ساکتین را اگر تنبیه نمی کنیم ، تشویق هم جایز نیست!
بر همگان روشن است که اتحاد گروه های مختلف که به معتقد به مبانی اصولگرایی هستند موجبات تقویت این گفتمان را فراهم خواهد نمود، ولیکن در کنار تاکید بر حضور در انتخابات با پرچم واحد، باید هوشیار بود که افرادی سعی نکنند تحت عنوان اصول گرایی، عملکرد ضعیف گذشته خود را پنهان نموده و از اعتماد صورت گرفته در میان آحاد جامعه نسبت به عنوان «اصولگرایی» سوء استفاده نموده و مراکز حساس را در اختیار بگیرند. این امر اگر محقق شود یکی از وقایع زیر اتفاق می افتد که البته هیچ کدام به نحو کلیت گفتمان اصولگرایی نیست: نخست آنکه، به واسطه حضور چنین افرادی در لیست های انتخاباتی اصولگرایان تحت عنوان اتحاد اصولگرایی موجبات روی گردانی تعدادی از مردم از این گفتمان فراهم گردد. اگر از این افراد که در صحنه های اخیر نمره خوبی نگرفته اند در پیشانی کار استفاده شود، مردم ایران که نشان داده اند دقت نظر وی ژه ای در امور سیاسی و مسائل مربوط به سرزمینشان دارند، به حق در گزینش این اتحاد به عنوان گزینه برتر دچار تردید خواهند شد. دوم آنکه، با فرض اینکه مردم فهیم کشورمان به لحاظ ضعف دیگر گروههای رقیب اصولگرایی و اعتمادی که به گفتمان اصولگرایی یافته اند، در عین حضور این افراد، بار دیگر اصولگرایان را منتخب نماید، ولیکن بسیار محتمل است ؛ این افراد که در امتحانات اخیر مردود شده اند و شواهد روشنی بر تغییر رویه در بین ایشان در دسترس نیست، به واسطه عملکرد ضعیف خود در آینده موجب ضربه دیدن کلیت گفتمان اصولگرایی گردند. برخی از بزرگانی که در محوریت این ساز و کارهای اتحادی قرار دارند بر بازگشت از مواضع قبلی برخی ساکتین فتنه به عنوان توجیه اتحاد با این افراد استفاده می نمایند. ولیکن سوال بدون پاسخ در مقابل این بزرگان این است که چگونه می توان به افرادی که در هنگامه فتنه که سخن و عملکردشان در آگاه سازی افکار عمومی موثر بود، دم فرو بستند، اعتماد دوباره نمود و سکان را دوباره به دست آنها سپرد؟! چه چیزی به این بزرگواران این اعتماد را داده است که این افراد اولا به صورت قطع از رفتار گذشته خود نادم هستند و ثانیا اگر بار دیگر در موقعیتی مشابه قرار بگیرند این بار رفتاری صحیح از خود بروز خواهند داد؟! عجیب اینکه در این بین افرادی حضور دارند که حتی حاضر نشده اند از رفتار گذشته خود ابراز ندامت نمایند! و مگر در این مملکت تا به این حد قحط الرجال شده است که اصولگرایان مجبور باشند در هر صورت و با هر شرایطی با افراد این چنینی متحد گردند؟! پافشاری برخی دوستان اصولگرا بر اتحاد با افرادی که سابقه تاریکی از عملکردشان در دوران فتنه اخیر در دست است، از جمله مواردی است که تا کنون مانع از پیوستن گفتمان «جبهه پایداری انقلاب اسلامی» به این ساز و کارهایی شده است که تحت عنوان وحدت اصولگرایان فعالیت می کنند. عجیب تر اینکه، ساز و کار موسوم است که برای وحدت اصولگرایان شکل گرفته به جای بازخواست از این افراد (که در میان مردم به عنوان «ساکتین فتنه» ملقب شده اند)، بر خلاف رویه معمول، اقدام به اعطای حق مخصوص برای ایشان مبنی بر معرفی نماینده مخصوص در این ساز و کار اتحادی نموده و عملا امتیاز تشویقی برایشان در نظر گرفته اند! امری که از سوی برخی بزرگان حاضر در راس این اتحاد نیز مورد انتقاد قرار گرفته است! (از جمله جناب آقای دکتر حداد عادل اعلام نموده مخالف این است که اشخاص در این ساز و کار نماینده مخصوص داشته باشند). در مجموع ، امید آن میرود؛ عزیزانی که به واقع و حقیقتا دغدغه ی اصول گرایی دارند و نگرانی هایی برای آینده و نیز روش های این اتحاد مد نظر دارند ، به گونه ای رویه را به پیش برند تا کمترین آسیب ها و بیشترین فرصت ها برای طیف اصولگرا در فرصت های طلایی پدید آمده و در همین حال این نکته را نیز لحاظ نمایند که بی شک سکوت در مقابل اعمال ساکتین، محتمل است که آسیب های جدی و جبران ناشدنی را برای آینده انقلاب به همراه داشته باشد. حسین مطلبی (حق جو)