مدافعین دولت می گفتند از متن برجام به مردم چیزی نگوئید

افشاگری حجت الاسلام نبویان از حاشیه سازی ها برای کمیسیون برجام + صوت / برخی نگاه جناحی را به منافع ملی ترجیح می دادند/ اگر قرار به بررسی طرح باشد، صالح ترین مرجع کمیسیون برجام است / برخی خواستند از رهبری خرج کنند ولی آقا فرمودند طرح باید بیشتر بررسی بشود در دو سه جلسه اخیر که داشت گزارش آمده می شد این دوستان متاسفانه فشار سنگینی آوردند در حالی که من الان به شما بگویم وقتی از جلسه رفتند بیرون اصلاً برای این بود که اکثریت را بیاندازند و این گزارش به تصویب نهایی نرسد و به صحن نرسد. گروه سیاسی-رجانیوز: پایان کار کمیسیون ویژه ی برجام و ارائه ی گزارش توسط آن بحث های فراوانی را میان نمایندگان مجلس برانگیخته است. در این راستا گفت و گوی اختصاصی با حجت الاسلام و المسلمین دکتر نبویان نماینده ی مردم تهران، ری و شمیرانات در مجلس شورای اسلامی انجام داده ایم که متن آن به صورت کامل از نظر گذرانده می شود. در مورد طرح دوفوریتی کمی توضیح دهید؟ با گذشت یک ماه از کار کارشناسی کمیسیون برجام آیا آن را تائید کرد یا خیر؟ نقاط ضعف عمده ای که تهدید کننده است و مسیر نفوذ است که رهبر انقلاب هم گفتند در واقع دغدغه ی اصلی ایشان بوده چه است؟ Nabavian.mp3 | دانلود فایل بسم الله الرحمن الرحیم عرض سلام دارم خدمت ملت بزرگوار و قهرمان ایران. رحلت شهادت گونه ی حجاج عزیز خودمان را به ملت بزرگوار و خانواده های بزرگوارشان تسلیت عرض می کنم؛ ان شاء الله خداوند متعال حجی را نصیب ملت ایران بدون حضور آل سعود متحقق کند. برای بررسی مسئله ی برجام یک روندی طی شد. مجلس چرا وارد شد؟ اولاً طبق اصل ۷۷ و ۱۲۵ قانون اساسی وظیفه ی دولت بوده است که به مجلس یک لایحه ارائه کند و مجلس براساس این لایحه به بررسی بپردازد ولی دولت متاسفانه به وظیفه ی قانونی خود عمل نکرده است. حالا توجیهاتی برای خودش دارد که به نظر این توجیهات غیرقانونی است. کار به جایی رسید که خیلی جدی آقای لاریجانی هم می گوید من خدمت آقا هم گفتم که باید این کار به مجلس بیاید و مقام معظم رهبری هم کار به مجلس را ارجاع دادند. یک روند بررسی هم غیر از مجلس نسبت به برجام انجام شد حدوداً شش جلسه -حالا یکی دو جلسه ممکن است بیشتر هم باشد- اما شش جلسه ی یقینی در شورای امنیت ملی برجام مورد بررسی قرار گرفت و مصوبه ی شورای عالی امنیت ملی وقتی اعتبار دارد که به امضای مقام معظم رهبری برسد؛ اگر مقام معظم رهبری این مصوبه ی شورای عالی امنیت ملی را امضاء می کردند دیگر نیازی به تأئید مجلس نبود بلکه به صورت قانونی بوده است. اما مقام معظم رهبری آن مصوبه ی تائید وار شورای امنیت ملی را تائید نکردند و ارجاع دادند که خود مجلس بیاید تصمیم بگیرد. از این جهت مجلس موظف شد طبق قانون بررسی کند. برای این که وحدتی حاصل شود دو فراکسیون نشستند برنامه ریزی خوبی کردند که این کمیسیون که شانزده تا عضو دارد بتوانند یک نامزدهای مشترکی را به صحن مجلس بیاورند و در صحن مجلس رای بدهند؛ اما نسبت به کل افراد که نمی شود اشتراکات هماهنگ شود، یک فرآیندی طی شد و آن این که پنج نفر اختصاصی از کمیسیون رهروان و پنج نفر هم اختصاصی از کمیسیون اصول گرایان و پنج نفر هم مشترک باشد تقریباً به این نتیجه رسیدند البته هر کس هم آزاد بود جدای از این لیست مشترک خودش کاندیدا شود. این لیست مشترک با ده نفر اختصاصی و پنج نفر