پاسخ حجت الاسلام رسایی به موضع گیری دهقان / نمی خواهند بگذارند لغو حقوق مادام العمر بنام جبهه پایداری ثبت شود
جناب دهقان در یادداشت خود تلاش کرده اند تا چند نکته را به خواننده القا کنند. این نکات عبارتند از : طراح اصلی دو فوریتی حذف تبصره ۳ ماده ۷۱ دهقان بوده است نه رسایی / آقای کوثری در میان نمایندگان محبوبیت دارد، ولی رسایی ندارد / هر طرحی رسایی مطرح کند رای نمی آورد ولی کوثری مطرح کند رای می آورد / از نظر دهقان استرداد استفساریه یا حذف تبصره سه مهم نبود، مهم این بود که زودتر فشار از روی مجلس برداشته شود/ دهقان به دنبال حفظ وحدت و احترام مجلس بود و رسایی دنبال ضایع کردن مجلس / جنجال پیش آمده در باره عدم رای به حذف تبصره ۳ توسط اعضای فراکسیون انقلاب اسلامی، ساختگی بود / حذف تبصره ۳ چون کامران پیشنهاد داد و هیئت رییسه پشتیبانی کرد روز چهارشنبه رای آورد. ۱ . اینکه آقای دهقان برای ثبت در تاریخ ادعا کرده که طراح این دو فوریتی بوده است، کذب محض است و از ایشان می خواهم برای ثبت در تاریخ دروغ نگویند. اساسا این طرح دو فوریتی بیش از چند کلمه نیست : «به موجب این قانون تبصره ۳ ماده ۷۱ حذف می شود» مقدمه آن نیز بیش از صد کلمه نیست که توضیح داده این قانون تبعیض آمیز است و مدیران خدوم را در مظان ویژه خواری قرار می دهد. آقای دهقان چنان با آب و تاب خود را به عنوان طراح این دو فوریتی و رسایی را سارق این طرح مطرح کرده که خواننده فکر می کند معادلات پیچیده ساخت یک موشک به سرقت رفته ! جالب اینجاست که دهقان نوشته : «جناب آقای حمید رسایی به اینجانب رجوع نمود و پیشنهاد حذف تبصره ۳ ماده ۷۱ را مطرح نمود … من پس از مشورت با یکی از کارشناسان اداره قوانین طرح را نوشتم و پس از نوشتن مقدمه طرح آن را به جناب رسایی تقدیم کردم.» با این حساب باید آقای دهقان را سارق این طرح دانست. چون اصل این طرح فقط جرآت و جسارت مطرح کردن آن بود نه چیز دیگر که آقای دهقان می توانست پیشقدم شود. آن روز بنده این پیشنهاد را با ایشان مثل ۱۶ نفر دیگر مطرح کردم اما تفاوت آقای دهقان با بقیه این بود که آنها مثل ایشان طمع نوشتن روی کاغذ و سوءاستفاده از آن را نداشتند. با همه اینها بجاست تا به واقعیتی اعتراف کنم : آن روز که این طرح را برای امضا نزد آقای دهقان بردم، برادر محترمم آقای کوچک زاده من را از این کار پرهیز داد و دقیقا این روحیات و ویژگی های آقای دهقان و دوستانش را یادآور شد ولی من باور نکردم و الان می گویم که التوبه. ۲ . آقای دهقان تلاش کرده تا برادر عزیزم آقای کوثری را عزیز کند – که البته عزیز هم هست تا بتواند بنده را خوارکند! برای همین دوبار تاکید کرده که کوثری در مجلس محبوبیت دارد ولی رسایی ندارد. هر چند برای این رفتار جناب دهقان متأسفم اما اولا جناب آقای کوثری آنچنان از رفتار مشمئز کننده آقای دهقان و سه نفر دیگر در پس گرفتن امضایشان ناراحت شد که چندبار این را به بنده و دیگر دوستان گفت و در همان روز هم به همراه بنده و دوستان دیگر کارت خروج زد و جلسه را ترک کرد تا اقدام غیر اخلاقی و غیر قانونی هیئت رییسه و آن چهار نفر متوقف شود. دوما بر خلاف نوشته آقای دهقان، آقای کوثری نیز تاکنون چندین بار از طرح هایی دفاع کرده اما آن پیشنهادات در صحن علنی رای نیاورده حتی ایشان در فراکسیون اصولگرایان به عنوان کاندیدا مطرح شد اما در آن جایگاه رای نیاورد و البته این نقص و عیبی برای آقای کوثری نیست بلکه نظر مجلس و نمایندگان است که تحلیلش در جای خود باید بیاید. ۳ . آقای دهقان به جای اینکه از اقدام زشت خود در پس گرفتن امضا از طرح دوفوریتی حذف تبصره ۳ ماده ۷۱ عذرخواهی کند و تفاوت دو طرح که یکی برای ماست مالی کردن و آدرس غلط دادن به مردم