زندگی نامه دکتر لنکرانی؛از مبارزات انقلابی و ارتباط با علما و مراجع تا حضور فعال در عملیات های مهم دفاع مقدس و نخبگی در دانشگاه/نخبه جوانی که در دوران وزارتش همه را متحیر کرد

به گزارش جبهه پایداری انقلاب اسلامی، دکتر باقری لنکرانی حدود ساعت ۹:۱۷ دقیقه امروز همراه با آیت الله رجبی، قائم مقام موسسه امام خمینی، پرویز داوودی معاون اول دولت نهم، حجت الاسلام علی مصباح یزدی، حجت الاسلام نبویان، علی اصغر زارعی، محمد سلیمانی و روح الله حسینیان، قاضی زاده، میرکاظمی، خطیبی، حسینی، سیم فروش، حافظی، محصولی و جراره، در محل ثبت نام داوطلبان انتخابات ریاست جمهوری حضور یافت. دکتر باقری لنکرانی پس از ثبت نام، در جمع خبرنگاران حاضر شد و گفت: بدین منظور آمدم تا نشان دهیم وابستگی به کانون های قدرت و ثروت در جمهوری اسلامی کار نمی کند و آنچه اثر گذار است نوآوری و تلاش در عرصه فعالیت است. امیدواریم دولت یازدهم، نمادی برای حرکت و نوآوری باشد. وی تاکید کرد: برنامه مدونی در ۱۷۰ بند داریم که بزودی رونمایی می شود. زندگی نامه دکتر کامران باقری لنکرانی کامران باقری لنکرانی در سال ۱۳۴۴ در تهران و در خانواده ای کارگری متولد شد. پدرش کارگری شرافتمند و مادرش بانویی سیده و متدین بود. در سال ۱۳۴۹ به خاطر شغل پدرش به شیراز رفت که کارگاهی برای ساخت پروفیل آلمینیوم داشت و با مرحوم آیت الله شیخ حسین لنکرانی نسبت فامیلی داشت و در فعالیت های سیاسی با ایشان همراه بود. او در همین سال و در ۵سالگی به کلاس اول ابتدایی رفت. واگذاری انحصار صنعت آلمینیوم به بهاییان در سال ۱۳۵۳ موجب ورشکستگی کارگاه شد و پدرش به تنهایی برای کار به اروپا و آمریکا سفر کرد و پس از یک سال به خانواده اش خبر داد که به آمریکا بروند. اما اقامت خانواده در آمریکا بیش از یک سال طول نکشید و در تیرماه ۱۳۵۶ به خاطر نگرانی های مادر خانواده از فضای تربیتی فرزندان و با موافقت پدر آنها به ایران بازگشتند و این جدایی موجب شد تا کامران باقری لنکرانی به مدت ۱۱ سال از دیدار پدر محروم بماند. او برادر بزرگتر یک خواهر و یک برادر است. خواهرش کارشناس مخابرات راه دور و برادرش پزشک عمومی است. لنکرانی در سال ۱۳۷۱ ازدواج کرد و اکنون دارای سه فرزند پسر است. ورود به فضای انقلاب در سال ۱۳۵۷ کامران باقری که نوجوانی ۱۳ ساله بود در دبیرستان دانشگاه شیراز به فعالیت می پرداخت و هیچ راهپیمایی و تظاهراتی در شیراز نبود که او از حاضرانش نباشد و به جلسات درس اخلاق شهید آیت الله دستغیب نیز می رفت و با روحانیون انقلابی شیراز مانند مرحوم آیت الله ربانی شیرازی و آیت الله حائری شیرازی، و با برخی علمای انقلابی قم مانند آیت الله شرعی و آیت الله راستی کاشانی مرتبط شد. پس از انقلاب فرهنگی و در سال ۱۳۶۱ در اولین کنکور پس از انقلاب شرکت کرد و با رتبه دو رقمی در رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز پذیرفته شد. او در دانشگاه علاوه بر تحصیل نقش مهمی در مبارزه با فضای تک قطبی و تحمیلی دفتر تحکیم وحدت داشت و حتی این مسئله موجب درگیری فیزیکی در فضای دانشگاه شیراز شد؛ باقری لنکرانی با همفکرانش جامعه اسلامی دانشجویان سراسر