آثار فراملی انتخابات ۹۰

انتخابات اخیر مجلس شورای اسلامی در ایران یک وضعیت استثنایی نبود، در حقیقت جزء و دنباله ی انتخابات هایی بود که در ۳۳ سال گذشته انجام گرفته است. ایران هیچ گاه برگزاری انتخابات را حتی در شرایط جنگ و با همه ی مشکلات و فشارها متوقف نکرده و در هر شرایطی انتخابات ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی، مجلس خبرگان و شورای شهرها برگزار کرده است. پس این از ویژگی های نظام ایران است که بر انتخابات مردمی تکیه دارد و مردم نیز در کنار این نظام ایستاده اند. بسیاری از کشورهای اطراف ایران در منطقه با همه ی سخنانی که بر ضد ایران می زنند، از این ویژگی برخوردار نیستند و در آن ها حتی یک انتخابات هم برگزار نشده است. در بسیاری از این کشورها تنها خانواده ها و خاندان خاصی حق حکومت بر مردم را از آن خود می دانند. با توجه به اهمیت انتخابات اخیر در ایران، به بررسی آثار فراملی آن اشاره می کنیم: یکم اما اهمیت انتخابات اخیر در این است که زیر سایه ی فشارهای آمریکا و غرب بر جمهوری اسلامی ایران به دلیل برنامه های هسته ای از یک سو و سیاست خارجی ضد آمریکایی و ضد صهیونیستی از سوی دیگر برگزار شد. رسانه های غربی مرتباً اعلام می کردند که نظام ایران تبدیل به یک نظام غیر مردمی شده است و مدعای آنها بحرانی بود که در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ (۲۰۰۹) رخ داد. از این رو تبلیغ می کردند که نسبت مشارکت در این انتخابات بالا نخواهد بود تا بر طبل جدایی نظام از مردم در ایران کوبیده باشند. آنها تبلیغ می کردند که انقلاب های کشورهای عربی به ایران نیز خواهد رسید و مردم ایران دیگر نظام اسلامی را نمی خواهند. از همین رو اهمیت مشارکت بالای مردم در این انتخابات پاسخی روشن به همه ی این تبلیغات غربی ها بر ضد ایران بود؛ این که نظام و اکثریت مردم در یک صف هستند. مشارکت بالای مردم این حقیقت را آشکار ساخت که به رغم همه ی آن چه درباره ی اختلاف نظرهای سیاسی در داخل گفته می شود، مردم به اصل نظام اعتماد و اعتقاد دارند و نظام ایران همچنان قوی و یکپارچه است. برخی مسئولان آمریکا اظهار کرده اند که نظام ایران با مردمش تناسب ندارد. می خواهند بگویند که ما با مردم ایران هستیم و مصلحت آن ها را می خواهیم، لذا مردم ایران باید از نظام فاصله بگیرند. از همین رو معتقدم میزان بالای مشارکت مردم ایران در انتخابات اخیر ضربه ی سنگینی بر قوای غربی بود. دوم از طرفی مشارکت بالای مردم پاسخی به تهدیدات غرب بوده است، زیرا غربی ها با این تهدیدات می خواهند به مردم ایران بگویند که سیاست های رژیم اشتباه و بر خلاف میل مردم است. آن ها می خواهند این طور وانمود کنند که ایران از طریق برنامه ی هسته ای خود و حمایت از مقاومت در لبنان و فلسطین و کل منطقه، مصلحت مردم را به مخاطره می اندازد. آن ها با تبلیغات خود انتظار دارند که مردم ایران از نظام فاصله بگیرند. طبیعی است که وقتی مردم از نظام فاصله گرفتند، ضربه زدن به نظام یا فروپاشاندن آن بسیار آسان تر خواهد بود. در چنین شرایطی مشارکت بالای مردم در انتخابات پاسخ مستقیمی به همه ی این برنامه ها و تهدیدات غرب بر ضد نظام اسلامی ایران بود. سوم نکته ی دیگر این که قوای اسلامی منطقه که در کشورهای خود حکومت تشکیل داده اند، تجربه ی چندانی ندارند و درباره ی ماهیت نظامی که می خواهند تشکیل دهند، هنوز صحبتی نکرده اند. این حکومت ها هنوز بر اساس سیستم قدیم عمل می کنند و این یعنی در این کشورها انقلاب عمیق و ریشه ای رخ نداده و نظام های اقتصادی، سیاسی، آموزشی، فرهنگی، روابط خارجی و … این کشورها همچنان بر اساس نظام قدیم است. معتقدم رسیدگی به مشکلات این نوع نظام ها به زمان احتیاج دارد و واقعاً سخت است که بگوییم نیروهایی اسلامی این کشورها نظام اسلامی را باور ندارند. شاید این عده به این نتیجه برسند که می توان از تجربه ی موفق نظام اسلامی ایران استفاده کرد. برخی معتقدند که ترکیه می تواند الگوی خوبی باشد، اما مشکل ترکیه این است که یک نظام لاییک دارد و این چیزی است که هیچ یک از احزاب اسلامی و مردم منطقه آن را نمی پذیرند. به این دلیل معتقدم این امکان وجود دارد که از تجربه ی مردم سالاری دینی ایران استفاده کنند، اما این امر به زمان و تبیین درست و دقیق از مسائل حقوقی اسلام نیاز دارد. البته دشمنان ایران دائماً سعی می کنند نظام اسلامی ایران را از مقام الگو بودن برای کشورهای منطقه پایین بکشند. لذا برخی مسئولان آمریکا اظهار کرده اند که نظام ایران با مردمش تناسب ندارد. می خواهند بگویند که ما با مردم ایران هستیم و مصلحت آن ها را می خواهیم، لذا مردم ایران باید از نظام فاصله بگیرند. از همین رو معتقدم میزان بالای مشارکت مردم ایران در انتخابات اخیر ضربه ی سنگینی بر قوای غربی بود. البته ممکن است بر اساس سیاستی که در پیش دارند، از این انتخابات یا نتایج آن انتقاد کنند، اما این حقیقت را نمی توانند انکار کنند و در آن شک نمایند که مشارکت مردم به معنی تأیید نظام اسلامی و جایگاه و محبوبیت نظام در میان قشرهای مختلف مردم بود. یادداشت دکتر طلال عتریسی، مدیر مرکز مطالعات اجتماعی و سیاسی دانشگاه بیروت