به مناسبت ولادت حضرت سیدالشهدا(ع)؛ بهترین هایی که از بهترین ها می توان آموخت ا

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی جبهه پایداری انقلاب اسلامی ؛ حجت الاسلام امیرعلی حسنلو، مدیر گروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات حوزه در رابطه با سجایا و محاسن اخلاقی حضرت سید الشهدا علیه السلام به خبرنگار شبستان گفت: تامل در سیره هر یک از اهل بیت (ع) ما را به این حقیقت رهنمون می شود که هریک از آنها در جنبه های مختلف شخصیتی، الگویی برای رسیدن به اوج بندگی هستند. آموزه ها و مولفه های تربیتی در سیره اهل بیت با ظرافت و دقتی خاص جای گرفته است که اگر به صورت روشمند در جوامع تبیین شود، همه مردم در هر جامعه و از هر مذهب و آیینی عاشق و مرید مکتب آنها می شوند. چراکه در مقایسه با سایر مکاتب، آموزه های آنها به فطرت بشری نزدیکتر و با آن همسو تر است. وی افزود: تمامی نیازمندی های روحی و پرورشی انسان را می توان در سیره امام حسین علیه السلام مشاهده کرد. اگر از دعای ایشان رمزگشایی و سیره ایشان تعریف شود بهترین مکتب تربیتی به بشریت عرضه خواهد شد. امروز اگر مکتب اهل بیت زنده است، تنها گوشه ای از این مکتب برای مردم بیان شده و باز با این وجود تعداد عاشقان و ارادتمندان حضرت حسین بن علی علیه السلام از ادیان و مذاهب اسلامی، غیراسلامی و حتی غیرموحد در دنیا بی شمار است. این مردم عاشق مرام حسین علیه السلام هستند. حجت الاسلام حسنلو تصریح کرد: سیره امام حسین علیه السلام بالقوه دارای آموزه های زندگی بوده و از جذابیت بالایی برخوردار است. از شاخصه های قابل توجه در این زمینه می توان به مسئله تقدیر از مقام معلم در جامعه اشاره کرد. آن هنگام که یکی از فرزندان ایشان در نزد معلمی سوره حمد را آموخت و حضرت یک هزار دینار هدیه برای معلم فرستاد. ارزشی که حسین علیه السلام برای ا هل علم قائل بود قابل مقایسه با سایر مکاتب نیست. و پر واضح است که اهتمام به مقام علم و معرفت، تمدن ساز و فرهنگ ساز است و انسان های متعالی می پرود. او برای هدایت بشر نگران بود وی با اشاره به مهربانی و دلسوزی امام نسبت به مقام انسان خاطرنشان کرد: قرآن کریم در معرفی رسول خدا صل الله علیه و آله در آیه ۱۲۸ سوره توبه، می فرماید: پیامبری از جنس خودتان برای شما ارسال شده که نسبت به هدایت و ایمان آوردن شما علاقه مند است، این نگرانی باطنی پیامبر در قرآن منعکس شده و همین سیره در رفتار امام حسین علیه السلام نیز دیده می شود. او برای هدایت تمام بشر نگران بود و در روز عاشورا این اوصاف نبوی نمایان شد. مدیر گروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات حوزه با اشاره به نوع برخورد حضرت با مردم حتی در واقعه عاشورا گفت: در تاریخ ثبت است که پیش از وقوع عاشورا یکی از سپاهیان یزید گفت وقتی به سپاه ایشان نزدیک شدم به من آب دادند و چنان مهربانی او در قلب من جای گرفت که عاشق شدم . مهربانی ایشان به بشریت بی مانند است. سپاهیان مقابل، برای سر امام دندان تیز کرده بودند و امام حتی پس از شهادت یاران، به هدایت آنها امیدوار بود. چرا که او در مقام امامت به این موضوع واقف است که جهالت تا چه حد انسان را به گمراهی رهنمون می شود و مفهوم شفقت و مهربانی امام نسبت به بندگان اینجاست که ظهور و بروز می کند. وی خاطرنشان کرد: از دیگر مکارم اخلاقی امام حسین علیه السلام، نیکوکاری، هدیه، احسان و بخشش به دیگران است. آن حضرت هیچ مستمندی را از خود نراند و در این باره فرمود: ثروت انسان زمانی در