کشور را تاسیس کرد. او همچنین از فعالان اصلی دفتر نهاد نمایندگی قائم مقام رهبری در دانشگاه شیراز که زیر نظر آیت الله ایمانی اداره می شد، بود. ارتباط دکتر لنکرانی با آیت الله ایمانی که اکنون امام جمعه شیراز و نماینده ولی فقیه در استان فارس بود، هنوز ادامه دارد. در این میان کامران باقری لنکرانی در دوران دفاع مقدس به عنوان نیروی رزمی و بهیار بسیجی به جبهه های جنگ شتافت. در سال ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ در تیپ المهدی (عج) حضور داشت و پس از آن چندین بار به مناطق عملیاتی غرب کشور اعزام شد. او همچنین در عملیات بازپس گیری مهران در غرب کشور حضور داشت و چندین مرتبه دیگر نیز به مناطق عملیاتی غرب اعزام شد. در نهایت در آخرین روزهای جنگ با حمله منافقین از منطقه اسلام آباد غرب، لنکرانی به لشکر۶ شهدا پیوست و در عملیات مرصاد حاضر بود. از دوستان شهید او می توان به شهید محمدحسن روزی طلب، شهید مسعود طاهری، شهید فهندژ و شهید قراچه اشاره کرد. در سال ۱۳۶۸ او دوره هفت سال پزشکی عمومی را تمام کرد و در آزمون تخصصی با رتبه ۱ پذیرفته شد. از سال ۱۳۶۸ تاکنون دکتر لنکرانی هیچ گاه مطب اختصاصی دایر نکرده و در تمام این دوران در بیمارستان های دولتی به طبابت می پردازد. در سال ۱۳۷۱ با پایان دوره تخصص، او در فوق تخصص نیز پذیرفته می شود و همزمان به عنوان استادیار به دانشگاه شیراز می رود. دکتر لنکرانی در سال ۱۳۷۳ با ۲۹ سال سن رئیس بیمارستان نمازی شیراز به عنوان بزرگترین بیمارستان جنوب کشور شد و پس از یک سال به معاونت اداری مالی دانشگاه شیراز برگزیده شد. او در سال ۱۳۷۵ به دلیل اختلاف سیاسی با رئیس وقت دانشگاه علوم پزشکی شیراز استعفا داد و همزمان با اتمام دوره فوق تخصصی اش رئیس گروه داخلی دانشکده پزشکی شد. او در سال ۱۳۷۸ به رتبه دانشیاری ارتقا یافت و در سال ۱۳۸۴ پیش از آغاز دوران وزارتش با تصویب هیات ممیزه استاد تمام و پرفسور شد. تعداد مقالاتی که از لنکرانی نمایه برداری بین المللی شده است به ۱۵۰ مقاله می رسد. مقالات او از پرارجاع ترین مقالات علمی است و یکی از مقالات وی بیش از ۱۲۰ بار در مقالات علمی دیگر دانشمندان جهان ارجاع داده شده است. همراه با این فعالیت های علمی لنکرانی از فعالان سیاسی در شیراز بود که از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۰ در تمام دوره های انتخابات با حکم شورای نگهبان، در هیات نظارت بر انتخابات با عنوان نایب رئیس حضور داشت. در انتخابات مجلس هفتم نیز با حکم آیت الله جنتی، بازرس ویژه شورای نگهبان شد. در سال های دوران دوم خرداد، لنکرانی به همراه جمعی از اصولگرایان و متدنین هدایت سیاسی جریان مذهبی را در شیراز بر عهده داشت. در فتنه های مختلف این دوران مانند ماجرای اهانت اکبرگنجی به ولایت فقیه در دانشگاه شیراز، کنفرانس برلین، حوادث کوی دانشگاه وی از پیشتازان بصیرت افزایی بود. آشنایی با آیت الله مصباح یزدی آشنایی لنکرانی با آیت الله مصباح یزدی از جزوه های کوچک موسسه در راه حق پیش از پیروزی انقلاب اسلامی شروع شد، اما در سال ۱۳۶۹ به واسطه آیت الله حائری شیرازی، ایشان برای نشست جامعه اسلامی