزوم ارائه توضیحاتی در زمینه شایعات مربوط به سال ۶۷ تاکید می کنید و در نامه ای به آقای مصطفی پورمحمدی وزیر محترم دادگستری می نویسید: “متأسفانه این، مشکل کشور ماست که مسئولان به جای توضیح یک مسئله و پاسخ به سؤالی که برای برخی اذهان ایجاد شده است به مغالطه می پردازند و از عواطف انسانی و دینی و انقلابی مردم بهره برداری می کنند و هیچ گاه به سؤال مورد نظر پاسخ نمی دهند”. این سخن در حالیست که هر انسان منصفی که از افکار عمومی کشور کمترین اطلاعی داشته باشد، می داند که بحث فساد و طرح شایعاتی پیرامون فساد سازمان یافته در بدنه مدیریتی کشور از مهمترین چالش ها و سوالات اذهان عمومی در سال های اخیر می باشد و شما آنجایی که بحث منافقین جلاد و قاتلان مردم کوچه و خیابان و بازخوانی تاریخی این موضوع مطرح می شود، پز روشنفکری گرفته و خواستار پاسخگویی به مسئولان می شوید، اما در ماجرای فیش های نجومی و نظارت همگانی بر این ماجرا که بهترین راه برای رفع سوءظن ها و جلوگیری از تخلفات و رخنه فساد در بدنه مدیریتی کشور خواهد شد، موافق شفافیت عمومی نیستید! واقعاً جای سوال است که در حالی که هر روز خبرهایی مبنی بر فساد و ویژه خواری در سیستم اجرایی کشور به گوش مردم می رسد که ممکن است سبب سوءظن هایی نسبت به کلیت سیستم شود، شما همه ی شفاف سازی ها در این مسیر را با توجه به انگیزه های سیاسی تان در حد نقد دولت تخفیف می دهید و می گویید: “حس من این است که برنامه ای برای تخریب دولت وجود دارد”. حالا باید پاسخگو باشید در حالی که بحث درباره شفافیت حقوق ها فقط مربوط به دولت نیست، بلکه تمام مدیران کشور اعم از دولت، مجلس، قوه قضائیه، شهرداری ها و حتی نهادهای عمومی غیردولتی در مواردی که از بودجه کل کشور استفاده می نمایند رو دربر می گیرد، چرا باز مخالف شفافیت برای عموم مردم می باشید؟ سوال بعدی اینجاست که چرا جناب مطهری در نظام جمهوری اسلامی در خصوص مسائل مربوط به قاتلان و تروریست ها درخواست شفافیت می کند، اما در مسئله ی ویژه خواری و حقوق های چند صد میلیونی تصمیم می گیرد زبان در کام فرو برد؟ البته شنیدن تناقضاتی از این قسم از لسان حضرت عالی پدیده ی عجیبی نیست، شما که روزگاری به دلیل عملکرد فرزندان جناب هاشمی رفسنجانی مخالف حضور ایشان در عرصه ی سیاسی بودید و لختی بعد از ایشان تمنا و قریب به التماس داشتید که اگر در انتخابات شرکت نکنید مملکت فلان و بهمان می شود و یا روزگاری میرحسین موسوی را به دلیل اینکه همسرش شاگرد حبیب الله پیمان بوده غیرمعتقد به مسیر روحانیت می دانستید و روزی از او می خواستید چون امیرالمؤمنین علی(ع) از حق خود بگذرد، بعید نیست امروز هم از نظام معرفتی پر تناقض تان چنین فرمایشاتی صادر شود. و سخن آخر اینکه جناب آقای مطهری ان شاءالله به عنوان نماینده ی مجلس شورای اسلامی خبر دارید که مدتی قبل مرکز پژوهش های مجلس اعلام کرد که نرخ بیکاری در کشور به بالاترین رقم در سال های پس از انقلاب رسیده است و احتمالا خبر دارید که بسیاری از جوانان خوب این مملکت یا با غول مخوف بیکاری دست و پنجه نرم می کنند یا به شغل های غیرمرتبط با مدرک تحصیلی خود و غیر هم شأن اشتغال دارند، اتفاقا دیروز خبر دار شدم که آقازاده جناب عالی با مدرک کارشناسی از دانشگاه آزاد و در حالی که بالاترین سمت قبلی اش در حد کارشناس بوده، به عنوان معاون عمرانی یکی از مناطق شهرداری تهران مشغول به کار شده است، بنده شناختی از ایشان و سطح توانمندی هایشان ندارم، اما حقیقتاً مثل بسیاری از جوانان این کشور سوال است که آیا خیل فارغ التحصیلان کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه های معتبر کشور چون صنعتی شریف، صنعتی امیرکبیر و تهران همچون آقازاده ی حضرت عالی این فرصت را دارند که در چنین جایگاه هایی مشغول فعالیت شوند؟ حالا می توانم درک کنم که چرا جناب تان که معتقد است: “برخلاف تفکر رایج که کتمان خطاهای احتمالی را موجب تقویت نظام می داند و بلکه نوعی عصمت برای جمهوری اسلامی قائل است، موجب جلب اعتماد بیشتر مردم و استحکام افزون تر نظام اسلامی است”. چگونه در مقابل شفافیت دستمزد مدیران- که به اعتقاد بخش مهمی از دلسوزان انقلاب، نقطه آغاز بازگشت اعتماد بخشی از مردمی که به مسئولان کشور سوءظن پیدا کرده اند می شود- مقاومت کرده و علناً اعلام مخالفت می کند. جناب مطهری حقوق ماهیانه معاونت عمرانی در شهرداری تهران را می شود برای جوانان این مرز و بوم که با مدارک عالیه همچنان بیکار هستند، بفرمایید. جناب آقای مطهری، با کافران چه کارت، گر بت نمی پرستی؟