اختیار او است که توان بخشش داشته باشد، اگر انسان نتواند مال خود را در راه شادی بندگان مصرف کند این مال هیچ سودی ندارد و هر آنچه دارد به هدر می رود در حالی که گناهش بر گردن جمع کننده است. از این رو باید در راه کارهای خیر و فقرزدایی از جامعه استفاده شود. این درسی بزرگ برای ما به ویژه در شرایط امروز جامعه است. حتی تو که گناهکارترینی …. حجت السلام حسنلو سلام دادن حتی به گناهکاران را از دیگر درس های عملی سیره امام دانست و افزود: از این رفتار امام اینگونه بر می آید که چنین رفتاری گناهاگاران را منقلب کرده و به مسیر هدایت باز می گرداند از این رو بزرگان و نخبگان معرفت، نباید گناهکاران و افراد خاطی را از خود برانند بلکه سعی در جذب آنها داشته باشند. چرا که یکی از روش های امر به معروف، برقراری اربتاط با گنهکار همراه با احترام است. خانه ای را دوست می دارم که رباب و سکینه در آنند! حجت الاسلام حسنلو عشق به خانواده را از دیگر امور مشهود در سیره امام حسین علیه السلام برشمرد و افزود: علاقه و عشق به خانواده در جای جای زندگی حضرت کاملا معلوم و ملموس است و اظهار این مودت و عشق از اهمیت خاصی برخوردار است تا درسی باشد برای دیگران و عموم مردم. ایشان می فرمودند: من خانه ای را دوست دارم که در آن سکینه و رباب حضور دارند. این نمادی ازمهرورزی برای ما و در روزگارکنونی ماست. اوج این عشق را در روز عاشورا و در برخورد امام با یاران، نزدیکان و اعضای خانواده می توان مشاهده کرد. زمانی که خبر شهادت مسلم به حضرت داده شد، امام از فرزندان او دلجویی کرد. در روز عاشورا مکرر گرداگرد خیمه ها راه رفته و به اطرافیان صبر تلقین می کرد. وی تصریح کرد: فرزندانی همچون علی اکبر و قاسم تربیت شده چنین محفل و کانون پر عطوفتی هستندکه مرگ را شیرین تر از عسل می دانند در حالی که در آن زمان دنیاطلبی، خوشگذارنی و عیش و نوش بر جامعه حاکم بود و امویان پس از پیامبر ارزش های اسلام را وارونه کرده بودند. در روزگاری که ارزش جهاد از بین رفته و مردم حتی حاضر به کشتن فرزند پیامبر هستند، چنین سخنانی از زبان جوانانی برومند و نوجوانانی رشید شنیده می شود. بهترین هایی که می توان از بهترین ها آموخت مدیر گروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات حوزه بهترین درس در شرایط و زمان کنونی از سیره امام حسین علیه السلام را علاقه مندی به خانواده عنوان کرد و گفت: در چنین بستری می توان فرزندانی خوب تربیت کرد که جامعه ساز باشند. نکته قابل توجه دیگر در این رابطه مهر و علاقه همسران حضرت به امام است. بر اساس مستندات تاریخ این علاقه و عطوفت به آن میزان است که همسران پس از شهادت حضرت در فراق ایشان جان باختند. بنابراین این عشق متقابل بود و از این رو اعضای این خانواده پس از شهادت امام، پیام رسان نهضت او در جهان شدند. وی فروتنی و پرهیز از تکبر را از دیگر مکارم اخلاقی اباعبدالله الحسین علیه السلام برشمرد و تاکید کرد: ادب و تواضع بدین معنا است که انسان در برخورد با هر فردی، او را از خود برتر دیده و فخرفروشی و تکبر را از خود دور کند. نجات از دام تکبر و نخوت و خود برتربینی بسی مشکل و این رفتار یادگاری از ابلیس است. قرآن کریم نیز از زبان لقمان به فرزندش فرمود: مغرور مباش و رو ترش مکن و در حین صحبت متکبرانه سخن مگو. حجت الاسلام حسنلو تصریح کرد: امروز با توجه به تحولات اجتماعی و اقتصادی و نوآوری ها، متاسفانه هنجارهای مثبت کمرنگ شده اند و این ره آورد فرهنگ غرب برای جوامع اسلامی است. ما رفته رفته از