مشترک ۱۵ نفر به صحن مجلس معرفی شد. دوستانی هم بیرون از این لیست کاندیدا شدند و رای گیری شد و ۱۵ نفر انتخاب شدند یکی از این افراد پانزده نفر از لیست نبود حاج آقای احمدی ایشان از بیرون لیست بودند و انتخاب شدند. بعد کمیسیون شروع کرد هیأت رئیسه خودش را انتخاب کند البته متأسفانه تلاش هایی در درون مجلس توسط یک عده ی خاصی که همه چیز را برای خودشان می خواهند شد و فشارهای سنگینی آوردند که رئیس فراکسیون فردی باشد که مورد نظر آن ها باشد منتها فراکسیون آزادانه عمل کرد و آقای دکتر زاکانی رئیس شدند. البته خیلی مخالفت شد که ایشان نشود دو نفر را من خبر دارم اسم نمی آورم از فراکسیون رهروان این دو نفر که در جمع ما بودند خودشان گفتند، یک از آن ها گفت من یک ساعت دفتر فلانی من را بردند که اصلاً شما به ریاست آقای زاکانی رأی ندهید یکی دیگر هم همین را می گفتند؛ گفت چهل و پنج دقیقه من را بردند می گفتند به فلانی رأی ندهید، به ریاست آقای زاکانی رأی ندهید به آن فردی که ما می گوئیم رأی بدهید! خلاصه نشد آن چه که آن ها می خواستند نشد و بالاخره در این کمیسیون دوستانمان آزادند و آزادانه رأی بدهند. یک هیأت رئیسه تشکیل شد و جلسات خیلی جدی شروع شد هیأت رئیسه مصوب شد که ما از تیم منتقدین و از مدافعین بیاوریم گفتند از بیرون نیاوریم از مدافعین خود تیم مذاکره کننده ی هسته ای را دعوت کردیم با ابعاد گوناگونش و از تیم منتقدین هم گفتیم شاید آن کسی که در شورای امنیت ملی بیشترین انتقاد را داشت و انتقادات را مطرح می کرد دکتر جلیلی بود که خودش به مذاکره آشنا ودر جریان کار بود. ایشان را هم دعوت کردیم. تقریباً پانزده الی شانزده ساعت از این تیم دعوت شد بیست ساعت هم از تیم حاضر آقای ظریف عراقچی؛ بیست ساعت تیم جدید، ۱۵ ساعت هم تیم قدیم. بعد غیر از این هم ما از دولت افراد دیگر آوردیم و در بخش اقتصادی آقای نهاوندیان را آوردیم. افراد دیگر آمدند خیلی اختصاصی بحث های اقتصادی و تحریم ها را بیان کردند. بحث های جدی مطرح شد. یک گلایه هایی هم ما داشتیم متأسفانه دوستان دولتی در مقابل انتقاداتی که می شد بعضی مواقع توهین هم می کردند. بد بود، خوب هم نبود، حتی اگر انتقاد هم وارد نبود نباید این توهین ها بشود. مثلاً یکی از این ها برگشت گفت شما چقدر نامرد هستید! این را تلویزیون هم ضبط می کرد، این چه جوابی هست که شما نامردید! یا یکی دیگر می گفت شما شب نامه می خوانید، شما خودتان را به تجاهل زدید وقتی اشکالات می شد می گفت آقا متن این را می گوید. جای گله ی فراوان دارد اگر خواستند من برای ملت عزیز اعلام می کنم که چه کسی این توهین ها را می کرد اما حالا نمی خواهم الان اشاره کنم ولی به دولت مردان توصیه می کنم که توهین نکنند. آزادانه حرف های خودمان را بزنیم خیلی بهتر است. بعد از آن درکمیسیون ویژه بعد از شنیدن حرف های منتقدین و موافقین یک جلسه هم حقوق دان های مخالف و موافق را دعوت کردیم. مثلاً یکی از سرشناس های معروف دکتر محمد هاشمی که مواضع سیاسی آن هم مشخص هست که موافق دولت است البته می تواند هم مخالف باشد من نمی خواهم نفی کنم می خواهم بگویم از هر دو طرف ما سعی کردیم حقوق دان ها را بیاوریم و بحث حقوقی برجام را هم مطرح کنیم. دیگر نوبت خود اعضای کمیسیون بود که جمع بندی داشته باشیم لذا کمیته بندی شد و در این کمیته ها کمیته ی دفاعی، کمیته ی فنی و کمیته های دیگر هم بودند، کمیته ی سیاسی و کمیته های