دانشجویان دعوت شد و بعد از آن هر زمانی که آیت الله مصباح یزدی به شیراز می آمدند، لنکرانی به ملاقاتشان می رفت. در دوران سخت دوم خرداد این ارتباطات نزدیکتر شد و با وزارت لنکرانی به صورت گسترده ای طرح ولایت در این وزارتخانه برای اساتید، دانشجویان و کارمندان برگزار شد. فعالیت های سیاسی ۱۳۸۴-۱۳۹۱ زمانی که کابینه نهم به مجلس معرفی می شد، کامران باقری لنکرانی جوانترین و ناشناخته ترین عضو کابینه بود. موافقانش در مجلس از نخبگی، تیزهوشی و شادابی او سخن می گفتند و مخالفانش از عدم سابقه کار اجرایی وی می گفتند. لنکرانی را از شیراز برای ماموریتی مهم به تهران فراخوانده بود، ماموریتی که رمزش«ما می توانیم» بود. رئیس دولت نیز گاه و بیگاه و در هرجایی موفقیت او را به رخ مخالفانش می کشید. بیمارستان های نیمه کاره در مناطق محروم که ستون های قدیمی و ویرانش به تخت جمشید معروف شده بود، یکی پس از دیگری به بهره برداری می رسید. بیش از ۲۰۰ داروی جدید به همت دانشمندان کشور رونمایی شد و پروانه ساخت گرفت. تحریم دارویی کشور که در سال ۱۳۸۷شروع شده بود، تاثیری بر قیمت دارو نداشت. بیش از ۲۰۰ بار وزیر بهداشت تهران را به مقصد شهرستان ها ترک کرد تا سیاست تمرکززدایی معنایی تازه بیابد. او بیشترین حضور در مجامع بین المللی را در بین وزرای بهداشت داشت. سال۱۳۸۵ اجلاس منطقه مدیترانه شرقی سازمان بهداشت جهانی در اصفهان و سال۱۳۸۷ اجلاس وزرای بهداشت کشورهای اسلامی در تهران برگزار شد. اقدامات لنکرانی در وزارت بهداشت سرانجام به «مدیریت موفق و بی حاشیه» مزین شد. در دولت نهم او و چند نفر دیگر از وزرا سهمیه احزاب و شخصیت ها نبودند و از سوی دیگر ماهیت حلقه منحرف مستقر در سازمان گردشگری و میراث فرهنگی برایشان مشخص شده بود. در جریان انتخابات سال ۸۸ او شهر به شهر برای پیروزی محمود احمدی نژاد سفر کرد و در فتنه ۸۸ از اولین کسانی بود که موضع رهبری را تکرار کرد. با ماجرای انتصاب و برکناری یک فرد خاص به معاون اولی رئیس جمهور در تیرماه ۱۳۸۸، دکتر لنکرانی که تقریبا ادامه وزارتش قطعی بود با علم به اخلاقیات رییس دولت به اعتراض پرداخت و به همراه تعداد دیگری از وزرا نامه ای محرمانه در بیعت مجدد با ولایت فقیه نوشت، نامه ای که موجب شد تا احمدی نژاد او را نیز در فهرست تصفیه دولت دهم قرار دهد. در روز تودیع او رییس دولت استدلالی برای برکناری اش نداشت جز بیماری های مخصوص زنان که باید وزیری از بانوان انتخاب شود! پس از پایان دوران وزارت، لنکرانی پیشنهاد سفارت و استانداری را نپذیرفت و به شیراز بازگشت تا بر کرسی استادی، پژوهش و طبابت تکیه زند. او همچنین کانون بصیرت را به همراه دیگر خوشنامان شیراز تاسیس کرد که این کانون نیز نقش به سزایی در افشای فتنه داشت. همزمان با تاسیس جبهه پایداری انقلاب اسلامی لنکرانی نیز به عنوان عضو هیات موسس و سپس سخنگوی جبهه پایداری نقش مهمی در بسط گفتمان انقلاب اسلامی داشت. در اول اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۲ و طی همایشی که از سوی جبهه پایداری و با حضور آیت الله مصباح یزدی برگزار شد،وی به عنوان کاندیدای این جبهه در انتخابات اعلام حضور کرد.