آموزه های دینی فاصله گرفته و خانواده و جامعه خود را در معرض خطر قرار داده ایم. احترام والدین به دلیل گرایش ها و نیازهای کاذب مادی از فرهنگ ما رخت بسته. در حالی که امام حسین علیه السلام در این باره می فرمایند: «پیامبر (ص) به من فرمودند که از پدرت متابعت کن!» انسان مطلقا باید مطلیع والدین باشد و تنها مرحله عدم اطاعت از والدین در دعوت به شرک است. و بر اساس فرمایشات ائمه، والدین خود باید این نوع برخورد و احترام را به فرزندان تعلیم دهند. در همین رابطه روایتی از ائمه معصومین نقل شده است که خدا رحمت کند پدر و مادری را که مهربانی را به فرزندان خود بیاموزند. وی افزود: درسیره امام حسین (ع) ؛آمده است که ایشان در حضور برادر بزرگتر حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام سکوت می کردند. این میزان از ادب و احترام را در سیره عملی حضرت عباس (ع) و محمد حنفیه نیز می توان دید. هدیه دادن،کینه ها را می زداید امام همواره به آیه ۹۲ سوره یوسف استناد کرده و می فرمود : قرآن می فرماید هرگاه کسی با دادن هدیه ای شما را بزرگ داشت شما نیز با هدیه ای بزرگتر او را اکرام کنید. و خود در برار هدیه دادن شاخه ای گل از سوی کنیز، او را آزاد کردند. این یعنی عمل به قرآن و یکی از گرفتاری های جامعه امروز ما دوری از عمل به قرآن است. حجت الاسلام حسنلو تربیت نیرو و کادرسازی برای تحول سیاسی اجتماعی و فرهنگی را از دیگر شاخصه های این امام همام برشمرد و گفت: برای استمرار انقلاب اسلامی و اهداف مکتب تشیع باید به این مولفه توجه داشت. امام حسین (ع) برای تحول اجتماعی اقدام به قیام کرد و در به ثمر رسیدن هر انقلاب و اقدام انقلابی نخستین گزینه تاثیرگذار، رهبری شایسته است. در جریان انقلاب اسلامی ایران نیز امام راحل با تاسی به جد بزرگوار خود حضرت سید الشهدا علیه السلام نیروهای انقلابی تربیت کرد. هر انقلابی تنها با وجود نیروهای ارزشی، متخصص و ایثارگر و متقی و مطیع رهبر می تواند به نتیجه مطلوب برسد. امام حسین علیه السلام پس از شهادت امام مجتبی علیه السلام درپی اصلاح جامعه و به دنبال ممانعت از نهادینه شدن مکتب اموی در آینده بود. چراکه آنها می کوشیدند فرهنگی منحط و غیر اسلامی را جایگزین سنت نبوی کنند. از این رو امام به کادرسازی پرداختند. در میان اقوام، صحابه و افرادی که تربیت امام در آنها موثر افتاد امثال زهیر بن قین و حربن یزید ریاحی را می توان مشاهده کرد. امام در روز عاشورا کادری خودساخته و دارای معرفت عمیق توحیدی داشتند. از این رو توانستند جو قالب را با ۷۲ نفر شکسته و پیام خود را جهانی کنند. لذا در این نهضت برای تمام اقشار و سنین الگو وجود دارد و هر کس به فراخور حال خود می تواند از این نهضت درس بگیرد. امروز می بینیم هندوها، مسیحیان، کلیمی ها، ارمنی ها به امام حسین (ع) عشق می ورزند. بنابراین حتی در عرصه های اجتماعی می توان از این بزرگوار درسها آموخت. به ویژه در سطح مسئولان کشورکه از امروز می بایست برای آینده کشور و تربیت نیروی متخصص و آسیب ناپذیر برنامه ریزی داشته باشند. واین تربیت نیرو می بایستن از دوران کودکی آغاز شود. آنچه امروز جهان را شیفته حسین علیه السلام می کند پیام و شعار کرامت انسان و اسلام است که امروز در گوش جهانیان طنین انداز شده است. در همین راستا تبیین روش مند این مکارم و سجایای اخلاقی با استفاده از ابراز هنر برای ارائه به اقشار مختلف در جوامع گوناگون می تواند بسیار راهگشا وموثر باشد که مسولیت آن بیش از همه بر دوش نهادهای فرهنگی و رسانه ها است.