امنیتی دفاعی و سه کمیته ی دیگر هم بود. متاسفانه بعضی از کمیته ها اصلاً جلسه نگذاشتند ولی بعضی از کمیته ها هم جلسات خوبی برگزار کردند و گزارش آوردند. این گزارش ارائه شد، بحث شد بحث های جدی هم مطرح شد و نمی شد که گزارش های هر کمیسیون مستقل و به همان صورت که این ها نوشتند در گزارش نهایی بیاید به دلیل این که باید یک کلام بشود برای همین سعی شد که یک نگارش واحدی هم به این ها داده شود. یکی از چیزهایی که من اولین باری هم هست که دارم می گویم دو نکته است که متاسفانه دوستانی که مدافع دولت بودند و به لحاظ سیاسی خیلی شدید گرایش داشتند به این جهت که باید حتماً دفاع شود حالا اگر نقدی هم بشود نقد اندکی بشود- نه نقد جدی- دو کار سیاسی خوبی نکردند و واقعاً گرایش های سیاسی را غلبه دادند بر کارهای تخصصی. یکی از چیزها که خیلی هم جای تعجب دارد که برای اینکه مردم هم بدانند عرض می کنم صریحاً می گفتند شما در این گزارشی که می خواهید به مجلس و برای مردم ارائه بدهید از متن برجام چیزی نباید بگویید؛ خیلی برای من جالب بود من چند بار اعتراض کردم آقا ما اصلاً این جا جمع شدیم کمیسیون تشکیل شده است که بگوید در برجام چه چیزی وجود دارد. می گوید در قطعنامه ی ۲۲۳۱ چه چیزی وجود دارد اگر نمی خواهیم این را گزارش کنیم پس چه چیز را گزارش کنیم؟! توجیه هم می کردند توجیهاتی هم که اصلاً وارد نبود. می گفتیم چرا؟ مثلاً توجیه شان این بود چون قرائت دولت از برجام با آن چیزی که شما از برجام می خواهید گزارش بدهید متفاوت است دودستگی بین مجلس و دولت به وجود می آید! این چه حرفی هست خب دولت بیاید یک واقعیتی را به مردم گزارش کند. ما باید بگوئیم در برجام چه آمده است، در متنش داده ها و ستانده ها را ببینیم و نقاط مثبت و منفی را برای مردم بگوئیم من واقعاً این برایم جالب توجه بود یعنی غلبه بحث سیاسی بر تخصصی؟ بله یعنی گرایش های سیاسی خودشان را غلبه می دادند و توجیه هم می کردند می گفت این باعث اختلاف می شود دولت یک چیزی گفته است شما می خواهید – به تعبیر من- واقعیت ها را به مردم بگوئید که باعث اختلاف می شود؛ می گویند مجلس یک حرفی می زند و آن ها یک حرف دیگر می زنند و توجیه می کردند آقا گفته است که نباید دودستگی باشد! من آن جا دوتا جواب دادم یک جواب این که اولاً کمیسیون برای همین تشکیل شده است وظیفه ذاتی کمیسیون همین است. چند بار به آن ها گفتم، گفتم شما که می گویید نباید دودستگی باشد من هم قبول دارم، دوم چیزی که نباید در جامعه باشد این حبل المتین است که ما باید بهش چنگ بزنیم و بهش اتصال کنیم چه است؟بفرمائید متن برجام است؟ صحبت روحانی است؟یا فرمایشات مقام معظم رهبری است؟ خب خطوط قرمز آقا را باید بگوید صحبت های آقای روحانی حبل المتین نیست که نباید با این ها مخالفت کرد. بعد گفتم متن برجام که خطوط قرمز ما نیست؛ آن کسی که حافظ منافع این مملکت است، دفاع کننده از منافع این مملکت است مقام معظم رهبری است و ما باید حول محور ایشان فعالیت کنیم. خیلی جالب است که دو جلسه ی چهار ساعته داشتیم من گله می کنم رفتم خطوط قرمز آقا را جمع آوری کردم موفق نشدم در جلسه بخوانم این قدر بحث ها به حاشیه می رفت احساس می کنم شاید هم تعمدی بوده است؛ چون خطوط قرمز روشن بود و عبور متن برجام از خطوط قرمز واضح واضح است. یکی از این دوستان اصلاح طلب عضو ما دوبار من خودم از او شنیدم که این که بدیهی است که از خطوط قرمز آقا در