و دیگری برای دفاع از حقوق مردم بود، یادداشت بنویسد، تلاش کرده تا باز هم رفتار خودش و هم حزبی هایش را توجیه کند! اما متاسفانه برای توجیه این اقدام متوسل به توهین و اهانت بی سابقه به مجلس شورای اسلامی شده است. آقای دهقان نوشته که چون رسایی طراح و پیشنهاد دهنده این طرح بوده، مجلس به آن رای نداده ولی اگر کس دیگری آن را پیشنهاد می کرد، رای می آورد! این ادعا در حقیقت به معنای آن است که نمایندگان مجلس جمعی بی منطق هستند که اساسا به محتوای پیشنهادات کاری ندارند بلکه به گوینده آن کار دارند! این ادعای دهقان یعنی اینکه مجلس هشتم دچار عصبیت های کور قومی و قبیلتی است، مشتی بی منطق در آن نشسته اند و … با این حساب وای به حال این مجلس و نمایندگان آن ! این اهانت را البته جناب باهنر هم با تمسخر در روز رای گیری انجام داد و من هم ایشان را به خدا واگذار کردم . در حالی که من معتقدم اکثریت نمایندگان “ به هر دلیلی – قصد رای دادن به حذف تبصره ۳ ماده ۷۱ را نداشتند و اگر روز چهارشنبه رای دادند چون برادر محترمم حسین شریعتمدار سرمقاله روشنگرانی ای نوشت، اخبار بیست و سی در شب قبل از آن به خوبی روشنگری کرد و به مردم اطلاع داد که پس گرفتن استفساریه جز ماست مالی کردن موضوع چیز دیگری نیست و چون دانشجویان اعلام کرده بودند که روز یکشنبه این هفته در برابر مجلس تجمع خواهند کرد و در نهایت چون رییس جلسه آقای لاریجانی در موافقت با حذف تبصره ۳ صحبت کردند که البته این کار هم با پیشنهاد بنده به ایشان بود که جای تشکر از ایشان است. ۴ . آقای دهقان ادعا کرده که رسایی هر طرحی مطرح کند رای نمی آورد! در حالی که چند ماه قبل طرح الحاق یک تبصره به قانون مطبوعات به منظور اینکه خبرگزاری ها و سایت های خبری هم مشمول قانون مطبوعات شوند، در صحن علنی توسط اینجانب پیشنهاد و مطرح شد و رای آورد و بارها شده که شخص آقای دهقان پیشنهاد دهنده طرح هایی بوده که رای نیاورده. علاوه بر این اگر بنده قصد ضایع کردن مجلس را داشتم، چرا چهارشنبه نزد آقای لاریجانی رفتم تا در موافقت با پیشنهاد آقای کامران صحبت کنند و حتی از آقای قسیم عثمانی برای آقای لاریجانی وقت گرفتم ! آقای لاریجانی اساسا قصد صحبت به عنوان موافق را نداشت (اینجا) بنده هم می توانستم با آقای لاریجانی صحبت نکنم تا طرح آقای کامران هم رای نیاورد و مجلس در زیر فشار افکار عمومی له شود اما به دلیل دفاع از نظام و مجلس اینکار را نکردم و به دکتر لاریجانی پیشنهاد دادم و ایشان هم پذیرفت که جای تشکر هم دارد. با این همه اساسا چرا اینطور نگوییم که وقتی نمایندگان دیدند آقای دهقان ابتدا این طرح را امضا کرده ولی بعد به صورت پنهانی امضایش را پس گرفته و باز دوباره بعد از تلاش ما که طرح به جریان افتاد، در کمال ناباوری به عنوان موافقت با طرحی که امضایش را پس گرفته سخنرانی می کند، مشمئز شدند. آقای دهقان! شاید اگر شما این رفتار را نداشتید این طرح رای می آورد! بنده انکار نمی کنم که برخی نمایندگان از طیف ما به دلیل جهت گیری های مان راضی نیستند، حال آنکه اگر همه مجلس نیز من را قبول داشته باشند، این را نشانه حقانیت خود نمی دانم و اگر همه مجلس هم من را رد کنند، این را نشانه بطلان خود نمی دانم، ملاک، انطباق مواضع و رفتارهای هر یک از ما با اصول و مبانی است. ۵ . آقای دهقان همچون برخی از دوستانش و همچون بسیاری از مواقع دیگر، این بار هم به دنبال این بود تا حقیقت را قربانی مصلحتی خود ساخته کند. ایشان به جای اینکه یک تبعیض آشکار را برطرف کند به دنبال انحراف در افکار عمومی و برداشتن بار اتهام از روی دوش مجلس بود تا به قول خودش در مجلس وحدت آفرینی کند. برای همین حاضر شد امضایش را از ذیل طرح دو فوریتی حذف تبصره ۳ ماده ۷۱ بردارد تا مصلحتا طرح دوفوریتی لغو استفساریه رای بیاورد! متاسفانه آقای دهقان و دوستانشان در خیلی از مواقع دیگر هم اینطور عمل کرده اند و از جمله در ترکیب ۸+۷ هم همینطور عمل خواهند کرد. برای همین هم جبهه پایداری اعتمادی به ترکیب ۸+۷ ندارد که در جای خود به آن خواهیم پرداخت. ۶ . واقعیت آن است که اگر پایداری اعضای فراکسیون انقلاب اسلامی نبود، این مصوبه تبعیض آمیز لغو نمی شد و مجلس به لغو استفساریه که ظاهرسازی و برای انحراف افکار عمومی بود اکتفا می کرد. هر چند آقای دهقان این پایداری فراکسیون انقلاب اسلامی را جنجال نامیده است، اما همه می دانند که این پافشاری بر اصول بود همان نکته ای که رهبری معظم انقلاب در دیدار با اعضای فراکسیون انقلاب اسلامی به آن اشاره کردند و پایداری ما را به این خاطر ستودند که خدا را بر آن شاکریم. اما بد نیست همه بدانند که در قضیه برگرداندن مصوبه وقف دانشگاه آزاد هم علی رغم اینکه دوستانی مانند آقای دهقان تلاش قابل تقدیری کردند اما از آنجا که زود تسلیم طراحی پشت پرده هیئت رییسه شدند، قافیه را باختند اما بعد از بازگشت اعضای شاخص فراکسیون انقلاب اسلامی از سفر کربلا و با پایداری آنها دو روز بعد موضوع وقف (۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰/۲۵۰) تومان اموال دانشگاه آزاد منتفی شد. در آن موضوع هم اینجانب طراح اصلی طرح بودم و اتفاقا همچون بیست نفر دیگر با آقای دهقان هم مشورت کردم که امیدوارم ایشان طی یادداشتی خودش را طراح آن اقدام معرفی نکند. ۷ . آقای دهقان و دوستانشان همان ادعاهایی را که درباره بنده یا آقای کوچک زاده مطرح می کنند که مجلس اینها را قبول ندارند، در خصوص آقای کامران هم قائلند و معتقدند که آقای کامران هم به دلیل مواضعش در بین نمایندگان اقبال ندارد و این را بارها گفته اند. اما با این حساب چرا پیشنهاد رسایی در روز چهارشنبه رای آورد؟ اگر به مشروح مذاکرات مجلس در آن روز دقت کنید برخی از نمایندگان به نحوه پخش خبر “ که البته واقعیت بود “ در اخبار بیست و سی اعتراض داشتند. علاوه بر همه اینها دفاع آقای لاریجانی و درخواست اکید ایشان که حتما رای بدهید تا این آبروریزی برطرف شود نیز مؤثر بود که جا دارد از رسانه های انقلابی و صدا و سیما تشکر کنیم. ۸ . بنده به آقای دهقان و دوستانشان اعتماد داشتم و همواره در برابر برخی انتقادات از آنها دفاع می کردم و حتی آقای دهقان با حمایت و تلاش ما در جایگاه هیئت رییسه قرار گرفت اما چه می شود کرد از این نامهربانی ها ! روز جمع آوری امضا در خصوص طرح دو فوریتی حذف تبصره ۳ در حضور آقای کوثری به آقای سروری مراجعه کردم تا ایشان هم امضا کند و گفتم که نمی خواهم این طرح فقط به نام یک جریان باشد بلکه می خواهم همه آنهایی که به عدالت طلبی مشهورند آن را امضا کنند. همین نکته را به آقای دهقان هم گفتم اما متاسفانه بعدا به نتیجه ای رسیدم که برادر محترمم آقای کوچک زاده بارها به من یادآور شده بود که این دوستان گرفتار عصبیت های قومی و حزبی هستند و در برخی بزنگاه ها بدون رعایت حقیقت و عدالت، ما را تنها خواهند گذاشت. واقعا کوچک زاده راست می گفت چون در این خصوص هم این دوستان به بنده گفتند که ما نمی خواستیم این کار به نام فراکسیون انقلاب اسلامی و جبهه پایداری تمام شود! ۹ . همه ناراحتی آقای دهقان این است که چرا نام ایشان به عنوان کسی که امضایش را پس گرفته اعلام شده، خب برادر من! همه ما باید هزینه اقداماتمان را بدهیم. اگر این کار شما درست بوده با صدای بلند اعلام کنید و اگر غلط بوده، توجیه آن جز این که وضعیت را خرابتر کند، نتیجه دیگری ندارد. با این همه نمی دانم چه باید بگویم الا این که خدا عاقبت همه ما را ختم به خیر کند.