برجام عبور کردند منتها می گفت ما به این اشکال داریم برای من خیلی جالب بود اصلاً. نکته ی دومی که این دوستان به لحاظ سیاسی انجام دادند این بود که خیلی وقت ها جلسه را ترک می کردند. مثلاً امروز که یک نفر دفاع کرد متاسفانه این دوست عزیزمان رئیس کمیسیون هم هست می گفت که انتقاد کرد از کمیسیون چرا حالا عضو کمیسیون هم بود چون که گرایش سیاسی خاصی هم دارد از این گزارش انتقاد کرد فقط جالب است من فقط به ایشان عرض می کنم شما به ما بگوئید فقط چند جلسه حضور داشتید؟ هر جلسه را که حضور داشتید چند ساعتش را بودید؟ اگر هشت ساعت بود شما دوساعتش را هم بودید؟ مخصوصاً آن وقتی که می خواستیم جمع بندی کنیم . اوایل یک مقدار بیشتر بود تو همش را هم می رفتند اصلاً نمی ماندند لذا به ویژه من اینجا به مردم بگویم به ویژه این دو سه روز آخر معمولاً ما جلساتمان هشت ساعت ده ساعت؛ ساعت هشت صبح می آمدیم ساعت هشت شب می رفتیم خیلی جلسات سنگینی بود. در دو سه جلسه اخیر که داشت گزارش آمده می شد این دوستان متاسفانه فشار سنگینی آوردند در حالی که من الان به شما بگویم دیروز از جلسه رفتند بیرون اصلاً برای این که برای این که اکثریت را بیاندازند و این گزارش به تصویب نهایی نرسد و امروز به صحن نرسد. من این ها را هم با تأکید می گویم که چرا این کار را انجام دادند؟ چرا گرایش سیاسی خودشان را غلبه می دهند؟ چند نفر من از پنج شش نفرشان من به شما می گویم سه نفرشان که رفتند بیرون، یک نفربه خاطر یک کاری رفته بود چهار پنج ساعت نیامده بود، یک نفر دیگر رفت بود بیرون بعد از نیم ساعت رفتند برگرداننده بودن او را، یک نفر دیگر هم از صندلی پاشد رفت؛ این چه کاری هست؟ آیا آن چه که مطلوب ما نیست ما باید جلسه را ترک کنیم؟ این گرایش سیاسی بود که غلبه داشت و این که اصلاً کمیسیون را به هم بریزند و این دوتا گله ی جدی را از این دوستان ما داریم. خب حالا گزارش تهیه شد خدمت ملت بزرگ ایران ارائه شد از متن برجام تقریباً آن چه که در متن برجام است آمده است؛ من نمی گویم همه ی موارد؛ موارد بیش از این است ملت بزرگ ایران باید بدانند متاسفانه ضعف های برجام بیش از این است من الان نمی خواهم اشاره بکنم ان شاء الله یک جلسه مصاحبه باید داشته باشیم خودمان تحلیل مان را از برجام خدمت شما عرض خواهیم کرد. اما این گزارش اصلی مجلس نخواهد بود. باید یک طرح دوفوریتی تصویب شود. خب یک بسته ای قبلاً از این که اصلاً گزارش تهیه بشود رفتند به سراغ تهیه متن و این طرح را بردند برای این که من احساس خوبی ندارم این طرح اصلاً نیازی نبود خدمت آقا برود مگر قرار شد آقا معین بکند؟ من احساس می کنم به خاطر یک مسائلی طرح می رود پیش آقا. آقا هم به آن شخص می گوید-آقا هم حواسش جمع بود- به او می گوید بذارید باشد من باید روی آن دقت کنم، مطالعه بیشتری کنم، بعد آن آقا می گوید از دفتر به ما گفتند فرستادیم شورای عالی امنیت ملی از مجلس می گوید از آن افرادی که زیر دست این آقا است فرستاده می شود می دهند آن جا بررسی می کنند. یک روز هفته ی قبل دیدم در مجلس دارند امضاء جمع می کنند؛ من در کمیسیون خودم گفتم آقا به چه دلیل این آقا دارد امضاء جمع می کند؟ به چه دلیلی رفته است ؟ .یک نفری بیاید .یک مقدار اشراف بیشتری داشته باشد، عضو کمیسیون باشد که اصلاً طرح درستی ارائه شود. خب جلویش گرفته شد، به خاطر این یه عده به ما گفتند طرح های دیگر دارند. آن آقا تصویب کرد که فعلاً امضاء نکنند. دیگر دوتا فراکسیون یک مقدار نشستند که بتوانند یک طرح دوفوریتی ارائه دهند. در یک جلسه از آن هم من حضور داشتم و به آن شخص عرض کردم که شما دارید دوتا فراکسیون را جمع می کنید که سه نفر از این ها من اصلاً طرح تصویب را قبول ندارم، تصویب مشروط آن را هم قبول ندارم. ما این جا بگوئیم بعد ما جفتش را قبول نداریم. پس چرا این جلسه برگزار شده است. به چه دلیل من قبول ندارم مطلب روشن است. تصویبش با این همه نقاط ضعف منافع ملتی را بخواهد از دست بدهد هیچ کس قبول ندارد تصویب مشروطش را هم هیچ کس قبول ندارد. چرا؟ چون شما اگر شرایطش را هم بذارید مثلاً من یک نمونه عرض می کنم. شما وقتی که در متن برجام گفتید مجاز هستند بیایند به اماکن نظامی ما دسترسی داشته باشند شما شاید بگوئید نباید داشته باشند آیا این شرط را کی قبول دارد؟ اوباما قبول می کند؟ آقای روحانی قبول دارد؟پس فقط می شود لغو کنیم تصویب به اسم مجلس می بینیم و اجرا نخواهد شد. لذا من نه تصویبش را قبول داشتم نه تصویب مشروط را. ما یک طرح دوفوریتی دیگر نوشته بودیم. طرح دوفوریتی هم اشکالات اساسی هم در آن است دولت برود اصلاح بکند دوباره بفرستد مجلس بررسی بکند. متاسفانه طرح نوشته شد. بعضی از دوستان امضاء هم کردیم. امروز بردیم که رئیس امضاء بکند و دستور بدهد که بدهد بخش قوانین ما این را چاپ بکند اصلاً ایشان امضاء نکرد اجازه ی نداد خیلی گله دارم. ما از رئیس این گله را به شدت بیان می کنیم که در این جهات هرکاری که دلش می خواهد را انجام می دهد این خلاف قانون است نباید این طور بشود اصلاً در هئیت رئیسه هیچ کدامشان امضاء نکردند ، هیچ کدامشان امضاء نکردند. از رئیس هیات رئیسه گله ی جدی داریم چرا خلاف قانون انجام می شود هرچی من دلم بخواهد انجام بدهم طرحی را که خودم می خواهم آن طرحی که این ها می خواستند اصلاح کردند بیاد و امروز که من واضح بگویم؛ درست است از فراکسیون اصول گرایان دونفر در بررسی اما اومد امروز شورای مرکزی اصول گرایان بود من بودم دیگر آقایان آوردند گفتند شما امضاء کنید گفتیم امضاء نمی کنیم یک نفر امضاء نکرد یعنی در واقع آن اعضاء مصوب شورا نبودند که به اسم فراکسیون رفتند آن جا؟ اما دوستان شورا که دیدند متن این طوری است گفتند چرا امضاء بکنیم ما هم که از قبل اعلام کردیم امضاء نخواهم کرد و دوستان هم امضاء نکردند هر چقدر هم گفتند امضاء نشد و خلاصه یک وحدت و اجماعی نبود بین دوتا فراکسیون که مطرح بشود. بلافاصله اصرار داشتند که این دوفوریتی بشود و کلکش کنده بشود من نمی دانم چرا ما چه نیازی داریم که بدون این که درست دقت کنیم، تمام ابعادش را بررسی کنیم این ماجرای این طرح هم بود منتها آمد نمایندگان هم نمایندگان باهوش و بادقت رای ندادند به دوفوریت و الان یک فوریتی شده است و باید بیاید در کمیسیون طرح به کمیسیون برجام می رود یا کمیسیون امنیت ملی؟ قطعا این طرح مرتبط با کمیسیون برجام است . نمی دانم خیلی هم ما گفتیم آقا این باید برگردد کمیسیون برجام اما نمی دانیم حالا کجا. قاعده این است که آن هایی که تخصصی است می خواهد بررسی شود بیاید در کمیسیون ما کمیسیون ویژه ی برجام نه کمیسیون امنیت ملی. اگر کمیسیون امنیت ملی کافی بود دیگر اصلاً کمیسیون ویژه ی برجام تشکیل نمی شد؛تشکیلش به خاطر این بود که تخصصی بیاید کار بکند و الان اگر بخواهند این ها را بفرستند کمیسیون امنیت ملی به نظرم کار نادرستی است